Dode Zeerollen en Paulus de Leugenaar.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Neen. U hebt en eerder eenzijdige of enge kijk op het christendom. Het christendom dat later het onze werd, ontwikkelde zich in een Griekse wereld.

Maar er was nog een ander christendom waarover men zelden spreekt: het Syrische christendom. Dat christendom sloot meer aan bij de Joodse traditie en het was waarschijnlijk het meest authentiek. Dat christendom bleef overigens relatief lange tijd onwetend van de besluiten van Nicea.

En dan heb je het nog niet over het christendom van Amerika wat gesticht is door de Heiligen der laatste dagen. Da's ook een goeie niet ?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

En dan heb je het nog niet over het christendom van Amerika wat gesticht is door de Heiligen der laatste dagen. Da's ook een goeie niet ?

Uw antwoord is verre van verstandig en getuigt van een zekere onwetendheid.


“In Jeruzalem bestond er volgens Handelingen (6, 1-6) reeds een tegenstelling tussen Hellenisten en Hebreeën. Tot de tijd van Hadrianus waren de leiders van de gemeente in Jeruzalem echter allen Joden-christenen. Sommigen zijn van mening dat de beschrijving van Isa (Jezus) in de Koran trekken vertoont die door lieden uit deze (Joods-christelijke) groeperingen zijn overgeleverd. Men kan bij hen zeker een anti-Helleense tendens bespeuren als de afwezigheid van de geschriften van Johannes en de afwijzing van die van Paulus. Hierbij mogen we veronderstellen dat niet alleen de duiding van de persoon van Jezus en de interpretatie van zijn leer hen van de helleense christenen deden verschillen maar ook het concrete samenhorigheidsgevoel van geestesverwanten die los van de grote kerk hebben geleefd. Ook bij de syrische christenen deden zich analoge verschijnselen voor. In de omgeving van Odessa bestonden talrijke groeperingen die vanuit een christelijke inspiratie leefden. De ‘orthodoxen’ waren in de 4de eeuw nog zeldzaam. Ook hier zal slechts langzaam de grote ‘orthodoxe’ kerk de overhand nemen.”

( Dr. A.J. Van der Aalst, Aantekeningen bij het helleniseren van het christendom.)

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Uw antwoord is verre van verstandig en getuigt van een zekere onwetendheid.


“In Jeruzalem bestond er volgens Handelingen (6, 1-6) reeds een tegenstelling tussen Hellenisten en Hebreeën. Tot de tijd van Hadrianus waren de leiders van de gemeente in Jeruzalem echter allen Joden-christenen. Sommigen zijn van mening dat de beschrijving van Isa (Jezus) in de Koran trekken vertoont die door lieden uit deze (Joods-christelijke) groeperingen zijn overgeleverd. Men kan bij hen zeker een anti-Helleense tendens bespeuren als de afwezigheid van de geschriften van Johannes en de afwijzing van die van Paulus. Hierbij mogen we veronderstellen dat niet alleen de duiding van de persoon van Jezus en de interpretatie van zijn leer hen van de helleense christenen deden verschillen maar ook het concrete samenhorigheidsgevoel van geestesverwanten die los van de grote kerk hebben geleefd. Ook bij de syrische christenen deden zich analoge verschijnselen voor. In de omgeving van Odessa bestonden talrijke groeperingen die vanuit een christelijke inspiratie leefden. De ‘orthodoxen’ waren in de 4de eeuw nog zeldzaam. Ook hier zal slechts langzaam de grote ‘orthodoxe’ kerk de overhand nemen.”

( Dr. A.J. Van der Aalst, Aantekeningen bij het helleniseren van het christendom.)

Snap je nu wel zelf wat je hier post ? En van welke tijd spreken ze hier ?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Snap je nu wel zelf wat je hier post ? En van welke tijd spreken ze hier ?

Ik snap het ja. Maar u schijnt er moeite mee te hebben, helaas. Het zij zo.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik snap het ja. Maar u schijnt er moeite mee te hebben, helaas. Het zij zo.

Ik niet, maar jij . Prutser

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Ik niet, maar jij . Prutser

Het is niet omdat u nu weer begint te schelden, dat u het daarom beter gaat begrijpen. Maar goed, doe uw best en ooit daagt het licht. Misschien.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Het is niet omdat u nu weer begint te schelden, dat u het daarom beter gaat begrijpen. Maar goed, doe uw best en ooit daagt het licht. Misschien.

