Zijn religieuze mensen idioten?

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dat moet u mij toch eens uitleggen. Ik lees nu alleen: "Het werkt, ja, de hypothese werkt". Wat? Hoe? U legt het niet uit.

ja waarom zou ik de moeite doen, Jan...om het volledig uit de doeken te doen ?
Ge kunt er toch met uw verstand niet goed bij is al gebleken uit diverse andere topics

Maar om het in het kort te schetsen

Niets bestaat niet of is eerder een begrip ontsproten uit ons (beperkt) denken
Vandaar dat ik al begon met 'niets' te schrijven

ALS ( da's de hypothese dus ) er een balans is dan stelt zich het probleem van de ontstane materie niet want de som van de som van de positieve massa (zowel gewone materie als donkere materie) en de negatieve energie van de zwaartekracht nul.

Nu ga je natuurlijk weer opperen ; donkere materie ... da's een pure veronderstelling
Ja & neen... da's slechts een naam voor iets onbekend dat net diezelfde eigenschappen heeft en dat indirect wordt waargenomen
Met het enige verschil dat ze niet via elektromagnetische straling te detecteren valt en niet voorkomt op aarde
Zoveel verschilt die veronderstelling niet met bv het toekennen van gewone materie aan een doorsnee object : je kan dat enkel indirect door de impact ervan

Door de quantum-mechanica (Heisenberg”s onzekerheidsprincipe) weten we dat de lege ruimte continue gevuld is met opborrelende virtuele deeltjesparen....die kunnen gescheiden worden van elkaar
Dus je kan materie uit het 'niets' creëren ...ook dat staat al vast

De totale massa-energie van een vlak heelal is precies 0
En laat dat nu het beste model zijn tot nu toe

Dus ge hebt een hypothese ( ik zeg niet een volwaardige theorie ) dat toelaat materie uit het niets te laten verschijnen.
We weten ook dat het kan op kleinschalig niveau ( hey dat komt bekend voor ) dus waarom niet op grotere schaal
Alle waarnemingen wijzen in de richting van een vlak heelal aldus model waar die som 0 is

[praha]

maar ja nu is het aan jou hé Jan
Pure veronderstelling noemt gij het
Hoe komt ge daarbij ?

En als ge dat doet mag je tevens een doorgaan en op de eenvoudige vraag beantwoorden die ik je menigmaal in een ander topic stelde

Gij noemde de evolutietheorie pseudo-wetenschappelijk en dan mag je dat ook een duiden waar ze de wetenschappelijke methode precies aan de laars lapt

Moeilijk kan dat niet zijn

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Door de quantum-mechanica (Heisenberg”s onzekerheidsprincipe) weten we dat de lege ruimte continue gevuld is met opborrelende virtuele deeltjesparen....die kunnen gescheiden worden van elkaar
Dus je kan materie uit het 'niets' creëren ...ook dat staat al vast

Wat virtueel is, zet u neer als materie. Dat blijkt toch niet het geval te zijn:

Maar een van de meest fundamentele principes van de kwantummechanica, het onzekerheidsprincipe van Heisenberg, zegt dat er een limiet is aan wat we kunnen weten over kwantumdeeltjes, en als gevolg daarvan is een kwantumvacuüm helemaal niet leeg. Het staat daarentegen bol van zijn eigen vreemde energie, en het wordt gevuld met paren van deeltjes en antideeltjes die op een willekeurige manier even verschijnen, en dan weer verdwijnen.

Die deeltjesparen zijn meer "virtuele deeltjes" dan echte fysieke materie, en dus kan je ze normaal gezien niet waarnemen. Maar hoewel ze onzichtbaar zijn, hebben ze toch, zoals de meeste zaken in de kwantumwereld, een subtiele invloed op de "echte" wereld.

