Standpunten euthanasie en abortus

[Boadicea]

Omdat we hier met een dokter praten, zou ik graag de standpunten van zijn partij kennen in eikele morele kwesties zoals euthanasie en abortus. Deze liggen toch wat in de medische sfeer.

[lombas]

Ik zou graag, Boadicea, als ik mag, de volgende bijkomende vragen aan de geachte heer dokter stellen.

Geachte

Ten eerste, bent u er voorstander van dat abortus ten dele wordt terugbetaald door het zorgsysteem, wat gedragen wordt door iedere burger, en men dus in een ethische kwestie als abortus mensen dwingt tegen hun overtuiging op financiële wijze bij te dragen aan wat zij moord beschouwen?

Ik verwijs naar het partijprogramma van de Libertarische Partij Nederland, die vermeldt:

15. ABORTUS

Ieder mens heeft recht op zijn eigen leven en lichaam. Daarom onderschrijven wij het 'baas in eigen buik'-beginsel. Wij steunen het recht van de vrouw om te kiezen of zij een foetus in haar lichaam wil dragen of niet.
Wij wijzen de financiering van abortus door belasting of verplichte premies af. Het is bijzonder zuur voor iemand die gelooft dat abortus moord is om te worden gedwongen mee te betalen voor een abortus bij een ander.

Is het uiteindelijk niet de taak, dan wel de plicht, van de overheid om zich niet uit te spreken over ethische kwesties - en verdergaand over huwelijk en dergelijke, maar daar gaat het nu niet om - en er dus zeker niet, indien zij toch een standpunt aanneemt, daar burgers voor laten op te draaien, omdat men op die wijze een "verzuurde" en "asociale" samenleving in de hand werkt?

Ten tweede, omtrent euthanasie, meent u niet dat de wet momenteel te onduidelijk is? Uiteindelijk is de gedachte achter euthanasie dat het gebeurt op vraag van de patiënt en met instemming van de dokter, vermits deze laatste uiteraard niet kan gedwongen worden tegen zijn ethiek te handelen - hoewel dat dus bij abortus met de belastingbetaler wel gebeurt -.

Echter, toen mijn grootvader vorig jaar overleed na een zwakke strijd van zes maanden die eigenlijk de eerste dag al beslist was, heeft zijn behandelende dokter ons aangeboden op een bepaald moment om de infuusvoeding stop te zetten, geen directe euthanasie dus; ik neem aan dat die praktijk nog voorkomt en misschien in zulke gevallen gebruikelijk is.

Een oom van mij is diepgelovig en was tegen waardoor mijn grootvader nog vier maanden verder moest in alle pijn, maar ook ik, die op zulke vlakken "ruimdenkend" ben zoals dat heet en liever ieder het zijne gun, was daar ook tegen gekant. Want er worden keuzes gemaakt buiten de vraag van de patiënt om, in zijn toestand kon mijn grootvader geen beslissingen meer nemen, maar toch wordt aan deze basisvoorwaarde niet voldaan.

Denkt u niet dat het ethisch correcter en administratief eenvoudiger zou zijn indien men, onze vertegenwoordigers, zouden ijveren voor een simpel formulier, dat bijvoorbeeld elk jaar bij de belastingbrief zit en op elk moment gewijzigd kan worden met een telefoontje of bezoek aan een administratiedienst, waarop duidelijk de wensen van de persoon staan omtrent zulke gevallen? Want wie is de wet om voor een persoon te beslissen dat diens naaste familie over zijn of haar lot mag wikken? Volgens mij is de enige manier om een praktijk als euthanasie aanvaardbaar te maken, niet alleen op ethisch vlak maar ook op juridisch, om vooreerst de mening van de mogelijke patiënt op papier te hebben - indien deze er dan voor kiest om iemand te benoemen als degene die de keuze neemt, tant mieux, maar dan heeft hij of zij nog altijd zelf beslist.

Dank u voor het lezen en mogelijk beantwoorden van mijn vragen.

