Hoe de overheid u geld verkwist (gevolgen voor de economie).

[Buyck Ruben]

Hoe de overheid uw geld verkwist geschreven door RUDY AERNOUDT , ALAIN DESTEXHE.


Hoe verkwist de overheid uw geld en hoe ondermijnt ze de democratie?

3.000 euro per inwoner per jaar of 30.000.000.000 euro: dat is het bedrag dat Belgen te veel betalen voor de overheid. De Staat roomt de helft van onze rijkdom af. De belastingbetaler krijgt daar echter bitter weinig voor terug.

Hoe verkwist de overheid uw geld en hoe ondermijnt ze de democratie? Van gemeentelijk tot federaal niveau, van scholen tot regio's, nemen Rudy Aernoudt en Alain Destexhe u aan de hand van voorbeelden mee op een verhelderende tocht door het hart van de overheid. Hierbij belichten ze de verkwisting, de inefficiëntie, het cliëntelisme en soms de corruptie ervan.

De reis mondt uit in een pleidooi voor een afgeslankte, efficiënte en democratische overheid, goed functionerende overheidsdiensten en een belastingverlaging met 30 % over 10 jaar, om zo het leven van alle Belgen, Vlamingen, Brusselaars én Walen, aanzienlijk te verbeteren.

Een project dat omwille van de democratie breekt met "slecht bestuur" en een einde maakt aan een politiek van hand- en spandiensten.

link: http://www.mediaclub.be/is-bin/INTER...mpTo=OfferList



Ik heb boek persoonlijk al gekocht en het maatschappelijk debat (taboe) is daarmee gebroken! Ik kan ze op dat vlak niet tegenspreken. Ik plaats dit als antwoord op de topic "Overheid en waar het toe leidt" die persoonlijk niet echt iets duidelijk aan licht bracht al was het over het welles nietes spelletje van voor of tegen die ik weer tegen kwam. Hier wil ik geen discussie van voor of tegen de staat maar over een efficiënter staatsapparaat die terug bezig is met de problemen van de mensen (koopkracht) en op effectieve wijze problemen dient aan te pakken (milieu, migratie...). Want nu zitten we in een land van immobilisme. We hebben en overheid nodig maar een logge en slecht werkende overheid kunnen we ons ook niet permiteren.

[Buyck Ruben]

Rudy Aernoudt heeft recept voor 3.000 euro belastingverlaging
02/10/2008 14:00

De liberale denker Rudy Aernoudt trekt enkel naar de kiezer in een partij die zich over heel België aan de bevolking presenteert. Vandaag stelt hij samen met senator Alain Destexhe (MR) hun jongste boek voor: 'Hoe de overheid uw geld verkwist'. Ze betogen dat een efficiëntere overheid de enige toetssteen mag zijn voor nieuwe stappen in de staatshervorming.

Rudy Aernoudt, die ooit Vlaams minister Fientje Moerman (Open Vld) ten val bracht, heeft onder de taalgrens al een tijdje het aura van Bekende en vooral Goede Vlaming. Zijn standpunt dat de Vlaamse overheid het niet beter doet dan de Brusselse of Waalse, gaat er in het zuiden van het land als zoete koek in. Dat hij als liberaal eveneens pleit voor een stevige vermageringskuur voor de staat, horen de Franstaligen heel wat minder goed.

Zijn jongste boek maakt een "reis doorheen de spilzieke overheid" en stelt vast dat de grootste verkwisters de gemeenten zijn. Samen met Destexhe schaft hij de provincies af en de auteurs gedragen zich als openbare aanklagers van onder meer de moderniseringsoperaties voor de Vlaamse en federale administraties. Het boek haalt het Franstalige onderwijs door de mangel en betoogt dat onze Franstalige landgenoten heel wat kunnen opsteken van de manier waarop het onderwijs in Vlaanderen is georganiseerd.

Aernoudt en Destexhe, die studies van de OESO en van universiteiten in hun boek aanhalen, berijden opnieuw hun stokpaardje: "Veel ambtenaren gaan met pensioen. Vervang slechts een deel van hen. Zo krijg je een efficiëntere overheid die minder kost." De auteurs stellen voor elk jaar het aantal overheidsmedewerkers met 25.000 te verminderen tot we er 600.000 overhouden in plaats van de 820.000 nu.

Het overheidsbeslag op de economie moet voor de schrijvers de komende twee regeerperiodes elk jaar met een procent van het bruto binnenlands product omlaag. Zo dalen we van 49 naar 40 %, een niveau dat de economische wereld als optimaal beschouwt. De ontvette staat die de auteurs voor ogen hebben, zal het volgens hun rekeningen mogelijk maken om de belastingen met 30 % te verminderen tegen 2020. Dat komt overeen met jaarlijks 3000 euro per persoon.