Nog steeds geen antwoord over welke tijd dit gaat.
I heb me hier al goed met jou geamuseerd moet ik zeggen. Doe zo verder.

[siegfried1648]

Het in elkaar puzzelen van deze rollen was en is een gigantisch monnikenwerk, duizenden kleine stukjes perkament aan elkaar plakken...Je moet er maar zin in hebben. LOL

http://www.eurekalert.org/pub_releas...-htm083019.php

Voor het eerst ontdekt in 1947 door bedoeïenenherders op zoek naar een verloren schaap, zijn de oude Hebreeuwse teksten die bekend staan ??als de Dode Zeerollen, enkele van de best bewaarde oude geschreven materialen ooit gevonden. Nu, een studie door onderzoekers van het MIT en elders licht een unieke oude technologie voor het maken van perkament toe en biedt potentieel nieuwe inzichten in methoden om deze waardevolle historische documenten beter te bewaren.
De studie concentreerde zich in het bijzonder op één rol, bekend als de Tempelrol, onder de ongeveer 900 volledige of gedeeltelijke rollen die werden gevonden in de jaren sinds die eerste ontdekking. De rollen werden over het algemeen in potten geplaatst en verborgen in 11 grotten op de steile hellingen net ten noorden van de Dode Zee, in de regio rond de oude nederzetting Qumran, die ongeveer 2.000 jaar geleden door de Romeinen werd verwoest. Om hun religieuze en culturele erfgoed tegen de indringers te beschermen, verborgen leden van een sekte genaamd de Essenen hun kostbare documenten in de grotten, vaak begraven onder een paar meter puin en vleermuis guano om folie plunderaars te helpen.

De Temple Scroll is een van de grootste (bijna 25 voet lang) en het best bewaard gebleven van alle rollen, ook al is het materiaal het dunste van allemaal (een tiende van een millimeter, of ongeveer 1 / 250ste inch) dik). Het heeft ook het helderste, witste schrijfoppervlak van alle rollen. Deze eigenschappen brachten MIT-universitair docent civiele en milieutechniek en faculteit fellow van archeologie en materiaalwetenschappen, Admir Masic, zich af hoe het perkament was gemaakt.
De resultaten van dat onderzoek, uitgevoerd met oud-afgestudeerde student Roman Schuetz (nu aan het Israëlische Weizmann Institute of Science), MIT-afgestudeerde student Janille Maragh en twee anderen, werden vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances . Ze ontdekten dat het perkament op een ongebruikelijke manier werd verwerkt, met behulp van een mengsel van zouten gevonden in verdampers - het materiaal dat overblijft van de verdamping van pekel - maar een die verschilt van de typische samenstelling die op andere perkamenten wordt gevonden.

"De Temple Scroll is waarschijnlijk de mooiste en best bewaarde scroll," zegt Masic. "We hadden het voorrecht fragmenten te bestuderen uit het Israëlische museum in Jeruzalem, het Heiligdom van het Boek", dat speciaal werd gebouwd om de Dode Zeerollen te huisvesten. Een relatief groot fragment uit die rol was het hoofdonderwerp van het nieuwe artikel. Het fragment, met een diameter van ongeveer 2,5 cm (1 inch), werd onderzocht met behulp van een aantal gespecialiseerde hulpmiddelen die door onderzoekers zijn ontwikkeld om de gedetailleerde chemische samenstelling van relatief grote objecten onder een microscoop in hoge resolutie in kaart te brengen.
"We waren in staat om grootschalige, submicron-schaal, niet-invasieve karakterisering van het fragment uit te voeren," zegt Masic - een geïntegreerde benadering die hij en co-auteur van dit artikel James Weaver, van het Wyss Institute aan de Harvard University, hebben ontwikkeld voor de karakterisering van zowel biologische als niet-biologische materialen. "Met deze methoden kunnen we de interessante materialen onder milieuvriendelijkere omstandigheden handhaven, terwijl we honderdduizenden verschillende elementaire en chemische spectra over het oppervlak van het monster verzamelen en de variabiliteit van de samenstelling in extreem detail in kaart brengen," zegt Weaver.
Dat fragment, dat sinds zijn ontdekking aan elke behandeling is ontsnapt die zijn eigenschappen zou kunnen hebben veranderd, "stelde ons in staat om diep in de oorspronkelijke samenstelling te kijken en de aanwezigheid van sommige elementen in volledig onverwacht hoge concentraties te onthullen", zegt Masic.

