Hoe 'groot' mag de EU worden?

[Pelgrim]

Los van het feit dat de EU een ondemocratisch instrument van het neoliberalisme is, waar we het alvast over eens zijn, hoe ziet u meer concreet het alternatief, en dan vooral met betrekking op de centralisering? Hoeveel bevoegdheden mag een 'alternatieve' Europese Unie nog naar zich toetrekken? De SP in Nederland klaagt er over dat de EU nu al rechtstreeks of onrechtstreeks zeventig procent van de wetgeving bepaalt en dat vinden ze teveel. Hoe ziet u de verdeling van bevoegdheden tussen EU, lidstaten en regios?

[Andro]

193 landen zal voldoende zijn.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Los van het feit dat de EU een ondemocratisch instrument van het neoliberalisme is, waar we het alvast over eens zijn, hoe ziet u meer concreet het alternatief, en dan vooral met betrekking op de centralisering? Hoeveel bevoegdheden mag een 'alternatieve' Europese Unie nog naar zich toetrekken? De SP in Nederland klaagt er over dat de EU nu al rechtstreeks of onrechtstreeks zeventig procent van de wetgeving bepaalt en dat vinden ze teveel. Hoe ziet u de verdeling van bevoegdheden tussen EU, lidstaten en regios?

In feite stel je een puur hypothetische vraag, omdat de essentie van de europese unie in feite een kapitalistisch instrument vormt.

Mocht dat ooit niet meer het geval zijn denk ik dat er een aantal elementen zijn die je kan aanhalen:

-Als revolutionaire socialisten - én internationalisten zijn we zowiezo voor een sterkere samenwerking over de landsgrenzen heen. geloof het of niet, maar Lenin was Verhofstadt voor toen hij pleitte voor de Socialistische Verenigde Staten van Europa. Volgens ons is er binnen het kapitalisme echter niet echt een perspectief om te komen tot een echte Verenigde Staten van europa, omdat het zwaartepunt op economisch vlak nog steeds bij de nationale burgerijen ligt - en deze door de onderlinge concurrentie wel zullen willen blijven behouden. (Behalve de Belgische burgerij dan, die door zijn zwakke positie reeds bijna volledig ge-europeaniseerd is)


-Het concept van van subsidiariteit is een goede regel. Wanneer een hogere bestuurseenheid een bepaalde bevoegdheid beter kan uitoefenen, is het beter dat die daar ook wordt uitgeoefend. Dat is een kwestie van efficientie, en eigenlijk niet ideologisch geladen. Als het voor kapitalisten efficienter is om milieunormen op europese schaal af te spreken, omdat vervuiling nu eenmaal geen grenzen kent, dan zal dat voor socialisten ook wel het geval zijn; bij wijze van spreken... Dus dat veel wetgeving op Europees vlak wordt gemaakt is op zich geen probleem, zolang die instituties maar democratisch werken.

-Een andere zaak is de grootte van de EU. Wat hier vandaag natuurlijk onder het kapitalisme in speelt zijn de geopolitieke machtsverhoudingen binnen een imperialistisch wereldsysteem. Een grotere unie, betekent een minder hecht blok, maar minder bestuurbaarheid; daarom dat er vandaag zoveel discussie is over de grootte van de EU.
Ik vind dit zelf eigenlijk een non-issue. Als internationalistische socialisten pleiten wij voor een federatief wereldsysteem. België zou bijvoorbeeld een federatie kunnen zijn van Vlaanderen en Wallonië, Europa zou een federatie kunnen zijn van de landen op het Europees continent, en alle continenten vormen dan samen een socialistische wereldfederatie.
Als socialisten erkennen we echter het zelfbeschikkingsrecht der volkeren; ik vind dat de bevolking zelf maar moet uitmaken bij welke federatie ze zouden behoren.

Hetzelfde geldt trouwens voor de Belgische kwestie: LSP neemt op zich geen standpunt in in de nationale kwestie. Wij pleiten daarentegen wel voor de eenheid van de arbeidersklasse over taalgrenzen heen in het verzet tegen het neoliberalisme - en we zijn tegen communautaire spelletjes die slechts tot doel hebben de arbeiders te verdelen - zoals de opsplitsing van de metaalcentrale van het ABVV.

