Vakbonden en overheid moeten aan toekomst werken, niet aan het verleden

[Pølle]

Vakbonden en overheid moeten aan toekomst werken, niet aan het verleden
Submitted by willy.de.wit on 24 January, 2010 - 15:07. economische crisis | financial crisis | Nederlands | overheidssector | vakbonden

Drama's zoals bij OPEL Antwerpen kan men vermijden met toekomstgericht beleid, niet met stakingen om de oude structuren in stand te houden. Waarom gaat Opel Antwerpen dicht, waarom ging General Motors failliet, waarom wil AB Inbev in ons land afslanken? Waarom verhuizen zoveel bedrijven naar het buitenland?

Het antwoord op die vragen is vrij eenvoudig : de economie is een dynamisch gegeven. De omstandigheden waarin bedrijven functioneren werken veranderen razendsnel. De technologie evolueert in hels tempo. Bestaande producten verouderen en worden vervangen door nieuwere en betere. De marktomstandigheden wijzigen voortdurend. Nieuwe markten ontstaan en heel wat landen, die vroeger tot de ontwikkelingslanden behoorden staan nu klaar om de fakkel over te nemen van de oude industrielanden. Vele van deze opkomende landen kunnen produceren in een ondernemersvriendelijk klimaat, met lage belastingdruk en niet bezwaard door een tsunami aan reglementen, wetten en verorderingen, die bij ons het ondernemersschap maakt tot een Calvarieberg. Hun productie is dan ook heel wat goedkoper. Het is dan ook een volkomen logische beslissing van vele bedrijven om hun werkgebied te verplaatsen naar die landen.

Wonder genoeg lijken onze vakbonden en onze politici die evolutie niet in te zien. Zij klampen zich halsstarrig vast aan de oude, maar ondertussen vermolmde structuren, die echter geen toekomst meer bieden. Tientallen jaren hebben de vakbonden zich in de VS verzet tegen het management van General Motors, om dit bedrijf "grondig" te herstructureren, opdat het zou kunnen overleven. Alleen beperkte en dikwijls enkel maar cosmetische ingrepen werden door de vakbonden oogluikend en na zware en tijdrovende discussies toegestaan. Maar de economische ontwikkeling is onverbiddelijk. Het resultaat kennen wij: het eertijds fiere en grootste bedrijf van de wereld ging totaal ten onder. De sociale schade die hierdoor wordt aangericht is thans een veelvoud van wat destijds de grondige herstructureringen zouden gekost hebben. Het drama van die verkeerde visie beperkt zich niet tot de VS, maar is nu ook te voelen in Europa. Met de sluiting van Opel Antwerpen kunnen wij ervan meespreken.

Verspilling

De vakbonden en ook onze politici hebben uit dit drama blijkbaar nog niet veel geleerd. Ook nu wensen zij geld te blijven steken in een verouderde structuur die geen toekomst meer biedt. Wereldwijd bedraagt de overcapaciteit in de autosector méér dan 30 %. Hier verder geld blijven in pompen is een verspilling van belastinggeld. Waarom dit geld niet gebruiken in onderzoek en ontwikkeling naar nieuwe producten, zoals de electrische auto, of de auto op waterstof en andere toekomstgerichte sectoren, zoals de energiesector. Tevens zal de overheid dringend werk moeten maken van de verlaging van de belastingdruk. Volgens Geert Noels zijn de hoge lonen (die het gevolg zijn van de hoge belastindruk) de oorzaak van de sluiting van Opel Antwerpen. Steeds volgens Noels zijn de uurloonkosten in onze industrie zelfs aanzienlijk hoger dan in Duitsland. Het zijn dus niet enkel de opkomende landen, maar ook onze naaste buur die goedkoper kan produceren. België is het duurste land voor industriële productie. Alleen een aanzienlijke verlaging van de belastingdruk kan hieraan verhelpen. Waarom maken de vakbonden daar geen strijdpunt van? De gevolgen van de hoge belasting op arbeid zijn treffen nochtans de vakbonden in de kern van hun bestaansrecht, namelijk bijdragen tot het feit dat iedereen kan genieten van de welvaart door het recht op arbeid te kunnen uitoefenen. De teller van de RVA staat nu al op 1,35 miljoen mensen die niet meer op een regulaire manier aan een (bescheiden) inkomen komen. Waarom blijven ze blind voor dit sociaal en moreel drama dat op termijn de hele samenleving aan het ondermijnen is?

