Relatieondersteuning strategie in strijd tegen intrafamiliaal geweld

[Politics.be]

Volgens de meest recente cijfers werden 458 slachtoffers van intrafamiliaal geweld opgenomen in een vluchthuis. Een kwart hiervan zijn kinderen die er samen met hun moeder verblijven. De helft van de slachtoffers verblijft er 2 tot 5 maanden. Daarnaast verbleven 277 slachtoffers in een vrouwencentrum, ook hier zijn de helft de betrokken kinderen. Dit blijkt uit een parlementaire vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Vera Jans: “We moeten blijven investeren in sensibilisering en meer inzetten op relatieondersteuning.”



Vlaanderen telt 6 vluchthuizen met een totale capaciteit van 99 plaatsen. Dit zijn anonieme plaatsen waarvan alleen het telefoonnummer publiek is. De aanmelding gebeurt door de politie. Hiernaast zijn er vrouwencentra. Zij vangen ook slachtoffers op van intrafamiliaal geweld, maar in tegenstelling tot vluchthuizen is hun locatie niet geheim en kunnen slachtoffers er op eigen initiatief terecht voor informatie, advies en hulpverlening.

Vera Jans: “De aanpak van intrafamiliaal geweld is de laatste jaren verschoven van opvang buitenshuis naar een zo vroeg mogelijke aanpak van het probleem, rekening houdend met de familiale context. Ook de verhoogde alertheid en vroegdetectie, zowel bij justitie als bij Welzijn (het eerstelijnsaanbod van CAW’s) zorgt ervoor dat we geweld in een relatie in een vroeg stadium kunnen aanpakken. Een residentiële vorm van hulpverlening, en onder andere een opname in een vluchthuis/beveiligde opvang, kan hiermee meer en meer vermeden worden. Maar toch blijft een vluchthuis of vrouwencentrum een noodzakelijke optie voor slachtoffers van intrafamiliaal geweld. Ze kunnen er in een veilige omgeving op adem te komen als de situatie ernstig escaleert.”

Ook sensibilisering rond het thema van intrafamiliaal geweld blijft erg belangrijk. De cijfers tonen de ernst en vooral de omvang van het probleem aan. Jaarlijks worden er zo’n 40.000 aangiften gedaan van intrafamiliaal geweld. Dit komt neer op 109 aangiftes per dag! De helft van alle klachten handelen over fysiek geweld. In deze categorie is 22,1% van de slachtoffers tussen de 18 en 25 jaar. Ruim één op de vijf jonge vrouwen geeft aan in het afgelopen jaar slachtoffer te zijn geweest. Dat is de helft meer dan vrouwen in andere leeftijdscategorieën. Verontrustende cijfers.

Vera Jans: “Het is noodzakelijk in te blijven zetten op preventie, bewustmaking, gelijke kansen, opvoeding en vooral ook op begeleiding rond relaties. Zeker ook naar jongeren toe: relatie- en communicatievaardigheden aanleren, al op jonge leeftijd werken rond conflicthantering, … Het draagt allemaal bij tot duurzame relaties en helpt onoplosbare conflicten en instabiliteit binnen de relatie te voorkomen. Daarom moeten we meer nog dan vandaag inzetten op relatieondersteuning. Ik bereid verdere parlementaire initiatieven voor.”


Bron: politics.be

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

Volgens de meest recente cijfers werden 458 slachtoffers van intrafamiliaal geweld opgenomen in een vluchthuis. Een kwart hiervan zijn kinderen die er samen met hun moeder verblijven. De helft van de slachtoffers verblijft er 2 tot 5 maanden. Daarnaast verbleven 277 slachtoffers in een vrouwencentrum, ook hier zijn de helft de betrokken kinderen. Dit blijkt uit een parlementaire vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Vera Jans: “We moeten blijven investeren in sensibilisering en meer inzetten op relatieondersteuning




Vlaanderen telt 6 vluchthuizen met een totale capaciteit van 99 plaatsen. Dit zijn anonieme plaatsen waarvan alleen het telefoonnummer publiek is. De aanmelding gebeurt door de politie. Hiernaast zijn er vrouwencentra. Zij vangen ook slachtoffers op van intrafamiliaal geweld, maar in tegenstelling tot vluchthuizen is hun locatie niet geheim en kunnen slachtoffers er op eigen initiatief terecht voor informatie, advies en hulpverlening.

Vera Jans: “De aanpak van intrafamiliaal geweld is de laatste jaren verschoven van opvang buitenshuis naar een zo vroeg mogelijke aanpak van het probleem, rekening houdend met de familiale context. Ook de verhoogde alertheid en vroegdetectie, zowel bij justitie als bij Welzijn (het eerstelijnsaanbod van CAW’s) zorgt ervoor dat we geweld in een relatie in een vroeg stadium kunnen aanpakken. Een residentiële vorm van hulpverlening, en onder andere een opname in een vluchthuis/beveiligde opvang, kan hiermee meer en meer vermeden worden. Maar toch blijft een vluchthuis of vrouwencentrum een noodzakelijke optie voor slachtoffers van intrafamiliaal geweld. Ze kunnen er in een veilige omgeving op adem te komen als de situatie ernstig escaleert.”

Ook sensibilisering rond het thema van intrafamiliaal geweld blijft erg belangrijk. De cijfers tonen de ernst en vooral de omvang van het probleem aan. Jaarlijks worden er zo’n 40.000 aangiften gedaan van intrafamiliaal geweld. Dit komt neer op 109 aangiftes per dag! De helft van alle klachten handelen over fysiek geweld. In deze categorie is 22,1% van de slachtoffers tussen de 18 en 25 jaar. Ruim één op de vijf jonge vrouwen geeft aan in het afgelopen jaar slachtoffer te zijn geweest. Dat is de helft meer dan vrouwen in andere leeftijdscategorieën. Verontrustende cijfers.

Vera Jans: “Het is noodzakelijk in te blijven zetten op preventie, bewustmaking, gelijke kansen, opvoeding en vooral ook op begeleiding rond relaties. Zeker ook naar jongeren toe: relatie- en communicatievaardigheden aanleren, al op jonge leeftijd werken rond conflicthantering, … Het draagt allemaal bij tot duurzame relaties en helpt onoplosbare conflicten en instabiliteit binnen de relatie te voorkomen. Daarom moeten we meer nog dan vandaag inzetten op relatieondersteuning. Ik bereid verdere parlementaire initiatieven voor.”


Bron: politics.be

Wat een onzin, de realiteit ziet er wel iets anders uit.
De meerderheid van slachtoffers zijn vrouwen van andere origine, neem dit onderwerp op bij verplichte integratie en zorg dat die mannen heel duidelijk weten hoe hier met geweld, ook psychisch en economisch geweld, wordt omgegaan.

En schaf af dat een vrouw zonder inkomsten eerst het leefloon moet regelen bij een OCMW die de aanvraag crisisopvang moet doen, dat kan achteraf ook geregeld worden en vooral, zorg voor voldoende opvangplaatsen!
Ik ben dat gewauwel van goed bedoelende politici meer dan beu.