De Linkse Socialistische Partij (LSP) komt bij de regionale verkiezingen in alle Vlaa

[Politics.be]

In Brussel dienen we geenNederlandstalige lijst in. LSP/PSL (Parti Socialiste de Lutte) maakte eenverklaring om uit te leggen waarom...

In de regionale verkiezingen in Brussel zullen Nederlandstalige leden en
sympathisanten enkel op LSP/PSL kunnen stemmen door een stem op de
Franstalige kartellijst PC-PSL-LCR-PH. Dat kan in principe wel door voor de
regionale verkiezingen voor de Franstalige taalrol te kiezen. Maar onze
Nederlandstalige leden uit Brussel kunnen niet op die lijst kandideren
indien ze zich ooit al voor de Brusselse gewestverkiezingen kandidaat
hebben gesteld voor een Nederlandstalige lijst of dat ooit nog zouden
willen doen. Ze moeten ook (op tijd) over een Franstalige identiteitskaart
beschikken.

Het toont de absurde logica van taalscheiding in de hoofdstad van België.
Hoewel hier gemeenschappen uit de hele wereld aanwezig zijn, hoewel er hier
een groot pak gemengde gezinnen zijn, hoewel we inwoners zijn van
hetzelfde kleinste gewest in België, wordt het partijen nagenoeg
onmogelijk gemaakt gemengde lijsten in te dienen.

Nochtans worden alle inwoners van Brussel met een laag of gemiddeld inkomen
geraakt door dezelfde problemen: hoge werkloosheid en wijdverspreide
armoede, samen met een aanbod van huurwoningen dat veelal een hoge prijs
combineert met een lage kwaliteit. Nochtans pleiten Brusselaars in
opiniepeilingen steeds opnieuw voor gemeenschappelijke diensten zoals
gemengd tweetalig onderwijs en sturen steeds meer anderstalige Brusselaars
hun kinderen naar het Nederlandstalig onderwijs, niet als een keuze voor
de Vlaamse Gemeenschap, maar voor de tweetaligheid die zo verkregen kan
worden en in de Franstalige scholen door gebrek aan middelen nauwelijks
geboden wordt. Nochtans maakte het personeel van de Nederlandstalige buurt-
en cultuurcentra, jongerenwerk, werk met nieuwkomers, ... al enige jaren
door acties duidelijk dat de ééntalig Nederlandstalige aanpak die van
bovenaf wordt opgelegd niet het meest efficiënte is om de doelgroepen ook
effectief te bereiken.

De Brusselse bevolking heeft nooit om die gesplitste diensten, noch om
gesplitste lijsten gevraagd. LSP/PSL denkt dat enkel Franstalige en enkel
Nederlandstalige lijsten moeten kunnen, maar dat ook tweetalige lijsten
mogelijk moeten zijn voor partijen die ervoor kiezen om de belangen van de
werkende en arme bevolking te verdedigen, ongeacht hun taal. Door
gesplitste verkiezingen stimuleert men immers gesplitste organisaties en
partijen, die dan ook steeds meer denken in termen van “de belangen van
de gemeenschap i.p.v. de belangen van hun sociale klasse.

In sociaaleconomische dossiers is er nochtans nauwelijks enig verschil
tussen de gemeenschappen te merken - ondanks de enorme mediapropaganda - in
de belangen noch in de eisen van vakbonden, sociale organisaties en groepen
die met arme lagen van de bevolking werken. Partijen die zich op die
breuklijn vestigen en in de nationale kwestie eenheid van de werkenden
pleiten tegen het patronaat en hun regeringen aan beide zijden van de
taalgrens wordt het nagenoeg onmogelijk gemaakt zich ook op die manier te
profileren.

De traditionele partijen en de Brusselse regering (PS-CDH-Ecolo-Open
VLD-SP.a-CD&V) spelen op alle mogelijke verdeeldheid in. Niet alleen worden
mensen tegen elkaar opgezet op basis van taal en afkomst, maar met het idee
van “Brusselse jobs voor Brusselaars wordt ook het idee gecreerd dat
het de vele pendelaars zijn die schuld hebben aan de torenhoge Brusselse
werkloosheid. Maar de werkloosheid heeft te maken met het beleid van die
politici: afbouw van de tewerkstelling in de openbare diensten; aanvaarding
van het kapitalistische principe dat winst belangrijker is dan
tewerkstelling; onderwijs van lage kwaliteit, ondanks de inspanningen van
het personeel, door een gebrek aan middelen;...