Met achting


lombas

[lombas]

[Louis Ide]

Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik dit een zeer moeilijk thema vindt. Ik discussieer ook niet graag over via een forum. Ik werkte in de tropen waardoor ik met d evraagstukken over leven en dood werd geconfronteerd (soms op gruwelijke wijze). Ik kan daar uren over spreken. Trouwens zoals jullie weten mogen de N-VA mandatarissen op ethisch vlak hun persoonlijk standpunt bepalen. Toch ga ik de discussie b.v. in de Lof der gezondheid niet uit de weg. Ik stel namelijk een aantal dingen vast. Maar zoals gezegd ik laat me er niet toe verleiden hier ellenlange epistels te schrijven. Deze discussie voer ik liever niet virtueel omdat ze net zeer menselijk zijn. Excuses, maar hopelijk toch begrip voor mijn standpunt.

[lombas]

Ik begrijp zeer goed dat u zich over bepaalde zaken zomaar kunt uitspreken, die lijn volg ik even goed, maar zou u dan eenvoudigweg de partijlijn kunnen weergeven, wat het daadwerkelijke beleid zou zijn?

[Boadicea]

Op de eerste plaats ben ik geen tegenstander van abortus. Ik beschouw een foetus en zeker een embryo nog niet meteen als een volwaardig levend wezen, maar dat is mijn mening.
Als mensen het moeilijk hebben met het leveren van bijdrage aan de sociale zekerheid, die de kosten van een abortus ook terugbetalen, begrijp ik dat. Persoonlijk heb ik het veel moeilijker dat er met mijn geld zware criminelen zoals bv Dutroux onderhouden worden. Deze berokkenen inmens veel meer leed en kosten ons nog meer geld.
Anderzijds: moest de sociale zekerheid niet tussenbeide komen, zie ik nog meer drama's gebeuren. Vele vrouwen laten juist een abortus uitvoeren om financiële redenen, waardoor ze het kind niet goed zouden kunnen opvoeden. Moest hen de kans op een abortus ontnomen worden, vrees ik dat er nog meer kinderen in armoede moeten opgroeien en dat vele wanhopige moeders ergens in het geheim bevallen en hun kind achterlaten.
Het probleem is dat je in België als moeder sowieso geregistreerd staat, als je in een ziekenhuis bevalt en dat je een ongewenst kind afstaat, dat enkele jaren later terug voor je deur kan opduiken. Ik heb er alle respect voor dat niet alle moeders dat willen. De wet dwingt deze vrouwen dus tot een legale abortus of ergens onbegeleid, met alle risico's vandien te bevallen en het kind te vondeling te leggen. Dat laatste is wel tegen de wet en volgens mij veel gruwelijker, omdat vele van deze kinderen het soms niet overleven.
Daarom pleit ik ook voor anonieme bevallingen, zoals in Frankrijk het geval is. Dat lijkt me een goed alternatief voor wie geen kind wil, er ook nooit mee geconfronteerd wil worden en geen abortus kan of wil ondergaan.
Over euthanasie kan ik kort zijn: daar moet ieder voor zich over beslissen, maar voor wie het leven zonder uitzicht op verbetering ondragelijk wordt, moet deze mogelijkheid bestaan. Ik ben dus geen tegenstander van euthanasie.
En waarom ik dit aan dokters vraag: wel, het zijn deze mensen die deze moreel geladen ingrepen zouden moeten uitvoeren. Dat lijkt me veel veiliger voor de volksgezondheid dan een engeltjesmaakster met roeste breinaalden en doe-het-zelfeuthanasisten.

[Louis Ide]

Ze staan op onze webstek, maar beperkt, net omdat mandatarissen hun persoonlijk standpunt mogen ventilleren in ethische kwesties.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Anderzijds: moest de sociale zekerheid niet tussenbeide komen, zie ik nog meer drama's gebeuren. Vele vrouwen laten juist een abortus uitvoeren om financiële redenen, waardoor ze het kind niet goed zouden kunnen opvoeden. Moest hen de kans op een abortus ontnomen worden, vrees ik dat er nog meer kinderen in armoede moeten opgroeien en dat vele wanhopige moeders ergens in het geheim bevallen en hun kind achterlaten.

Mijn argumentatie richt zich niet tot het weigeren van financiële hulp aan vrouwen in verwachting om een abortus uit te voeren - enkel tegen het aanwenden van belastingsgeld om dat te verwezenlijken.

Zoals je misschien weet, zijn er nog andere bronnen dan de eeuwige poel van je naastenmens.

