het instinct
 

Het debat op het godsdienstforum is praktisch aan het doodbloeden.
Dus waag ik mij aan een nieuw item.

Het instinct is de macht, de kracht waarop elk dier zijn leven inricht.
Waarom doet een dier dit of dat; antwoord omdat het instinct het hem zegt.

Dat instinct is dus een overal aanwezige kracht die heel het leven van een dier bepaalt vanaf het begin tot het einde.

En wij mensen maken nog altijd, toch zeker voor een groot stuk, deel uit van dat dierenrijk.

Maar bij ons spreken we niet meer over instinct, maar over verstand.
En wat is het eerste dat we met ons groeiend verstand, waarschijnlijk al vanaf het begin van ons menszijn zoeken? Hewel juist een allesoverheersende macht, kracht, geestelijke leider, God die heel ons menszijn zou bevatten.

En als dat nu eens ons verloren instinct zou zijn waar we heimwee naar hebben?
Hoe gemakkelijk voor de dieren, zonder hun verstand dat alles steeds weer in vraag stelt, om gewoon te luisteren naar en te doen wat het instinct hen zegt te doen?
Zo Vliegen trekvogels km ver zonder zich van weg te vergissen. En wij mensen met al ons verstand kunnen nu nog altijd niet zeggen hoe ze die weg kunnen vinden.
Zo komen bij vele diersoorten kleintjes uit hun ei en weten ze al onmiddellijk wat hen te doen staat.
Zo zijn er duizenden voorbeelden van de grootheid van dat instinct, waarvan wij mensen met ons, zo gezegd superieur, verstand, nog altijd niet weten hoe dat werkt.

Kan het zijn dat het wegduwen van dat instinct, het ondergeschikt maken aan ons verstand en het op een ogenblik zelfs heel te ontkennen voor ons mensensoort, ons onze 'God' heeft doen verliezen?

Hebben wij onszelf van datgene dat ons automatisch en totaal verbond met de rest van de natuur afgesneden?

En, indien we nu dat instinct zouden terugvinden en terug zijn juiste plaats zouden geven, en indien wij ons verstand zouden gebruiken tot versterking en niet in tegenstelling met ons instinct; zouden we dan misschien eindelijk terug het aards paradijs (op aarde?) gevonden hebben?

Een instinctieve handeling beschouwen we toch nog altijd als dusdanig, en gaan we toch zeker niet aan het verstand toeschrijven? Idem dito voor reflexmatige handelingen.

Ja maar beiden beschouwen we wel als ondergeschikt, minderwaardig aan verstandelijk beredeneerd handelen.

Ik zeg ook niet dat men het verstand moet uitschakelen, in tegendeel.
het verstand is een enorme vooruitgang in de evolutie, ten minste zolang men het verstand als zodanig gebruikt.
Het wordt iets anders wanneer het niet de mens is die het verstand gebruikt, maar het verstand dat het roer gaat overnemen van de mens, en de mens als zijn ondergeschikte gaat misbruiken.

Bekijk de dierenwereld en daarin het instinct; is het echt wijs om, goed kijkende wat dat instinct allemaal bewerkstelligd heeft in dat dierenrijk en wat het nog allemaal verder bewerkstelligt het zo maar af te schrijven als iets minderwaardigs en het ondergeschikt te maken aan ons verstand, welk verstand dat niet die miljarden jaren evolutie van het instinct achter zich heeft?
Denk u echt dat het verstand alle gaven van ons instinct zo maar kan overnemen of zelfs vervangen? Hoe komt het dan dat er nog zoveel hiaten in ons begrip van dat instinct over blijven?

De vraag is hier, of geleid of misleid door ons verstand of we het kind (het instinct) niet met het badwater (de zogezegde achterlijkheid van het dierenrijk) hebben weggegooid?

Van op een afstand heeft de natuur wat weg van het paradijs (grote delen ervan toch).
Toch is de natuur (zoals ie nu in mekaar zit) in feite ook een strijdtoneel.
Dieren hun instinct is er voornamelijk op gericht om te overleven en de soort in stand te houden (voortplanting).

Om zich voort te planten durft het individu al eens zichzelf in gevaar te brengen (hetgeen wel een beetje vreemd kan lijken en in conflict lijkt met het instinct tot zelfbehoud, de genen voortzetten lijkt in dat opzicht een hogere prioriteit te genieten dan het eigen individuele bestaan). Extreme vbn zwarte weduwe, bidsprinkhaan, ... maar ook bij de zoogdieren komen bij gevechten tussen mannetjes al eens exemplaren om het leven.
Zelfs bij de mens is dit gegeven niet helemaal verdwenen (vraag is dit goed of slecht, is dit meer mens of minder mens om nog eens naar je vorige thread te verwijzen).

