Wie is bang voor Moslims?

[Pat]

Voor de liefhebbers...

"Wie is bang voor Moslims" is de titel van een nieuw boek dat een aanklacht wil zijn tegen de alomtegenwoordige Islamofobie in het algemeen en ook nog tegen de aversie voor Dyab Abou Jahjah in het bijzonder.

De auteur van het boek, socioloog Ludo De Witte, heeft reeds zijn sporen verdiend binnen het vroegere AMADA. Als auteur en free lance onderzoeksjournalist kreeg hij bekendheid met: "Crisis in Kongo" (Van Halewyck, 1996) maar vooral met: "De moord op Lumumba" (Van Halewyck, 1999). Ludo is tevens familie van de gouverneur van Brabant en ook nog de nieuwe voorzitter van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding.

Malcolm X

In zijn boek haalt Ludo De Witte Abou Jahjah andermaal vanonder een dikke laag stof en vergelijkt hem nog eens met Malcolm X. "Hij heeft meer voor de allochtonen gedaan dan gelijk wie." schrijft Ludo, "Het lot van klokkenluider Abou Jahjah was van in den beginne bezegeld. De bijl viel uitgerekend voor die ene moslimdemocratische stem in het Belgische allochtonenkoor". Waarna de auteur zich tot de ganse Moslimgemeenschap richt: "Zijn isolement is een waarschuwing voor andere moslims die in de toekomst hun rechten willen opeisen".

Rellen

Volgens Ludo De Witte is niet Jahjah maar de Antwerpse politie verantwoordelijk is voor de zware rellen na een AEL-betoging. "Niet verwonderlijk", zegt Ludo De Witte en hij verklaard meteen waarom: "veel agenten hebben Blok-sympathieën en heel wat van hen aanvaarden het betogingsrecht niet. Laat staan van moslims."

Negatieve berichtgeving

Ook alle kranten - "van Het Volk tot De Morgen" - hebben Jahjah gedemoniseerd. Tevens bericht de pers ook teveel over 'moslimterreur'. Dat voedt "een brede islamofobe onderstroom in Vlaanderen", beweert de socioloog. Doordat de AEL voorman echter wat in het slop geraakt is, zag De Witte zich genoodzaakt om de oorspronkelijke titel "Wie is bang voor Abou Jahjah" te veranderen in "Wie is bang voor Moslims"

Autochtone onwil

"autochtonen moeten toejuichen dat moslims zich manifesteren, met eigen organisaties, symbolen en activiteiten", schrijft hij "Als er een probleem van integratie van moslims is, dan gaat het in de eerste plaats over hun inschakeling in het onderwijs, op de werkvloer en in de buurt". Verder houdt hij een pleidooi voor stemrecht, goed taalonderricht, degelijk werk, onderwijs en huisvesting. "Het probleem ligt", volgens De Witte, "helemaal niet bij de Moslims maar bij de autochtonen die onwillig zijn om moslims uit hun structurele achterstelling te halen"

[snoodaard]

Allemaal terugzenden dan moet er niemand bang zijn.

[Flippend Rund]

Wie bang is van moslims moet eens goed nadenken hoe het komt dat een meerderheid bang is van een minderheid.

__________________
Veel mensen sjoemelen enkel uit angst dat ze anders de enige goedzak zijn die niet sjoemelt.
De Openbaringen van Flippend Rund, 1653

[voicelesscharlie]

Een zeer gevaarlijk manneke die De Witte.

[Pat]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Wie bang is van moslims moet eens goed nadenken hoe het komt dat een meerderheid bang is van een minderheid.

Doordat die meerderheid verdeeld is?

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Wie bang is van moslims moet eens goed nadenken hoe het komt dat een meerderheid bang is van een minderheid.

__________________
Veel mensen sjoemelen enkel uit angst dat ze anders de enige goedzak zijn die niet sjoemelt.
De Openbaringen van Flippend Rund, 1653

Bang zijn is een teken van zwakte.