Zou Aernoudt, zoals coauteur Destexhe, zijn visie en voorstellen niet via een politiek mandaat proberen te realiseren? "Ik doe het meteen als het kan in een partij die zich tot heel België richt", zegt hij vandaag in een interview met Trends-Tendances. "Ik wil op de politieke wereld wegen en ik zal voor de plaats kiezen waar ik dat het meeste kan doen. (...) Ik moet een partij vinden die dicht bij mijn ideeën staat of van nul begint. Maar ik denk dat de publieke opinie intelligenter is dan de partijen."

Allicht is Aernoudt te veel verknocht aan zijn vrijheid om, wars van de partijpolitiek, zijn mening te kunnen verkondigen.


BRON: TRENDS
link artikel: http://www.trends.be/nl/economie/fin...g.html#topPage

[MIS]

Hoe verkwist de overheid uw geld en hoe ondermijnt ze de democratie? 3.000 euro per inwoner per jaar of 30.000.000.000 euro: dat is het bedrag dat Belgen te veel betalen voor de overheid. De Staat roomt de helft van onze rijkdom af. De belastingbetaler krijgt daar echter bitter weinig voor terug. Hoe verkwist de overheid uw geld en hoe ondermijnt ze de democratie? Van gemeentelijk tot federaal niveau, van scholen tot regio's, nemen Rudy Aernoudt en Alain Destexhe u aan de hand van voorbeelden mee op een verhelderende tocht door het hart van de overheid. Hierbij belichten ze de verkwisting, de inefficiëntie, het cliëntelisme en soms de corruptie ervan. De reis mondt uit in een pleidooi voor een afgeslankte, efficiënte en democratische overheid, goed functionerende overheidsdiensten en een belastingverlaging met 30 % over 10 jaar, om zo het leven van alle Belgen, Vlamingen, Brusselaars én Walen, aanzienlijk te verbeteren.
Een project dat omwille van de democratie breekt met "slecht bestuur" en een einde maakt aan een politiek van hand- en spandiensten.

Interessant, dat er veel tijd en geld verkwist wordt zal denkelijk niemand ontkennen. Terecht kunnen we ons hierover beklagen. Wie nu het minst efficiënt werkt valt natuurlijk te betwisten maar ik denk persoonlijk dat een soortgelijk boek ook kan geschreven worden over het bedrijfsleven. Wanneer er vervolgens een interactie ontstaat tussen de overheid en dit bedrijfsleven kan nog slechts de noodzaak tot samenwerking en afstemming van systemen op de voorgrond treden. De factor geld zal denkelijk (en wederom) één en ander stagneren. Allerhande creativiteit, los van wat zich dan al wel heeft kunnen manifesteren, wordt hierdoor over het hoofd gezien, een gevoel van onderdrukking geaccentueerd. Hoe dit gevoel van onderdrukking zich zal uiten valt af te wachten maar vreemd genoeg liggen de oplossingen zo voor de hand dat we ze blijkbaar niet zien.

[Buyck Ruben]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Interessant, dat er veel tijd en geld verkwist wordt zal denkelijk niemand ontkennen. Terecht kunnen we ons hierover beklagen. Wie nu het minst efficiënt werkt valt natuurlijk te betwisten maar ik denk persoonlijk dat een soortgelijk boek ook kan geschreven worden over het bedrijfsleven.

Klopt idd noch staat en bedrijfsleven zijn zuiver al is streven naar optimalisatie en verbeteringen qua nuttige bestedingen van geld geen zonde als het tenminste naar goede doelstellingen gaat.

[MIS]

Het overheidsbeslag op de economie moet voor de schrijvers de komende twee regeerperiodes elk jaar met een procent van het bruto binnenlands product omlaag. Zo dalen we van 49 naar 40 %, een niveau dat de economische wereld als optimaal beschouwt. De ontvette staat die de auteurs voor ogen hebben, zal het volgens hun rekeningen mogelijk maken om de belastingen met 30 % te verminderen tegen 2020. Dat komt overeen met jaarlijks 3000 euro per persoon.

Bij ‘ontvetting’ stel ik me steeds de vraag wat nu al die ‘overschot’ vervolgens gaat doen. Niet enkel de ‘ontvetting’ van de staat maar ook een verdere ‘ontvetting’ in het bedrijfsleven creëert werkloosheid als een logisch gevolg van meer efficiënte en creativiteit. Als ‘werkloosheid’ (als vrucht van onze creativiteit) als een smet wordt gezien, hoe kunnen we dan ooit de overconsumptie transformeren naar een duurzame economie?