Je kan instinct zien als een basisgereedschap waar ieder levend wezen zich automatisch van bediend. De mens heeft gaandeweg een ander gereedschap (verstand) ontwikkeld dat het op vele vlakken won van het basisgereedschap (instinct).
De mens evolueerde vanuit een positie van redelijk zwak prooidier naar dominante soort.

Een positie die talrijke voordelen biedt.

Het instinct was met de komst van het verstand echter niet verdwenen.
Eigenlijk speelt het nog altijd een behoorlijk grote rol.

En nu kom ik bij mijn eigen stokpaardje: 'onze aantallen'

Onze aantallen zijn volgens mij het resultaat van de combinatie instinct/verstand (maar niet op de goede manier).

Ons verstand heeft er voor gezorgd dat we aan de top van de keten staan (we worden niet langer meer bejaagd – en langs die weg is er geen begrenzing van onze aantallen meer)
Ons instinct is qua voortplanting in de oude modus blijven doorwerken.
We blijven kweken alsof de nood naar meer mensen een kwestie van 'zijn of niet te zijn' is.
Het is dit ongelukkig samenspel van verstand en instinct dat er voor zorgt dat onze aantallen reeds lang voorbij het optimaal aantal mensen
uitgestegen zijn.
Dit gegeven op zijn beurt maakt dat de mens steeds meer de grootste concurrent wordt voor zijn eigen soort (de mens), waar het er op aankomt te voorzien in de zaken die een mens nodig heeft.

Een betere combinatie instinct/verstand zou er volgens mij in bestaan dat het verstand op dit vlak de gevolgen van ons instinctief handelen (voortplanten) zou corrigeren (in balans brengen met wat de aarde kan dragen).
Dit zou een belangrijke stap zijn in de wording van de mens tot een betere soort (althans volgens mijn visie).

Helemaal niet slecht en duidelijk stof tot nadenken. Wat ik dan ook ga doen, mijn besluiten of overwegingen hierover volgen dan ook wat later.

Het verstand is op een voetstuk geplaatst ten koste van andere vormen van kennis. Ik merk dat ook in het 'paradigma van de actuele kunst' waarbij er bijna per definitie van uitgegaan wordt dat kunst voorbedacht en 'cerebraal' is. Men zei me ooit letterlijk dat mijn meer intuïtief en 'buikgevoel' werk daar geen plaats heeft. Tegelijk echter pretendeert dat paradigma van de actuele kunst allesomvattend te zijn. Een Fukuyama achtige eind-van-de-geschiedenis kortzichtigheid kenmerkt haar. Alles wat men denkt dat er niet in past vindt men automatisch achterhaald en niet waardig een plaats in de kunstgeschiedenis te krijgen. Nooit denken haar volgelingen dat er iets 'nieuws' buiten haar grenzen kan ontstaan dat van belang is voor de kunst, voor de mens, voor de geschiedenis.

De hedendaagse kunstwereld is een bekrompen dictatuur die vraagt om een democratische revolutie.

Off topic? Ja, enigszins. Ik nodig u uit het woordje 'intuïtie' als een bijdrage tot deze discussie te zien.

Niet zozeer off topic. We zitten hier duidelijk bij de mogelijkheid tot corruptie die er vooral door het verstand gekomen is.
Met verstand kan men het ene en zijn tegengestelde bewijzen, verstand sluit uit als het in zijn kraam past, verstand aanvaard de grofste onwaarheden om dezelfde redenen.
Instinct is, verstand sinust errond.

En vooral, het is niet omdat de ene of andere zogezegde geleerde, machtsbekleder, godsdienstleider.... de grootse nonsens komt vertellen dat men met de waarheid te doen heeft.
Dat is echter wat men de mensen steeds weer en weer opnieuw wil doen geloven.

Oke, ik heb over uw bijdrage nagedacht, of beter gezegd ik heb mijn onbewuste laten nadenken en deze morgen heb ik het antwoord met mijn verstand uitgeklaard.

Het in stand houden van de soort is inderdaad één van de belangrijkste Eigenschappen van het instinct en het instinct lijkt er niet om te geven dat voor vele soorten het voortplantingsproces voor het individu het begin van hun einde is; dat persoonlijk einde schijnt voor het instinct dan ook geen probleem te zijn.

Bij vele diersoorten is het inderdaad in om zoveel mogelijk nakomelingen te kweken om zo de vroegtijdige sterfte van vele individuen te compenseren; meestal sterfte door de jacht erop of de enorme erbarmelijke omstandigheden bij de voortplanting.

Een niet te onderschatten andere vorm van regelgeving is het al of niet overvloedig aanwezig zijn van het juiste voedsel in de periode van de paring. Zo zal men indien men een schaap meer en beter voedsel geeft juist voor de paring meer kans hebben op twee lammeren ipv één.

