U wil blijkbaar elk jaar een inkomen hebben uit aandelen. Dat wil ik niet, ik wil dat de waarde van de vennootschap groeit en om te vermijden belastingen op winst te betalen. In een Patrimoniumvennootschap ga ik integendeel maneuvreren om geen winst of verlies te maken zolang de globaliteit van de waarde van de onroerende goederen elk jaar toeneemt.

U fixeert zich op inkomsten, ik heb die in dit geval concrete inkomsten niet nodig.

En waarom bij 1 miljoen, en niet bij 20 000 Euro of bij 5 miljard ?

Uw "objectieve maatstaf" is precies daar geplaatst op een bedrag dat jij beschouwt dat jij "gearriveerd" zijt en voor jou moeilijk, maar niet echt onmogelijk, te halen is.

Dat is het ook.


Solidariteit is iets anders dan wat men ervan wil maken. Solidariteit is WEDERZIJDS. Het is "een gemene pot waar iedereen toe bijdraagt, en als ene van ons een probleem heeft, krijgt hij hulp". Het VERZEKERINGSPRINCIPE is de basis van "solidariteit".

Maar men verwart solidariteit met liefdadigheid. Liefdadigheid kan enkel maar op conditie van de gevende. Hier gaat men liefdadigheid organiseren op conditie van de krijgende: dat is diefstal. Het de dief die beslist dat hij iets nodig heeft, en het komt halen.

Belastingen ontduiken is geen diefstal, het is proberen diefstal tegen te gaan. Uw voordeur op slot doen is ook geen diefstal, omdat het degene die bij U een fles wijn wilde komen halen "uit solidariteit", nu geambeteerd is.

Het is gewoon ONVOORSTELBAAR hoe de new speak zo ingeburgerd is, en als men de mensen erover laat nadenken, zelfs intelligente mensen zoals gij, er een mentale blokkering optreedt. Blijkbaar kan men geen elementaire redenering vanaf eerste principes meer voeren.

Diefstal: is iets gaan nemen van een ander voor uw eigen nut/gebruik/plezier, zonder dat dat met die andere overeengekomen was, zonder toelating/akkoord van die andere, en zonder afgesproken geleverde prestatie aan die andere.

Betalen: iets van uw eigendom afgeven volgens afspraak, in ruil voor een vrijwillig aanvaarde en afgesproken wederdienst.

Solidariteit: samen bijdragen aan een pot, om als iemand onder ons door het afgesproken ongeluk getroffen wordt, hij uit de gemeenschappelijke pot geholpen wordt zoals afgesproken.

Liefdadigheid: vrijwillig van uw eigendom geven aan mensen om hen het leven aangenamer te maken, zonder tegenprestatie te verwachten.

Het probleem waren natuurlijk de studie toelagen, niet de couponnekes.

Ziedet !

Maar misschien wel 15 000 Euro.

Welnu, de meeste Soudanezen hebben ook geen 15 000 Euro op hun spaarboekje staan. Door alles boven de 15 000 Euro af te nemen, kunnen we de Soudanezen van een paar sloefen voorzien. Solidariteit, mijn beste !

De logica is zeer eenvoudig. Dat kapitaal en vermogen is reeds belast geweest in de opbouw ervan.


De logica ervan is dat iemand die geen eigendom of kapitaal heeft terug kan vallen op OCMW steun. Iemand met 10 huizen en 1 miljoen euro kan dat niet.

De "erfrechten" zijn progressief. Ze gaan tot 65%.

Het geld dat een erfgenaam krijgt is reeds belast geweest (loon, verkoop van, intresten, ....) en toch wordt het nog eens belast vooraleer de erfgenaam het krijgt.

Sociale zekerheid is een verzekering voor:
- Werkeloosheid
- Ziekte
- Pensioen
- ...

Roerende voorheffing, dit is op de winst die een bedrijf maakt nadat ze de lonen en dergelijke betaald heeft.

Dat is een beetje cliché-matig gesteld maar het is inderdaad een feit dat er uitwassen verdwenen zijn. Het probleem is dat velen nog denken dat men via dure adviseurs nog aan de vingerende vermogensbelastingen kan ontsnappen. Dat is niet meer het geval.

Wat ga jij doen als je komt te gaan ? Jouw erfgenamen gaan niet langer kunnen ontsnappen aan successierechten. Die lopen op tot 65%. Die 65% wordt dan geheven op de reële waarde. Er wordt dus niet gekeken naar de aanschafwaarde van het vastgoed maar de huidige marktwaarde.

