Zijn wij ons brein of ons bewustzijn?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Begint leven bij bewustzijn? En kan je dat invriezen?

Het gaat samen, maar omdat het bewustzijn innerlijk is, namelijk de ziel, ligt de prioriteit bij het bewustzijn tegenover het lichaam.
Invriezen bederft de boel.

Veel mensen denken bij microben vooral aan bacteriën, maar zij vormen maar één van de drie domeinen van het leven waarin micro-organismen te vinden zijn. De andere domeinen zijn, naast het domein ‘Bacteria’, ‘Eukaryota’ en ‘Archaea’. Wij mensen zijn onderdeel van het domein Eukaryota, wat weer onderverdeeld is in planten, dieren en schimmels (ook wel koninkrijken genoemd). In elk koninkrijk van de Eukaryota kun je microben vinden. Het domein Archaea bestaat alléén maar uit micro-organismen, net als het domein Bacteria. Deze micro-organismen zijn genetisch gezien enorm gevarieerd. Ze kunnen genetisch zelfs meer van elkaar verschillen dan bijvoorbeeld een mens en een mier van elkaar verschillen.
(Vereniging van bacteriekwekers).

Microben leven op een medium, zoals ook een schimmel. Men kan ze invriezen om ze langdurig te bewaren, niet voor altijd.

Wie weet dat hun bewustzijn ook statisch wordt.
Bekend bij de microwezentjes.
Maar gezien dat onze slaap al reeds het bewustzijn grotendeels wegneemt is dat erg twijfelachtig.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het gaat samen, maar omdat het bewustzijn innerlijk is, namelijk de ziel, ligt de prioriteit bij het bewustzijn tegenover het lichaam.
Invriezen bederft de boel.
Wie weet dat hun bewustzijn ook statisch wordt. (...)

In deze discussie is dualiteit van 'lichaam en bewustzijn (of ziel)' afgevoerd. Lichaam en bewustzijn moeten een geheel vormen, simpelweg omdat wij zonder de vijf zintuigen en een zenuwstelsel, geen bewustzijn zouden hebben en niets zouden ervaren en weten. Dieren hebben ook 5 zintuigen en zijn bewust van hun omgeving. Dieren communiceren met lichaamstaal en geluiden. Ze zijn dan bewust van zichzelf en een ander dier of een groep dieren.

De vraag is gesteld of planten 'bewust zijn'. We weten dat ze bepaalde zintuigen hebben, omdat ze reageren op de omgeving, op verandering van licht en duisternis. Ze trotseren zwaartekracht en voortplanten kan zelfs in symbiose gebeuren. Dat is specialisatie van de soort en primitief bewustzijn.

Als we een mens, of dier, of plant, zien als een vorm van vergankelijk leven, dan is bewustzijn onderdeel van vergankelijk leven. Als het lichaam sterft dan is dat met de zinruigen en het bewustzijn.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

In deze discussie is dualiteit van 'lichaam en bewustzijn (of ziel)' afgevoerd. Lichaam en bewustzijn moeten een geheel vormen, simpelweg omdat wij zonder de vijf zintuigen en een zenuwstelsel, geen bewustzijn zouden hebben en niets zouden ervaren en weten. Dieren hebben ook 5 zintuigen en zijn bewust van hun omgeving. Dieren communiceren met lichaamstaal en geluiden. Ze zijn dan bewust van zichzelf en een ander dier of een groep dieren.

Dat heb ik toch gezegd dat lichaam en bewustzijn samen gaat.
Je moet wel goed lezen.
Maar het eerste bewustzijn is de ziel als gevoel, dan komen de zintuigen en dan het denken.

De vraag is gesteld of planten 'bewust zijn'. We weten dat ze bepaalde zintuigen hebben, omdat ze reageren op de omgeving, op verandering van licht en duisternis. Ze trotseren zwaartekracht en voortplanten kan zelfs in symbiose gebeuren. Dat is specialisatie van de soort en primitief bewustzijn.

Mooi.

Als we een mens, of dier, of plant, zien als een vorm van vergankelijk leven, dan is bewustzijn onderdeel van vergankelijk leven. Als het lichaam sterft dan is dat met de zinruigen en het bewustzijn.

