Zeer interessante tekst ! Volgende vragen :

1. uw tekst spreekt van EN een uitkering EN een nettoloon : dus 2x verdienen ?

2. hoe ga je rotatie verhinderen waarbij men systematisch zijn arbeidspool gaat vervangen met bruggepensioneerden en langer-dan-1-jaar werklozen.

Thanks.
De uitvoering is natuurlijk wel het deel dat wat meer huiswerk vergt. Dus geen definitieve antwoorden.
1. 2x verdienen.
Ja, waarom niet ? Stel dat X werkloos is of bruggepensioeneerd is, en hij/zij blijft gewoon van zijn vervangingsinkomen leven, dan wint niemand erbij. Gaat hij/zij wel zo'n job zoeken, dan maakt hij/zij zichzelf gelukkig en de onderneming die hem aanneemt (ook op vrijwillige basis). Het behoud van het vervangingsinkomen geeft de zekerheid om dit ook te doen. Ook op gebied van bv. ziekte, e.d. We mogen er ook vanuit gaan dat hij/zij een flink een deel van dit extra inkomen gaat opzij zetten en een deel terug uitgeven wat in beide gevallen de economie ten goede komt. M.a.w. dit tweede inkomen wordt op zijn beurt iemand anders zijn inkomen en zal ook bijdragen tot de aangroei van bv. risiko kapitaal en de economie. Men kan dit natuurlijk wat gaan tunen en bv. het vervangingsinkomen op 50 % zetten. Punt is vooral van in te zien dat dit uiteindelijk niks kost aan de gemeenschap en men moet niet noodzakelijk 'afgunstig' zijn omdat iemand op dergelijke manier vanuit een vroegtijdig brugpensioen of werkloosheid terug aan de slag kan. Ik denk trouwens dat het idee van het gegarandeerd basisinkomen dit automatisch oplost. Alles wat men extra doet, komt iedereen ten goede. Mensen die aan de kant zitten, kunnen ook niet veel bijdragen. Een belangerijk aspekt is dat dit ook inhoudt dat men niet langer kafka-achtige administraties nodig heeft om al die vervangings inkomens te beheren en uit te keren. Ik heb eens gelezen dat de pensioenen evenveel kosten qua beheer als er uitgebetaald wordt (correct me if I am wrong).

2. Dergelijk schema moet natuurlijk in een groter geheel gepast worden dat de maatregel uiteindelijk overbodig maakt. Zo zou men bv. over een periode van 5 jaar de loonbelasting kunnen gelijkschakelen. In het tweede jaar betaalt de werkgever 20 % loon belasting (all in) bovenop het nettoloon, het derde jaar 40 %, enz. terwijl de loonbelasting op de 'klassieke' lonen met een evenredig deel zou moeten zakken. Het probleem vam de 'rotatie' is minder erg (het is ergens een vorm van solidariteit en globale (re-)schooling) en wordt o.a. tegengewerkt door de jaarlijkse 20 % stappen en het feit dat een onderneming goed talent liever houdt. Na 5 jaar is iedereen gelijk en bedraagt de loonbelasting rond de 100 % (bovenop het nettoloon). M.a.w. met de nu voorliggende getallen kunnen op 5 jaar tijd de loonlasten min of meer verminderen met een derde en kunnen tweemaal zoveel mensen aan het werk. Als de overheidssector dan daarbij 'gerationaliseerd' wordt, zal het hier leuk leven zijn. Welvaart en welzijn want dergelijke maatregel maakt ook meer ruimte om bv. werktijden te spreiden en de service uit te breiden (een service economie kan niet zonder produktie). Ik denk dat we hiervoor het dagloon als basis zouden moeten nemen (ipv. maandlonen). Dit idee houdt ook in dat het verschil tussen kaders, bedienden, arbeiders en zelfstandigen ophoudt te bestaan. Voor het eerst kunnen we een echte klasseloze maatschappij hebben waar iedereen het recht heeft om te werken en te leven.

Ik sta nog het meest te kijken van het percentage overheidskosten (de 'overhead', ik wist dat het beter kon maar de helft is stukken meer dan mijn ongefundeerde inschatting van misschien 5%.
We zijn hier begot met een vrachtwagenstuur op een kart!
En dan beslissen ze op die Superministerraad om de verhoging van uitkeringen binnen zoveel jaar afhangen van de economie, in deze context is dat te vergelijken met we geven U 4% meer als ge ons de helft van alle inkomsten laat verkwanselen aan administratief zottenwerk...