Ik denk echter dat men het menselijke geslacht niet zo zeer moet vergelijken met de knaagdieren en andere diersoorten met een grote kinderweelde maar eerder met de apen, de mensapen en andere soorten die heel veel tijd steken in het opvoeden van hun nageslacht.
Heel veel van die soorten planten zich zelfs niet jaarlijks voor want ze wensen niet opnieuw voort te planten alvorens het bestaande kind goed en wel zelfstandig is geworden.

Bekijk nu primitieve stammen, waar er nog wel ongelukken zijn zodat het ene of andere individu gedood wordt door een roofdier, maar het aantal van die ongelukken kan men moeilijk zien als een bedreiging voor de gemeenschap in zijn geheel. Veel moeilijker is het dikwijls voor die primitieve gemeenschappen om genoeg voedsel te vinden en er is dan ook geen enkele reden dat ze hun aantal ongekontroleerd de hoogte in laten gaan. Geen enkele moeder, gezien de veel grotere moeder-kind binding bij de mensen dan bij de meeste diersoorten ziet graag zijn kleintje omkomen van ontbering of andere kwalen. Men zal dan vooral, zo lang men er kontrole over heeft proberen het geboortecijfer niet te laten oplopen.
Dus het is niet het instinct dat de mensheid aanzet tot overpopulatie, in tegendeel.

Zouden we niet eerder eens gaan kijken naar de rol van de godsdiensten, naar de overheersing van de man in de samenleving en dus van ons verstand dat ons instinct corrumpeert.

Kent u één godsdienst die geboortekontrole predikt?
Maar 'ga en vermenigvuldig u' past bij de meeste van hen.
Ander voorbeeld: 'De buiken van onze vrouwen zijn onze zwaarden'

Mensen die zich inspannen, vooral ook in de derde wereldlanden, tegen overbevolking, worden in het meeste geval heel goed ontvangen door de vrouwen, zelfs de moslimvrouwen...
Denk u nu echt dat vrouwen in moeilijke overlevingssituaties er voor te vinden zijn om nog een paar monden van ongelukkige kinderen bij op de wereld te zetten om hun kroost later van ontbering en honger, van ondervoeding, te zien omkomen.
Denk u niet dat de meeste vrouwen in het algemeen niet liever wat minder kinderen hebben die ze een veel betere opvoeding en een gemakkelijker leven kunnen verzekeren dan een hele rimboe onopgevoede halve apen?

Denk u echt niet dat het echte probleem van overbevolking en de halstarrige weigering om er iets tegen te doen niet eerder een zogezegd verstandelijk (zogezed want alles behalve verstandelijk natuurlijk) probleem is?
Een probleem waarbij men het instinct vervangen heeft door zogezegd verstand dat van buiten uit de mensen kontroleert en hen dus veel meer afhankelijk maakt van de mooipraters en de machtigen van deze aarde en dat indien ze naar hun innerlijk instinct zouden luisteren ze al lang doorhadden dat er hier heel veel is dat niet klopt?

[quote=satiper;7146045]

dubbel

Het doet me plezier te lezen dat je ook vindt dat onze aantallen aan de hoge kant liggen.

Voor mij is 'dat' het belangrijkste.

Als instinct je dat inzicht geeft prima.
Als anderen door hun ratio tot deze conclusie komen ook prima.

Voor mij is het belangrijkste dat dit gegeven zo snel mogelijk en zoveel mogelijk ingang vindt in hart en geest van de mensheid.
Als mensen overeenkomstig met dit bewustzijn gaan handelen (minder voortplanting) is het mijn overtuiging dat dit de beste weg is die we kunnen nemen om tot een betere leefwereld voor mens en dier te komen.

Over de rest van je tekst toch ook nog wat bedenkingen.

Zoals reeds eerder gezegd, instinct en verstand zijn maar woorden natuurlijk.

Je kan opzoeken in een woordenboek wat ze betekenen, maar ieder zal misschien toch nog eigen accenten gaan leggen waardoor instinct voor de één niet hetzelfde is als voor de ander. Idem voor verstand en nog vele andere woorden.
Ik weet eigenlijk nog altijd niet exact wat jij onder instinct verstaat?

Ik heb wel het gevoel dat jij instinct om één of andere reden op een verhoogje geplaatst hebt.

Op zich geen probleem.

Probleem is wel als je pleit dat instinct wat meer gewicht zou moeten krijgen als beslissende stem in onze gedragingen.
Als je een scherpe grens zou kunnen trekken wat instinct is en wat geen instinkt is, zou dit nog kunnen maar dat is voor de meeste mensen net het probleem.

Als jij een appel eet zal je misschien kunnen zeggen wat je er toe drijft om die appel te eten.

Persoonlijk zou ik dat niet weten.
Persoonlijk zou ik denken dat mijn beslissing om een appel te eten gevormd wordt door tal van impulsen die in mij aanwezig zijn.
Instinct en verstand zijn er al twee, maar ik vermoed dat er nog meer zullen zijn.