Inderdaad, maar het blijft in de herinnering van de microwezentjes bestaan.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dat heb ik toch gezegd dat lichaam en bewustzijn samen gaat.
Je moet wel goed lezen.
Maar het eerste bewustzijn is de ziel als gevoel, dan komen de zintuigen en dan het denken.

Hiervoor heb ik nog eens benadrukt dat ziel niet een adequate term is voor bewustzijn. Nu probeert u zo te zien een drie-eenheid van bewustzijn, ziel en gevoel op een vietstuk te plaatsen. Daar wordt ik niet wijzer van.

Vooral niet omdat u vervolgens de zintuigen apart zet, als bijproduct. Ik heb juist betoogd dat de zintuigen eerst komen, met het zenuwstelsel voor bewustzijn van het lichaam met ingewanden.

In uw vorige post bedacht u dat in een bevroren microbe het bewustzijn misschien statisch wordt. Dat lijkt mij niet juist. Bewustzijn is namelijk dynamisch. Het is leven en besef van plaats en tijd verleden en toekomst, van verandering. Dus niet statisch. Daarom: in de vriezer is er geen bewustzijn.

En daarmee is ook gezegd dat bewustzijn niet gelijk is aan het ik, of zelf of ziel of zijn en bestaan. Bewustzijn is beweging, actie, stromen, verlangen, besef van plaats en tijd.

[Piero]

Descartes is al eens aangehaald, maar er is een aanleiding dit nog eens te doen,

Wikipedia:
De beroemde uitspraak van Descartes: Cogito ergo sum (Ik denk dus ik ben) illustreert Descartes' mening dat het zelfbewustzijn het bewijs vormt van bestaan van de ziel, en dus ook van ons bestaan. ...

Human : (volgens Descartes) Het lichaam is te zien als een voorgeprogrammeerde machine, zonder gedachten of wil. Het denken is daarentegen vrij en bewust van zichzelf. Dit zogeheten dualisme stuit op veel kritiek, ook vandaag nog.
Neurowetenschappers stellen dat wij niets meer zijn dan een biologische machine. Die vrijheid van Descartes is een illusie

Dit is helaas onzorgvuldig geformuleerd. Bedoeld wordt waarschijnlijk "de vrijheid van denken is een illusie". Het denken volgt uit het ervaren en interpreteren door het brein. Van wezenlijk belang is dat "het brein" dingen onderzoekt, kan twijfelen en vragen kan stellen.

Descartes ging nog verder. Hij schreef ook een verhandeling over de passies of emoties van de mens. Dit alles in de zeventiende eeuw, geheel filosofisch. Ook die verhandeling werd later beschouwd als een onrijpe poging om het wezen van de mens te duiden.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Bewustzijn is beweging, actie, stromen, verlangen, besef van plaats en tijd.

EN toch bestaat bewustzijn losgekoppeld van de criteria waaraan bewustzijn moet voldoen volgens u.

Want waarom zou je plaats- én tijdsbesef moeten hebben om bewust te zijn?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Hiervoor heb ik nog eens benadrukt dat ziel niet een adequate term is voor bewustzijn.

Het is het eerste bewustzijn als innerlijk gevoel.
Dat ben je vergeten te benoemen.
Met name als je je gelukkig voelt.
Heel belangrijk dus.

Nu probeert u zo te zien een drie-eenheid van bewustzijn, ziel en gevoel op een vietstuk te plaatsen. Daar wordt ik niet wijzer van.

Als je het niet begrijpt dan kan ik daar niks van doen.
En je verdraait ook de boel.
Het bewustzijn is een drie-eenheid van gevoelsleven, de zintuiglijke waarneming en het denken.
Drie vormen van bewustzijn dus.

Vooral niet omdat u vervolgens de zintuigen apart zet, als bijproduct. Ik heb juist betoogd dat de zintuigen eerst komen, met het zenuwstelsel voor bewustzijn van het lichaam met ingewanden.

De zintuigen komen niet eerst, maar juist het innerlijk gevoel als inwendig.
Denk maar aan de baby in de moederbuik.
De zintuigen komen dan op de tweede plaats als uitwendige waarneming.
Maar ook kan het gevoel voorstellingen creëren.