Ik geef je het voorbeeld van de Susan G. Komen Foundation for Breast Cancer, die eveneens vrouwen in verwachting financiëel helpt een abortus uit te voeren. In de Verenigde Staten kan een vrouw niet zomaar via de staatszorg een abortus laten uitvoeren.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Louis Ide

Ze staan op onze webstek, maar beperkt, net omdat mandatarissen hun persoonlijk standpunt mogen ventilleren in ethische kwesties.

Noch euthanasie, noch abortus levert een zoekresultaat op.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Mijn argumentatie richt zich niet tot het weigeren van financiële hulp aan vrouwen in verwachting om een abortus uit te voeren - enkel tegen het aanwenden van belastingsgeld om dat te verwezenlijken.

Zoals je misschien weet, zijn er nog andere bronnen dan de eeuwige poel van je naastenmens.

Ik geef je het voorbeeld van de Susan G. Komen Foundation for Breast Cancer, die eveneens vrouwen in verwachting financiëel helpt een abortus uit te voeren. In de Verenigde Staten kan een vrouw niet zomaar via de staatszorg een abortus laten uitvoeren.

Als er alternatieven bestaan om mensen bij abortus en euthanasie te steunen, waarbij mensen die dat niet willen, het niet hoeven, ben ik daar in principe niet tegen.
Ik heb het moreel heel moeilijk met het feit dat er op mijn kosten verschillende criminelen onderhouden worden in staatshotels. Als ik dan niet hoef te betalen voor hun onderhoud, maar deze bijdrage zou kunnen omzetten in een grotere bijdrage aan de sociale zekerheid, die specifiek is voor abortussen en euthanasieën te financieren, zit ik daar niets mee in.
Nu is het kiezen of delen: een mens beslist in dit land niet aan wat zijn geld uitgegeven wordt. Dat zou democratie moeten heten.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Als er alternatieven bestaan om mensen bij abortus en euthanasie te steunen, waarbij mensen die dat niet willen, het niet hoeven, ben ik daar in principe niet tegen.
Ik heb het moreel heel moeilijk met het feit dat er op mijn kosten verschillende criminelen onderhouden worden in staatshotels. Als ik dan niet hoef te betalen voor hun onderhoud, maar deze bijdrage zou kunnen omzetten in een grotere bijdrage aan de sociale zekerheid, die specifiek is voor abortussen en euthanasieën te financieren, zit ik daar niets mee in.
Nu is het kiezen of delen: een mens beslist in dit land niet aan wat zijn geld uitgegeven wordt. Dat zou democratie moeten heten.

Ik zal de eerste zijn om te ijveren voor het privatiseren en in dat oogpunt verplicht voor de upkeep tewerkstellen van respectievelijk gevangenissen en gevangenen.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Louis Ide

Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik dit een zeer moeilijk thema vindt. Ik discussieer ook niet graag over via een forum. Ik werkte in de tropen waardoor ik met d evraagstukken over leven en dood werd geconfronteerd (soms op gruwelijke wijze). Ik kan daar uren over spreken. Trouwens zoals jullie weten mogen de N-VA mandatarissen op ethisch vlak hun persoonlijk standpunt bepalen. Toch ga ik de discussie b.v. in de Lof der gezondheid niet uit de weg. Ik stel namelijk een aantal dingen vast. Maar zoals gezegd ik laat me er niet toe verleiden hier ellenlange epistels te schrijven. Deze discussie voer ik liever niet virtueel omdat ze net zeer menselijk zijn. Excuses, maar hopelijk toch begrip voor mijn standpunt.

Kan ik hieruit opmaken dat de N-VA een non-confessionele partij is?

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik zal de eerste zijn om te ijveren voor het privatiseren en in dat oogpunt verplicht voor de upkeep tewerkstellen van respectievelijk gevangenissen en gevangenen.

Dan sta ik met jou mee te ijveren. Het geld dat we uitsparen kan nuttiger besteed worden, bv voor bejaardenzorg en kinderopvang.

[roderidder]

Zie ook

http://www.standaard.be/Artikel/Deta...N&kanaalid=280


"Er leeft een consensus onder die artsen dat het belang van de ouders niet altijd samenvalt met het belang van het kind."

Een kleine kwis:

Wat staat er te lezen in art. 3 IVRK?


Ok. het zijn moeilijke kwesties, maar wel moet het standpunt conform de wet zijn, maw dat er een zinnige argument dient te komen dat het leven beindigen van een kind, in het belang van het kind moet zijn.