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/01...ink-1-2869552/

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat virtueel is, zet u neer als materie. Dat blijkt toch niet het geval te zijn:



https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/01...ink-1-2869552/

Men noemt dat 'virtuele' deeltjes omdat ze normaliter binnen de kortste tijd weer annihileren...ze houden dus terug op te bestaan.
Ze maken in feite deel uit van een proces en zijn geen begin of eindtoestand zoals reële materie

Maar het geeft alvast aan dat materie uit het niets kan verschijnen.

En door in te grijpen in dat proces kan je daar wel reële deeltjes van maken: Hawkingstraling baseert zich daarop
Als experiment : klik

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Men noemt dat 'virtuele' deeltjes omdat ze normaliter binnen de kortste tijd weer annihileren...ze houden dus terug op te bestaan.
Ze maken in feite deel uit van een proces en zijn geen begin of eindtoestand zoals reële materie

Maar het geeft alvast aan dat materie uit het niets kan verschijnen.

U verklaart dat het geen reële materie is om dan een zin later te verklaren dat het toch materie is...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Een pandemie heeft hen de das omgedaan en niet de grootte van het Rijk.

Een pandemie bestaande uit Vandalen ? Dikke Vandalen ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Te beginnen met Patrickve.

Het zal U verbazen maar dat stoort mij niet. Ik moet toch op een of andere manier dood gaan. Ik vind uitgeroeid worden dus niet speciaal "erg".

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U verklaart dat het geen reële materie is om dan een zin later te verklaren dat het toch materie is...

De notie van virtueel deeltje is een technische notie in een zeker kader, en infeite is er geen fundamenteel verschil tussen een "reeel deeltje" en een "virtueel deeltje" ; het onderscheid hangt enkel af van de manier waarop we de zaken beschouwen. Maar let op, het gaat abstract worden.

De meest fascinerende theorie uit de natuurkunde is tegen wil en dank opgesolferd in de jaren 1920 en heet de kwantum mechanica. De kwantum mechanica is heel anti-intuitief, zelfs zodanig anti-intuitief dat velen het nog altijd niet eens zijn over wat ze eigenlijk betekent. Einstein heeft de rest van zijn carriere omzeep geholpen door te weigeren de kwantum mechanica te beschouwen - niettemin, genie als hij was, waren zijn "aanvallen" op de kwantum mechanica heel leerrijk: als een genie fouten maakt, kan men daar veel van leren.

Het probleem met de kwantum mechanica (voor velen) is dat de wereld die wij waarnemen "een willekeurige projectie" lijkt te zijn van de kwantum-mechanische wereld-beschrijving. De praktische manier waarop alle natuurkundigen de kwantum mechanica beschouwen, is door de waargenomen wereld als niet-kwantum-mechanisch te beschouwen, "dan de kwantummechanica op te starten en laten te draaien", en ze "dan weer te stoppen, en een projectie te maken".

Het grappige aan die manier van doen is dat het eigenlijk geen belang heeft "hoe vroeg je de kwantum mechanica opstart" (als je het maar vroeg genoeg doet), en "hoe laat je de kwantum mechanica weer stopt" (als je het maar laat genoeg doet). Maar om zinnige resultaten te bekomen in het labo, moet je het wel ERGENS opstarten en weer stoppen.

Er is een andere manier om dat te beschouwen, die in de jaren 1950 begon te dagen, (en waar ik aanhanger van ben), dat is namelijk dat er niks "start en stopt", maar dat het onze bewuste ervaring is die telkens projecties maakt. Maar goed, ik ga het even aan de kant zetten, en de "standaard" manier beschouwen om aan kwantum mechanica te doen.

Als we nu een fysisch proces beschouwen, dat we kwantum-mechanisch willen bekijken, wat doen we dan ?

We moeten "voor we de kwantum mechanica opstarten", zeggen welke deeltjes eraan gaan deelnemen "in 't begin". En we willen kijken naar de deeltjes die "eruit zullen komen" als we de kwantum mechanica weer stoppen.

Welnu, die "input deeltjes", en die "output deeltjes", zijn wat we REELE deeltjes noemen.