De elementen die ze ontdekten, waren zwavel, natrium en calcium in verschillende verhoudingen, verspreid over het oppervlak van het perkament.

Perkament is gemaakt van dierenhuiden waarvan alle haar- en vetresten zijn verwijderd door ze in een kalkoplossing te weken (vanaf de middeleeuwen) of door enzymatische en andere behandelingen (in de oudheid), ze schoon te schrapen en ze vervolgens strak te strekken een frame om te drogen. Na het drogen werd het oppervlak soms verder voorbereid door te wrijven met zouten, zoals blijkbaar het geval was met de Tempelrol.

Het team is nog niet in staat geweest om te beoordelen waar de ongebruikelijke combinatie van zouten op het oppervlak van de Temple Scroll vandaan kwam, zegt Masic. Maar het is duidelijk dat deze ongewone coating, doorspekt met deze zouten, waarop de tekst is geschreven, heeft geholpen om dit perkament zijn ongewoon heldere witte oppervlak te geven en misschien heeft bijgedragen aan de staat van bewaring, zegt hij. En de elementaire samenstelling van de coating komt niet overeen met die van het water van de Dode Zee zelf, dus het moet afkomstig zijn van een ergens elders gevonden vaporite-afzetting - of het nu dichtbij of ver weg is, kunnen de onderzoekers nog niet zeggen.
De unieke samenstelling van die oppervlaktelaag toont aan dat het productieproces voor dat perkament aanzienlijk verschilde van dat van andere rollen in de regio, zegt Masic: "Dit werk illustreert precies wat mijn laboratorium probeert te doen - om moderne analytische hulpmiddelen te gebruiken om ontdek geheimen van de oude wereld ".

Inzicht in de details van deze oude technologie kan helpen inzichten te verschaffen in de cultuur en samenleving van die tijd en plaats, die een centrale rol hebben gespeeld in de geschiedenis van zowel het jodendom als het christendom. Onder andere een begrip van de perkamentproductie en de chemie ervan zou ook kunnen helpen om vervalsingen van zogenaamd oude geschriften te identificeren.

Volgens Ira Rabin, een van de co-auteurs van de krant van de universiteit van Hamburg in Duitsland, "heeft dit onderzoek verreikende implicaties buiten de Dode Zeerollen. Het laat bijvoorbeeld zien dat bij het aanbreken van perkament in het Midden-Oosten verschillende technieken werden gebruikt, wat in schril contrast staat met de enkele techniek die in de middeleeuwen werd gebruikt.De studie laat ook zien hoe de initiële behandelingen kunnen worden geïdentificeerd, waardoor historici en conservatoren een nieuwe set van analytische instrumenten krijgen voor de classificatie van de Dode Zeerollen en andere oude perkamenten. "

Deze informatie kan inderdaad cruciaal zijn bij het begeleiden van de ontwikkeling van nieuwe bewaarstrategieën voor deze oude manuscripten. Helaas lijkt het erop dat veel van de schade die vandaag in de rollen wordt gezien, niet is ontstaan ??uit hun meer dan 2000 jaar in de grotten, maar uit pogingen om de rollen te verzachten om ze uit te rollen en direct na hun eerste ontdekking te lezen, zegt Masic.

Als aanvulling op deze bestaande zorgen, tonen de nieuwe gegevens nu duidelijk aan dat deze unieke minerale coatings ook zeer hygroscopisch zijn - ze absorberen gemakkelijk alle vocht in de lucht en kunnen dan snel het onderliggende materiaal beginnen af ??te breken. Deze nieuwe resultaten benadrukken dus verder de noodzaak om de perkamenten te allen tijde in een omgeving met gecontroleerde vochtigheid op te slaan. "Er kan een onverwachte gevoeligheid zijn voor zelfs kleinschalige veranderingen in luchtvochtigheid", zegt hij. "Het punt is dat we nu bewijs hebben voor de aanwezigheid van zouten die hun afbraak kunnen versnellen. ... Dit zijn aspecten van conservering waarmee rekening moet worden gehouden."