AB Inbev

Niet alleen bedrijven in moeilijkheden, maar ook bedrijven die winst maken, moeten zich bestendig aanpassen aan de wijzigende omstandigheden, zoniet kunnen zij op termijn niet overleven (zoals bij General Motors is gebleken).In het jaarverslag van AB Inbev over 2008 lezen wij dat deze groep 120.000 mensen tewerk stelt verspreid over 30 verschillende landen. Dat is een prestatie om "U" tegen te zeggen en die onze bewondering en waardering verdient. Maar tegelijk betekent dit een zware verantwoordelijkheid, die weegt op de schouders van het management, nl. om de toekomst van dit personeelsbestand zo goed mogelijk veilig te stellen. Om dit te kunnen moet het bedrijf winst maken, ja veel winst. Die winst is nodig om bestendig te kunnen investeren, niet alleen in vervanging van verouderde productiemiddelen, maar tevens in aanpassingen aan de zich snel wijzigende technologie en productiemethoden. Tevens is die winst een absolute noodzaak om aan het geïnvesteerd kapitaal een behoorlijke vergoeding toe te kennen. Bij gebrek hieraan zal men geen beroep meer kunnen doen op nieuwe kapitaalinbreng, wat op termijn de ondergang van een onderneming kan betekenen. Specifiek voor AB Inbev komt daar nog bij dat nog een zeer groot bedrag aan schulden moet worden terugbetaald.

Bestendig herstructureren

In België is de biermarkt verzadigd en het bierverbruik gaat achteruit. De groeimarkten liggen nu elders, bv. In Brazilië en in de VS. Dit is een structurele wijziging, die niets met conjunctuur te maken heeft. Indien de vakbonden verhinderen dat het bedrijf zich hieraan aanpast, dan spelen zij een gevaarlijk spel, met mogelijk zeer a-sociale gevolgen. Hoe meer schade de vakbonden aan het bedrijf toebrengen, hoe meer de toekomstige werkgelegenheid wordt aangetast. Een bedrijf dat zich niet mag aanpassen aan structurele wijzigingen kan op termijn niet overleven, ongeacht hoeveel winst het nu ook maakt. De herstructureringen van nu, moeten de winsten van morgen veilig stellen. Indien AB Inbev het probleem nu niet aanpakt, hoe meer er in de toekomst zal moeten ingegrepen worden. Bedrijven danken geen mensen af voor hun plezier. Zij doen dit enkel uit bittere noodzaak om hun toekomst niet in gevaar te brengen. Het zijn tenslotte de bedrijven - en niet de vakbonden - die het grootste deel van onze welvaart en werkgelegenheid creëren. De vakbonden zouden dan ook beter zulke prachtige bedrijven als bv. AB Inbev koesteren, inplaats van ze het leven moeilijk te maken en hun schade te berokkenen. Dit is helemaal niet verstandig en niemand heeft daar baat bij.

Willy De Wit en Eric Verhulst

Medewerker, resp. voorzitter bij de onafhankelijke socio-economische denktank "WorkForAll" (www.workforall.org)

http://www.workforall.org/drupal/en/node/355

Als ik zoiets lees denk ik eigenlijk enkel: had Marx dan toch gelijk? Ik heb nooit erg hoog opgelopen met de marxistische economie (ook al ken ik daar niet zo erg veel van), maar als ik dit lees zie ik nagenoeg alle elementen ervan terugkomen.

Of ligt het aan mij?

[Pelgrim]

Marx had gelijk ja, voor het merendeel toch.

Ik heb wel een voorstel voor de heren De Wit en Verhulst en de vakbonden en de regering. Ze moeten inderdaad aan de toekomst werken, dat wil zeggen eindelijk breken met het achterhaalde kapitalisme. Begin met het nationaliseren van elk bedrijf dat dreigt met delokalisering en begin met het weer versterken van de nationale soevereiniteit over economie en wetgeving.