Jazeker |
10 juli 2006 00:43 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ingenious
(Bericht 1811141)
zelfkritiek is iets wat we veel te weinig doen. zeker en plein public. alsof het zo erg zou zijn om eens je minpuntjes op te lijsten tegenover anderen.
|
Ik vind het uiten van zelfkritiek enkel nuttig tegen mensen die in het verleden specifieke negatieve kanten van mij hebben mogen ondervinden. Op die manier is dat nuttig. Je kan iemand die er last van had tonen dat je weet dat je fout was of beseft dat je daar tekort schiet. Je minpunten afficheren op een forum voor heel de wereld lijkt me gekkenwerk. Why ? oh why ?
Bij uitbreiding kan je mensen die met jou in close contact staan wijzen op minpuntjes. Je kan je collega's op het werk vertellen dat je een ochtendhumeur hebt. Dat doet veel... ze weten dat ze niet met twintig op je nek moeten springen van zodra je het gebouw binnenkomt maar je met rust moeten laten het eerste half uur (tenzij bij brandalarm en zo). :D
Elke andere vorm van zelfkritiek is ZELFkritiek en iets waarmee je zelf aan de slag moet. Het verdere afficheren van hoe verkeerd je wel bent vind ik masochisme. er zijn genoeg redenen om ook fier op jezelf te zijn. Als je de checklist van hoffelijkheid en redelijkheid kan doorstaan dan hoef je niet je verdere kleine kantjes als uithangbord om je lijf te hangen.
Citaat:
ai, mensen vinden me bescheiden. een foute perceptie die ik moet aanpakken! 8O
|
Dat was niet de grondtoon van mijn zin, maar enfin. Doe er maar wat aan. :?
|