Politieke ideologie in beweging

1handclapping · 28 mei 2006, 18:55

In verkiezingstijden zien we sommige kiezers plots belang hechten aan "politieke ideologie" terwijl anderen vanuit een ideologisch eerder weinig gefundeerde beschouwing voor een hen "sympatiek" iemand zullen stemmen, nog anderen laten zich als vliegen lijmen door beloftes.

Ik stel dan ook voor hier een discussie te houden over ideologie
(dus niet over belofteretoriek en plezante personen).

Fonske · 29 mei 2006, 12:57

Het einde van de grote verhalen!!!
Er is nog maar één dominante ideologie en dat is de liberale ideologie.
Het liberalisme heeft voorlopig het pleit gewonnen.
Natuurlijk is er ook nog het nationalisme (gepaard met populisme) dat de afgelopen decenia een "haute" kende maar dat is voor mij geen echte ideologie. Het is niet (alles)omvattend genoeg.

Steben · 29 mei 2006, 13:17

Ik behoor ten stelligste tot de groep mensen die het volgende zeggen: Nationalisme is géén ideologie! Het gaat veel dieper.

Er zijn idd maar 3 grote ideologiëen: de conservatieve, de liberale, de socialistische. Ik beaam dat de liberale ideologie het sterkst verweven is met de huidige maatschappij (vrije markt, het individueel principe in ethische kwesties, vrijheid en verantwoordelijkheid, ...).

Desiderius · 29 mei 2006, 13:25

... het grote probleem is echter dat er in ons politieke landschap geen mensen meer rondlopen die het liberale gedachtengoed nog min of meer consequent als uitgangspunt nemen in hun stellingnames. Paars heeft het blauw uit de aderen van de VLD gezogen; de burgermanifesten van Verhofstadt zijn -achteraf beschouwd- zowat de beste humorlektuur die er in de afgelopen decennia in dit land is uitgegeven.

't Is zeer zielig gesteld met dat liberalisme.

Hetzelfde kan men trouwens ook betogen voor wat het socialisme en het conservatisme betreft.

... en toch ben ik ervan overtuigd dat een partij die zich consequent zou houden aan een duidelijk ideologisch uitgangspunt, véél potentieel heeft bij het Vlaamse electoraat. Want "de Vlaming" is bovenal gesteld op stabiliteit en relatieve voorspelbaarheid van het politieke regiem. Hij is vooral afkerig van tafelspringerij, ideetjeskramerij, voluntaristische prietpraat, bespelen van de perceptie en -horresco referens- "open debatcultuur" ...

Fonske · 29 mei 2006, 13:36

Citaat:

... het grote probleem is echter dat er in ons politieke landschap geen mensen meer rondlopen die het liberale gedachtengoed nog min of meer consequent als uitgangspunt nemen in hun stellingnames.

Het liberalisme is zeer rijk met verschillende strekkingen. Liberalisme is zeker niet alleen donker blauw en "Laisser faire".
Ik beschouw bijna alle (mainstream) partijen in Vlaanderen eigenlijk als Liberaal, ook de linkse. SPa is alleen nog socialistisch (in zijn echte oorspronkelijke betekenis) in naam.
De enige (grote) partij die kan doorgaan als conservatief is het Vlaams Belang.

Steben · 29 mei 2006, 13:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

... en toch ben ik ervan overtuigd dat een partij die zich consequent zou houden aan een duidelijk ideologisch uitgangspunt, véél potentieel heeft bij het Vlaamse electoraat. Want "de Vlaming" is bovenal gesteld op stabiliteit en relatieve voorspelbaarheid van het politieke regiem.

Juist.

Steben · 29 mei 2006, 13:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fonske

De enige (grote) partij die kan doorgaan als conservatief is het Vlaams Belang.

Daar ben ik het dus niet mee eens. Het VB heeft zowel conservatieve, liberale als zelfs socialistische kenmerken. Het is de ludieke en handige omgang met de drie elementen die verschillend is met de traditionele partijen, niet het exclusief ideologische.

Het cordon is ideologisch het meest conservatieve uitvindsel in beleidsvoering dat ik gezien heb sinds Eyskens sr. premier was.