[Raven]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Wie bang is van moslims moet eens goed nadenken hoe het komt dat een meerderheid bang is van een minderheid.

Omdat binnen enkele decennia de huidige meerderheid een minderheid is geworden, en de huidige minderheid een meerderheid.

Dat wilt zeggen alles waar we nu bang voor zijn, sluiers, eremoorden, geen rechten voor vrouwen, groepsverkrachtingen van autochtoonse vrouwen, dreigen holebi's van hoge torens te gooien, endergerlijke, de de norm zullen zijn.

[boeha]

Oorspronkelijk geplaatst door Raven

Omdat binnen enkele decennia de huidige meerderheid een minderheid is geworden, en de huidige minderheid een meerderheid.

Dat wilt zeggen alles waar we nu bang voor zijn, sluiers, eremoorden, geen rechten voor vrouwen, groepsverkrachtingen van autochtoonse vrouwen, dreigen holebi's van hoge torens te gooien, endergerlijke, de de norm zullen zijn.

Natuurlijk...

Raven = pioneer of paranoia

Echt, zoek hulp, nu het nog kan!

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Bang zijn is een teken van zwakte.

juist, en wie bang is steekt zijn kop in het zand en doet alsof er niets aan de hand is. ontkenning is een vaak voorkomende reactie bij intrinsieke angstsyndromen.

wie niet bang is daarentegen, durft het probleem te duiden en te confronteren.
hij gaat het probleem niet uit de weg.



trekken jullie daar maar jullie conclusies uit.

[Raven]

Oorspronkelijk geplaatst door boeha

Natuurlijk...

Raven = pioneer of paranoia

Echt, zoek hulp, nu het nog kan!

Je kan jezelf een paardenbril opzetten en blind zijn voor deze problematiek. Demografische evolutie zal je echter slechts een beperkte tijd van onwetende vreugde gunnen. Je kan alvast even een kijkje nemen in de toekomst door af te zakken naar het oude stadsgedeelte van Borgerhout of een stad als Schaarbeek.

Ik zie je kind al van de Belgacom-torens vallen. (Net zoals al wat blank en mannelijk is. Natte droom en Islamitisch gebod van elke moslim is het doden van mannelijke ongelovigen in z'n midden, vrouwelijke ongelovigen krijgen zelfs een erger lot dan de dood)

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Pat

Autochtone onwil

"autochtonen moeten toejuichen dat moslims zich manifesteren, met eigen organisaties, symbolen en activiteiten", schrijft hij "Als er een probleem van integratie van moslims is, dan gaat het in de eerste plaats over hun inschakeling in het onderwijs, op de werkvloer en in de buurt". Verder houdt hij een pleidooi voor stemrecht, goed taalonderricht, degelijk werk, onderwijs en huisvesting. "Het probleem ligt", volgens De Witte, "helemaal niet bij de Moslims maar bij de autochtonen die onwillig zijn om moslims uit hun structurele achterstelling te halen"

Voor iemand die hier geboren en getogen is, is "allochtoon-zijn" een keuze. Of die keuze bewust is of niet, laat ik nog in het midden. Maar al te vaak wordt een culturele "identiteit" of "eigenheid" misbruikt als excuus om te falen, zelfs om geen enkele inspanning te doen om te slagen binnen de samenleving. Het begint al op school; vraag de leerkrachten eens waarom zoveel zelfverklaarde "allochtonen" slecht presteren: "ach, wat brengt het ook op... wij worden toch gediscrimineerd; voor mij ziet de toekomst er zowiezo somber uit." En onze multicul-zeveraars staan dan meteen klaar om over het bolleke te aaien en het vingertje op te steken naar die bekrompen, rascistische "autochtonen". Let op: nog voordat Ali of Fatima zelfs nog maar een poging hebben ondernomen. Wat die "meneer" JahJah doet is niets minder dan het tegenwerken van elke poging tot inschakeling binnen de samenleving van "nieuwe Belgen", want dat zou in zijn bekrompen visie gelijk staan met assimilatie. Hét absolute scheldwoord... want "assimilatie" staat voor hem gelijk aan "verlies van identiteit". En welke "identiteit" dan wel? Een identiteit die het perfecte excuus moet bieden om voor de rest van je dagen steuntrekker te blijven, om al dan niet noodgedwongen in de criminaliteit terecht te komen, om je vooral niet te storen aan de regels in deze samenleving...? Hij mag het me altijd eens komen uitleggen, die "meneer" JahJah.