In uw vorige post bedacht u dat in een bevroren microbe het bewustzijn misschien statisch wordt. Dat lijkt mij niet juist. Bewustzijn is namelijk dynamisch.

Maar een bevroren microbe is statisch en daarmee ook slechts één beeld van bewustzijn, zoals één plaatje van een film.

Het is leven en besef van plaats en tijd verleden en toekomst, van verandering. Dus niet statisch. Daarom: in de vriezer is er geen bewustzijn.

De vriezer maakt het dynamische leven statisch tot één statisch beeld, uiterlijk en innerlijk.
Je spreekt jezelf tegen.

En daarmee is ook gezegd dat bewustzijn niet gelijk is aan het ik, of zelf of ziel of zijn en bestaan. Bewustzijn is beweging, actie, stromen, verlangen, besef van plaats en tijd.

Maar de ziel als zelf is daar de grondslag van.
Dat is dan bij de dieren en de mensen.
Maar de mensen zijn ook nog een IK.
Ik voel, ik zie, ik denk, etc.
Beweging is de beweging van het gevoel of de zintuigen of het denken.
Actie is de wil van het IK.
Stromen doet een rivier en is geen bewustzijn, wel voor ons, maar niet voor de rivier zelf.
Verlangen gaat uit van de ziel.
Besef van plaats en tijd gaat uit van het weten als deel van het denken van het IK.
In alle bewustzijn is de ziel of het ik aanwezig.
De ziel is het algemene van het bewustzijn, maar als denken is het het IK.
Goed om te weten.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Descartes is al eens aangehaald, maar er is een aanleiding dit nog eens te doen,

Wikipedia:
De beroemde uitspraak van Descartes: Cogito ergo sum (Ik denk dus ik ben) illustreert Descartes' mening dat het zelfbewustzijn het bewijs vormt van bestaan van de ziel, en dus ook van ons bestaan. ...

Niet de ziel, die het gevoel is, maar de Geest van het denken.
De essentie daarvan is het IK.

Human : (volgens Descartes) Het lichaam is te zien als een voorgeprogrammeerde machine, zonder gedachten of wil. Het denken is daarentegen vrij en bewust van zichzelf. Dit zogeheten dualisme stuit op veel kritiek, ook vandaag nog.
Neurowetenschappers stellen dat wij niets meer zijn dan een biologische machine. Die vrijheid van Descartes is een illusie

Het lichaam is geen machine, maar een organisme, de maatschappij van de microgoden.
Dus ook daarin is denken aanwezig.
En het denken is de hoogst mogelijke vrijheid, vooral als het redelijk en logisch is.
Die vrijheid bestaat dus ook bij de microgoden, wat zich openbaart in het lichaam.

Dit is helaas onzorgvuldig geformuleerd. Bedoeld wordt waarschijnlijk "de vrijheid van denken is een illusie". Het denken volgt uit het ervaren en interpreteren door het brein.

Het denken heeft zijn eigen grondslag in zichzelf in het logisch beredeneren van zichzelf.
Het is het hoogste zelfbewustzijn God te zijn.

Van wezenlijk belang is dat "het brein" dingen onderzoekt, kan twijfelen en vragen kan stellen.

Het brein is slechts stoffelijk en heeft geen bewustzijn.
Het is de bewuste Geest van het denken.

Descartes ging nog verder. Hij schreef ook een verhandeling over de passies of emoties van de mens. Dit alles in de zeventiende eeuw, geheel filosofisch. Ook die verhandeling werd later beschouwd als een onrijpe poging om het wezen van de mens te duiden.

Ik denk, dus ik ben.
Ik denk logisch, dus ik ben God.
Bewezen in Hegel en mijn atoomtheorie als verdere ontwikkeling van Descartes.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

EN toch bestaat bewustzijn losgekoppeld van de criteria waaraan bewustzijn moet voldoen volgens u.

Want waarom zou je plaats- én tijdsbesef moeten hebben om bewust te zijn?

Dat zie ik zo: Bewustzijn is tweeledig.
Er is een waarnemer en hetgeen wordt waargenomen.
De waarnemer heeft een beeld van zichzelf en daar tegenover een beeld van hetgeen in het lichaam of daarbuiten wordt waargenomen.