Misschien ben jij één van die uitzonderingen die al je denken en doen perfect kan analyseren en er feilloos in slaagt om het exacte gewicht van al deze verschillende impulsen te bepalen.

Als dat zo is dan heb je tot dusver dit vermogen via taal niet kunnen overbrengen op mij.

Een andere mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat je nood hebt aan een soort van opdeling waar 'instinct' het nieuwe woord voor 'goed' is.
Ik krijg die indruk voor een stuk als ik zie hoe je instinct verdedigd en voor jezelf probeert te weerleggen dat bepaalde zaken niet instinctmatig gedreven zijn terwijl dit toch wel algemeen zo aanvaard wordt.

Ik blijf denken dat de meeste mensen voorplanting bij dieren als een instinctieve handeling zien en niet als een rationele (kunnen dieren überhaupt al rationele handelingen stellen? Ik dacht dat je zelf overtuigd was dat dit niet het geval was en dat dieren uitsluitend handelen volgens hun instinct).

Als dieren zich instinctief voortplanten dan denk ik dat dit ook voor een groot stuk bij mensen het geval is.

Op zich is daar ook niets mis mee, alleen heeft ons verstand ons in een dusdanige positie gebracht (top van de keten) dat onze aantallen niet meer op de klassieke natuurlijke manieren beperkt worden.

Zo kan je zich voortplanten als positief zien (wordt trouwens ook meestal zo gezien).
Ook een stevige plaats (top van de keten) zal eerder als positief gezien worden.
De combinatie echter van deze twee positieve zaken mond echter uit in iets dat uiteindelijk eens het een bepaald punt overschrijdt (het optimaal aantal mensen) eerder een negatieve invloed heeft op onze leefomgeving.

Nogmaals, je kan eindeloos discussiëren over de verhoudingen instinct, verstand, redelijkheid, mededogen, ... het zijn allemaal begrippen die niet altijd even goed definieerbaar zijn en dat hoeft wat mij betreft ook niet.
Het is ook een discussie waar ik slechts een beperkte bijdrage wil aan leveren omdat het mijn overtuiging is dat je hier nooit (of op z'n minst toch bijzonder moeilijk) uitgeraakt.

Het lijkt me in zekere zin verloren energie.

Je zou het kunnen vergelijken met een ridder die een hele dag zijn harnas staat op te blinken voor de komende strijd de dag eropvolgend.
Het gevolg is dat hij de dag van de strijd geen energie meer heeft om het gevecht te leveren dat echt belang heeft.

Enfin dat is hoe ik het zie.
vg
satiper

En wat wil je daar persoonlijk aan doen?
Denk je niet dat heel veel mensen het zo al zien?
Waarom hebben we dan nog altijd zo'n hoog geboortecijfer?

Ik herhaal mijn vraag: hoe gaat u de mensen diets maken dat ze minder moeten procureren?
Hoe gaat u dat hier in België doen, in Europa en in de rest van de wereld?
Hoe gaat u ze wakker schudden, indien er zelfs grote delen van de wereld bestaan waar men het omgekeerde indoctrineert?

kindergeld beperken :D

Inderdaad niet slecht voor onze Westerse wereld, zeker nu met de volksverhuizing van heel wat allochtonen die houden van kroostrijke gezinnen.

Maar denk u niet dat de grootste problemen zich bevinden in heel wat arme landen waar er zo wie zo geen sprake is van kindergeld?

wat is het probleem daarmee Marie? hoe zouden wij anders aan onze goedkope t-shirts made in Bangladesh etc. geraken?

in tal van Afrikaanse landen heeft de natuur daar zo z'n eigen oplossing voor: Aids.

Het staat als een paal boven water dat de natuur het laatste woord heeft; geen twijfel aan.

Mijn probleem is niet zozeer de overbevolking die een enorme druk ook op de dierenwereld legt, alhoewel ik de groote, de uitgebreidheid en de hoogdringendheid hiervan zeker niet onken. Het was Satiper die zich daar het meeste zorgen over maakte.

Mijn probleem is eerder de vraag wanneer de mens eindelijk Mens gaat worden en ik vraag mij nu af of we onszelf de weg niet hebben afgesneden door de werking en het positieve zijn van het 'instinct' te banaliseren, te degraderen en zelfs zoveel mogelijk uit te schakelen door het ophemelen van ons verstand dat we ipv als een bijkomend werktuig te gebruiken tot de heerser over ons zijn hebben verheven?

Als kind hoorde ik op school praten over de club van Rome en hun visie over bevolkingsaangroei.
Ik vermoed dat de boodschap bij mij meer doordrong dan bij mijn klasgenoten.
Het is mijn eerste herinnering van de kennisname met de probleemstelling.
Daarna volgden er nog ettelijke andere.
Ondermeer professor E. Vermeers wakkerde het vuur dat aanwezig was aan door zijn manier van praten.
Op zeker ogenblik moet ik iets gedacht hebben in de zin van: 'als we allemaal zouden pleiten met de gedrevenheid van E Vermeersch dan zou de boodschap snel verspreid raken'.