Feit is dat "nieuwe Belgen" het inderdaad vaak niet makkelijk hebben in vergelijking tot Piet, Jan of Thomas die uit een Vlaamse broek geschud zijn. Maar ik zie vooral het scherpe contrast tussen de perfect nederlandstalige en gedreven / gemotiveerde "nieuwe Belgen" die er blijkbaar wél in slagen om een fatsoenlijke job te vinden en zo de basis te leggen voor een welvarend bestaan in dit land. En hun leeftijdsgenoten die, gewapend met hun "culturele identiteit" (-scrisis), zich terugtrekken in één of ander uitzichtloze zielige marginaliteit. Eigenlijk zijn het rotverwende gastjes... want uiteindelijk vallen ze zonder probleem wel in één of andere sociale hangmat. Een stevige trap onder de kont zou hier niet misstaan... Net zoals elke "autochtoon" weet dat ie met zo'n attitude uiteindelijk in de goot zal belanden.

Ik heb geen enkel medelijden.
Ik ben ook absoluut niet bang, want dit systeempje zal geen lang leven meer beschoren zijn. Daarvoor is de financiële situatie waarin onze "welvaartsstaat" momenteel verkeert, veel te precair. En eens het duidelijk wordt dat het kiezen is tussen armoede of integratie (assimilatie, zou "meneer" JahJah zeggen), dan zal de keuze snel gemaakt zijn.

[voicelesscharlie]

Met een varkensstapel van 15.000.000 stuks hoeft Vlaanderen helemaal niet bang te zijn voor de islam.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door voicelesscharlie

Met een varkensstapel van 15.000.000 stuks hoeft Vlaanderen helemaal niet bang te zijn voor de islam.

En met een eervolle vermelding in de top-5 van de meest vervuilende gebieden ter wereld ( samen met Noord-Amerika, China, Zuid-Afrika ) zullen we misschien weldra allemaal met een masker rondlopen. Toch maar liever zwijgen over die zogenaamde superioriteit. Het "opgefokte" probleem rond de allochtonen komt goed van pas om andere problemen te maskeren, te minimaliseren.
Brood en spelen........ Voor wie ?

[Tommy_]

Bang is veel gezegd, eerder wantrouwig.

[Lincoln]

Oorspronkelijk geplaatst door Pat

Voor de liefhebbers...

"Wie is bang voor Moslims" is de titel van een nieuw boek dat een aanklacht wil zijn tegen de alomtegenwoordige Islamofobie in het algemeen en ook nog tegen de aversie voor Dyab Abou Jahjah in het bijzonder.

De auteur van het boek, socioloog Ludo De Witte, heeft reeds zijn sporen verdiend binnen het vroegere AMADA. Als auteur en free lance onderzoeksjournalist kreeg hij bekendheid met: "Crisis in Kongo" (Van Halewyck, 1996) maar vooral met: "De moord op Lumumba" (Van Halewyck, 1999). Ludo is tevens familie van de gouverneur van Brabant en ook nog de nieuwe voorzitter van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding.