Eens we de kwantum mechanica opstarten, gaan die input deeltjes vanalles doen, gaan er nieuwe deeltjes uit het niets ontstaan, gaan er deeltjes verdwijnen in het niets, en zo voort. We gaan gebruik maken van deeltjes tijdens die kwantum mechanische processen, en die heten VIRTUELE DEELTJES.

Volgens de gekende natuurkunde is het zo dat deeltjes enkel maar LOKAAL in andere deeltjes kunnen veranderen, uit het niets ontstaan, en zo voort, volgens speciale regels die INTERACTIES worden genoemd. Je kan dus wel niet gelijk wat doen, maar je kan wel vanalles doen, als je de regels maar volgt. Schematische voorstellingen van die interacties worden Feynman diagrammen genoemd.

In een Feynman diagram zijn de deeltjes "aan de buitenkant" die binnenkomen, of buiten gaan, de reele deeltjes, en zijn alle "intermediaire deeltjes" binnenin het schema, virtuele deeltjes.

Het "resultaat" van een kwantum-mechanisch proces wordt gevonden door de som te maken van alle denkbare Feynman diagrammen die de begin toestand met de eind toestand verbinden. Er zijn dus vele mogelijke schema's, die allemaal bijdragen tot het eindresultaat, en al die mogelijke schema's maken gebruik van deeltjes tussen de "input deeltjes" en de "output deeltjes": de virtuele deeltjes dus.

Het is nu zo dat die virtuele deeltjes aan 1 wetmatigheid NIET moeten voldoen, en dat is de "on shell" conditie": een relatie tussen hun energie en hun snelheid. Het equivalente van de "kinetische energie" in de klassieke mechanica. Die on-shell conditie is m^2 c^4 = E^2 - p^2 c^2, waarbij c de lichtsnelheid is, m de massa van het deeltje, E de energie van het deeltje, en p de impuls van het deeltje. Voor een "reeel deeltje" moet die relatie geldig zijn, voor een virtueel deeltje niet. Je zou kunnen zeggen dat "de massa van een virtueel deeltje vrij is".

Maar nu is het wel zo dat de BIJDRAGE van een zeker Feynman diagram groter wordt naargelang de virtuele deeltjes "on shell" zijn. Hoewel ze dus mogen afwijken van die conditie, is hun BIJDRAGE tot het resultaat groter als ze daar NIET van afwijken. Of niet veel.

Maw, "hoe reeler" een virtueel deeltje is, hoe "meer" het bijdraagt tot het eindresultaat.

En nu komen we er: we beschouwden een zeker stel einddeeltjes als "eindresultaat" waar we de kwantum mechanica (arbitrair) stopten. Daar moesten de deeltjes dus "reeel" zijn. Maar we zouden ons "stoppen van de kwantum mechanica" verder in de tijd kunnen gesteld hebben. Dan waren die "einddeeltjes" niet "op het einde" maar nog midden in een schema. En dan waren die einddeeltjes dus nu niet op het einde, en dus VIRTUELE deeltjes geworden. Niettemin zou het resultaat weinig veranderen, omdat de grootste bijdrage tot het nieuwe eindresultaat, VERDEROP in de tijd, toch quasi hetzelfde zou zijn waar die virtuele deeltjes zo goed als reeel zouden zijn.

Als dusdanig kunnen we eigenlijk zeggen dat wat wij nu als "reele deeltjes" waarnemen, dus evengoed quasi-virtuele deeltjes kunnen zijn, die heel heel dicht "on shell" liggen. Wij zitten dus misschien "midden in een Feynman diagram". En misschien is dat cosmische Feynman diagram "met niks" begonnen, en gaat weer "op niks" uitkomen, maar ondertussen is er heel veel virtuele deeltjes gegenereerd, die in het stukje van het ingewikkelde diagram waar we zitten, zo goed als reeel lijken.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Een pandemie bestaande uit Vandalen ? Dikke Vandalen ?