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door siegfried1648

Het in elkaar puzzelen van deze rollen was en is een gigantisch monnikenwerk, duizenden kleine stukjes perkament aan elkaar plakken...Je moet er maar zin in hebben. LOL

Die lange tekst, die je hier onder hebt geplakt, liegt er ook niet om.
Je moet maar zin hebben om dat allemaal te gaan lezen.

http://www.eurekalert.org/pub_releas...-htm083019.php

Voor het eerst ontdekt in 1947 door bedoeïenenherders op zoek naar een verloren schaap, zijn de oude Hebreeuwse teksten die bekend staan ??als de Dode Zeerollen, enkele van de best bewaarde oude geschreven materialen ooit gevonden. Nu, een studie door onderzoekers van het MIT en elders licht een unieke oude technologie voor het maken van perkament toe en biedt potentieel nieuwe inzichten in methoden om deze waardevolle historische documenten beter te bewaren.
De studie concentreerde zich in het bijzonder op één rol, bekend als de Tempelrol, onder de ongeveer 900 volledige of gedeeltelijke rollen die werden gevonden in de jaren sinds die eerste ontdekking. De rollen werden over het algemeen in potten geplaatst en verborgen in 11 grotten op de steile hellingen net ten noorden van de Dode Zee, in de regio rond de oude nederzetting Qumran, die ongeveer 2.000 jaar geleden door de Romeinen werd verwoest. Om hun religieuze en culturele erfgoed tegen de indringers te beschermen, verborgen leden van een sekte genaamd de Essenen hun kostbare documenten in de grotten, vaak begraven onder een paar meter puin en vleermuis guano om folie plunderaars te helpen.

De Temple Scroll is een van de grootste (bijna 25 voet lang) en het best bewaard gebleven van alle rollen, ook al is het materiaal het dunste van allemaal (een tiende van een millimeter, of ongeveer 1 / 250ste inch) dik). Het heeft ook het helderste, witste schrijfoppervlak van alle rollen. Deze eigenschappen brachten MIT-universitair docent civiele en milieutechniek en faculteit fellow van archeologie en materiaalwetenschappen, Admir Masic, zich af hoe het perkament was gemaakt.
De resultaten van dat onderzoek, uitgevoerd met oud-afgestudeerde student Roman Schuetz (nu aan het Israëlische Weizmann Institute of Science), MIT-afgestudeerde student Janille Maragh en twee anderen, werden vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances . Ze ontdekten dat het perkament op een ongebruikelijke manier werd verwerkt, met behulp van een mengsel van zouten gevonden in verdampers - het materiaal dat overblijft van de verdamping van pekel - maar een die verschilt van de typische samenstelling die op andere perkamenten wordt gevonden.

"De Temple Scroll is waarschijnlijk de mooiste en best bewaarde scroll," zegt Masic. "We hadden het voorrecht fragmenten te bestuderen uit het Israëlische museum in Jeruzalem, het Heiligdom van het Boek", dat speciaal werd gebouwd om de Dode Zeerollen te huisvesten. Een relatief groot fragment uit die rol was het hoofdonderwerp van het nieuwe artikel. Het fragment, met een diameter van ongeveer 2,5 cm (1 inch), werd onderzocht met behulp van een aantal gespecialiseerde hulpmiddelen die door onderzoekers zijn ontwikkeld om de gedetailleerde chemische samenstelling van relatief grote objecten onder een microscoop in hoge resolutie in kaart te brengen.
"We waren in staat om grootschalige, submicron-schaal, niet-invasieve karakterisering van het fragment uit te voeren," zegt Masic - een geïntegreerde benadering die hij en co-auteur van dit artikel James Weaver, van het Wyss Institute aan de Harvard University, hebben ontwikkeld voor de karakterisering van zowel biologische als niet-biologische materialen. "Met deze methoden kunnen we de interessante materialen onder milieuvriendelijkere omstandigheden handhaven, terwijl we honderdduizenden verschillende elementaire en chemische spectra over het oppervlak van het monster verzamelen en de variabiliteit van de samenstelling in extreem detail in kaart brengen," zegt Weaver.
Dat fragment, dat sinds zijn ontdekking aan elke behandeling is ontsnapt die zijn eigenschappen zou kunnen hebben veranderd, "stelde ons in staat om diep in de oorspronkelijke samenstelling te kijken en de aanwezigheid van sommige elementen in volledig onverwacht hoge concentraties te onthullen", zegt Masic.