[Buyck Ruben]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Bij ‘ontvetting’ stel ik me steeds de vraag wat nu al die ‘overschot’ vervolgens gaat doen. Niet enkel de ‘ontvetting’ van de staat maar ook een verdere ‘ontvetting’ in het bedrijfsleven creëert werkloosheid als een logisch gevolg van meer efficiënte en creativiteit. Als ‘werkloosheid’ (als vrucht van onze creativiteit) als een smet wordt gezien, hoe kunnen we dan ooit de overconsumptie transformeren naar een duurzame economie?

Dit is de nagel op de kop... volgens de auteurs van het boek is er op termijn een belastingsverlaging van 3000 eur. Je kan al raden wat de mensen mee zullen doen. Heel simpel meer uitgeven.

Nu als oplossing kan je een ecologische economie introduceren die eigenlijk de consumptie niet veroordeeld maar pleit voor matiging in consumptie. Als de mensen meer aan de kant leggen en minder uitgeven dan heeft dat natuurlijk gevolgen voor de economie. Dat zien we nu duidelijk in de eindejaarsuitgaven en autoverkoop. Mensen kunnen gerust met minder leven zonder aan comfort (niet te verwarren met luxe) in te boeten. Als we pleiten voor consumptiematiging betekent dat inderdaad een beperking op onze luxe.

[MIS]

Klopt idd noch staat en bedrijfsleven zijn zuiver al is streven naar optimalisatie en verbeteringen qua nuttige bestedingen van geld geen zonde als het tenminste naar goede doelstellingen gaat.

Ben ik het mee eens. Al is het een persoonlijke indruk maar de maatschappij lijkt de doelstelling te missen om één en ander richting te geven. Op dit moment lijkt de doelstelling in eerste instantie om (hoe dan ook) geld te verzamelen en pas nadien de doelstelling te formuleren. Het komt me dan over dat het ‘geldverzamelen’ op zich de ‘goede’ doelstelling ondermijnt. Soms te gek om er nog woorden aan te verspillen, de berichtgeving laat echter niets aan het toeval over, zo ook de spontane reactie die erop volgt. Wat zouden dan die 'goede' doelstellingen kunnen zijn ?

[MIS]

Dit is de nagel op de kop... volgens de auteurs van het boek is er op termijn een belastingsverlaging van 3000 eur. Je kan al raden wat de mensen mee zullen doen. Heel simpel meer uitgeven.

Kan ik me voorstellen, het zou betekenen dat we ons niet bewust worden van de ernst van de zaak, een adept van een conditionering die nog steeds niet doorzien werd. De situatie zoals we ze vandaag ervaren zit dan ook op een scharniermoment waar diverse denkpatronen elkaar wederkerig beïnvloeden, en dat kan zowel een negatief als positief resultaat opleveren. Of het uiteindelijk 3.000 of 1.000.000 € wordt doet er in essentie niet toe wanneer we onze manier van denken niet wijzigen, zo meen ik.

[Buyck Ruben]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Ben ik het mee eens. Al is het een persoonlijke indruk maar de maatschappij lijkt de doelstelling te missen om één en ander richting te geven. Op dit moment lijkt de doelstelling in eerste instantie om (hoe dan ook) geld te verzamelen en pas nadien de doelstelling te formuleren. Het komt me dan over dat het ‘geldverzamelen’ op zich de ‘goede’ doelstelling ondermijnt. Soms te gek om er nog woorden aan te verspillen, de berichtgeving laat echter niets aan het toeval over, zo ook de spontane reactie die erop volgt. Wat zouden dan die 'goede' doelstellingen kunnen zijn ?

Dat verzamelde geld investeren om de omslag te maken naar een ecologische economie. Duurzamere producten en diensten produceren en leveren die een 50/50 aandeel met planeet als maatstaf hebben.

[Buyck Ruben]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Kan ik me voorstellen, het zou betekenen dat we ons niet bewust worden van de ernst van de zaak, een adept van een conditionering die nog steeds niet doorzien werd. De situatie zoals we ze vandaag ervaren zit dan ook op een scharniermoment waar diverse denkpatronen elkaar wederkerig beïnvloeden, en dat kan zowel een negatief als positief resultaat opleveren. Of het uiteindelijk 3.000 of 1.000.000 € wordt doet er in essentie niet toe wanneer we onze manier van denken niet wijzigen, zo meen ik.

