AdrianHealey |
16 april 2009 13:43 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Buzz
(Bericht 4062522)
Naïviteit en hopeloos anti-Amerikanisme.
Tis toch altijd de westerse landen die de slechterikken moeten zijn, niet? Want de rest van de wereld zijn allemaal onschuldige slachtoffers, pacifisten, humanisten, en helemaal niet imperialistisch en enkel uit op zelfverdediging zeker? U geloof enkel wat u wil geloven dus.
|
Leugens en propaganda deel 2. Ik ben helemaal niet anti-Amerika. Ik ben een radicale tegenstander van interventionisme - onafhankelijk van het land dat het uitvoert.
Al die onzin dat de rest van de wereld onschuldige slachtoffers, pacifisten, humanisten en anti-imperialisten zouden zijn, heeft u mij niet horen zeggen. Ik snap wel dat gij niet snapt waar het over gaat en wel met die idiote stempel moét smijten - omdat je anders mijn opvatting niet kan plaatsen - maar dat toont alleen maar uw gebrek aan kennis van politieke, economische en sociale wetenschappen. Het toont niéts van mijn opvattingen over de wereld en wat men zou moeten doen.
Het kan de gemiddelde Somaliêr werkelijk geen fuck schelen wat de USA allemaal doet. Zolang ze maar uit hun land blijven.
De Somalische 'overheid' had geen legitimiteit bij de bevolking. De sharia is niet de dominante rechtstheorie in Somalië - dat is de Xeer; die niet zo denderend veel met de sharia te maken heeft. (De religieuze wetgeving van de sharia heeft enkel te maken met huwelijken en dergelijke zaken.) Het Ethiopische leger werd quasi unaniem door de Somaliêrs beschouwd als een binnendringer en ze hebben dan ook hun krachten verenigd om Ethiopie en de USA terug buiten te smijten. En terecht; zou ik zeggen. Somalië was een relatief welvarend land - gegeven waar ze vandaan kwamen en de manier waarop ze vooruitgingen. Dit bewijzen cijfers van de wereldbank en theoretisch werk van Peter Leesson en Benjamin Powell. Zie ook 'After war' van Christopher Coyne; als het je oprecht interesseerd en niet gewoon de Amerikaanse 'we bedoelen het goed' retoriek volgt.
Natuurlijk was Somalië geen paradijs; maar het was op de goeie weg - getuigen quasi alle parameters - tot dat Ethiopie het land binnenviel. De warlords waren een relatief marginaal probleem; de essentie van de maatschappelijke structuren waren de clanbased gemeenschappen gaande van honderden tot duizenden leden. Natuurlijk was het geen vreedzame, positieve all loving maatschappij - dat is nogal utopisch - maar het was op de goede weg. Tot ze daar weer oorlog begonnen voeren - danku interventionistische buitenlandse mogendheden.
|