Neen. Roerende voorheffing is na de toepassing van de vennootschapsbelasting. De roerende voorheffing wordt door het bedrijf ingehouden en heeft een bevrijdend karakter. Na toepassing van de roerende voorheffing is er geen personenbelasting meer van toepassing.

Nu de roerende voorheffing van 15% naar 27% is gegaan zijn dividenden meer nostalgie dan slimme praktijken.

Eigendom moet kennis zijn, en geen sociale conventie. Geef de kennis door, en de eigendom is doorgegeven, zonder dat er een kat naar kraait. De verbergplaats van een schat of zo :-)
Of de code om een kluis open te maken die ergens in een ver land ongekend opgeslagen ligt.

Nee, het is niet dat die kapitaalsinkomsten te weinig belast worden, het is dat arbeid veel te veel belast wordt. Alle belasting, boven de, zeg maar, 10-15% is er veel te veel aan. De staatswerking zou maar een kleine fractie moeten zijn van het economische gebeuren, een orde van grootte kleiner. Dan kom je dus op 10-15% uit. 10-15% op elke vorm van inkomsten betalen, daar zitten waarschijnlijk maar weinig mensen mee in. Dat zou het overheidsbeslag ongeveer moeten zijn.

De vraag is dan weer wat "sociale zekerheid" wil zeggen. Is het:
1) een bescherming tegen zekere vormen van ongeluk ?
2) een garantie van de bevrediging van een aantal minimum noden, wat er ook gebeure ?
3) een manier om producerenden gratis doen te produceren voor niet-producerenden, onder het adagio "produceren volgens kunnen, consumeren volgens noden ?"

Indien het 1) is, dan heeft de "prestatie" niks te zien met uw sociaal-economische toestand. Als uw huis afbrandt, dan betaalt uw brandverzekering dat huis, ook al heb je geld genoeg om er een tweede te kopen op eigen kosten.

Indien het 2) is (wat toch het dichtste bij de benaming komt: de zekerheid dat ge niet van honger en kou zult kreperen), dan is MIJN voorstel van het gratis voorzien van basis noden, in verwarmde hangaars met matrassen en brood en water (en de zondag confituur), de ideale oplossing. Iedereen kan daar naartoe gaan (zolang ge U gedraagt) ; bovendien gaat niemand dat misbruiken als hij voor zichzelf kan zorgen. Het is de zekerheid dat ge altijd een dekking van uw basisnoden zult hebben (eten, drinken, kou, een slaapplaats), zonder dat er het minste profitariaat kan van gebeuren.

Indien het 3) is, dan is het geen sociale zekerheid, maar een vorm van slavernij, waarbij zij die kunnen, tot slaaf gemaakt worden van zij die noden hebben.

Omdat het hebben van kapitaal enkel maar wil zeggen dat er in het verleden geproduceerd werd, en dat dat nog niet geconsumeerd werd (idealiter).

Als gij 1000 broden gebakken en verkocht hebt, dan hebt gij normaal voor 1000 broden "tegoed". Dat is uw kapitaal. Nu kunt gij daarmee op vakantie gegaan zijn, en dat geconsumeerd hebben, of ge kunt dat "nog tegoed houden" voor later.

Waarom zou diegene die op vakantie gegaan is, geholpen moeten worden, en diegene die het tegoed gehouden heeft, zijn plan moeten trekken ?

Als die logica houdt, dan doe je altijd onmiddellijk alles op, en ga je bij het minste probleem, aankloppen bij de "sociale zekerheid" he. Dan ga je nooit zo dom zijn om "iets tegoed te houden". Alles erdoor boeren, en ipv een appeltje voor de dorst, handje omhoog houden is dan de juiste politiek.

Het lijkt jou rechtvaardiger omdat jij zelf de definities gaat bepalen in overeenkomst met jouw eigen situatie.

Je gaat de grens bepalen op basis van wat jij zelf onhaabaar voor jezelf acht, of net daarboven, zo je wil, zodat je zelf niet moet betalen, maar een ander wel. Daar is weinig rechtvaardig aan.

Voor wie nog een extra illustratie nodig had van het "solidariteit moet, en andere moeten dat betalen"-principe, of wie nog een typevoorbeeld had van de altruist op andermans kosten: ziehier...

Objectief? Nee, je hanteert maatstaven die jezelf goed uitkomen. Voor iemand die zichzelf als sociale, solidaire altruist beschouwt, is dat eigenlijk weinig meer dan bot egoisme, met daarboven een sausje van mentale en morele zelfbevrediging.