RR

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Louis Ide

Ze staan op onze webstek, maar beperkt, net omdat mandatarissen hun persoonlijk standpunt mogen ventilleren in ethische kwesties.

Sorry, dit vind ik echt wel onvoldoende hoor.
Waaraan kunnen we ons als kiezers verwachten als de n-va aan de macht komt? (nuja...)
Bij de meeste partijen is dat toch wel duidelijk, en voor een samenleving zijn deze punten wel redelijk essentieel, net omdat ze zo menselijk zijn.
Dus, mr de ondervoorzitter, de n-va heeft hierin geen enkele partijlijn?
(ik vraag me af in wel Vlaanderen ik wakker zal worden...)

[Louis Ide]

Zie hieronder, maar zoals gezegd in ethische kwesties handelt een mandatris naar zijn ein inzichten.
Standpunt N-VA inzake euthanasie (30/01/02)


Als pluralistische partij, erfgenaam van de Volksunie, respecteert de N-VA de gewetensvrijheid en de individuele opinievrijheid van haar leden en mandatarissen inzake ethische vraagstukken. Dit verhindert echter niet ook inzake ethische vraagstukken op zoek te gaan naar een politieke consensus. Zo kwam de partijraad van de N-VA tot grote overeenstemming omtrent de krachtlijnen rond het euthanasiedossier. Deze gelden als leidraad voor de N-VA-mandatarissen bij de bespreking in de Kamer.

1. Voor de N-VA kan alleen sprake zijn van een depenalisering van euthanasie in het kader van een begeleiding bij het levenseinde. Met andere woorden: euthanasie is enkel tolereerbaar in geval van terminaal lijden.

2. De N-VA situeert de aanvaardbaarheid van euthanasie in het enge kader van een noodtoestand: alleen wanneer euthanasie zowel voor patiënt als arts de enige uitweg is uit uitzichtloos, aanhoudend en terminaal lijden, kan euthanasie.

3. Zo een persoon niet langer in staat is om zijn wil tot levensbeëindiging kenbaar te maken, kan met een vroegere verklaring waarbij een wil tot euthanasie wordt kenbaar gemaakt, rekening gehouden worden, doch enkel als deze verklaring recent en bewust werd afgelegd. Dan nog bevrijdt deze verklaring de arts niet van zijn plicht de aanwezigheid van uitzichtloos, aanhoudend en terminaal lijden na te gaan. Ook dan kan euthanasie slechts wanneer dit de enige uitweg is.

4. Het wordt vandaag niet wenselijk geacht euthanasie mogelijk te maken voor personen die wegens leeftijd of geestesstoornis wils- of handelingsonbekwaam zijn. Het recht op leven is individueel; anderen moeten niet gemachtigd worden te beslissen over leven en dood van de geestelijk of anderszins zwaar gehandicapte, de demente ouderling, de zwaar zieke baby.

5. Ook moet in elk geval van euthanasie aan de patiënt vooraf een reëel aanbod van palliatieve zorg gedaan zijn; ook de arts dient een dergelijk aanbod voorgelegd. Alleen zo de arts én de bewuste patiënt van oordeel zijn dat de aangeboden zorg geen zinvol antwoord is op het uitzichtloos, aanhoudend en terminaal ernstig lijden, kan ervan afgezien worden en verder het pad van de euthanasie bewandeld worden. Het praktisch niet voorhanden zijn van de gepaste palliatieve zorg, dan wanneer zulke hulp mogelijk is en door de patiënt gewenst zou zijn, maakt het doorvoeren van euthanasie onmogelijk.

De staat heeft dan de plicht zo spoedig mogelijk de gewenste palliatieve zorg effectief ter beschikking te stellen.

6. Hulp bij zelfdoding kan enkel dan als alle voorzorgen zoals voor het toepassen van euthanasie in acht genomen worden.

7. Wanneer onder de boven gestelde voorwaarden, euthanasie wettelijk toelaatbaar wordt gemaakt, moet er ook voor gezorgd worden dat de betrokken leden van het medisch en paramedisch personeel voldoende voorbereid worden op een adequaat functioneren bij het levenseinde. Er dient werk gemaakt van de vorming, scholing en bijscholing op juridisch en ethisch gebied van de professioneel betrokkenen, en zulks voorafgaand aan de gedeeltelijke depenalisering van euthanasie.

