Jongens, jongens, wat een gedoe allemaal seg...

't is nochtans vrij simpel.

In water onstaan er 'waterstofbruggen', daar ligt in alle geval de essentie.
Die waterstofbruggen zijn een soort (relatief zwakke) bindingen tussen waterstofatomen van een watermolecule en een zuurstofatoom van een andere watermolecule.

In vloeibaar water is de kinetische energie van de watermoleculen zo hoog dat niet alle mogelijke waterstofbruggen gevormd worden. Ze (de watermoleculen) schieten als het ware aan elkaar voorbij. Let wel; er worden wel degelijk waterstofbruggen gevormd maar niet zoveel als theoretisch mogelijk.

Wanneer je water nu begint af te koelen onttrek je warmte (en geen kracht zoals hierboven ergens werd getoeterd) aan dat water met als gevolg dat de watermoleculen minder snel ten op zichte van elkaar gaan bewegen. De mogelijkheid dat er waterstofbruggen gevormd worden stijgt aanzienlijk. En nu houden die waterstofbruggen wel stand, want de moleculen bewegen niet sterk genoeg meer om die waterstofbruggen terug los te rukken.

Nu is het wel zo dat die waterstofbruggen zorgen voor een vaste afstand en een vaste hoek tussen de watermoleculen. Die vaste afstand en hoek is er in vloeibaar water niet. En het is net die vaste afstand en vaste hoek die er voor zorgt dat watermoleculen die allemaal verbonden zijn met elkaar door waterstofbruggen een groter volume innemen dan waterstofmoleculen die niet allemaal verbonden zijn door waterstofbruggen en die dus maar wat kriskras door mekaar vliegen.

Daarom zet water uit als het bevriest. En de reden dat er dan zo'n grote krachten kunnen ontwikkeld worden is omdat die relatief kleine krachten van zo'n waterstofbruggen tot grote krachten kunnen leiden als er maar genoeg van die waterstofbruggen zijn.

Je kan het thuis proberen na te bootsen met een doosje lucifers. Als je ze kriskas door elkaar mag leggen past de inhoud van zo'n doosje gemakkelijk op de palm van je hand.
Rangschik ze echter volgens een vast patroon (bv kop tegen eind en in een hoek van 90 graden) dan ga je meer ruimte nodig hebben om ze allemaal kwijt te kunnen.

ik ben ervan klaargekomen, BigF.

zolang ik daar de chemie niet van uit moet leggen ben ik blij voor u!
:-D

herhaling;-)

Oeps, dat kan best zijn :oops:
maar dan moet je me even vergeven dat ik niet alle posts in deze draad eerst heb gelezen

er passeerde nogal wat nonsens en dan scrol ik er duchtig vandoor...

zie het dan maar als een bevestiging van uwen uitleg.
;-)

No worries

atomen zetten niet uit. Bij polymeren is de dichtheid ook hoger naar gelang de crystalliniteit toeneemt: kristallen nemen minder plek in.

Over die laatste vraag heb ik veel nagedacht, en ik ben tot mijn eigen conclusie gekomen:

Wat wij als 'iets' ervaren is een uiting van het 'iets' dat het 'Niets' moet doorlopen om in zichzelf niets te kunnen zijn.

Zie het als een cirkel: Er is niets, dan wordt het niets een iets. Onze werkelijkheid is het wordingsproces naar dat 'iets'. Het 'iets' is dan vervolgens alles maar ook tegelijkertijd weer niets. Van 0 naar 1 als het ware, waarbij 1 tegelijkertijd ook weer 0 is.

Ga maar na, je hebt een object, dat bestaat uit moleculen, die bestaan weer uit atomen, die bestaan weer uit electronen, protonen neutronen etc etc, en dan weer een kleiner deeltje, en weer een kleiner deeltje, en weer eentje, enzovoorts. Er zal altijd een kleiner deeltje zijn. Het kleinste deeltje is tegelijkertijd ook het grootste geheel.

Enfin, moeilijk uit te leggen, maar deze theorie werkt voor mij, ik heb er heel wat nachtjes van wakker gelegen in ieder geval :) Wat zijn wij eigenlijk? Wat is alles? Wat is tijd?

En ik ben niet eens dronken of stoned...

Dat is natuurlijk ook GEEN antwoord op mijn vraag.

Volgens mij is het trouwens ENERGIE onttrekken.

akkoord, energie onttrekken.

Zal bovenstaande nog eens rutig lezen, want ik vind nog steeds dat het
probleem verschoven is en niet conceptueel uitgelegd.





Pin d'Ar

heuh

bij elektronen mag je eigenlijk al stoppen hoor. Kleiner bestaat niet. Is - voor zover de wetenschap weet, en ze doen ferm hun best op dat vlak - een puntdeeltje.

En dan gaan deze mensen eventjes over complotten spreken die wereldomvattend zijn, fantaseren dat de klimaatsverandering onzin is, enzovoort... :lol:

Kracht = massa x versnelling.

Een snaar bedoel je ;)

Wat vind jij dan wel "conceptueel" uitgelegd? Kun je bijvoorbeeld wel snappen - en nu bedenk ik zomaar even iets - hoe sneeuw ontstaat?

Je bedoelt, ze hebben kleiner gewoon nog niet ontdekt. Die dingen zijn heus wel ergens van gemaakt hoor...

Either way, mijn stelling dat alles niets is is bewezen! :P

Het zijn snaren natuurlijk ;)