Malcolm X

In zijn boek haalt Ludo De Witte Abou Jahjah andermaal vanonder een dikke laag stof en vergelijkt hem nog eens met Malcolm X. "Hij heeft meer voor de allochtonen gedaan dan gelijk wie." schrijft Ludo, "Het lot van klokkenluider Abou Jahjah was van in den beginne bezegeld. De bijl viel uitgerekend voor die ene moslimdemocratische stem in het Belgische allochtonenkoor". Waarna de auteur zich tot de ganse Moslimgemeenschap richt: "Zijn isolement is een waarschuwing voor andere moslims die in de toekomst hun rechten willen opeisen".

Rellen

Volgens Ludo De Witte is niet Jahjah maar de Antwerpse politie verantwoordelijk is voor de zware rellen na een AEL-betoging. "Niet verwonderlijk", zegt Ludo De Witte en hij verklaard meteen waarom: "veel agenten hebben Blok-sympathieën en heel wat van hen aanvaarden het betogingsrecht niet. Laat staan van moslims."

Negatieve berichtgeving

Ook alle kranten - "van Het Volk tot De Morgen" - hebben Jahjah gedemoniseerd. Tevens bericht de pers ook teveel over 'moslimterreur'. Dat voedt "een brede islamofobe onderstroom in Vlaanderen", beweert de socioloog. Doordat de AEL voorman echter wat in het slop geraakt is, zag De Witte zich genoodzaakt om de oorspronkelijke titel "Wie is bang voor Abou Jahjah" te veranderen in "Wie is bang voor Moslims"

Autochtone onwil

"autochtonen moeten toejuichen dat moslims zich manifesteren, met eigen organisaties, symbolen en activiteiten", schrijft hij "Als er een probleem van integratie van moslims is, dan gaat het in de eerste plaats over hun inschakeling in het onderwijs, op de werkvloer en in de buurt". Verder houdt hij een pleidooi voor stemrecht, goed taalonderricht, degelijk werk, onderwijs en huisvesting. "Het probleem ligt", volgens De Witte, "helemaal niet bij de Moslims maar bij de autochtonen die onwillig zijn om moslims uit hun structurele achterstelling te halen"

Ludo de witte is ook iemand die veel in complot theorieen gelooft !!

Ludo de Witte
freelance

Ludo De Witte (1956) is van huis uit socioloog, maar combineert de wetenschap met het publiceren van journalistieke boeken. Zo schreef hij de boeken Crisis in Kongo (Van Halewyck, 1996) en De moord op Lumumba (Van Halewyck, 1999). Dit laatste boek leidde tot de instelling van een parlementair onderzoek naar de mogelijke rol van België bij de moord op Patrice Lumumba, de eerste premier van de onafhankelijke republiek Congo. Uiteindelijk concludeerde de commissie dat "sommige Belgische regeringsleden een morele verantwoordelijkheid dragen die tot de dood van Patrice Lumumba hebben geleid".

De Witte werkte verder als wetenschappelijke medewerker mee aan tv-documentaires over de Congocrisis voor de VRT (1999) en de ARD (2000). Momenteel schrijft hij een boek over Abou Jahjah (Wie is bang voor Abou Jahjah? Van Halewyck, november of december 2003).



Lees ook dit:

http://www.complete-review.com/revie...o/lumumba1.htm

Een ook met een andere kijk !!

[font=Century Gothic, Trebuchet MS, Trebuchet, Arial, Helvetica, sans serif][size=5]
Liberale imam preekt over de hoofddoek[/size][/font]
door Ludo De Witte


Wie had gehoopt dat de strijd om de hoofddoek in België minder agressief zou worden uitgevochten dan in sommige buurlanden mag dat na de publicatie van het harde standpunt van het liberale zwaargewicht Patrick Dewael wel opbergen. (‘Elke dwang tot sluieren is onaanvaardaar’, in De Morgen, 10/1/2004).

Dat verbaast niet echt. Krachtige internationale factoren creëren een islamofoob klimaat: het offensief voor een stabiele overheersingsorde in het olierijke Oosten en de wil tot disciplinering van de armlastige moslimgemeenschappen in het Westen. Het Oosten moet ‘overheersingsrijp’ en zijn afstammelingen hier ‘onzichtbaar’ worden gemaakt.