LSP/PSL ziet de verdediging van alle werkenden en armen, ongeacht taal,
origine, sekse, geloof, papieren of niet,... als haar taak. Onze vijanden
zijn niet te vinden bij de andere werkenden en armen, maar bij de
rijke elite die zoveel rijkdom afroomt dat er niet voldoende overblijft om
aan de behoeften van de overgrote meerderheid van de bevolking te voldoen.
De enige lijst voor de Brusselse gewestverkiezingen die ons vandaag de kans
biedt die opstelling te behouden, is het kartel tussen de Parti Communiste,
Parti Socialiste de Lutte (de Franse naam van de nationale partij LSP/PSL,
die onderdeel uitmaakt van het CWI, een internationale organisatie die
vecht voor en werkt aan de opbouw van een nieuwe echte Internationale van
de arbeidersklasse), de Ligue Communiste Révolutionnaire en de Parti
Humaniste. LSP/PSL neemt als nationale partij deel aan dit kartel en roept
haar leden en sympathisanten, ook de Nederlandstaligen, op voor die lijst
campagne te voeren.

We hebben er dan ook voor gekozen niet een aparte Vlaamse lijst in te
dienen en al onze kracht in te zetten om die lijst te ondersteunen, waarmee
we hopen ook op andere vlakken dan het electorale de krachten te kunnen
bundelen voor de tussenkomst in de strijd die nu al in diverse bedrijven
wordt gevoerd over wie de rekening van de crisis moet betalen. Met de
politiek die wordt gevoerd door de diverse regeringen, waarbij zowat alle
traditionele partijen ergens wel in de macht delen, is het de onbemiddelde
meerderheid van de bevolking die de broekriem moet aanhalen. Niets van wat
de verzamelde in het parlement vertegenwoordigde oppositie (groenen,
rechtse populisten en extreem-rechts) voorstelt, zou daar overigens een
fudamentele verandering in aanbrengen.

We willen ons met deze samenwerking ook voorbereiden op de strijd die
binnen afzienbare tijd zal losbarsten over wie voor de opnieuw snel
stijgende staatsschuld zal moeten opdraaien. Zo'n twintig jaar lang
hebben de werkenden en uitkeringsgerechtigden geleden en hun koopkracht
gestaag zien dalen door opeenvolgende besparingsplannen. Naast steeds
toenemende kleine besparingen hebben we hiervoor het Sint-Annaplan en
het Globaal Plan over ons hoofd gekregen, met nog een staartje in het
Generatiepact. We zullen de eenheid tussen Vlaamse, Waalse, Brusselse en
Duitstalige arbeiders, van Belgische of van buitenlandse afkomst, nodig
hebben om nog een hardere besparingpolitiek op onze rug tegen te gaan.

LSP, www.stemlsp.be
(Anja Deschoemacker) (Bart Vandersteene)

Bron: politics.be

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

gemengd tweetalig onderwijs

ACOD-onderwijs noemt zoiets nochtans "elitair".

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

sturen steeds meer anderstalige Brusselaars
hun kinderen naar het Nederlandstalig onderwijs, niet als een keuze voor
de Vlaamse Gemeenschap, maar voor de tweetaligheid die zo verkregen kan
worden en in de Franstalige scholen door gebrek aan middelen nauwelijks
geboden wordt.

De kennis van de beide talen wordt aangeboden. Maar dat is nog iets helemaal anders dan "tweetalig onderwijs".

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

Anja Deschoemacker

Dat hoef je er niet bij te vertellen. Dat konden we ook wel opmaken uit de tekst.

[eno2]

De kennis van de beide talen wordt aangeboden. Maar dat is nog iets helemaal anders dan "tweetalig onderwijs".

't Is toch al iets