Het VB heeft conservatieve standpunten, maar die zijn niet bepalend voor een ideologie. De partij slaagt er meesterlijk in om aanhangers te doen geloven in hun individueel beeld op "hun" Belang. "De partij van de arbeider" "van de kleine man" "van alle Vlamingen" "de partij van de solidaristen" "de meest liberale partij" "de enige donkerblauwe partij"... blabla

Desiderius · 29 mei 2006, 13:42

Een ideologie is geen "knutselfestijn"; het begint met een aantal uitgangspunten waarop je een maatschappijvisie bouwt die je dan consequent als uitgangspunt neemt in je politieke stellingnames. De regelneverij en ondemocratische (zelfs regelrecht anti-liberale) stellingnames waaraan zowat de hele VLD-top zich bezondigd heeft gedurende het hele paarse experiment, heeft die partij elke geloofwaardigheid op dat vlak doen verliezen.

Het socialisme is in Vlaanderen zo dood als een pier.

En het VB is enkel "conservatief" om twee redenen:
* omdat het -terecht- hoopt om zo veel kiezers aan zich te kunnen binden. (zie mijn vorige post; een fiks deel van de Vlamingen is nu eenmaal conservatief, voorzichtig, risico-avers, gesteld op stabiliteit, ...)
* omdat het te weinig creatief is én te weinig politieke moed heeft om met vernieuwende ideeën op de proppen te komen. (d�*t zou misschien wel eens stemmen kunnen kosten)

Jaani_Dushman · 29 mei 2006, 13:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fonske

Het liberalisme is zeer rijk met verschillende strekkingen. Liberalisme is zeker niet alleen donker blauw en "Laisser faire".
Ik beschouw bijna alle (mainstream) partijen in Vlaanderen eigenlijk als Liberaal, ook de linkse. SPa is alleen nog socialistisch (in zijn echte oorspronkelijke betekenis) in naam.
De enige (grote) partij die kan doorgaan als conservatief is het Vlaams Belang.

Als er één partij is in Vlaanderen die echt liberaal is, dan is het wel SP.a. Alle grote privatiseringen, liberaliseringen, lastenverlagingen, enz... zijn er gekomen op vraag van de "anders-sociaal-progressieven".

Zo werkt SP.a. Eerst gebruiken ze de overheidsbedrijven om hún mannetje aan het hoofd te krijgen, en dan privatiseren ze het zodat de andere partijen er geen controle meer zouden over krijgen.

Steben · 29 mei 2006, 13:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Een ideologie is geen "knutselfestijn"; het begint met een aantal uitgangspunten waarop je een maatschappijvisie bouwt die je dan consequent als uitgangspunt neemt in je politieke stellingnames. De regelneverij en ondemocratische (zelfs regelrecht anti-liberale) stellingnames waaraan zowat de hele VLD-top zich bezondigd heeft gedurende het hele paarse experiment, heeft die partij elke geloofwaardigheid op dat vlak doen verliezen.

Het socialisme is in Vlaanderen zo dood als een pier.

En het VB is enkel "conservatief" om twee redenen:
* omdat het -terecht- hoopt om zo veel kiezers aan zich te kunnen binden. (zie mijn vorige post; een fiks deel van de Vlamingen is nu eenmaal conservatief, voorzichtig, risico-avers, gesteld op stabiliteit, ...)
* omdat het te weinig creatief is én te weinig politieke moed heeft om met vernieuwende ideeën op de proppen te komen. (d�*t zou misschien wel eens stemmen kunnen kosten)

Desiderius, weer een post waar ik 100% achter sta! Doe zo verder.

De liberale familie was nochtans een van de meeste trouwe aan de ideologie tot in 1999. De tsjevenhaat was er te veel aan, toen Guy in zee stapte met rood en groen.

De kracht waarmee een partij als CVP/CD&V in 2003 nog 21% haalde, wás dan ook puur uit Vlaams "structureel" conservatisme. De neiging van velen om te dromen over de Dehaene-tijd is juist een duidelijk symptoom. Het succes van Leterme zit voornamelijk in het Dehaene-gehalte.

Steben · 29 mei 2006, 13:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Als er één partij is in Vlaanderen die echt liberaal is, dan is het wel SP.a. Alle grote privatiseringen, liberaliseringen, lastenverlagingen, enz... zijn er gekomen op vraag van de "anders-sociaal-progressieven".