[Pelgrim]

Euh, bedankt voor het antwoord, "Bart"

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

In feite stel je een puur hypothetische vraag, omdat de essentie van de europese unie in feite een kapitalistisch instrument vormt.

Wel ik zei dus al dat we het daar over eens waren en het is niet de bedoeling om daar dan ook over uit te wijden. Ik wil eens dieper ingaan op het alternatief.

-Als revolutionaire socialisten - én internationalisten zijn we zowiezo voor een sterkere samenwerking over de landsgrenzen heen. geloof het of niet, maar Lenin was Verhofstadt voor toen hij pleitte voor de Socialistische Verenigde Staten van Europa.

Federalisme is op zich maar een vaag begrip, het geeft geen enkel zicht op welk niveau de grootste beslissingsmacht zal hebben. 'subsidiarisme'trouwens ook niet. De vraag die we daarnaast kunnen stellen is over welke staten het dan wel gaat en welke eventuele andere tussenniveaus.

Volgens ons is er binnen het kapitalisme echter niet echt een perspectief om te komen tot een echte Verenigde Staten van europa, omdat het zwaartepunt op economisch vlak nog steeds bij de nationale burgerijen ligt - en deze door de onderlinge concurrentie wel zullen willen blijven behouden. (Behalve de Belgische burgerij dan, die door zijn zwakke positie reeds bijna volledig ge-europeaniseerd is)

Daar zijn we het, nogmaals, over eens, maar het gaat hier niet om de 'kapitalistische EU' maar om het alternatief. De vraag is of een niet-kapitalistische, niet-concurrerende maatschappij wel wil of behoefte heeft aan een overdreven centralisatie. Men kan ook gaan 'samenwerken'op zodanige manier dat een centrale regering alles beslist. Het is maar de vraag of dat wenselijk is.

-Het concept van van subsidiariteit is een goede regel. Wanneer een hogere bestuurseenheid een bepaalde bevoegdheid beter kan uitoefenen, is het beter dat die daar ook wordt uitgeoefend. Dat is een kwestie van efficientie, en eigenlijk niet ideologisch geladen. Als het voor kapitalisten efficienter is om milieunormen op europese schaal af te spreken, omdat vervuiling nu eenmaal geen grenzen kent, dan zal dat voor socialisten ook wel het geval zijn; bij wijze van spreken... Dus dat veel wetgeving op Europees vlak wordt gemaakt is op zich geen probleem, zolang die instituties maar democratisch werken.

het probleem met subsidiarisme is dat het veel te vaag is. In de praktijk betekent subsidiarisme eem strijd om de bevoegdheid tussen verschillende niveaus want elk niveau zal claimen het best geschikt te zijn een bevoegdheid op zich te nemen.

-Een andere zaak is de grootte van de EU. Wat hier vandaag natuurlijk onder het kapitalisme in speelt zijn de geopolitieke machtsverhoudingen binnen een imperialistisch wereldsysteem. Een grotere unie, betekent een minder hecht blok, maar minder bestuurbaarheid; daarom dat er vandaag zoveel discussie is over de grootte van de EU.
Ik vind dit zelf eigenlijk een non-issue. Als internationalistische socialisten pleiten wij voor een federatief wereldsysteem. België zou bijvoorbeeld een federatie kunnen zijn van Vlaanderen en Wallonië, Europa zou een federatie kunnen zijn van de landen op het Europees continent, en alle continenten vormen dan samen een socialistische wereldfederatie.

op papier klinkt dat mooi, maar wie zegt dat zo'n socialistisch wereldblok wel bestuurbaar zal zijn? Een staat van > 6 miljard mensen, dat gaat een gigantische bureaucratie worden. En een individuele stem weegt er helemaal niks.

Als socialisten erkennen we echter het zelfbeschikkingsrecht der volkeren; ik vind dat de bevolking zelf maar moet uitmaken bij welke federatie ze zouden behoren.

dat impliceert dat er in plaats van staten te doen verdwijnen, er veel gaan bijkomen. Er zijn namelijk meer afscheidingsbewegingen dan verenigingsbewegingen.

