Bezorgdheid over alternatieve behandelingen voor langdurige covid

[gunter5148]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is ook BS he. De essentie van wat er onderwezen wordt aan faculteiten geneeskunde is wel degelijk wetenschappelijk gestoeld. Dat men tegen het einde van de artsenopleiding meer concentreert op het aanleren van protocols verandert het feit niet dat artsen wel degelijk een wetenschappelijk gebaseerde opleiding krijgen - hoewel het juist is dat de meeste studenten daar grotendeels hun ballen aan vegen en enkel maar toespitsen op de praktijk die inderdaad bestaat uit het goed kennen van protocollen.

Wat bedoel je met die “protocollen?”

Patiënt; ik heb in m’n vinger gesneden.
Arts; ik zal het naaien, en een pleister erop kleven.

Wat zou een “protocol” kunnen zijn, waarbij die patiënt zijn vinger niet genaaid wordt, en hij géén pleister krijgt?

[Hoofdstraat]

Oorspronkelijk geplaatst door gunter5148

Wat bedoel je met die “protocollen?”

Patiënt; ik heb in m’n vinger gesneden.
Arts; ik zal het naaien, en een pleister erop kleven.

Wat zou een “protocol” kunnen zijn, waarbij die patiënt zijn vinger niet genaaid wordt, en hij géén pleister krijgt?

Moet er een klem-spuit gegeven worden, is het een snede van een mes of zaag, zit de vinger nog aan de hand, leeft de patient nog wel, welk product zat er aan het mes, zijn er nog andere wonden die belangrijker zijn ... enz

Protocol zit overal.

[gunter5148]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoofdstraat

Moet er een klem-spuit gegeven worden, is het een snede van een mes of zaag, zit de vinger nog aan de hand, leeft de patient nog wel, welk product zat er aan het mes, zijn er nog andere wonden die belangrijker zijn ... enz

Protocol zit overal.

Ah ja, waarom makkelijk en eenvoudig, als het ook moeilijk en ingewikkeld kan.

Naait mijne ffing vinger gvdm...

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gunter5148

Wat bedoel je met die “protocollen?”

Patiënt; ik heb in m’n vinger gesneden.
Arts; ik zal het naaien, en een pleister erop kleven.

Wat zou een “protocol” kunnen zijn, waarbij die patiënt zijn vinger niet genaaid wordt, en hij géén pleister krijgt?

Ik vermoed dat een protocol een procedure is bij een behandeling. Alles in de juiste volgorde. En wie de procedure niet kent, iets over het hoofd ziet, of iets in een andere volgorde doet, is gebuisd. Denk ik.

[StV]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ik vermoed dat een protocol een procedure is bij een behandeling. Alles in de juiste volgorde. En wie de procedure niet kent, iets over het hoofd ziet, of iets in een andere volgorde doet, is gebuisd. Denk ik.

Zoals een protocol dat bepaalde dat de eerstelijnszorg (a.k.a. een huisarts) geen behandeling en aldus geen deftige diagnose mocht stellen bij een positieve PCR test...
Het protocol was: "hier neem een paracetamolleke en ga naar het ziekenhuis indien het erger wordt" ....

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door gunter5148

Wat bedoel je met die “protocollen?”

Patiënt; ik heb in m’n vinger gesneden.
Arts; ik zal het naaien, en een pleister erop kleven.

Wat zou een “protocol” kunnen zijn, waarbij die patiënt zijn vinger niet genaaid wordt, en hij géén pleister krijgt?

Ja, kijk, dat is nu een beetje simpel he.

Maar kijk, hier in Frankrijk (en ik vermoed dat het gelijkaardig is in andere landen) moeten studenten geneeskunde in het 6-de jaar een "wedstrijd" afleggen die zal bepalen welke specialiteit ze eventueel kunnen beginnen nadien. Dat is een gigantische ik-leer-mijn-protocols-vanbuiten oefening. Het is een combinatie van de zaken begrijpen, en inderdaad, het "algorithme" van wat te doen.

Hier heb je het boek met de protocols die te kennen zijn voor cardiologie. In totaal zijn er zo een 30-tal boeken van buiten te leren.

https://mega.nz/file/8U4nGBBR#yiSP3j...TaoXGIQ7Ai5S2M

Enfin, ttz, op het examen het juiste protocol kunnen toe te passen voor het geval dat men U voorschotelt, en dat protocol dan ook te beschrijven en zo.

Naast die brute protocollen is er ook kennis waarop die gebaseerd zijn, te kennen natuurlijk, maar het voornaamste is "weten wat te doen in het geval van meneer X".

De leerstof is ingedeeld in een aantal "Items" (er zijn er in totaal 362 of zo), die elk een specifiek "hoofdstuk" zijn.

Zo bijvoorbeeld, op pagina 35 van dat cardologie boek: "acute coronaire aandoeningen". Item nummer 334.

Daar staat opgelijst wat je van dat item moet kunnen/kennen, en dan volgt de tekst he.

Eerste geval: stabiele angor. (angine de poitrine)
Na wat algemeenheden voor uwe cultuur, begint het op p 38 met het kennen van alle diagnostieken, en op p 47, de behandelingen.

Tweede geval: onstabiele angor en infarctus (begint op gelijkaardige manier op p 51) zonder verschuiving van het ST segment (in het electrocardiogram)

Derde geval: Eigenlijke infarctus

Voila, dat was "item 334".

Nadien volgen er andere items.

Op het examen worden er dus gevallen gepresenteerd, waarop men dus zijn "protocollen" moet toepassen, en de vragen gaan dan ook over wat men moet doen, welke beslissingen men moet nemen en dergelijke meer.

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is ook BS he.

Als de redenen die jij hebt om dit BS te vinden onjuist zouden zijn, zou het nog steeds BS kunnen zijn, maar die mogelijkheid laat ik even in het midden.

De essentie van wat er onderwezen wordt aan faculteiten geneeskunde is wel degelijk wetenschappelijk

Ik neem aan dat dat zo is, want ik volg al decennia lang veel aspecten van de ontwikkeling van de medische wetenschap in populariserende boeken met een academische basis. Ik vind dat allemaal heel boeiend en ik baseer er mijn eigen inzichten op. Ik duid dat voor mezelf als "biologie" aan, want daar maakt het toch deel van uit.

Dat men tegen het einde van de artsenopleiding meer concentreert op het aanleren van protocollen verandert het feit niet dat artsen wel degelijk een wetenschappelijk gebaseerde opleiding krijgen - hoewel het juist is dat de meeste studenten daar grotendeels hun ballen aan vegen en enkel maar toespitsen op de praktijk die inderdaad bestaat uit het goed kennen van protocollen.

Daar heb ik geen kennis uit eerste hand van, maar ik constateer dat het ergens volkomen misloopt bij de overgang van biologische theorie naar geneeskundige praktijk, want het aantal gevallen waarin de officieel erkende geneeskunde iets nuttigs uitricht, of tenminste niet al te veel onheil sticht, lijkt me belachelijk miniem, zo miniem dat ik fel gekant ben tegen overheidsbevordering van die kwakzalverij, door erkenning van diploma's, studiesubsidiëring, ziektefondsen en, de afgelopen twee jaar, maar dat verhaal ken jij beter dan ik...