Auteur:
Nieuw-Vlaamse Alliantie
Danny Pieters, kamerlid, en Geert Bourgeois, algemeen voorzitter

Meer informatie:
Contactpersoon: Ben Weyts
Telefoon: 02/219.49.30
Fax: 02/217.35.10
E-post: [email protected]
Url: www.n-va.org

[Vorenus]

Oorspronkelijk geplaatst door Louis Ide

Zie hieronder, maar zoals gezegd in ethische kwesties handelt een mandatris naar zijn ein inzichten.
Standpunt N-VA inzake euthanasie (30/01/02)


Als pluralistische partij, erfgenaam van de Volksunie, respecteert de N-VA de gewetensvrijheid en de individuele opinievrijheid van haar leden en mandatarissen inzake ethische vraagstukken. Dit verhindert echter niet ook inzake ethische vraagstukken op zoek te gaan naar een politieke consensus. Zo kwam de partijraad van de N-VA tot grote overeenstemming omtrent de krachtlijnen rond het euthanasiedossier. Deze gelden als leidraad voor de N-VA-mandatarissen bij de bespreking in de Kamer.

1. Voor de N-VA kan alleen sprake zijn van een depenalisering van euthanasie in het kader van een begeleiding bij het levenseinde. Met andere woorden: euthanasie is enkel tolereerbaar in geval van terminaal lijden.

Heeft ieman

2. De N-VA situeert de aanvaardbaarheid van euthanasie in het enge kader van een noodtoestand: alleen wanneer euthanasie zowel voor patiënt als arts de enige uitweg is uit uitzichtloos, aanhoudend en terminaal lijden, kan euthanasie.

3. Zo een persoon niet langer in staat is om zijn wil tot levensbeëindiging kenbaar te maken, kan met een vroegere verklaring waarbij een wil tot euthanasie wordt kenbaar gemaakt, rekening gehouden worden, doch enkel als deze verklaring recent en bewust werd afgelegd. Dan nog bevrijdt deze verklaring de arts niet van zijn plicht de aanwezigheid van uitzichtloos, aanhoudend en terminaal lijden na te gaan. Ook dan kan euthanasie slechts wanneer dit de enige uitweg is.

4. Het wordt vandaag niet wenselijk geacht euthanasie mogelijk te maken voor personen die wegens leeftijd of geestesstoornis wils- of handelingsonbekwaam zijn. Het recht op leven is individueel; anderen moeten niet gemachtigd worden te beslissen over leven en dood van de geestelijk of anderszins zwaar gehandicapte, de demente ouderling, de zwaar zieke baby.

5. Ook moet in elk geval van euthanasie aan de patiënt vooraf een reëel aanbod van palliatieve zorg gedaan zijn; ook de arts dient een dergelijk aanbod voorgelegd. Alleen zo de arts én de bewuste patiënt van oordeel zijn dat de aangeboden zorg geen zinvol antwoord is op het uitzichtloos, aanhoudend en terminaal ernstig lijden, kan ervan afgezien worden en verder het pad van de euthanasie bewandeld worden. Het praktisch niet voorhanden zijn van de gepaste palliatieve zorg, dan wanneer zulke hulp mogelijk is en door de patiënt gewenst zou zijn, maakt het doorvoeren van euthanasie onmogelijk.

De staat heeft dan de plicht zo spoedig mogelijk de gewenste palliatieve zorg effectief ter beschikking te stellen.

6. Hulp bij zelfdoding kan enkel dan als alle voorzorgen zoals voor het toepassen van euthanasie in acht genomen worden.

7. Wanneer onder de boven gestelde voorwaarden, euthanasie wettelijk toelaatbaar wordt gemaakt, moet er ook voor gezorgd worden dat de betrokken leden van het medisch en paramedisch personeel voldoende voorbereid worden op een adequaat functioneren bij het levenseinde. Er dient werk gemaakt van de vorming, scholing en bijscholing op juridisch en ethisch gebied van de professioneel betrokkenen, en zulks voorafgaand aan de gedeeltelijke depenalisering van euthanasie.

Auteur:
Nieuw-Vlaamse Alliantie
Danny Pieters, kamerlid, en Geert Bourgeois, algemeen voorzitter

Meer informatie:
Contactpersoon: Ben Weyts
Telefoon: 02/219.49.30
Fax: 02/217.35.10
E-post: [email protected]
Url: www.n-va.org