Of anders: Bewustzijn omvat bewustzijn van het zelf en van de omgeving.
Dit verondersteld kennis van het zelf in tijd en plaats en van de wereld in plaats en tijd. Die kennis heeft het brein en het brein produceert die kennis ogenblikkelijk als bewustzijn (of denken). Noem dat proces "de geest" die het bewustzijn voedt en beheerst. Die geest bepaalt wat u denkt en belangrijk vindt. Uw actieve geest oordeelt over uw kennis en geeft betekenis daaraan - ofwel uw brein. Uw geest is bewust van zijn/haar zekerheden en onzekerheden en dat bewustzijn ervaart u als dynamisch. Zo zie ik dat.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Niet de ziel, die het gevoel is, maar de Geest van het denken.
De essentie daarvan is het IK.
Het lichaam is geen machine, maar een organisme, de maatschappij van de microgoden.
Dus ook daarin is denken aanwezig.
En het denken is de hoogst mogelijke vrijheid, vooral als het redelijk en logisch is. .......

Uw post is erg wijdlopig en daardoor onduidelijk. Ik reageer op het begin.Uw

Het woord ziel vermijdt ik. In de Joodse filosofie was dat het leven: De ziel is in het bloed en dat mochten de Joden niet eten. Volgens diezelfde doctrine is Jezus' bloed uitgestort als offer om aan zondaars het leven te kunnen geven. De ziel is dus niet het gevoel ... wat dat dan ook mag zijn.

Denken is een product van het brein en het wordt ervaren als bewustzijn daarvan. Het is een autonoom organisch proces en de idee dat u het stuurt of beheerst ontstaat doordat het brein dit reflectief zo verwerkt of ervaart.

[CUFI]

Oudere vertaling (KJV)

Leviticus 17:11 For the life of the flesh is in the blood: and I have given it to you upon the altar to make an atonement for your souls: for it is the blood that maketh an atonement for the soul. 12 Therefore I said unto the children of Israel, No soul of you shall eat blood, neither shall any stranger that sojourneth among you eat blood.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Uw post is erg wijdlopig en daardoor onduidelijk. Ik reageer op het begin.Uw

Het woord ziel vermijdt ik. In de Joodse filosofie was dat het leven: De ziel is in het bloed en dat mochten de Joden niet eten. Volgens diezelfde doctrine is Jezus' bloed uitgestort als offer om aan zondaars het leven te kunnen geven. De ziel is dus niet het gevoel ... wat dat dan ook mag zijn.

De joodse religie is materialistisch en zij wisten niet wat de ziel is.
De ziel is innerlijk als het gevoelsleven, bijvoorbeeld als je gelukkig bent.
Dat is je ziel.
Of heb je soms geen gevoel?
Ben je alleen maar je brein als een machine?

Denken is een product van het brein en het wordt ervaren als bewustzijn daarvan. Het is een autonoom organisch proces en de idee dat u het stuurt of beheerst ontstaat doordat het brein dit reflectief zo verwerkt of ervaart.

Denken is niet alleen een product van het brein, maar eveneens van de geestelijke logica.
Zo kan ik het oneindige denken, terwijl mijn brein niet oneindig is.
De Geest, die is oneindig en middels het brein kan de Geest zichzelf denken.
Het brein is dus alleen een middel, zoals je computer een middel is.
Dat heb ik je al vaak uitgelegd.
Dus stop met je materialistische nonsens.

[hamac]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Maar de ziel als zelf is daar de grondslag van.
Dat is dan bij de dieren en de mensen.
Maar de mensen zijn ook nog een IK.
Ik voel, ik zie, ik denk, etc.
Beweging is de beweging van het gevoel of de zintuigen of het denken.
Actie is de wil van het IK.
Stromen doet een rivier en is geen bewustzijn, wel voor ons, maar niet voor de rivier zelf.
Verlangen gaat uit van de ziel.
Besef van plaats en tijd gaat uit van het weten als deel van het denken van het IK.
In alle bewustzijn is de ziel of het ik aanwezig.
De ziel is het algemene van het bewustzijn, maar als denken is het het IK.
Goed om te weten.