Waarmee je eigenlijk de point mist van hetgeen waar je daar op aan het reageren bent: je kan de "rijken" maar één keer pluimen. Nadien is het gedaan, en kan je geen geld maar geen halen bij hen. Dat he via een diefstal genaamd vermogentaks van 1% of van 100% doet, is daarbij niet relevant; je spreidt het hoogstens wat in tijd (geheel volgens het solidaire principe van nu de lusten, de lasten zijn voor de volgende generaties).

Dat is het de facto ook; zeker de solidariteit waar jij voor staat (cq solidariteit die een ander moet financieren).

Hetgeen inhoudelijk te reduceren valt tot de dief/inbreker die de bewoner van diefstal van zijn inkomen als dief beschuldigt, wanneer die bewoner zijn woning goed beschermt en zichzelf bewapent tegen inbraak/diefstal.

Die aandelen zijn al geschonken in naakte eigendom voor een Nederlandse notaris.

Er is inderdaad een verschil tussen 'solidariteit' en 'liefdadigheid', maar ik verklaar dit onderscheid enigzins anders: eerstgenoemde is eerder institutioneel en planmatig, een persoonlijke band tussen 'gever' en 'nemer' is niet nodig en zelfs niet wenselijk. Bij 'liefdadigheid' is het persoonlijker en komt er ook een emotioneel gevoel bij kijken. Hier is een persoonlijke band tussen betrokkenen wel wenselijk. Al zijn er ook vele valse vormen van liefdadigheid: bijvoorbeeld om 'onderdanigheid' en 'gehoorzaamheid' van de begunstigden te bekomen, het superioriteitsgevoel van de 'donateurs' te vergroten of zaken geven om het eigen geweten te sussen.

U verwart wel vaak 'diefstal' met 'solidariteit': bij diefstal betreft het vaak het ongecontroleerd, onverwacht en onrechtmatig verliezen van eigen bezit. 'Solidariteit' wordt gepland door de overheid en weet u ook al vooraf dat u bepaalde middelen gaat moeten afstaan. Overigens heeft u ook altijd de mogelijkheid zich te onttrekken aan ons Belgisch systeem van solidariteit, door in het buitenland te gaan leven en/of werken.

Wel moet ik toegeven dat er ook profiteurs zijn van die 'solidariteit' en er misbruik van maken, of aanspraak doen op middelen die ze helemaal niet nodig hebben. Maar dat is dus een andere zaak.

Het basisprincipe van onze solidariteit (de meeste West-Europese en Scandinavische landen) is voor mij nog steeds zeer degelijk. Liever dat dan in de States, waar je diep kan vallen eenmaal je echt 'pech' hebt (door ziekte, werkloosheid, ...)

Dat is waar, die 'couponnekes' kan me niet veel schelen, wel de schaamteloosheid om dan nog een studietoelage aan te vragen. En zo ons systeem verder uit te hollen.

Voor mij is dat niet relevant in dit topic hoeveel de gemiddelde Soedanees heeft (of niet heeft). We moeten armoede en rijkdom vergelijken tussen de mensen in dezelfde contreien en die leven onder een stabiel politiek en sociaal systeem.

Uiteraard is solidariteit met ontwikkelingslanden nodig: daarvoor hebben we ontwikkelingshulp en we zouden ook 'experts' naar daar moeten sturen om die landen eindelijk op het goede spoor te zetten. Maar dat vinden sommigen dan ongetwijfeld weer 'neokolonialisme'.

Maar uw Soedanverhaal doet hier helemaal eigenlijk niet ter zake: vertel maar eens aan een alleenstaande moeder met drie kinderen en een 'leefbudget' van 100 euro per week, wonend in haar koud en schimmelend appartementje, dat ze het nog altijd een stuk beter heeft dan het gemiddelde Soedanese gezin ! Wetende dat die moeder ook nog eens 200 euro per jaar extra aan elektriciteit mag gaan afdokken ...

Niet op het OCMW, wel op werklozensteun en invaliditeit. Zoek het maar eens op ! Zo iemand heeft zelfs recht op een OMNIO-statuut (goedkoper O.V. en meer terugbetaling ziekenkas) als hij officieel een laag inkomen heeft.

Kapitaal en vermogen zijn vaak al belast, maar dikwijls ook te weinig in verhouding tot de belasting op werk.