De strijd wordt gevoerd in naam van de moslimvrouwen. Dewael focust op moslimbuurten waar ‘de etnische en seksistische discriminatie is toegenomen’. Sommige moslima’s eisen het recht op om de hoofddoek te dragen, maar hij vraagt zich af of dat ‘wel degelijk vrijwillig’ is. Het bannen van ‘de verplichte sluier’ is volgens hem ‘een essentiële kwestie in onze democratische rechtsstaat. We moeten immers de ware motieven van de opdringers van de sluier ontmaskeren.’ Dewael geraakt verstrikt in zijn betoog. Als hij echt gelooft dat de sluier moslima’s onderdrukt en een verbod in de publieke ruimte de rechtsstaat dient, waarom wil hij een verbod dan beperken tot openbare scholen en privé-scholen wél toestaan de sluier aan vrouwen te laten opleggen?

Zowel moslimfundamentalisten die het dragen van de hoofddoek als een koranieke verplichting opvatten als islam bashers die de opmars ervan zien als een daad van verzet tegen ‘de moderniteit’ stellen het voor alsof het gaat om een godsdienststrijd. Onder moslims bestaan nochtans vele opvattingen over de hoofddoek: volgens de enen is hij verplicht, volgens anderen aangewezen, volgens nog anderen dan weer helemaal niet… Het dragen van de hoofddoek kan de uiting zijn van een religieuze overtuiging, maar ook van niet-religieuze motieven, zoals respect voor de traditie, solidariteit met de gemeenschap, sociale druk vanwege moslimmannen die hun verlies aan status willen compenseren met grotere controle op de leden, uiting van een conservatieve gezinsmoraal, uitzicht op een sociaal leven dat zonder de hoofddoek door de omgeving minder gemakkelijk wordt getolereerd, bescherming tegen het machisme, symbool van zelfstandige identiteitsopbouw, daad van verzet tegen de islamofobie.

Een kleine groep moslimfundi’s vat de strijd om de hoofddoek op als een veldslag tegen de lekenstaat en de libertijnse westerse cultuur. Die groep vindt gehoor. De verklaring ligt echter niet in ‘de islam’ zelf, maar in de economische achteruitgang, de maatschappelijke desintegratie en de politieke uitzichtloosheid van de moslimgemeenschap, zowel ginder als hier. Terwijl de sociale cohesie vermindert, krijgen moslima’s in het Westen gemakkelijker toegang tot de autochtone wereld dan moslimmannen. Dat werkt een identitaire terugplooi, de segregatie van de seksen en een scherpere controle op de relaties van vrouwen met ‘de buitenwereld’ in de hand, en verklaart de populariteit van een machistische recuperatie van de islam. De hoofddoek past in die evolutie, want hij versterkt de zichtbare identiteit van de groep en werpt een barrière op tussen de moslima’s en de autochtone wereld, wat de interne cohesie van de moslimgemeenschap verstevigt. Het succes van de hoofddoek heeft dus minder te maken met de expansiezucht van de islam dan met een poging om de sociale barsten in de gefragiliseerde gemeenschap te lijmen.

Wat Dewael zegt over het juk van de sluier (en wat SP.A-er Robert Voorhamme zegt over 'de migrantencultuur' die de integratie in de weg staat) verschilt niet van wat de heersende klassen in het verleden vertelden over krachten die de maatschappelijke ordening in vraag stelden. Zijn de arbeiders niet afgeschilderd als schorremorrie, feministen als lesbiennes en mannenhaatsters, homo's als oversekste exibitionisten en ecologisten als wereldvreemde romantici? De stigma’s van Dewael en Voorhamme zijn nuttig, want ze ‘rechtvaardigen’ de achterstelling van moslims en ze schermen de dominante cultuur af van zelfreflexie. Als men spreekt over de onderdrukte moslimvrouw, dan kan men zwijgen over de achterstelling van de autochtone vrouw, gebukt onder een dubbele dagtaak, achtergesteld op de reguliere arbeidsmarkt en in de publieke ruimte vaak gereduceerd tot lustobject. Integendeel zelfs, de criticus van ‘de moslimcultuur’ strijkt het dividend van vrouwvriendelijkheid op.