Hetzelfde geldt trouwens voor de Belgische kwestie: LSP neemt op zich geen standpunt in in de nationale kwestie. Wij pleiten daarentegen wel voor de eenheid van de arbeidersklasse over taalgrenzen heen in het verzet tegen het neoliberalisme - en we zijn tegen communautaire spelletjes die slechts tot doel hebben de arbeiders te verdelen - zoals de opsplitsing van de metaalcentrale van het ABVV.

zelfbeschikking en samenwerking kunnen hand in hand gaan, dat bewijzen de links-soevereinistische bewegingen in Spanje al jaren lang. Zelfs vakbonden steunen daar autonomiebewegingen en nu is er bvb het "iniciativa internacionalista".

[Bart Vandersteene]

Voor ons gaat het er niet om een kleine of grote Europese Unie te hebben die de belangen van de kapitalisten in Europa verdedigt. Het is niet onze EU en willen dus in eerste instantie van deze EU af geraken.

In een tekst over de nationale kwestie schreven we enkele jaren terug al: “Marxisten zijn voor zo groot mogelijke gehelen en zien het socialisme enkel mogelijk als wereldsysteem. Echter niet een wereldsysteem zoals het kapitalisme met onderdrukkende en onderdrukte landen, maar een vrijwillige samenwerking tussen alle volkeren, die enkel tot stand kan komen als er geen enkele vorm van dwang aanwezig is en als er absolute gelijkwaardigheid tussen de naties bestaat. De verdediging van het zelfbeschikkingsrecht en de strijd tegen nationale onderdrukking is noodzakelijk om tot grote vrijwillige gehelen te komen.”

Een blauwdruk geven van hoe internationale samenwerking zal plaatsvinden onder het socialisme is onmogelijk. Wat we wel kunnen stellen is dat vandaag op economisch, politiek, sociaal en cultureel vlak de hele wereld reeds met elkaar is verbonden. Onder het socialisme zal de bevolking veel meer kunnen participeren in het runnen van de samenleving dan vandaag in de kapitalistische maatschappij. Betekent dit dat iedereen bij elke beslissing gelijk waarover en waar kan worden betrokken, nee dat is niet mogelijk. Er zal een goede balans moeten worden gevonden tussen enerzijds een beslissingsniveau zo laag mogelijk te houden om de participatie van een maximum-aantal individuen mogelijk te maken als anderzijds een aanpak en planning op mondiaal vlak om efficiënt te kunnen omgaan met grondstoffen, arbeidskracht en vooral om een aantal problemen zoals de klimaatverandering fundamenteel te kunen aanpakken.

Je kan toch inbeelden dat iets als voedselprodcutie gerust in grote lijnen op mondiaal vlak kan worden gepland. Wat is er nodig en waar kan het worden geproduceerd. Op mondiaal vlak kan een kader worden geschapen waarbinnen de regio's of landen hun plan invullen binnen een internationale samenwerking.

Hoe het er exact zal uitzien, zal o.a. ook afhangen van de ontwikkeling van de productiekrachten die meer of minder keuzemogelijkheden kan bieden. Vandaar dat het systeem van internationale samenwerking ook continue aan aanpassing onderworpen zal zijn. Ik veronderstel bijvoorbeeld dat dit binnen een eerste generatie socialistische staten die in een federatie samenwerken anders zal zijn dan binnen een derde of vierde generatie waar het socialisme de ontwikkeling van productiekrachten tot ongekende hoogten heeft gebracht.

[roger verhiest]

& wanneer gaat de LSP met deze internationale, universele samenwerking beginnen ?
In de eerste plaats door een dialoog op te starten met de onderdrukte proletarische massa in vluchtelingenkampen.. deie krijgen hun voedsel en medische verzorging nu mondjesmaat van kapitalistische organisaties...

Indien Noord Korea en Cuba de enige min of meer "zuivere" socialistische lanbden zouden zijn, waarom maakt de ene dan atoombommen ipv. steun te verlenen aan de nooddurftigen?

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Indien Noord Korea en Cuba de enige min of meer "zuivere" socialistische lanbden zouden zijn, waarom maakt de ene dan atoombommen ipv. steun te verlenen aan de nooddurftigen?

Misschien wel omdat het geen zuivere socialistische landen zijn? Noord-Korea heeft niets met socialisme te maken hoor...