De elementen die ze ontdekten, waren zwavel, natrium en calcium in verschillende verhoudingen, verspreid over het oppervlak van het perkament.

Perkament is gemaakt van dierenhuiden waarvan alle haar- en vetresten zijn verwijderd door ze in een kalkoplossing te weken (vanaf de middeleeuwen) of door enzymatische en andere behandelingen (in de oudheid), ze schoon te schrapen en ze vervolgens strak te strekken een frame om te drogen. Na het drogen werd het oppervlak soms verder voorbereid door te wrijven met zouten, zoals blijkbaar het geval was met de Tempelrol.

Het team is nog niet in staat geweest om te beoordelen waar de ongebruikelijke combinatie van zouten op het oppervlak van de Temple Scroll vandaan kwam, zegt Masic. Maar het is duidelijk dat deze ongewone coating, doorspekt met deze zouten, waarop de tekst is geschreven, heeft geholpen om dit perkament zijn ongewoon heldere witte oppervlak te geven en misschien heeft bijgedragen aan de staat van bewaring, zegt hij. En de elementaire samenstelling van de coating komt niet overeen met die van het water van de Dode Zee zelf, dus het moet afkomstig zijn van een ergens elders gevonden vaporite-afzetting - of het nu dichtbij of ver weg is, kunnen de onderzoekers nog niet zeggen.
De unieke samenstelling van die oppervlaktelaag toont aan dat het productieproces voor dat perkament aanzienlijk verschilde van dat van andere rollen in de regio, zegt Masic: "Dit werk illustreert precies wat mijn laboratorium probeert te doen - om moderne analytische hulpmiddelen te gebruiken om ontdek geheimen van de oude wereld ".

Inzicht in de details van deze oude technologie kan helpen inzichten te verschaffen in de cultuur en samenleving van die tijd en plaats, die een centrale rol hebben gespeeld in de geschiedenis van zowel het jodendom als het christendom. Onder andere een begrip van de perkamentproductie en de chemie ervan zou ook kunnen helpen om vervalsingen van zogenaamd oude geschriften te identificeren.

Volgens Ira Rabin, een van de co-auteurs van de krant van de universiteit van Hamburg in Duitsland, "heeft dit onderzoek verreikende implicaties buiten de Dode Zeerollen. Het laat bijvoorbeeld zien dat bij het aanbreken van perkament in het Midden-Oosten verschillende technieken werden gebruikt, wat in schril contrast staat met de enkele techniek die in de middeleeuwen werd gebruikt.De studie laat ook zien hoe de initiële behandelingen kunnen worden geïdentificeerd, waardoor historici en conservatoren een nieuwe set van analytische instrumenten krijgen voor de classificatie van de Dode Zeerollen en andere oude perkamenten. "

Deze informatie kan inderdaad cruciaal zijn bij het begeleiden van de ontwikkeling van nieuwe bewaarstrategieën voor deze oude manuscripten. Helaas lijkt het erop dat veel van de schade die vandaag in de rollen wordt gezien, niet is ontstaan ??uit hun meer dan 2000 jaar in de grotten, maar uit pogingen om de rollen te verzachten om ze uit te rollen en direct na hun eerste ontdekking te lezen, zegt Masic.

Als aanvulling op deze bestaande zorgen, tonen de nieuwe gegevens nu duidelijk aan dat deze unieke minerale coatings ook zeer hygroscopisch zijn - ze absorberen gemakkelijk alle vocht in de lucht en kunnen dan snel het onderliggende materiaal beginnen af ??te breken. Deze nieuwe resultaten benadrukken dus verder de noodzaak om de perkamenten te allen tijde in een omgeving met gecontroleerde vochtigheid op te slaan. "Er kan een onverwachte gevoeligheid zijn voor zelfs kleinschalige veranderingen in luchtvochtigheid", zegt hij. "Het punt is dat we nu bewijs hebben voor de aanwezigheid van zouten die hun afbraak kunnen versnellen. ... Dit zijn aspecten van conservering waarmee rekening moet worden gehouden."

Conclusie?