Ik herkende in de woorden van ondermeer E. Vermeersch een waarheid die ik nog maar weinig keren ervaren had bij andere stellingnames.
Op een bepaald ogenblik had ik dus een strijd gevonden die het waard was om gestreden te worden.
De strijd bestaat er wat mij betreft in om het bewustzijn te vergroten/veralgemenen.

Als ieder wereldburger het probleem op de juiste manier inschat dan is de strijd gewonnen.

Dan dalen vanaf dan onze aantallen naar een meer aanvaardbaarder getal met alle weldoende gevolgen van dien.

Hoe ik dat doe?

Zoals ik aangestoken werd door de woorden van onder andere E. Vermeesrch hoop ik op mijn beurt het vuur door te geven aan anderen die het op hun beurt doorgeven enz...
Iedereen strijdt met de middelen die hij heeft (of bereid is in te zetten).
Mijn middelen zijn gesprekken van mens tot mens en de post' s die ik hier plaats.

Dit is min of meer tot waar mijn mogelijkheden/middelen rijken.

Ik voer deze strijd al jaren.
Niet in mijn eentje (gelukkig).

Ik doe het wel al lang genoeg om een verschuiving op te merken.
Toen ik startte (destijds nog op een ander forum) was ik zo goed als alleen met mijn visie.
Na vele jaren zijn er veel medestanders bijgekomen.
Zelfs op politiek vlak beweegt er wat.
Quasi alle politieke partijen voorzien in hun programma' s een koerswijziging wat betreft de kinderbijslagregeling (in goede zin – veelkwekerij wordt niet langer aangemoedigd, eerder ontmoedigd).
Wat mijn persoonlijk aandeel is in deze evolutie zal ik nooit te weten komen.

Is ook niet nodig.

Te ijveren voor de goede zaak en merken dat er af en toe mensen mee aan de kar helpen duwen is wat mij betreft voldoende als beloning.
Ik hoop dus op de verspreiding van het vuur.
Iedereen die kennis neemt van de boodschap kan ze bestrijden, negeren of meehelpen om ze te verspreiden.

Politici zijn in zekere zin terughoudend te breken met oude gewoontes.
Pas als de roep in de straat luid genoeg klinkt vinden ze moed genoeg om de draad op te pikken en te vertalen naar wetgeving die kan helpen het beoogde doel te helpen verwezenlijken.
Aan ons om te zorgen dat het bewustzijn toeneemt, liefst tot iedereen mee is.
Aan ieder de keus om mee te helpen of niet.

Als je zelf ooit wil meehelpen ben je altijd welkom.
Als je op mijn avatar zoekt kom je vanzelf op threads terecht die hierover handelen.

Op deze thread ga ik het hierbij laten omdat dit onderwerp eigenlijk te ver af staat van hetgeen jij hier wil bespreken.
vg
satiper

Racisme is instinct.

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see

Racisme is in eerste instantie een afweermiddel, een beschermingsmiddel tegen datgene wat men niet kent.
Een dier dat iets tegenkomt dat het niet kent zou het wel eens met zijn leven kunnen bekopen om geen argwaan te koesteren tegenover dat onbekende.

Als ik op reis ga naar ongekende oorden, dan voel ik in mij de eerste dag, instinctief, een enorme tegenwerking tegen het onbekende dat ik zie. Ik laat het toe, omdat ik dat gevoel ken en ik weet dat ik geen kwaad doe, maar de eerste dag, dagen haat ik mijn nieuwe omgeving.
Ik zou die haat kunnen terugdringen (wat misschien de meeste mensen doen) maar dan corrompeer ik de verdere gevoelens van ontdekking, verrijking.... die in mij optreden; en verdrongen gevoelens kunnen dikwijls daarna op een verdrongen manier veel kwaad berokkenen.

Die haat zien als een natuurlijke reactie op het onbekende; en die haat zich laten transformeren in waardering, ontdekking, .... dat is instinctief leerzaam en natuurlijk.

Als ik in een oord van verderf kom zal die haat zich niet zomaar oplossen, wat dan ook natuurlijk is.