Het komt er eigenlijk op neer dat ze nu zitten te besparen op personeel, diensten en de goedkoopste aannemers kiezen met onderaannemers met goedkope arbeidskrachten die hier niks bijdragen enz,
terwijl de papierwinkel en de 999 procedures om iets 'in orde' te brengen, of ergens voor toelating te krijgen, een groot veelvoud kosten van hetgeen bovenstaande besparingstechnieken opleveren.

En met wat voor reden?
Ik kan geen andere bedenken dan zelfinstandhouding, m.a.w. eigenbelang.

Ja, ik denk dat daar het echte probleem zit. Vooreerst worden de echte cijfers weggemoffeld. Statistieken zijn gemakkelijk aan te passen door categorien andere namen te geven. Zelfs in ernstig marktonderzoek is dat een issue (wat stellen de cijfers echt voor ?). Geef dan nog twee cijfers na de komma en je wekt de indruk dat de cijfers zeer juist zijn. In werkelijkheid is de meetfout (en categorie toekenningsfout) veel groter dan het laatste digit. De hamvraag is hoe diegenen die er nu belang bij hebben dat het systeem er mank bijloopt te overtuigen. Vooreerst door een zeer aantrekkelijk voorstel te maken naar diegenen die nu uit de boot vallen en anderzijds door te wijzen op het nakende failliet voor iedereen en iedereen zijn kinderen. Vraag is wel of de politici zelf en alle belangengroepen nog voldoende ethiek hebben. Elke staat kan falliet gaan (denk aan Korea) terwijl de geschiedenis leert dat dergelijke misgroeide toestanden dikwijls via een catastrophe gecorrigeerd worden. WOI, WOII, zelfs de val van het communistisch blok was vrij abrupt en als je naar Rusland kijkt zelfs geen verbetering voor de man in de straat (althans economisch). Ik ken infeite maar een land dat in de laatste decennia op een relatief propere en systematische manier uit een diep dal gekropen is : China. En dat is morgen onze grootste concurrent.
Een laatste opmerking. Het zijn niet alleen ambtenaren en politici die zich bezondigen aan Kafka. Semi-overheidsbedrijven en monopolistische grote groepen hebben dezelfde ziekte. Net zoals er overheidsdiensten en bedrijven zijn die goed werk leveren.
Democratie was een stap vooruit ten opzichte van de klassemaatschappij 100 a 200 jaar geleden. Het is nu tijd een nieuwe stap te zetten die elk individu op een strukturele manier dezelfde vrijheid en kansen geeft. Forums zoals dit kunnen wellicht tendele het parlement opvolgen. Reden waarom men in China die dingen aan banden probeert te leggen ook al heb ik gezien dat de overheid daar wel geleidelijk aan bewust democratie en vrijheid invoert. En dat voor een land waar 20 jaar geleden mensen honger hadden en 30 miljoen mensen eraan gestorven zijn (nota bene op het boeren platteland). Het toont vooraal aan dat een ommekeer geen 100 jaar dient te duren. Het kan op 5 jaar, ten minste als men niet te lang wacht.

Ja, ik denk dat daar het echte probleem zit. Vooreerst worden de echte cijfers weggemoffeld. Statistieken zijn gemakkelijk aan te passen door categorien andere namen te geven. Zelfs in ernstig marktonderzoek is dat een issue (wat stellen de cijfers echt voor ?). Geef dan nog twee cijfers na de komma en je wekt de indruk dat de cijfers zeer juist zijn. In werkelijkheid is de meetfout (en categorie toekenningsfout) veel groter dan het laatste digit. De hamvraag is hoe diegenen die er nu belang bij hebben dat het systeem er mank bijloopt te overtuigen. Vooreerst door een zeer aantrekkelijk voorstel te maken naar diegenen die nu uit de boot vallen en anderzijds door te wijzen op het nakende failliet voor iedereen en iedereen zijn kinderen. Vraag is wel of de politici zelf en alle belangengroepen nog voldoende ethiek hebben. Elke staat kan falliet gaan (denk aan Korea) terwijl de geschiedenis leert dat dergelijke misgroeide toestanden dikwijls via een catastrophe gecorrigeerd worden. WOI, WOII, zelfs de val van het communistisch blok was vrij abrupt en als je naar Rusland kijkt zelfs geen verbetering voor de man in de straat (althans economisch). Ik ken infeite maar een land dat in de laatste decennia op een relatief propere en systematische manier uit een diep dal gekropen is : China. En dat is morgen onze grootste concurrent.
Een laatste opmerking. Het zijn niet alleen ambtenaren en politici die zich bezondigen aan Kafka. Semi-overheidsbedrijven en monopolistische grote groepen hebben dezelfde ziekte. Net zoals er overheidsdiensten en bedrijven zijn die goed werk leveren.
Democratie was een stap vooruit ten opzichte van de klassemaatschappij 100 a 200 jaar geleden. Het is nu tijd een nieuwe stap te zetten die elk individu op een strukturele manier dezelfde vrijheid en kansen geeft. Forums zoals dit kunnen wellicht tendele het parlement opvolgen. Reden waarom men in China die dingen aan banden probeert te leggen ook al heb ik gezien dat de overheid daar wel geleidelijk aan bewust democratie en vrijheid invoert. En dat voor een land waar 20 jaar geleden mensen honger hadden en 30 miljoen mensen eraan gestorven zijn (nota bene op het boeren platteland). Het toont vooraal aan dat een ommekeer geen 100 jaar dient te duren. Het kan op 5 jaar, ten minste als men niet te lang wacht.