Precies, door deze pandemie ( de zwarte pest ), wat ongeveer 1/3 bevolking trof in het Romeinse Rijk en het Arabisch schiereiland daarvan werd gespaard, hadden deze Vandalen weinig of geen weerstand om het Romeinse Rijk in het noorden te bezetten. En het gevolg was hongersnood doordat er boeren ontbraken om te oogsten. Heeft dus niks met een woordenboek te maken, maar wel met geschiedenis.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Precies, door deze pandemie ( de zwarte pest ), wat ongeveer 1/3 bevolking trof in het Romeinse Rijk en het Arabisch schiereiland daarvan werd gespaard, hadden deze Vandalen weinig of geen weerstand om het Romeinse Rijk in het noorden te bezetten. En het gevolg was hongersnood doordat er boeren ontbraken om te oogsten. Heeft dus niks met een woordenboek te maken, maar wel met geschiedenis.

Ik denk dat gij een paar eeuwen mis zijt. Ze hebben een epidemie gehad rond 150, en dan is er een geweest in de 6de eeuw. Maar de val in 476 heeft daar maar weinig mee te maken he.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U verwart geloven met weten.

Ja, dit is iets wat me altijd al opgevallen is, het belang van het geloven.

Men mag veel verkeerd doen als men op het einde maar gelooft. Maar men moet wel geloven met heel weinig geloofwaardige informatie.

Waarom is dit zo belangrijk voor uw god? Is het een gebrek aan zelfvertrouwen? Is het een spelletje dat er gespeeld wordt? Een experiment waar wij gewoon proefdieren zijn?

Geen idee maar de logica is wel zoek.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik denk dat gij een paar eeuwen mis zijt. Ze hebben een epidemie gehad rond 150, en dan is er een geweest in de 6de eeuw. Maar de val in 476 heeft daar maar weinig mee te maken he.

Ja, maar ze waren op het grootst rond het jaar 100. Het heeft dus toch nog meer dan 350 geduurd voor het verval. Het Oostelijk rijk heeft nog langer stand gehouden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Verzet

't Is beslist, na dit kan ik enkel 'ja' op de poll antwoorden.

Ik weet al 45 jaar lang dat de zogenaamde "wetenschappers" niets van mijn atoomtheorie begrijpen.

Dus ga gerust je gang.

Nochtans: de ware wetenschap is de filosofie en nog hoger de theologie.

Dus nu mag je raden hoe ik de poll heb ingevuld.
Zij die nog in de oude Bijbel geloven zijn zeker idioten, maar nog veel grotere idioten zijn de zogenaamde "wetenschappers" (totaal van de pot gerukt naar mijn bevinden.....

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het zal U verbazen maar dat stoort mij niet. Ik moet toch op een of andere manier dood gaan. Ik vind uitgeroeid worden dus niet speciaal "erg".

Het was ook niet als erg bedoeld, maar met het compliment je voor je eigen theorie op te mogen offeren, dat zal je toch zeker wel gelukkig maken, niet?

Maar wel bewijst het mij dat de zogenaamde "wetenschappers" toch wel de grootste idioten zijn.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik denk dat gij een paar eeuwen mis zijt. Ze hebben een epidemie gehad rond 150, en dan is er een geweest in de 6de eeuw. Maar de val in 476 heeft daar maar weinig mee te maken he.

Dan is Tom Holland ook mis. Dit gaf de Visigoten en de moslims de kans om zonder veel tegenstand op te rukken en betekende dit het einde van het Romeinse Rijk.
https://www.standaardboekhandel.be/p...-9789025369088

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U verwart geloven met weten.

Geloven is ook weten, zelfs een weten van een hogere orde, alleen het is geen zeker weten, wat de wetenschap zichzelf verbeeldt, maar het ook niet is.

[Het Verzet]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Geloven is ook weten, zelfs een weten van een hogere orde, alleen het is geen zeker weten, wat de wetenschap zichzelf verbeeldt, maar het ook niet is.