Het is verkeerd te denken dat men racisme kan uitschakelen, gewoon omdat racisme verkeerd is.
Wij leven in een maatschappij, die door de eeuwen heen is opgebouwd en wij hebben het recht die maatschappij te beschermen.
Wat de vrouwen betreft hebben wij een enorme strijd moeten leveren tegen wereldse en geestelijke vooroordelen van de, door de mannen gedirigeerde maatschappij rondom ons.
Het is enorm dwaas en zelfs crimineel, nu van ons, westerlingen te Eisen dat wij de achteruitgestelde waarden en normen van nieuwkomers maar moeten aanvaarden onder het mom van vrijheid van godsdienst en eigenheid van de nieuwkomers.
Binnenshuis doen ze wat ze willen, maar in het openbare leven hebben ze zich aan onze waarden en normen aan te passen. Wij hebben ze niet gedwongen om naar hier te komen; ze zijn vrijwillig gekomen en moeten zich dus aan ons aanpassen, niet omgekeerd.
Het anders voorstellen is geen bevordering van het vredig samenleven van de volkeren, in tegendeel, het zal de oorzaak zijn voor toekomstige conflicten die onze westerse wereld te wachten staan en misschien zullen verscheuren.

Ook dat is een instinctief weten, maar een instinctief weten dat verstandelijk heel juist kan worden uitgelegd.
Het discours dat de goegemeente meent te moeten Voeren is echter anti-instinctief, destructief en enkel gestuurd door een totaal corromperend verstand.

Puur racisme met de weigering om het nieuwe, het onbekende zijn kansen te laten en enkel o.w.v. dwaze opgelegde regels zoals blank is beter dan zwart, of frans is beter dan Vlaams, is destructief en is eerder een gevolg van een totaal verloren gelopen verstand, of een totaal overwoekerd instinct dat zichzelf niet meer erkent.

dubbel

Een opening in de geest kan een snelweg zijn om terug geleid te worden naar het instinct.
Ik zeg duidelijk 'het instinct' niet je instinct.
Je instinct, moet eerst en vooral totaal gezuiverd worden van alle corromperende elementen die het door de evolutie heen afgescheiden hebben van 'het instinct' om later terug één te kunnen worden met 'het instinct' dat alle leven doorkruist en samenbindt.

Een onzuiver instinct, overheersd door een corromperend verstand, kan je inderdaad doen dwalen in de jungle van beton.

Daarom is de regel dat 'de waarheid de hoeksteen is van de wijsheid' zo belangrijk en daarom is het altijd en steeds opnieuw aanvaarden en in de ogen durven kijken van de waarheid, hoe pijnlijk soms ook voor het individu, onontbeerlijk.
Hoe kun je je instinct zuiveren wanneer je de leugen blijft toelaten?

Maar wat is de leugen en wat is de waarheid?
De jungle van beton is een cultuurgedreven hiërarchie dat om de 20km een mentaliteitsshock ervaart.

Alles om ons heen is tijdelijk, verandert, transformeert.... en de mens zoekt naar een rustpunt daarin; iets dat is en blijft (God?).

Weet dat het zuiver instinct als men het benadert, zo een rustpunt is dat als een bron nieuwe levensmoed doet opwellen dat ons doet voorvoelen, voelen, inzien dat al die menselijke beslomeringen die ons van alle kanten overvallen, overspoelen en ingraven, eigenlijk er niet toe doen, enkel een Kader zijn waarin wij het echte leven kunnen ontdekken.

Het zal ons ook doen inzien dat wat wij gevoelens noemen slechts afkooksels zijn van het echte gevoel en dat het alleen van ons vrije mensen zal afhangen of wij willen gevangen blijven in onze Eigen kerkers of dat wij op een zeker moment de sleutel zullen vinden om die kerker open te breken en dat (schijn)leven achter ons te laten.

En ik blijf erbij dat het grote corromperend element in heel die zoektocht ons verstand is en blijft, omdat wij toegestaan hebben aan dat verstand dat enkel een werktuig is, om de kontrole over ons menszijn van onszelf over te nemen.

Zolang dat wij slaaf zijn van dat verstand, zo lang zullen we blijven dwalen en wordt onze zijnswereld, zowel gevoelsmatig als verstandelijk, totaal gecorrumpeerd.

Ik denk dat dit nu net niks met racisme te maken heeft.
Racisme vind zijn oorsprong in het afschermen van zijn eigen roedel tegenover soortgenoten en niet tegen onbekenden. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Het beschermen van zijn territorium of/en het behouden van zijn roedel. Pas er nu zelf maar de mens in.

Ok; het gaat over wat men onder rascisme verstaat. Volgens de ene definitie wordt het omschreven als een reactie tegen wat vreemd is voor ons, wat anders is. Op die zin heb ik hierboven geantwoord.

U houdt vast aan uw roedel en u ziet daar een afkeer tegen leden van de Eigen soort (zwarten zijn ook mensen, en zijn dus ook leden van de Eigen soort; idem voor Vlamingen en Walen).

Bekijk het houden van slaven, mensen van de Eigen soort, zelfs als men op een zeker moment intellectueel moet toegeven dat de redenering van de ondergeschiktheid van de ene soort ten opzichte van de andere niet opgaat, toch gaat men dan het houden van slaven verder verdedigen omdat de economische houdbaarheid van een hele maatschappij zonder die slaven in elkaar gaat stuiken; uw roedels zouden in dat geval verkeren.