Hola, heb jij dat al eens goed uitgerekend wat het vandaag de dag is?

Als ik 5000 Bruto verdien hou ik daar maar 2000 Netto van over (als alleenstaande en 60% belastingen). Als ik daarmee iets ga kopen betaal ik doorgaands 21% BTW, dus netto hou ik daar nog 1600 Euro aan over.

Ik zit al aan 300% (5000 bruto vs 1600 netto koopkracht) zonder de werkgeversbijdrage bij te tellen!

Dat is gewoon communisme!

Ja, dat klopt. Ik heb als vertrekcijfers de lonen van Ford Genk genomen die redelijk in de buurt van het gemiddelde liggen. In praktijk zijn er mensen die minder moeten afdokken. Maar idereen die een beetje een bediende of management funktie heeft zit snel op meer dan 200 %.
In het huidig systeem is de motivatie om een tandje bij te steken vrijwel verdwenen. Er zijn gevallen waarbij mensen zelfs minder overhouden omdat ze dan in een hogere schijf terecht komen.
Vraag het evenwel aan de overheid en die zullen zeggen dat je maar 60 a 70 % belasting betaalt want zij vertrekken van je brutoloon. Kwestie van het uit te leggen.

Eric, ik dacht hierbij aan het volgende :

Het probleem van 'niet gemotiveerd zijn' : is dat niet eerder een zaak van geen perspectieven op vast werk te hebben (arbeidscontracten) ofwel een zaak van te weinig netto-loon te hebben ??? Kan je hier wel iets aan fixen door gewoonweg aan het bruto-loon te tornen ?

Op individueel vlak gezien, kan je dit volgens mij veranderen door ofwel opleidingspeil te veranderen (vb. meer technische beroepen), ofwel door eigen ondernemerschap te promoten.

Indien je iedereen een basisloon gaat geven, zullen we dan allemaal meteen een lening kunnen aangaan voor enkele miljoenen ??? Gaat dit niet nog meer inflatie op de woningmarkt veroorzaken ? Hoe zullen de Belgische Banken hier tegenover staan ?

Het gebrek aan motivatie werd reeds eerder uitgelegd:
- Voor werklozen kan het momentele verschil in loon tussen gaan werken of de moeite niet is, vooral omdat gaan werken betekent dat je de werklozenuitkering verliest en bij ziekte e.d. ook niks hebt om op terug te vallen.
- Men belast extra werken dus dit ontmoedigt, in sommige gevallen zelfs meer belasting door het systeem met schalen.
(eigenlijk ongelooflijk dat er enige jaren terug zelfs een belasting op tewerkstelling ingevoerd was, toen het economisch beter was, die de gemeenten daarna zelf terug afvoerden, omdat de administratie meer kostte dan de opbrengst, door de lage tewerkstelling wegens economisch mindere conjunctuur)

De motivatie heeft dus niet te maken met perspectieven of te weinig netto loon maar alles met een overheidsbeleid dat gaan werken of extra werken ontmoedigt door de belastingen erop.

Van alles wat in dit topic reeds uitgelegd is vind ik 1 verband het strafst, 1 die zo evident is en die ik toch nooit gerealiseerd heb, namelijk dat in het huidig systeem een steeds kleiner wordend deel van de bevolking almaar meer opgejaagd wordt om de productie te verhogen, !!! en dat terwijl er zoveel werklozen zijn !!!.

Als er één ding is dat rechtstreeks bewijst dat onze loonlasten véél te hoog zijn dan is het dit wel.