Lastenverlagingen zijn er toch vooral op VLD-aandringen gekomen. Een geluk bij een ongeluk. Als je echter rode mannetjes vooruitstuurt om de staat uit te kopen om zo je eigen lastendaling te betalen, wordt het vlug duidelijk hoe ondoordacht men te werk is gegaan.

Citaat:

Zo werkt SP.a. Eerst gebruiken ze de overheidsbedrijven om hún mannetje aan het hoofd te krijgen, en dan privatiseren ze het zodat de andere partijen er geen controle meer zouden over krijgen.

Wel ja, lijkt mij volledig in de lijn van het profiel van SPa-stemmers die ik ken(de).

1handclapping · 29 mei 2006, 17:17

Ik heb eigenlijk mijn beginpost niet kunnen afmaken. In wezen wil ik er op wijzen dat de grote ideologische strekkingen de grenzen van het gewest Vlaanderen overschrijden en we dus in de eerste plaats moeten bedenken
dat een Vlaanderen of België of zelfs een Groot-Nederlandse Beneluxfederatie niet in staat is het economisch grondsysteem in de wereld te wijzigen. Als "de val van het reële socialisme" al iets bewezen heeft, is het dat de inzichten van Trotsky over "Wereldrevolutie" alleszins correct zijn : er is slechts één wereldsysteem, waarin alle naties meedraaien.

Als we aan echte politiek willen doen in de ideologische zin, bekijken we best waarover het op Europees niveau gaat dwz; welke stromingen zijn er vertegenwoordigd binnen de unie en hoe staan ze tegenover de wereld ?

EVP-Ed Fractie van de Europese volkspartij (Christen Democraten en Europese Democraten)
PES Fractie van de Europese Sociaal Democraten
ELDR Fractie van de Europese Liveralen en Democratische Partij
Groenen/EVA Fractie van De Groenen/Europese Vrije Alliantie
EUL/NGL Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links
UEN Fractie Unie voor een Europa van Nationale Staten
EDD Fractie voor een Europa van Democratie en diversiteit
NI Niet ingeschreven

Louter in deze concrete partijen zien we reeds een samenvloeien van politieke stromingen, die toch al een ander beeld geven dan dat van een
ondemocratische besluitvorming en monolietische niet te wijzigen constructie.

Historisch kan men zeggen dat na de catastrofe van WO II de traditionele koloniale machten hun grip op de wereld verloren hebben en diverse ex-kolonies aan hun lot overgelaten in handen vielen van diverse dictators
die bovendien van de situatie van koude oorlog nog wat profiteerden om
zichzelf en sommige zakelijke en poolitieke handlangers te verrijken.
De idee dat men dit maar moest laten gebeuren en dat dit samen met
de competitie tussen twee systemen uiteindelijk tot het ontstaan van een meer ideale maatschappij zou leiden was duidelijk fout.

Behalve ideologische verschillen in de Socialistische en liberaal geleide staten is er nog een belangrijk verschil dat in onze "Vlaamse" discussies vaak over het hoofd wordt gezien : nl. het verschil tussen een pragmatische en een meer theoretische aanpak. Het is duidelijk dat in Angelsaksische landen een meer pragmatische politiek gevoerd wordt die losser staat van de grote ideologische verhalen.

Konkreet betekent dit dat het verenigen van sub-stromingen in één enkele politieke partij pragmatisch zeker tot betere resultaten zal leiden dan het verdelen van het politieke landschap in talloze op details van elkaar verschillende partijen.

Voorts kan het zeker geen kwaad politieke ideologieën te beoordelen op hun finaliteit. Om bv. te beoordelen of het "Vlaams Belang" een neonazi
racistische partij is, moet men gewoon luisteren welk soort maatschappij ze voorstaan, hoe ze zich verhouden tot systemen van machtsdeling & scheiding der machten, wat hun oordeel is over stakingsrecht, recht op vereniging, godsdienstvrijheid enz..
SPa kan je op die manier beoordelen in hoever ze zich nog "marxistische socialisten" kunnen noemen door na te gaan welke ruimte ze nog toekennen aan andere ideologische strekkingen binnen de maatschappij
en het al dan niet toelaten van vrije ondernemers die hun arbeiders mogen uitbuiten...