Ondertussen typ je je nonsens wel op toestellen die bestaan dankzij deze wetenschappelijke principes, terwijl jouw mentale masturbatie tot niets leidt, tenzij misschien het strelen van je eigen ego.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Verzet

Ondertussen typ je je nonsens wel op toestellen die bestaan dankzij deze wetenschappelijke principes, terwijl jouw mentale masturbatie tot niets leidt, tenzij misschien het strelen van je eigen ego.

Maar onder tussen ben je nog steeds te beroerd mijn atoomtheorie eens te gaan lezen.
Maar ben je niet te beroerd een hoop bagger en leugens neer te typen.
Dat is nou typisch voor de wetenschap.

[Het Verzet]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Maar onder tussen ben je nog steeds te beroerd mijn atoomtheorie eens te gaan lezen.

Het overzicht en de bewijspagina spreken voor zich.

Maar ben je niet te beroerd een hoop bagger en leugens neer te typen.

Bagger, met plezier. Leugens, daar heb jij zelfs een volledige theorie aan gericht.

Dat is nou typisch voor de wetenschap.

Inderdaad, hoe durven ze, iets postuleren en dan zelfs staven met wiskunde of modellen!
De computer is was nog beter geweest als het enkel een filosofie was gebleven!

[kwantum]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De notie van virtueel deeltje is een technische notie in een zeker kader, en infeite is er geen fundamenteel verschil tussen een "reeel deeltje" en een "virtueel deeltje" ; het onderscheid hangt enkel af van de manier waarop we de zaken beschouwen. Maar let op, het gaat abstract worden.

De meest fascinerende theorie uit de natuurkunde is tegen wil en dank opgesolferd in de jaren 1920 en heet de kwantum mechanica. De kwantum mechanica is heel anti-intuitief, zelfs zodanig anti-intuitief dat velen het nog altijd niet eens zijn over wat ze eigenlijk betekent. Einstein heeft de rest van zijn carriere omzeep geholpen door te weigeren de kwantum mechanica te beschouwen - niettemin, genie als hij was, waren zijn "aanvallen" op de kwantum mechanica heel leerrijk: als een genie fouten maakt, kan men daar veel van leren.

Het probleem met de kwantum mechanica (voor velen) is dat de wereld die wij waarnemen "een willekeurige projectie" lijkt te zijn van de kwantum-mechanische wereld-beschrijving. De praktische manier waarop alle natuurkundigen de kwantum mechanica beschouwen, is door de waargenomen wereld als niet-kwantum-mechanisch te beschouwen, "dan de kwantummechanica op te starten en laten te draaien", en ze "dan weer te stoppen, en een projectie te maken".

Het grappige aan die manier van doen is dat het eigenlijk geen belang heeft "hoe vroeg je de kwantum mechanica opstart" (als je het maar vroeg genoeg doet), en "hoe laat je de kwantum mechanica weer stopt" (als je het maar laat genoeg doet). Maar om zinnige resultaten te bekomen in het labo, moet je het wel ERGENS opstarten en weer stoppen.

Er is een andere manier om dat te beschouwen, die in de jaren 1950 begon te dagen, (en waar ik aanhanger van ben), dat is namelijk dat er niks "start en stopt", maar dat het onze bewuste ervaring is die telkens projecties maakt. Maar goed, ik ga het even aan de kant zetten, en de "standaard" manier beschouwen om aan kwantum mechanica te doen.

Als we nu een fysisch proces beschouwen, dat we kwantum-mechanisch willen bekijken, wat doen we dan ?

We moeten "voor we de kwantum mechanica opstarten", zeggen welke deeltjes eraan gaan deelnemen "in 't begin". En we willen kijken naar de deeltjes die "eruit zullen komen" als we de kwantum mechanica weer stoppen.

Welnu, die "input deeltjes", en die "output deeltjes", zijn wat we REELE deeltjes noemen.

Eens we de kwantum mechanica opstarten, gaan die input deeltjes vanalles doen, gaan er nieuwe deeltjes uit het niets ontstaan, gaan er deeltjes verdwijnen in het niets, en zo voort. We gaan gebruik maken van deeltjes tijdens die kwantum mechanische processen, en die heten VIRTUELE DEELTJES.