Ik denk eerder dat vast werk minder motiverend kan zijn voor wat harder te werken. Langs de andere kant is vast werk nodig voor ervaring op te bouwen. Een goed compromis is bv. na 2 a 3 jaar een andere funktie/job waardoor nieuwe ervaring (en know-how) opgedaan wordt (geldt ook voor blue-collar workers). Een te laag netto loon (vooral als je dan weet dat de loonkost 3 keer hoger is) is ook niet motiverend. Feit is dat er nu weinig rek in zit om nog maar een kleine loonsverhoging toe te staan vanwege de bedrijfsleiding.
In essentie is het voorgestelde plan dat uiteindelijk het basis inkomen alle andere inkomens vervangt (maar wel niet zo hoog, het minimum is werkelijk een basis). Dit geeft minimale zekerheid (mensen moeten niet direkt op straat gaan leven en zonder medische verzorging vallen). Het laat een drastische vermindering toe van de beheerkosten ervan. Mensen kunnen het basisinkomen terwijl ze werken zelf aanvullen met bv. verzekeringen, spaarpotjes, beleggingen enz. De herverdeling van de loon belasting en het werk gaat ook toelaten om de werkdruk wat terug te schroeven, meer tijd te geven voor bv. opleiding en kan ook gemakkelijker leiden tot bv. mensen die 4x6 uur per week willen werken terwijl anderen liever 80 uur werken (who cares ?). Dus globaal gezien gaat de werkmotivatie omhoog en komt er meer ruimet voor persoonlijke ontplooiing. Wat betreft de leningen, denk ik niet dat het basisloon zo hoog is dat je er leningen mee kunt krijgen. Ik blijf bij het principe dat iedereen zijn 'rijkdom' moet opbouwen. There is no such thing as a free lunch (zelfs al betaalt iemand anders hem).
Nog wat data (gehaald van de website van het planbureau op http://www.plan.be/nl/pub/pp/PP094/PP094nl.pdf ) . Dit betreft een studie over de kost van de administratieve lasten. Totaal 6,3 miljard euro of 2,4 % van het bbp. 72 % van de administratieve lasten betreft enkel en alleen tewerkstelling. Voor kleine ondernemingen loopt dit op tot 7% van hun omzet (daar gaat de winst). Schokkender is deze tekst die op p. 23 staat :
Quote : "Het feit dat de kleine ondernemingen proportioneel meer geraakt worden door de administratieve lasten, wordt nog duidelijker indien we de administratieve kost per werknemer berekenen per gewerkt uur in plaats van per jaar. [ong. 8000 euro]
De kost van de administratieve lasten zoals ze in de enquête wordt aangegeven, zorgt voor bijkomende uurkosten van 4,2 euro voor de kleine ondernemingen, van 1,21 euro voor de middelgrote ondernemingen en van 0,30 euro voor de grote ondernemingen." Unquote
Ik vermoed dat deze cijfers geen rekening houden met het feit dat er bij kleine ondernemingen gemiddeld meer dan 40 uur gewerkt wordt.
In elk geval cijfers om wakker bij te liggen. En dit is alleen nog maar de administratie kost bij de onderneming. What about the rest ?

Dit is België: de ondernemingen zullen zo snel mogelijk iedereen op brugpensioen gooien en/of ontslaan en daarna de mensen terug aannemen op netto-loon terwijl de samenleving de rest moet bijdragen.

Ik heb het geheel eens doorgenomen en er zitten inderdaad een paar goede ideeën in.

Het grote probleem is echter dat je moet vertrekken van de huidige situatie, met de hogeloonlast die instaat voor de financiering van onze SZ, met onze af te betalen staatsschuld, met vakbonden die niet willen dat er aan allerlei structuren gesleuteld wordt enz.

Alleen al de loonlasten verlagen met 10% betekent het volgende :
Er zijn iets minder dan 2 miljoen mensen die als arbeider of bediende werken in de privé ( 2,5 mijoen in het totaal - 550000 zelfstandigen )
* 2000 Euro "besparing" = 2 Miljard Euro minder in de SZ voor de staat.
Hoe moet dat geld gecompenseerd worden ?
Het is immers niet zo automatisch dat als je loonlasten verlaagd dat dan het aantal werknemers stijgt. Op termijn zal er wel een effect zijn, maar alvast niet onmiddelijk. Om dat effect van 10% te compenseren, hoeveel nieuwe jobs zijn daarvoor nodig ? Als we de simplistisch berekening maken dat een werkloze 1000 Euro per maand kost, en dat diezelfde als werknemer 2000 Bruto opbrengt aan de staat, dan is dat een verschil van 3000 Euro per maand of 36000 Euro per jaar. 2 Miljard / 36000 = 55556 jobs. In de praktijk zal dat iets minder zijn. Pakweg 50000 jobs.
Die 50000 jobs gaan nooit zomaar uit de lucht vallen.
Wie gaat het initiatief nemen om die privé-werkgelegenheid te scheppen ?