Dus ook hier zeggen dat de slavernij een instinctieve handeling is en blijft, gaat niet op; het is een hele ongelijkheid opgebouwd door het verstand, waarvan de wortels misschien uit een ver dierenverleden zijn overgenomen maar die de noodzaken van dat ver dierenverleden niet meer hebben en dus instinctief al lang uitgeroeid zouden zijn, maar verstandelijk wel nog steeds hun behoud blijven promoten.

Wat het Vlaams-Waals discour betreft, zie ik het aan Vlaamse kant inderdaad als een afweermiddel tegen een indringer, die zich ongenaakbaar opdringt en dus volgens mij een natuurlijke reactie.
Als u het van de franstalige kant bekijkt; wie geeft hen het recht te zeggen dat hun taal superieur is en dat die boven alle andere wetten van samenleven staat? Noemt u dat een instinctief uitbreidingsmechanismen? Voor mij is het zuiver verstandelijke indoctrinatie en heeft het niets maar dan ook niets meer met instinctief racisme te maken.

En dat is niet correct. Racisme slaat bij de mens op anders gekleurden en andere culturen.

Natuurlijk houd ik me vast aan 'roedel ' gezien dit een natuurlijke vorm van samenleving is.

Weer eens naast de kwestie ! Slaven zijn nooit uit eigen 'roedel '.

Hier ga je een oordeel vellen en gaat totaal voorbij het begrip roedel '. Een oordeel vellen is hier niet aan de orde.

Hier betreft het een cultuurverschil ( zie boven ).
Zoals ik al zei: het vormen van roedels en de daardoor gevormde cultuurverschillen. Noem het zoals je wil.

En wat is de officiële uitleg van dat racisme? Dat we hen niet kennen en dus daarom niet van hen willen weten en op dat aspect heb ik wel hierboven geantwoord.

In onze samenleving is niets nog zuiver natuurlijk, maar is alles door ons verstand ontdaan van zijn zuivere natuur en is alles dus verstandelijk vervormd, gemaakt en aangepast, ook uwe roedel.

Slaven worden verplicht ingelijfd in de Eigen roedel als ondergeschikte slaven.

De huidige toestand omschrijven is niet meer of niet minder een oordeel vellen dan stomweg zeggen dat de huidige toestand uit roedels bestaat en aan de wetten van roedels gebonden is gebleven.

Elk verschil kan aangewend worden om racistisch te worden geinterpreteerd en om tot racisme te leiden.

?
Ik geloof dat de vraag is of was of racisme wel of niet een instinctieve handeling is.
Wil u er een andere vraag van maken?

Geouwehoer.

Geouwehoer. Je het het hier over een dun laagje vernis.

Geouwehoer. Jij verward hier rangorde binnen de roedel en ' racisme '.

Yep. Laagje vernis.

Geouwehoer.

Yep. Ingebakken sinds het ontstaan van roedels.
Ik niet. Jij wel.
Lastig als je enkel kunt ouwehoeren.

zegt de ouwehoer.

? of geouwehoer?

Slaaf van gedachten, maakt ons iemand wie we niet zijn, waarop het instinct gaat knagen om ons terug te leiden naar wie we zijn.

Heel mooi en heel juist gezegd, Peche; ik kon het niet beter.

Toch is er meer; ons verstand kan zich het niets, het 'niet zijn' niet voorstellen; want in dat 'niet zijn' is hijzelf uitgeschakeld en daar is hij doodsbang voor.

Hij, het verstand is doodsbang, maar niet de primitieve mens, niet de mens die zijn gezuiverd instinct volgt.
Voor die mensen lopen leven en dood gewoon in elkaar over en voor zulke mensen is ook religie gewoon een diepere vorm van zijn, overal in en rondom hen, in de natuur, aanwezig.

Zulke mens ziet zichzelf ook niet afgescheiden van het geheel maar juist als
een onderdeel ervan, niet meer en niet minder en dat moet ook niet meer en niet minder zijn; want de mens is niet de kroon op de evolutie, zoals hij zichzelf met zijn verstand zo graag ziet, maar gewoon een schakel erin die dringend verder moet evolueren.

Wanneer men het instinct, gezuiverd van eeuwenlange verstandelijke overheersing, terug in ere hersteld en het verstandelijk gaat volgen, opent zich als het ware een nieuwe wereld voor ons, waarin alles wat nu zo drukt op de gehele mensheid, gewoon in het niets verzinkt, zo onbelangrijk in het grotere geheel, maar dat die verwaande mensheid met zijn gecorrumpeerd verstand dacht ondergeschikt te moeten maken aan zijn hoogwaardige' persoonlijkheid.