Jip correct... er is genoeg geld eigenlijk teveel voor goed te zijn klinkt vreemd maar eigenlijk is het zo.

[MIS]

Nu als oplossing kan je een ecologische economie introduceren die eigenlijk de consumptie niet veroordeeld maar pleit voor matiging in consumptie. Als de mensen meer aan de kant leggen en minder uitgeven dan heeft dat natuurlijk gevolgen voor de economie. Dat zien we nu duidelijk in de eindejaarsuitgaven en autoverkoop. Mensen kunnen gerust met minder leven zonder aan comfort (niet te verwarren met luxe) in te boeten. Als we pleiten voor consumptiematiging betekent dat inderdaad een beperking op onze luxe.

Wat je hier schrijft lijkt me dan het positieve effect van de monetaire crisis te zijn. Anders gezegd, het monetaire systeem heeft in het verleden beslist z’n vruchten afgeworpen maar zoals altijd kan een systeem zichzelf onderuit halen, wat ooit goed was op een bepaald moment kan z’n pathologische vorm aannemen op een ander moment in de evolutie. Zoals nogal eens geopperd is het heden steeds zwanger van de toekomst, de pre- en postnatale depressies die in dit proces gelegen zijn kan ons op verschillende manieren laten reageren. Als frustratie niet gezien wordt als een positieve energie kan het serieus uit de hand lopen, zoals dan ook door velen gevreesd. De berichtgeving laat dan ook niets aan het toeval over hoe angstig men is, het lijkt dan op spartelen alvorens men finaal zal moeten toegeven dat het radicaal anders moet. De term ‘radicaal’ zal op zich, en zoals de traditie ons leert, wederom z’n voor en tegenstanders laten opveren waardoor de bron waar het naar verwijst wederom naar de vergetelheid wordt geleid. Het volstaat dus blijkbaar niet dat nobel studiewerk hierover rapporteert zonder dat het eigen denken in vraag wordt gesteld, zo meen ik.

[MIS]

Nu als oplossing kan je een ecologische economie introduceren die eigenlijk de consumptie niet veroordeeld maar pleit voor matiging in consumptie. Als de mensen meer aan de kant leggen en minder uitgeven dan heeft dat natuurlijk gevolgen voor de economie. Dat zien we nu duidelijk in de eindejaarsuitgaven en autoverkoop. Mensen kunnen gerust met minder leven zonder aan comfort (niet te verwarren met luxe) in te boeten. Als we pleiten voor consumptiematiging betekent dat inderdaad een beperking op onze luxe.

Wat je hier schrijft lijkt me dan het positieve effect van de monetaire crisis te zijn. Anders gezegd, het monetaire systeem heeft in het verleden beslist z’n vruchten afgeworpen maar zoals altijd kan een systeem zichzelf onderuit halen, wat ooit goed was op een bepaald moment kan z’n pathologische vorm aannemen op een ander moment in de evolutie. Zoals nogal eens geopperd is het heden steeds zwanger van de toekomst, de pre- en postnatale depressies die in dit proces gelegen zijn kan ons op verschillende manieren laten reageren. Als frustratie niet gezien wordt als een positieve energie kan het serieus uit de hand lopen, zoals dan ook door velen gevreesd. De berichtgeving laat dan ook niets aan het toeval over hoe angstig men is, het lijkt dan op spartelen alvorens men finaal zal moeten toegeven dat het radicaal anders moet. De term ‘radicaal’ zal op zich, en zoals de traditie ons leert, wederom z’n voor en tegenstanders laten opveren waardoor de bron waar het naar verwijst wederom naar de vergetelheid wordt geleid. Het volstaat dus blijkbaar niet dat nobel studiewerk hierover rapporteert zonder dat het eigen denken in vraag wordt gesteld, zo meen ik.

[MIS]

Dat verzamelde geld investeren om de omslag te maken naar een ecologische economie. Duurzamere producten en diensten produceren en leveren die een 50/50 aandeel met planeet als maatstaf hebben.

Hoopvol.

Jip correct... er is genoeg geld eigenlijk teveel voor goed te zijn klinkt vreemd maar eigenlijk is het zo

Mee eens, objectief bekeken is er zelfs geen enkel geldtekort. Door de relativiteit van dit gegeven hoef je slechts enkele variabelen te ‘bevriezen’ om dit duidelijker te stellen. Economie is dan ook een balansspel, als diverse variabelen in het eigen belang worden gemanipuleerd zal, vroeg of laat, een tegenreactie ontstaan.