In de orthodoxe Hindu-filosofieën (die de Vedas als autoriteit beschouwen) is er de volgende kwalificatie:
- zintuigelijke instrumenten
- indryas (de 'echte' zintuigen als deel van de hersenen)
- manas (mind)
- buddhi (analytisch denken)
- ahamkara (ego)
- atman (the self or ziel)

In het ego liggen ook de eerdere ervaringen (vasanas) opgeslagen als herinneringen waartegen we nieuwe ervaringen aftoetsen.

De ziel is volgens hen eeuwig en onveranderlijk (geen eigenschappen buiten 'zijn'). Het 'licht' dat in de cinema de veranderlijke scenes van een film op het scherm projecteert.

Uw interpretatie ligt in dezelfde lijn, buiten uw bewering dat "verlangen uit gaat van de ziel".
Verlangen is volgens hen een deel van de jiva (de ziel + alles onder ego).
Ze geloven dan ook in de Darwinistische evolutie in de relatieve zin. Onder invloed van de onwetendheid (maya) van de echte ziel doen we alles volgens 2 principes:
- aantrekking voor wat we als aangenaam, gunstig, gelukmakend, ... beschouwen.
- afstotend voor wat we als onaangenaam, ongunstig, ... beschouwen.

In die 6 filosofieën heb je dualism, qualified monism en monism.
Sankhya is eerder agnostisch.
Advaita Vedanta is monisme.

Jainisme is atheïstisch, maar niet orthodox.

Ik heb het gevoel dat je neigt naar Sankhya waarbij de ziel (Purusha) en oorsprong van de natuur (Prktri) beiden eeuwig zijn, maar toch aparte entiteiten.
Voor de Sankhyans is er dus geen creatie door een aparte God, maar is er een gezamenlijk bewustzijn en een oernatuur waaruit alles gecreëerd wordt in een cyclus.

Het interessante is dat de filosofie van Sankhya gelijkenissen vertoont met Quantum Physics.
Enerzijds dat alles wat we als 'realiteit' zien eigenlijk niet meer is dan een manifestatie van energie en anderzijds dat er een (voor de wetenschappers ongemakkelijke) consciousness factor lijkt aanwezig te zijn.

Advaita Vedanta is monistisch en beschouwt dat er nog een allesomvattende factor moet zijn, wat zij Brahman noemen. Brahman is geen God in de zin wat wij als God beschouwen (man met een baard als oorzaak van creatie), maar een onpersoonlijke God dat het substraat is van alles. Het pure 'zijn'.

[hamac]

Oorspronkelijk geplaatst door hamac

Advaita Vedanta is monistisch en beschouwt dat er nog een allesomvattende factor moet zijn, wat zij Brahman noemen. Brahman is geen God in de zin wat wij als God beschouwen (man met een baard als oorzaak van creatie), maar een onpersoonlijke God dat het substraat is van alles. Het pure 'zijn'.

Of wat in de wetenschap als 'infinite' wordt omschreven. Onpersoonlijk, niet te definiëren en daardoor zonder eigenschappen.

[hamac]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De joodse religie is materialistisch en zij wisten niet wat de ziel is.
De ziel is innerlijk als het gevoelsleven, bijvoorbeeld als je gelukkig bent.
Dat is je ziel.
Of heb je soms geen gevoel?
Ben je alleen maar je brein als een machine?

Gevoel is deel van je persoon (ziel + ego (+ brein)).
Wat jou gelukkig maakt, kan voor iemand anders totaal anders zijn.

Denken is niet alleen een product van het brein, maar eveneens van de geestelijke logica.
Zo kan ik het oneindige denken, terwijl mijn brein niet oneindig is.

Kan je het oneindige omschrijven in niet-abstracte termen?

De Geest, die is oneindig en middels het brein kan de Geest zichzelf denken.
Het brein is dus alleen een middel, zoals je computer een middel is.
Dat heb ik je al vaak uitgelegd.
Dus stop met je materialistische nonsens.

"By what can we know so that everything else is known?"
"By what means can we know the knower?"

Als de 'ziel' het pure 'zijn' is, dan wordt -> knower = (to) know = known.
Als de oneindige ziel 'denkt' via het brein, dan duw je het terug naar het eindige in relatieve zin.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door hamac

Gevoel is deel van je persoon (ziel + ego (+ brein)).
Wat jou gelukkig maakt, kan voor iemand anders totaal anders zijn.