De kern van het probleem is de verloedering van de getto’s en de maatschappelijke degradatie van zijn bewoners (de sociale kost ervan wordt in die gemeenschap op de kwetsbaarsten, zoals de vrouwen, afgewenteld). Elk voorstel dat deze kwestie niet centraal plaatst zal mislukken, want om gelijk(waardig)heid mogelijk te maken moet iedereen daadwerkelijk gelijke politieke, sociale en culturele rechten krijgen. Bovendien versterkt Dewaels pleidooi de indruk van moslims dat vrouwenrechten een paard van Troje zijn. Het ontgaat moslims niet dat de dracht van keppeltjes niet in vraag wordt gesteld, en dat hoort ook zo. Moslims zullen het verbod van de hoofddoek interpreteren als een aanval op de islam en de moslimcultuur. Zo’n maatregel tast ook de neutraliteit van de staat en het overheidsonderwijs tegenover de godsdienst aan, en brengt de (erg onvolmaakte) scheiding van kerk en staat nog meer in het gedrang. Het is een toegift aan het monoculturalisme en aan de sirenenzang van islamofobe veiligheidsexperts.

Onwetendheid of islamofobie zijn geen goede redenen om de vrijheden van meningsuiting en van levensbeschouwing op de helling te plaatsen. Zoals de staat aan de bisschoppen niet kan opleggen om het recht op abortus te verdedigen, zo mag de staat moslima’s niet opleggen hoe ze hun godsdienst moeten beleven. Dewael wil ‘de opdringers van de sluier’ ‘ontmaskeren’ door aan te tonen dat ze ‘de heilige teksten van de koran (…) misbruiken voor hun eigen macht’. Is het niet mateloos arrogant moslims te willen voorhouden hoe ze de koran moeten lezen? Bovendien: deze zaak draait niet om religieuze interpretaties, net zomin als de godsdienstoorlogen van weleer gingen over de vraag of de paus onfeilbaar is dan wel of je het kruisteken met de linker- of de rechterhand slaat.

Het debat gaat evenmin over de bevrijding van de vrouw. Noch de moslimextremist, noch zijn zijn opponent stellen de patriarchale overheersing en controle over de vrouw in vraag. De ene kan ook niet zonder de andere: de extremist voedt de islamofobie, en de islam bashers smeden de moslimgemeenschap aaneen rond een religieuze banier. De gevolgen zijn er al. In het debat verwijzen moslims meer en meer naar sacrale argumenten (de hoofddoek als een religieuze verplichting), terwijl, zoals de AEL doet, men moet uitgaan van het politieke recht van moslima’s om in alle vrijheid hun geloofsovertuiging vorm te geven en zelf te bepalen of ze al dan niet de hoofddoek dragen.

Zoals de autochtone vrouw zal de moslima haar ketenen maar breken als ze zelf opkomt voor haar rechten en vrijheden. Waar het kan zal de moslimvrouw haar strijd opvatten als een onderdeel van de emancipatiestrijd van de gehele moslimgemeenschap, want ze wordt op een dubbele manier onderdrukt - als vrouw én als moslim. Het wordt tijd dat autochtonen toejuichen dat moslims zich manifesteren, met eigen organisaties, symbolen en activiteiten. Als er een probleem van integratie van moslims is, dan gaat het in de eerste plaats over hun inschakeling in het onderwijs, op de werkvloer en in de buurt. De enige weg vooruit loopt over hun strijd voor stemrecht, goed taalonderricht, degelijk werk, onderwijs en huisvesting. Naarmate moslims zich organiseren en samenwerken met autochtonen die bereid zijn hun emancipatiestrijd te omarmen, komt er ruimte voor contacten waarin moslims van niet-moslims zullen leren en omgekeerd. Op dat vlak is er nog veel werk aan de autochtone winkel, getuige de weerzinwekkende klopjacht op Abou Jahjah, de lijdensweg van het migrantenstemrecht, de onwil om moslims uit hun structurele achterstelling te halen en het gespierde discours van Dewael dat het profiel van de VLD als ‘Vlaamse volkspartij’ wel aanscherpt maar ook het apartheidsdenken een nieuwe impuls geeft.