Drastisch uw systeempje invoeren gaat de boel nog verder tijdelijk destabiliseren. U heeft namelijk ook geen toverstokje om de toestand van de éne dag op de andere om te toveren. Wie gaat die overbrugging dan financieren ?

Even verduidelijken.
1. Er is een wachtperiode ingebouwd van een jaar (voor werklozen en brug-gepensioeneerden). Men kan zelfs inbouwen dat iemand die in het stelsel aangenomen wordt, nog niet in dat bedrijf mag gewerkt hebben.
2. De loonlast verlaagt niet in het eerste jaar van invoering, alleen de gemiddelde loonlast. Voor diegenen die al aan het werk zijn is er geen verandering. Dus de SZ zal niet minder krijgen (en indien men de vervangsinkomen bv. op 50 % zet, zelfs meer overhouden). In het tweede jaar blijft in principe de globale loonbelasting ook gelijk maar wordt er al een deel herverdeeld. Op dat moment moet er al werk gemaakt zijn met de 'overhead' af te bouwen. (alleen al de administratieve lasten vereenvoudigen met 50 % levert 3 miljard euro op. Zie reply met quote uit studie administartieve lasten Plan Bureau.). En ik kan u verzekeren dat er genoeg ondernemeningen bijkomende mensen zullen aannemen indien ze dat kunnen aan netto loon kost ook al zijn zij de enige die voor deze maatregel betalen. Elk bedrijf die vooruitkijkt heeft altijd meer plannen dan middelen om ze uit te voeren. De rest is positieve economische dynamiek. Nu zitten we in een negative economische spiraal. Er is dus geen overbrugging nodig. Alleen mensen terug laten werken die nu eruit geduwd zijn.

De vergelijking staatsinkomen/taxatiepercentage is niet van de eerste graad....

Het lijkt me maar al te veel een heel dirigistische en enge aanpak, we verlagen de loonkosten en de jobs vallen met bosjes uit de hemel. Alsof bedrijven zouden bestaan om jobs te in stand te houden of bij te scheppen. De realiteit is heel wat anders. Als bedrijf neem je iemand aan omdat je hem nodig hebt, niet omdat hij plots goedkoper is geworden. In een eerste fase zouden loonlastenverlagingen enkel dienen om de aangeboden producten goedkoper te maken, in nieuwe producten te investeren, en om de winstmarges te verhogen.

Hier komt geen dirigisme aan te pas. Alles is vrijwillig. Bedrijven willen en moeten groeien (of je bent gewoon aan het overleven als bedrijf). Groeien gaat gepaard met mensen aannemen. Die worden pas aangenomen als er ofwel voldoende vooruitzichten zijn dat men de kost ervan gaat kunnen betalen of omdat men de middelen al heeft. Door het plan verlaagt die drempel gevoelig. Volgende stap is uiteraard groei, beter winstmarges, dus competitiever worden, hetgeen toelaat weer te plannen voor verder groei, nieuwe produkten, enz. Die maatregel zal in eerste plaats groei geven bij kleinere bedrijven omdat die meestal met veel kleinere marges moeten werken terwijl grotere bedrijven meer buffer hebben.

Groeien kan ook door mensen te vervangen door machines of door te delocaliseren.

Natuurlijk, maar dat vraagt grotere investeringen en is niet altijd zo soepel. Er worden nu meer machines gebruikt en ge-ousourced omdat de loonkosten zo hoog geworden zijn.

Bedrijven die naar China trekken of naar andere low-cost landen trekken doen dat echt niet alleen voor de loonlasten, de nieuwe omzetopportuniteiten spelen evenzeer een grote rol. 50% van de productie van de chinese entiteiten van Bayer worden in China zelf verkocht.

Daar is toch geen probleem mee ? De wereld is nu eenmaal globaal geworden. Dit schept ook nieuwe mogelijkheden in nieuwe markten. Barco heeft juist nog een bedrijf in China overgenomen. Uiteindelijk komt dit ook barco in Vlaanderen ten goede. Picanol was waarschijnlijk al zieltogend zonder de Chinese markt. Natuurlijk Siemens gaat nu terug zo'n 10 000 arbiedsplaatsen delokaliseren. Niet verworderlijk. Ik heb in Duitsland een bedrijfje gehad en de loonkosten zijn er ook torenhoog.