Kan je het oneindige omschrijven in niet-abstracte termen?

"By what can we know so that everything else is known?"
"By what means can we know the knower?"

Als de 'ziel' het pure 'zijn' is, dan wordt -> knower = (to) know = known.
Als de oneindige ziel 'denkt' via het brein, dan duw je het terug naar het eindige in relatieve zin.

Zo onderscheiden we twee soorten gevoel. 1. Vele vorrmen van lichamelijke sensaties, aangenaam of niet: 2. Vele vormen van emotionele sensaties, aangenaam of niet. In beide vormen gaat het om sensaties van de fysieke mens en plaats en tijd als veranderend en stoffelijk lichaam. Geen van die sensaties kan bestaan of heeft enige functie of betekenis afzonderlijk of buiten het stoffeljijke lichaam. De ziel is de levende mens met een verleden on een ongewisse beperkte toekomst. Als het lichaam sterft dan gaat die ziel dood en dat is maar goed ook. Stof zijt ge en tot stof zult gij wederkeren.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door hamac

Gevoel is deel van je persoon (ziel + ego (+ brein)).
Wat jou gelukkig maakt, kan voor iemand anders totaal anders zijn.

Het ego is het IK als geest.
De ziel is je gevoelsleven.
Het brein is voor beide behulpzaam.
En wat je gelukkig maakt kan inderdaad voor iedereen verschillend zijn.
Maar dat maakt niks uit voor het gelukkig zijn zelf als goed voorbeeld voor wat de ziel is: het gelukkig zijn.

Kan je het oneindige omschrijven in niet-abstracte termen?

Het oneindige is de ruimte als eindeloos.
Het is alles omvattend en juist concreet.
Ik zou geen betere term weten.

"By what can we know so that everything else is known?"

Door de logica van Hegel en mijn atoomtheorie.
Maar nooit zullen we alles weten.

"By what means can we know the knower?"

Door het denken worden wij van onszelf bewust als denkers.

Als de 'ziel' het pure 'zijn' is, dan wordt -> knower = (to) know = known.
Als de oneindige ziel 'denkt' via het brein, dan duw je het terug naar het eindige in relatieve zin.

Het is niet de Ziel, maar de Geest die denkt.
Deze is niet zozeer het pure ZIJN, maar het zuivere BEWUST-ZIJN.
Het brein is niet oneindig, maar juist eindig.
Dat wil zeggen: naar buiten toe is het brein begrensd.
Maar naar binnen toe is het brein wel oneindig als een oneindige reeks hogere culturen in de microkosmos.
Dit volgens mijn atoomtheorie:

Atomen bestaan uit ruimteschepen.
Hoe Gods Rijk in de microkosmos bestaat.
En de hemel is daar ook.
En in de verre toekomst gaan wij ook zelf een ruimtevaartcultuur bouwen in de macrokosmos tot macro-atomen tot macro-zonnen en macro-planeten en macro-leven tot de macro-reuzen.
En de microkosmos bestaat uit een oneindige reeks culturen.
Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door hamac

De ziel is volgens hen eeuwig en onveranderlijk (geen eigenschappen buiten 'zijn'). Het 'licht' dat in de cinema de veranderlijke scenes van een film op het scherm projecteert.

Ziel en licht zijn verschillend.
In de Ziel is het gevoel van eeuwigheid en oneindigheid.
Het licht schept echter eindigende voorstellingen.

Uw interpretatie ligt in dezelfde lijn, buiten uw bewering dat "verlangen uit gaat van de ziel".
Verlangen is volgens hen een deel van de jiva (de ziel + alles onder ego).

Dat komt dan op hetzelfde neer.
Verlangen als gevoel is uit de ziel.
Maar ook kan er sprake zijn van een geestelijke verlangen uit het denken.
Het is de ziel uit de Geest.

Ze geloven dan ook in de Darwinistische evolutie in de relatieve zin. Onder invloed van de onwetendheid (maya) van de echte ziel doen we alles volgens 2 principes:
- aantrekking voor wat we als aangenaam, gunstig, gelukmakend, ... beschouwen.
- afstotend voor wat we als onaangenaam, ongunstig, ... beschouwen.