(Uitpers, nr. 50, 5de jg., februari 2004)

Ludo De Witte is onafhankelijk onderzoeker. Hij publiceerde eerder De moord op Lumumba en binnenkort ook het boek Wie is bang voor Abou Jahjah?. Een ingekorte versie van dit artikel verscheen in De TIJD, 13/1/2004



</FONT>[font=Courier New][size=2]

[/size][/font]

[Desalniettemin]

Ik erger mij aan de ongenuanceerde manier waarop de meeste mensen naar de islam kijken. Ofwel is de islam het Grote Kwaad dat de mensheid gaat uitroeien, ofwel is de islam een braaf schaap dat we moeten voederen, koesteren en zelfs toejuichen.

Ik vind religieuze vrijheid heel belangrijk en in discussies over allochtonen zal ik het meestal voor hen opnemen. Maar met een zin als deze heb ik toch problemen:

"autochtonen moeten toejuichen dat moslims zich manifesteren, met eigen organisaties, symbolen en activiteiten"

Vorig jaar zat ik nog op de middelbare school (laat dat a.u.b. geen reden zijn om alles wat ik hier zeg te bestempelen als tiener-onzin...) en daar was ook de mogelijkheid om islam te volgen. Veel kan ik daar niet over zeggen, want ik heb zelf geen islam gevolgd, maar dit zijn enkele dingen die ik wel over deze les kan vertellen:

Twee jaar geleden kwam er op ons school een seropositieve man over aids vertellen, met uiteraard als doel ons ervoor te sensibiliseren. Hij vertelde daarbij ook expliciet dat aids een ziekte is die bij alle bevolkingsgroepen voorkomt, ook bij moslims. Achteraf heeft de leraar islam aan zijn leerlingen verteld dat dit onzin is, dat aids niet voorkomt bij moslims.

In welke mate is een dergelijke uitspraak toelaatbaar? Vergeet niet dat jongeren nog zeer "kneedbaar" zijn. Een dergelijke uitspraak kan dan ook nare gevolgen hebben.

Voorts kan ik ook vertellen dat die leraar de jongens in zijn klas bijbrengt dat een vrouw geen gezag hoort te hebben (met als gevolg dat bepaalde leerlingen van hem weigeren om vrouwelijke leerkrachten of secretaresses te gehoorzamen). Hij leert zijn leerlingen ook dat homoseksualiteit een verwerpelijke ziekte is.

Het feit dat dergelijke uitspraken op een school toegelaten worden, vind ik eerlijk gezegd nogal alarmerend. Als een leerkracht zedenleer dergelijke dingen zou zeggen, zou hij zonder twijfel al snel zijn job kwijt zijn. Maar in een les islam kan dat blijkbaar wel, omdat mensen bang zijn om hun oogkleppen af te doen en de realiteit onder ogen te zien.

P.S.: Ik wil hiermee niet zeggen dat alle moslims denken dat ze geen aids kunnen krijgen, dat vrouwen geen gezag horen te hebben en dat homo's verwerpelijk zijn. Ik heb het hier enkel over moslim-organisaties e.d. De meeste moslims in ons land hebben een veel genuanceerdere visie op deze dingen.

[de Vexille]

@ Desalniettemin:

Het enige wat jouw observaties aantonen is dat er behoefte is aan een sterke inhoudelijke aftoetsing van wat in de lessen godsdienst wél en wat niet kan verkondigd worden. En zelfs meer algemeen dient één en ander afgetoetst te worden aan een aantal fundamentele samenlevingsregels.