De volgende vraag is die naar de historische wortels van de huidige stromingen en of deze nog herkenbaar zijn resp; waren ze herkenbaar
tijdens de volledige menselijke geschiedenis. Was Julius Cesar een communist ?

Rr00ttt · 29 mei 2006, 20:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Er zijn idd maar 3 grote ideologiëen: de conservatieve, de liberale, de socialistische. Ik beaam dat de liberale ideologie het sterkst verweven is met de huidige maatschappij (vrije markt, het individueel principe in ethische kwesties, vrijheid en verantwoordelijkheid, ...).

Ik zie dat de overheid meer dan de helft van het BBP opslorpt en ben daar niet zo zeker van.

netslet · 29 mei 2006, 21:10

Met vrienden had ik overlaatst de discussie: Moet men op partijen (ideeën dus) stemmen of op mensen?

Mijn mening in deze was eerst te kijken naar het idee, en dan na te kijken of de mensen die voor dat idee opkomen capabel zijn om dat idee te verwezenlijken. Ik ben bv het groene gedachtegoed vrij genegen, maar ik vind geen enkele van de personen in Groen! capabele politici.

Wat is mijn definitie van capabele politici? Wel, voor mij persoonlijk is dat het vermogen te hebben om je eigen gedachtengoed (en dus partij-ideeën) niet te laten primeren op de discussie. Een goed politicus moet dus volgens mij makkelijk afstand kunnen doen van zijn basisgedachte (zoals bv bij de groenen: kernenergie is noodzakelijkerwijs slecht) als hem argumenten worden gesteld. Ze moeten dus de argumenten direct kunnen toetsen aan de werkelijkheid in plaats van eerst de argumenten te toetsen aan het partij-idee en dan pas aan de werkelijkheid.

Dit gezegd zijnde acht ik hier weinig politici tot in staat. Ik weet dus ook nog niet op wie ik ga stemmen.

Desiderius · 29 mei 2006, 21:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

De volgende vraag is die naar de historische wortels van de huidige stromingen en of deze nog herkenbaar zijn resp; waren ze herkenbaar
tijdens de volledige menselijke geschiedenis. Was Julius Cesar een communist ?

Macht... daar draait het allemaal om. En daarin heb je twee varianten: de economische macht enerzijds en de geestelijke macht anderzijds. Het eerste is gemakkelijk te begrijpen en te duiden.

In die categorie mag je het hele machtsapparaat van de Romeinen ten tijde van Caesar onderbrengen. Ongecompliceerd en ongecomplexeerd streven naar pure economische macht. Rijkdom vergaren en consolideren. Caesar werd enorm gerespecteerd omd�*t hij erin geslaagd was Rome te voorzien van een gigantische influx van rijkdom. (vnl. edelmetaal en slaven) Met geestelijke macht hield het rijk zich toen absoluut nog niet bezig. D�*t kwam pas later en heeft uiteindelijk voor z'n ondergang gezorgd. Doorheen de hele geschiedenis kan je trouwens perfect traceren hoe volkeren die zich organisatorisch puur op de basics van het economische machtsspel concentreren altijd bijzonder succesvol zijn geweest. Zélfs al werden ze soms intern verscheurd door machtsstrijd. Mensen zijn immers "economische wezens" en reageren op dat vlak nogal voorspelbaar. Laat alle ballast vallen en je kan als overheid een machtsbasis uitbouwen die boven elke twijfel verheven is.

Met de geestelijke macht ligt het iets anders... Traditioneel linken we zoiets dan weer aan de grote godsdiensten, maar het loopt veel dieper dan dat. Geestelijke macht heeft alles te maken met een poging om dieper door te dringen tot die andere component van het menselijke "zijn": die oncomfortabele drang naar "zingeving". Hier wordt het verhaal plots bijzonder complex, want hier toont de mens zich van z'n meest onvoorspelbare en dus ook onbetrouwbare kant. Via de geestelijke macht kan je mensen zelfs gedurende lange tijd tegen de stroom van hun economische inborst sturen. Gedurende lange tijd... maar niet voor altijd: vroeg of laat staat er wel weer ééntje op die luid schreeuwt "dat de keizer geen kleren draagt" en dan zit het spel op de wagen. Van de 11de eeuw tot de nieuwste tijd zien we in Europa een bijzonder boeiend experiment in machtsstrijd tussen de geestelijke macht en de economische. Soms lopen de paden samen, soms wijd uiteen. Over het algemeen is het die geestelijke macht die voor het gros van de drama's verantwoordelijk is.

