Dat is dus net niet wat U eerder schreef.

Het zit natuurlijk in de hele context. Maar als de student een beetje beleefdheid had, is de situatie een heel stuk anders.
Een arrogant eikeltje dat voor een hele aula de professor blatant dom gaat noemen, da's vragen om te mogen beschikken.
" Beste student, Het zou zonde van uw tijd zijn in deze aula te moeten verblijven in het miasma van domheid, daar U blijkbaar meer kennis in deze materie hebt dan ik. . Dank U"

Inderdaad, context.

Net even de laatste pakweg 25 posts nog eens gelezen.

[:roll:]³

Die studies zijn dus al minstens 12 jaar oud, en die zouden meer recentere artikels (waarin langtermijneffecten al naar boven zouden kunnen komen) tegenspreken. Bof.

Ik kijk er graag naar, daar niet van, maar ik ga er a priori niet vanuit dat de documentaires de waarheid propageren.

zoals ik zei, anecdotisch materiaal is niet goed genoeg om wetenschappelijk gerechtvaardige uitspraken te kunnen doen.

uiteraard. Het omgekeerde geldt natuurlijk ook. Tis niet omdat er es ne zeldzame adelaar voorbijvliegt dat Tsjernobyl een ecologisch wonder is.

ik geef de diersoorten mee waarvoor er op zijn minst 1 wetenschappelijke referentie bestaat.



mocht je het volledige artikel willen lezen, hier is alvast de link. http://rsbl.royalsocietypublishing.o...t/5/3/356.full

Heel straffen toebak. Vooral de grasshoppers. Die hebben blijkbaar ingebouwde dosimeters die heel gevoelig zijn.

Daar staat 0.1 microGy / uur. In een jaar zijn er 24 x 365 = 8760 uren en het is blijkbaar aan die KLEINE dosissen dat die grasshoppers ongelofelijk gevoelig zijn.

0.1 microGy / uur komt dus overeen met 8.8 milliGy per jaar (~ 8.8 milliSv per jaar).

Welnu, we zitten hier MIDDEN IN de variabiliteit van de natuurlijke achtergrond, die wereldgemiddeld 2.4 mSv/jaar is, maar kan varieren van 1 mSv/jaar tot meer dan 150 mSv/jaar in sommige streken.

In dat artikel wijzen ze daarop:
Maar ik snap hun schaal niet: 0.01 microGy /h is MINDER dan de achtergrond straling, namelijk 0.8 mSv/jaar, ik zou niet weten waar ze een plek gevonden hebben met ZO WEINIG straling (hoe hebben ze dat gedaan ??) en zij spreken van minder dan HONDERD KEER de achtergrond straling.

Begrijp ik dus niet.

Zou de accumulatie (over vele generaties heen) van schade een mogelijke oorzaak kunnen zijn?

Kwalkroket, met genoeg paneermeel...

Of anders misschien kwalknakworstjes, dat is toch al voor de ene helft water en de andere aardappelmeel.

Of misschien is het wel wat op pizza, met inkt- en ansjovis. Wat? Dat kan een geduchte concurrent worden van de pizza frutti di terra, en daar zitten overheerlijke maden en wormen op.

Genetische accumulatie van defecten ? Tuurlijk, he, maar dan kan je dat niet linken aan de dosis van een gegeven individu: je zou de dosis geschiedenis moeten kennen van de ganse stamboom van het individu, tenzij de ganse populatie te plekke is gebleven en dezelfde blootstelling heeft gekend.

Mijn zwart vermoeden is dat er 2 elementen parten spelen (hoewel het inderdaad heel pretentieus is van mijn part om hier zomaar wat losse flodder commentaar te geven op een gepubliceerd papier, maar kom, er zijn erger zonden :-) ):

1) ofwel is de bepaling van de totale dosis verkeerd (een dosisbepaling is niet zo simpel, he, als dat beest geen dosimeter rond zijn hals hangen heeft, en dan nog) en zijn de echte dosissen ontvangen door die individuen veel groter.

2) ofwel zijn er externe factoren (die wel indirect al dan niet met de dosis kunnen te maken hebben) die niet meegerekend zijn. Bijvoorbeeld: blootstelling aan zware metalen: aangezien het hier een vuil boeltje is, zou er een correlatie kunnen zijn tussen de depositie van radio-elementen, en andere vuiligheid. De dosis is dan gewoon een indirecte meting van de blootstelling aan een hele waaier polluenten. Ik zeg maar wat.

Natuurlijk rust er op mij het vermoeden, met mijn eerder pleidooi en zo, dat ik het Chernobyl gebeuren zou willen minimiseren, maar dat is niet het geval. Ik heb mijn pleidooi gehouden omdat ik (dacht van) over een zekere kennis (te) beschik(ken), en als die inzichten veranderen, verandert mijn standpunt misschien gedeeltelijk. Maar eerst en vooral moeten we BEGRIJPEN wat de juiste impakt is, onafhankelijk van de persoonlijke voorkeuren.