Volgens de gekende natuurkunde is het zo dat deeltjes enkel maar LOKAAL in andere deeltjes kunnen veranderen, uit het niets ontstaan, en zo voort, volgens speciale regels die INTERACTIES worden genoemd. Je kan dus wel niet gelijk wat doen, maar je kan wel vanalles doen, als je de regels maar volgt. Schematische voorstellingen van die interacties worden Feynman diagrammen genoemd.

In een Feynman diagram zijn de deeltjes "aan de buitenkant" die binnenkomen, of buiten gaan, de reele deeltjes, en zijn alle "intermediaire deeltjes" binnenin het schema, virtuele deeltjes.

Het "resultaat" van een kwantum-mechanisch proces wordt gevonden door de som te maken van alle denkbare Feynman diagrammen die de begin toestand met de eind toestand verbinden. Er zijn dus vele mogelijke schema's, die allemaal bijdragen tot het eindresultaat, en al die mogelijke schema's maken gebruik van deeltjes tussen de "input deeltjes" en de "output deeltjes": de virtuele deeltjes dus.

Het is nu zo dat die virtuele deeltjes aan 1 wetmatigheid NIET moeten voldoen, en dat is de "on shell" conditie": een relatie tussen hun energie en hun snelheid. Het equivalente van de "kinetische energie" in de klassieke mechanica. Die on-shell conditie is m^2 c^4 = E^2 - p^2 c^2, waarbij c de lichtsnelheid is, m de massa van het deeltje, E de energie van het deeltje, en p de impuls van het deeltje. Voor een "reeel deeltje" moet die relatie geldig zijn, voor een virtueel deeltje niet. Je zou kunnen zeggen dat "de massa van een virtueel deeltje vrij is".

Maar nu is het wel zo dat de BIJDRAGE van een zeker Feynman diagram groter wordt naargelang de virtuele deeltjes "on shell" zijn. Hoewel ze dus mogen afwijken van die conditie, is hun BIJDRAGE tot het resultaat groter als ze daar NIET van afwijken. Of niet veel.

Maw, "hoe reeler" een virtueel deeltje is, hoe "meer" het bijdraagt tot het eindresultaat.

En nu komen we er: we beschouwden een zeker stel einddeeltjes als "eindresultaat" waar we de kwantum mechanica (arbitrair) stopten. Daar moesten de deeltjes dus "reeel" zijn. Maar we zouden ons "stoppen van de kwantum mechanica" verder in de tijd kunnen gesteld hebben. Dan waren die "einddeeltjes" niet "op het einde" maar nog midden in een schema. En dan waren die einddeeltjes dus nu niet op het einde, en dus VIRTUELE deeltjes geworden. Niettemin zou het resultaat weinig veranderen, omdat de grootste bijdrage tot het nieuwe eindresultaat, VERDEROP in de tijd, toch quasi hetzelfde zou zijn waar die virtuele deeltjes zo goed als reeel zouden zijn.

Als dusdanig kunnen we eigenlijk zeggen dat wat wij nu als "reele deeltjes" waarnemen, dus evengoed quasi-virtuele deeltjes kunnen zijn, die heel heel dicht "on shell" liggen. Wij zitten dus misschien "midden in een Feynman diagram". En misschien is dat cosmische Feynman diagram "met niks" begonnen, en gaat weer "op niks" uitkomen, maar ondertussen is er heel veel virtuele deeltjes gegenereerd, die in het stukje van het ingewikkelde diagram waar we zitten, zo goed als reeel lijken.

Zover voor de moeite. Voor Jan gaat wetenschap/natuurkunde over materie, bakstenen en dergelijke dus, en als je afkomt met virtuële deeltjes en dergelijke, dan is dat voor hem een bewijs dat de wetenschap/natuurkunde er niks van bakt. Verder zou ik het niet zoeken.