Het wonderlijke is dat machthebbers na verloop van tijd steevast enige "hubris" beginnen te vertonen en zich de "architecten van de maatschappij" wanen. Dat ze hun persoonlijke prioriteiten, gevoeligheden, ambities, waarden en normen willen projecteren op de samenleving die in hun perceptie aan hun voeten ligt. Goden in het diepst van hun gedachten... En d�*�*r begaan ze een belangrijke denkfout. Want zolang ze zich niet moeien met de persoonlijke, niet-materiële aspiraties van hun onderdanen en zich louter neutraal opstellen als behoeders van de welvaart, is hun positie relatief ongenaakbaar. Zodra ze dat wél doen, merken ze alras dat die volgzame meute onderdanen plots verandert in een onvoorspelbaar en onbetrouwbaar veelkoppig monster.

Ik moest er nog aan denken toen ik na de vorige parlementsverkiezingen Johan Vande Lanotte in een HUMO-interview tekeer zag gaan tegen de "verzuurde Vlaming". Onbegrip voor zoveel ondankbaarheid, want we leven toch in een paradijselijk sociaal-economisch systeem? Net hetzelfde gevoel bekroop me toen Karel Degucht recent "de Vlaming" bedacht met minder fraaie adjectieven. De oorzaak van al dat onbegrip zit echter in de verregaande betutteling waarin de politiek in al haar hubris is vergleden...

De geschiedenis is een wonderlijk laboratorium, maar blijkbaar is het voor zovelen toch zo moeilijk om er duurzame lessen uit te trekken.

Eén en ander heeft me opnieuw in m'n fundamenteel libertijnse overtuigingen gesterkt.

Pelgrim · 29 mei 2006, 22:38

het einde van de ideologieën is bullshit. De war on terror draait volledig om ideologieën, het terrorisme zelf draait om ideologieën, in de VS is één bepaalde ideologie aan de macht en in Europa zien we de heropgang van een hele reeks ideologieën.

het neoliberalisme is slechts tijdelijk de heersende ideologie, maar die hegemonie is alweer serieus aan het afbrokkelen. Een paar miljoen Franse studenten hebben dat onlangs nog mooi aangetoond.

Steben · 30 mei 2006, 08:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

Ik zie dat de overheid meer dan de helft van het BBP opslorpt en ben daar niet zo zeker van.

rechtstaat, scheiding der machten, parlementaire democratie, vrije mening...: dat is ook van oorsprong puur liberaal gedachtengoed. Daarenboven zijn de inrichting van de staat en de handelingen van de tijdelijke machthebbers geen maatstaven voor de ideologische cultuur van vandaag bij de bevolking. De Vlaming is altijd wat conservatief (ethische kwesties) én wat liberaal (economie, staatsrol) geweest. Indien niet, zou het VB nooit zo groot geworden zijn.

Fonske · 30 mei 2006, 10:50

Citaat:

De Vlaming is altijd wat conservatief (ethische kwesties) én wat liberaal (economie, staatsrol) geweest. Indien niet, zou het VB nooit zo groot geworden zijn.

Conservatief? V.B. heeft iets meer dan dertig procent. De rest van de partijen zijn behoorlijk progressief. Zelf de CD&V, die voor een christendemocratische partij vrij progressief is. Er heerst als het ware een links liberale consensus in Vlaanderen, kijk maar eens naar de pers.

Sneta · 30 mei 2006, 11:37

Het feit dat de grote (traditionele) ideologieen niet meer aanslaan heeft misschien ook wel te maken met de realiteit dat hedendaagse mens verschillende rollen speelt die verschillende facetten aanraken.