[Desalniettemin]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

@ Desalniettemin:

Het enige wat jouw observaties aantonen is dat er behoefte is aan een sterke inhoudelijke aftoetsing van wat in de lessen godsdienst wél en wat niet kan verkondigd worden. En zelfs meer algemeen dient één en ander afgetoetst te worden aan een aantal fundamentele samenlevingsregels.

Wat ik vertelde over de lessen islam op mijn school, was slechts een voorbeeld om aan te tonen:

1. Welke gedachten er nog binnen de islam leven (zonder daarmee de hele moslimgemeenschap te viseren).

2. Dat het blijkbaar taboe is om ook maar iéts negatiefs over de islam of over een moslim te zeggen (zoals ik zei: als een leraar zedenleer dergelijke uitspraken deed, zou die zonder pardon ontslaan worden).

Vooral dat laatste vind ik verontrustend. Als de katholieke scholierenkoepel discriminerende uitspraken doet over holebi's, mogen we daar gerust onze bezwaren over uitspreken. Iedereen zal dan begrijpen dat we met onze bezwaren niet de volledige katholieke bevolking willen viseren, maar dat we ons enkel uitspreken over die bepaalde uitspraak. Als je daarentegen iets negatiefs zegt over een moslim-organisatie, of een uitspraak van een moslim, of een bepaalde tendens binnen de islam, dan ben je per definitie een racist/vlaams blokker. Het gevolg daarvan is dat extremistische moslims vaak nog hun gang kunnen gaan (cf. die leraar op mijn school), terwijl andere extremisten wel ingetoomd worden. Ik vind dat je �*lle extremisten moet intomen, zonder daarbij rekening te houden van welke religie, groepering of partij ze zijn.

[Darwin]

Door de islam naar Europa te halen heeft men hier het einde van het christendom definitief bezegeld.

Men zal de macht van de islam in Europa slechts kunnen beperken door deze te verbieden en dit zal slechts mogelijk blijken door tevens alle vormen van publiek uitdragen van (elk) geloof te verbieden.

Een goed voorbeeld van dit proces dat reeds aan de gang is vinden we in de hoofddoekenkwestie. In Frankrijk heeft men immers naast het dragen van de hoofddoek op scholen tevens ALLE andere religieuze en filosofische symbolen verboden.

Dit is nog maar het eerste begin. Dit proces zal zich verder zetten en een impact hebben op de gehele samenleving, omdat de islam zich immers bezighoudt met quasi het gehele persoonlijke als maatschappelijke leven.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Door de islam naar Europa te halen heeft men hier het einde van het christendom definitief bezegeld.

Zeer voorbarige conclusie, Darwin...
Het zou ook net het tegenovergestelde gevolg kunnen hebben. Hangt er maar vanaf hoe het cultuurconflict zich gaat uitkristalliseren.

Bovendien heeft het christendom geen behoefte aan veel poespas in de zin van hoofddoeken, symbooltjes, maniërismen etc... om zich in stand te houden. Ik denk niet dat er door overtuigde christenen ook maar één traan geplengd is om het verbod op religieuze symbolen in de Franse scholen. Christenen hoeven in die zin allang geen "statements" meer te maken, dus daar kan je ze ook niet op aanpakken.

Het enige wat ik nog zie gebeuren (en zelfs dat is vrij onwaarschijnlijk) is dat de islam haar statuut van "erkende godsdienst" zou verspelen en gecatalogeerd worden als een potentieel gevaarlijke sekte. Maar dit zal grotendeels afhangen van de manier waarop de islam in Europa leert om te gaan met een aantal fundamentele samenlevingsregels die -en laten we nou ook eens correct zijn- christelijk zijn van inspiratie. (hoewel humanisten dit natuurlijk in alle toonaarden willen ontkennen...)