Het gaat niet alleen om aangenaam en onaangenaam, maar om de waarheid in de eerste plaats, wat de mens tot een geestelijk wezen maakt.

In die 6 filosofieën heb je dualism, qualified monism en monism.
Sankhya is eerder agnostisch.
Advaita Vedanta is monisme.

Jainisme is atheïstisch, maar niet orthodox.

Ik heb het gevoel dat je neigt naar Sankhya waarbij de ziel (Purusha) en oorsprong van de natuur (Prktri) beiden eeuwig zijn, maar toch aparte entiteiten.

De oorsprong van de natuur is de logica, zoals ik die ken van Hegel.

Voor de Sankhyans is er dus geen creatie door een aparte God, maar is er een gezamenlijk bewustzijn en een oernatuur waaruit alles gecreëerd wordt in een cyclus.

Het interessante is dat de filosofie van Sankhya gelijkenissen vertoont met Quantum Physics.
Enerzijds dat alles wat we als 'realiteit' zien eigenlijk niet meer is dan een manifestatie van energie en anderzijds dat er een (voor de wetenschappers ongemakkelijke) consciousness factor lijkt aanwezig te zijn.

Advaita Vedanta is monistisch en beschouwt dat er nog een allesomvattende factor moet zijn, wat zij Brahman noemen. Brahman is geen God in de zin wat wij als God beschouwen (man met een baard als oorzaak van creatie), maar een onpersoonlijke God dat het substraat is van alles. Het pure 'zijn'.

Het pure ZIJN is nog geen God.
ZIJN alleen is nog slechts een lage abstractie.
God is bewustzijn:

Atomen bestaan uit ruimteschepen.
Hoe Gods Rijk in de microkosmos bestaat.
En de hemel is daar ook.
En in de verre toekomst gaan wij ook zelf een ruimtevaartcultuur bouwen in de macrokosmos tot macro-atomen tot macro-zonnen en macro-planeten en macro-leven tot de macro-reuzen.
En de microkosmos bestaat uit een oneindige reeks culturen. Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Zo onderscheiden we twee soorten gevoel. 1. Vele vorrmen van lichamelijke sensaties, aangenaam of niet: 2. Vele vormen van emotionele sensaties, aangenaam of niet. In beide vormen gaat het om sensaties van de fysieke mens en plaats en tijd als veranderend en stoffelijk lichaam. Geen van die sensaties kan bestaan of heeft enige functie of betekenis afzonderlijk of buiten het stoffeljijke lichaam. De ziel is de levende mens met een verleden on een ongewisse beperkte toekomst. Als het lichaam sterft dan gaat die ziel dood en dat is maar goed ook. Stof zijt ge en tot stof zult gij wederkeren.

Genesis 2:7 Toen boetseerde Jahwe God de mens uit stof, van de aarde genomen, en Hij blies hem de levensadem in de neus: zo werd de mens een levend wezen.

Het woord wezen is daarna vervangen door ziel. Beide woorden hebben een algemene betekenis. Dieren zijn ook wezens en zielen. Planten zijn geen wezens.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De joodse religie is materialistisch en zij wisten niet wat de ziel is.
De ziel is innerlijk als het gevoelsleven, bijvoorbeeld als je gelukkig bent.
Dat is je ziel.
Of heb je soms geen gevoel?
Ben je alleen maar je brein als een machine?
Denken is niet alleen een product van het brein, maar eveneens van de geestelijke logica. ....

Dat is geen duidelijke voorsteling van de mens. Genesis 2:7 maakt het zo eenvoudig. ... God blaast adem in de neusgaten van de mens en zo werd hij een levend wezen. Biologischstaat de mens niet apart van de zoogdieren. We delen met de dieren emoties die te maken hebben met de voortplanting en de zorg voor de jongen en een nest (vogels). We bouwen een onderkomen en leven families en met verwanten. Genoeg eigenschappen om met emoties te beheersen die we delen met dieren. Hier een kenmerk van ziel in zien of dat er aan toevoegen opent de weg naar eindeloze speculatieve redeneringen.