Conservatief ? jazeker want schrik voor verandering in een razendsnel veranderende wereld speelt zeker mee.
Libearaal ? Jazeker want willen we niet allemaal minder belastingen betalen en vinden we niet met zijn allen dat de regelneverij van de overheid haar grenzen heeft bereikt ?
Socialistisch ? Jazeker want we zijn toch wel een beetje fier dat ons land een van de meest uitgebouwde SZ systemen heeft ter wereld waar je op kan rekenen als het je in het leven eens niet meezit.
Progressief ? Jazeker, want iedereen kent wel een homo of lesbo koppel en als de migrant die in onze straat woont dreigt uitgewezen te worden dan vinden we dat schandalig.

Dus om als politicus een coherent verhaal te vertellen tegenover deze soms tegenstrijdige verlangens van de individuen is niet zo simpel.

Pelgrim · 30 mei 2006, 11:43

curieus dan dat net de partijen die zo grijs als de hemel vandaag zijn moeite hebben stemmen te behouden terwijl de partijen die een duidelijk profiel hebben Europa langs alle kanten overrompelen.
Einde van de ideologieën speelt zich alleen af in de hoofden van de "progressieve" en "kosmopolitische" intellectueel. De neocon, de libertariër, de communist, de neofascist, zij zien het toch allemaal net anders hoor.

28 mei 2006, 18:55	#1
1handclapping Europees Commissaris Geregistreerd: 3 juli 2003 Locatie: Antwerpen-Deurne Berichten: 7.132	Politieke ideologie in beweging In verkiezingstijden zien we sommige kiezers plots belang hechten aan "politieke ideologie" terwijl anderen vanuit een ideologisch eerder weinig gefundeerde beschouwing voor een hen "sympatiek" iemand zullen stemmen, nog anderen laten zich als vliegen lijmen door beloftes. Ik stel dan ook voor hier een discussie te houden over ideologie (dus niet over belofteretoriek en plezante personen). __________________ Deze gebruikersnaam wordt niet meer benut - maar wel mijn werkelijke naam : Roger Verhiest

29 mei 2006, 17:17	#12
1handclapping Europees Commissaris Geregistreerd: 3 juli 2003 Locatie: Antwerpen-Deurne Berichten: 7.132	Ik heb eigenlijk mijn beginpost niet kunnen afmaken. In wezen wil ik er op wijzen dat de grote ideologische strekkingen de grenzen van het gewest Vlaanderen overschrijden en we dus in de eerste plaats moeten bedenken dat een Vlaanderen of België of zelfs een Groot-Nederlandse Beneluxfederatie niet in staat is het economisch grondsysteem in de wereld te wijzigen. Als "de val van het reële socialisme" al iets bewezen heeft, is het dat de inzichten van Trotsky over "Wereldrevolutie" alleszins correct zijn : er is slechts één wereldsysteem, waarin alle naties meedraaien. Als we aan echte politiek willen doen in de ideologische zin, bekijken we best waarover het op Europees niveau gaat dwz; welke stromingen zijn er vertegenwoordigd binnen de unie en hoe staan ze tegenover de wereld ? EVP-Ed Fractie van de Europese volkspartij (Christen Democraten en Europese Democraten) PES Fractie van de Europese Sociaal Democraten ELDR Fractie van de Europese Liveralen en Democratische Partij Groenen/EVA Fractie van De Groenen/Europese Vrije Alliantie EUL/NGL Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links UEN Fractie Unie voor een Europa van Nationale Staten EDD Fractie voor een Europa van Democratie en diversiteit NI Niet ingeschreven Louter in deze concrete partijen zien we reeds een samenvloeien van politieke stromingen, die toch al een ander beeld geven dan dat van een ondemocratische besluitvorming en monolietische niet te wijzigen constructie. Historisch kan men zeggen dat na de catastrofe van WO II de traditionele koloniale machten hun grip op de wereld verloren hebben en diverse ex-kolonies aan hun lot overgelaten in handen vielen van diverse dictators die bovendien van de situatie van koude oorlog nog wat profiteerden om zichzelf en sommige zakelijke en poolitieke handlangers te verrijken. De idee dat men dit maar moest laten gebeuren en dat dit samen met de competitie tussen twee systemen uiteindelijk tot het ontstaan van een meer ideale maatschappij zou leiden was duidelijk fout. Behalve ideologische verschillen in de Socialistische en liberaal geleide staten is er nog een belangrijk verschil dat in onze "Vlaamse" discussies vaak over het hoofd wordt gezien : nl. het verschil tussen een pragmatische en een meer theoretische aanpak. Het is duidelijk dat in Angelsaksische landen een meer pragmatische politiek gevoerd wordt die losser staat van de grote ideologische verhalen. Konkreet betekent dit dat het verenigen van sub-stromingen in één enkele politieke partij pragmatisch zeker tot betere resultaten zal leiden dan het verdelen van het politieke landschap in talloze op details van elkaar verschillende partijen. Voorts kan het zeker geen kwaad politieke ideologieën te beoordelen op hun finaliteit. Om bv. te beoordelen of het "Vlaams Belang" een neonazi racistische partij is, moet men gewoon luisteren welk soort maatschappij ze voorstaan, hoe ze zich verhouden tot systemen van machtsdeling & scheiding der machten, wat hun oordeel is over stakingsrecht, recht op vereniging, godsdienstvrijheid enz.. SPa kan je op die manier beoordelen in hoever ze zich nog "marxistische socialisten" kunnen noemen door na te gaan welke ruimte ze nog toekennen aan andere ideologische strekkingen binnen de maatschappij en het al dan niet toelaten van vrije ondernemers die hun arbeiders mogen uitbuiten... De volgende vraag is die naar de historische wortels van de huidige stromingen en of deze nog herkenbaar zijn resp; waren ze herkenbaar tijdens de volledige menselijke geschiedenis. Was Julius Cesar een communist ? __________________ Deze gebruikersnaam wordt niet meer benut - maar wel mijn werkelijke naam : Roger Verhiest

29 mei 2006, 22:38	#16
Pelgrim Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 30 april 2002 Locatie: Bankrijk Berichten: 49.945	het einde van de ideologieën is bullshit. De war on terror draait volledig om ideologieën, het terrorisme zelf draait om ideologieën, in de VS is één bepaalde ideologie aan de macht en in Europa zien we de heropgang van een hele reeks ideologieën. het neoliberalisme is slechts tijdelijk de heersende ideologie, maar die hegemonie is alweer serieus aan het afbrokkelen. Een paar miljoen Franse studenten hebben dat onlangs nog mooi aangetoond. __________________ pri via opinio, ne prelegu. pri alies opinioj, nepre legu!

29 mei 2006, 12:57	#2
Fonske Gouverneur Geregistreerd: 17 februari 2004 Locatie: Brussel Berichten: 1.133	Het einde van de grote verhalen!!! Er is nog maar één dominante ideologie en dat is de liberale ideologie. Het liberalisme heeft voorlopig het pleit gewonnen. Natuurlijk is er ook nog het nationalisme (gepaard met populisme) dat de afgelopen decenia een "haute" kende maar dat is voor mij geen echte ideologie. Het is niet (alles)omvattend genoeg.

29 mei 2006, 13:25	#4
Desiderius Minister-President Geregistreerd: 23 juni 2005 Berichten: 4.999	... het grote probleem is echter dat er in ons politieke landschap geen mensen meer rondlopen die het liberale gedachtengoed nog min of meer consequent als uitgangspunt nemen in hun stellingnames. Paars heeft het blauw uit de aderen van de VLD gezogen; de burgermanifesten van Verhofstadt zijn -achteraf beschouwd- zowat de beste humorlektuur die er in de afgelopen decennia in dit land is uitgegeven. 't Is zeer zielig gesteld met dat liberalisme. Hetzelfde kan men trouwens ook betogen voor wat het socialisme en het conservatisme betreft. ... en toch ben ik ervan overtuigd dat een partij die zich consequent zou houden aan een duidelijk ideologisch uitgangspunt, véél potentieel heeft bij het Vlaamse electoraat. Want "de Vlaming" is bovenal gesteld op stabiliteit en relatieve voorspelbaarheid van het politieke regiem. Hij is vooral afkerig van tafelspringerij, ideetjeskramerij, voluntaristische prietpraat, bespelen van de perceptie en -horresco referens- "open debatcultuur" ...

29 mei 2006, 13:42	#8
Desiderius Minister-President Geregistreerd: 23 juni 2005 Berichten: 4.999	Een ideologie is geen "knutselfestijn"; het begint met een aantal uitgangspunten waarop je een maatschappijvisie bouwt die je dan consequent als uitgangspunt neemt in je politieke stellingnames. De regelneverij en ondemocratische (zelfs regelrecht anti-liberale) stellingnames waaraan zowat de hele VLD-top zich bezondigd heeft gedurende het hele paarse experiment, heeft die partij elke geloofwaardigheid op dat vlak doen verliezen. Het socialisme is in Vlaanderen zo dood als een pier. En het VB is enkel "conservatief" om twee redenen: * omdat het -terecht- hoopt om zo veel kiezers aan zich te kunnen binden. (zie mijn vorige post; een fiks deel van de Vlamingen is nu eenmaal conservatief, voorzichtig, risico-avers, gesteld op stabiliteit, ...) * omdat het te weinig creatief is én te weinig politieke moed heeft om met vernieuwende ideeën op de proppen te komen. (d�*t zou misschien wel eens stemmen kunnen kosten)

29 mei 2006, 21:10	#14
netslet Minister-President Geregistreerd: 25 mei 2006 Locatie: Isla Tortuga Berichten: 5.278	Met vrienden had ik overlaatst de discussie: Moet men op partijen (ideeën dus) stemmen of op mensen? Mijn mening in deze was eerst te kijken naar het idee, en dan na te kijken of de mensen die voor dat idee opkomen capabel zijn om dat idee te verwezenlijken. Ik ben bv het groene gedachtegoed vrij genegen, maar ik vind geen enkele van de personen in Groen! capabele politici. Wat is mijn definitie van capabele politici? Wel, voor mij persoonlijk is dat het vermogen te hebben om je eigen gedachtengoed (en dus partij-ideeën) niet te laten primeren op de discussie. Een goed politicus moet dus volgens mij makkelijk afstand kunnen doen van zijn basisgedachte (zoals bv bij de groenen: kernenergie is noodzakelijkerwijs slecht) als hem argumenten worden gesteld. Ze moeten dus de argumenten direct kunnen toetsen aan de werkelijkheid in plaats van eerst de argumenten te toetsen aan het partij-idee en dan pas aan de werkelijkheid. Dit gezegd zijnde acht ik hier weinig politici tot in staat. Ik weet dus ook nog niet op wie ik ga stemmen.

30 mei 2006, 11:37	#19
Sneta Gouverneur Geregistreerd: 9 januari 2006 Locatie: Belgie Berichten: 1.136	Het feit dat de grote (traditionele) ideologieen niet meer aanslaan heeft misschien ook wel te maken met de realiteit dat hedendaagse mens verschillende rollen speelt die verschillende facetten aanraken. Conservatief ? jazeker want schrik voor verandering in een razendsnel veranderende wereld speelt zeker mee. Libearaal ? Jazeker want willen we niet allemaal minder belastingen betalen en vinden we niet met zijn allen dat de regelneverij van de overheid haar grenzen heeft bereikt ? Socialistisch ? Jazeker want we zijn toch wel een beetje fier dat ons land een van de meest uitgebouwde SZ systemen heeft ter wereld waar je op kan rekenen als het je in het leven eens niet meezit. Progressief ? Jazeker, want iedereen kent wel een homo of lesbo koppel en als de migrant die in onze straat woont dreigt uitgewezen te worden dan vinden we dat schandalig. Dus om als politicus een coherent verhaal te vertellen tegenover deze soms tegenstrijdige verlangens van de individuen is niet zo simpel.

30 mei 2006, 11:43	#20
Pelgrim Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 30 april 2002 Locatie: Bankrijk Berichten: 49.945	curieus dan dat net de partijen die zo grijs als de hemel vandaag zijn moeite hebben stemmen te behouden terwijl de partijen die een duidelijk profiel hebben Europa langs alle kanten overrompelen. Einde van de ideologieën speelt zich alleen af in de hoofden van de "progressieve" en "kosmopolitische" intellectueel. De neocon, de libertariër, de communist, de neofascist, zij zien het toch allemaal net anders hoor.