En hij heeft inderdaad vooral de poorten van de hel op aarde wagenwijd opengezet.
Maar zoals de ingebeelde hemel, zal ook de hel in de echte realiteit terug verzwolgen worden en uitgewist worden.

dubbel

Gek hoe op een forum, ergens diep op de achtergrond van de matrix, zoveel lichtjes kunnen aangaan. Wat was instinct voor ons enkele maanden geleden en nu? :)
Het doet me deugd telkens meer de verlichting in te stappen, ... maar hoe meer licht, te meer schaduw op de loer.
Het verstand houdt ons veel voor de gek, het kan als onkruid ons instinct overschaduwen. Jezus en Magdalena hebben dit aan ons willen duidelijk maken, ik voel me verantwoordelijk in rust vooruit te gaan en niet meer te remmen.
Wanneer het verstand en instinct niet synchroon lopen kan ik dat echt fysiek voelen in mijn buikchakra, dan kan ik gaan overgeven en kan ik niets vanuit het geestelijke ontvangen...
Mijn verstand kan zo'n hel voor me scheppen, terwijl mijn instinct de pure liefde zelve is. Ik hoef maar 1 woord te horen, en duisternis is mijn wezen ontvlucht.
De kracht is sterk en moge zij U blijven inspireren.

;-)

'Die zoekt die vindt'; dat was voor mij de grootste openbaring van het evangelie van Thomas, enkele jaren geleden, en niet dat elk wezen afhankelijk zou zijn van de goedwil van een buitenaardse God, liefhebbend of niet, zoals de kerken ons voorhouden.

En 'de mensen hebben van één, twee gemaakt' dat ik in het begin enkel zag als het onderscheid tussen goed en kwaad, links en rechts, en alle zogezegde tegenstellingen die bestaan; maar ineens had ik begrepen dat het ook de splitsing inhield tussen de schepper en zijn schepping, die in feiten niet gesplitst zijn maar één zijn.
De kerken hadden god vanuit de wereld weggetrokken en op een voetstuk in de hemel, onbereikbaar voor het plebs, gesplaatst, terwijl wij allen deel zijn van God en dagelijks de schepping verder (moeten) zetten.

En dat het bewustzijn wel eens de link tussen de mensen en die schepping kan zijn, heb ik inderdaad pas een paar weken terug ingezien, omdat het bewustzijn inderdaad een altijd aanwezige zekerheid is die we in het dierenrijk erkennen en die dus ook in ons mensenleven aanwezig is en eigenlijk goed overeenkomt met dat gevoel dat we hebben, als we heel diep in onszelf zijn doorgedrongen dat er een weten is, groter dan ons beperkt menselijk zijn dat ons leidt en waar ik, zelfs in de onnozelste dagelijkse beslomeringen, vooral als de druk te groot wordt (bv bij een familiefeest als ik honderd en één dingen in het oog moet houden) mij kan aan overgeven en dat mij nooit bedrogen, laat staan verraden heeft.

dubbel

Ik blijf voorlopig de draad nog volgen.
Krijg er tegenstrijdige gevoelens bij.
Ik begrijp ook nog niet helemaal waar jij het over hebt, denk ik, al heb ik wel een idee.

Ik neem wel aan dat jij iets ontdekt hebt waarvan jij het gevoel hebt dat het zeer belangrijk is.

Als ik al hetgeen ik gelezen heb in één zin zou moeten samenvatten zou het zijn:

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Komt dat wat in de buurt?

Volgens mij wordt instinct aangeleerd door de genen van vroegere generaties, bij een experiment met muizen heeft de moeder bepaalde ervaringen en reacties doorgegeven aan haar jongen zonder dat ze die te zien kreeg.

http://www.telegraph.co.uk/science/s...ancestors.html

Dubbel

Laat mij zeggen dat ik iets ontdekt heb dat voor het oprapen voor iedereen ligt, maar waar de meeste mensen gewoon langs voorbij lopen.
Dus kan men zoiets 'dagelijks en heel gewoons' een ontdekking noemen?

Dat het voor mij, maar het is grijpbaar voor iedereen, heel belangrijk is?

Het is als een bevrijding uit een jarenlange verdwazing; maar het is niet iets dat in één keer gekomen is, alhoewel soms een plots bijkomend inzicht gelukkig maakt; maar het is een jarenlange groei naar meer inzicht, die begonnen is met het pellen, zoals een ajuin, van steeds meer lagen nutteloze 'beschaving', nutteloze wetten van hoe een beschaafd mens zich moet gedragen, maar de kern blijft wel overeind en wordt steeds zuiverder en dieper. Dus nooit het kind met het badwater weggooien en zeker het badwater niet voor het kind nemen.

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Deze uitdrukking kan ook gebruikt worden voor dictators, egoïsten, en andere heel dwaze mensen; dus kan ik je daar geen gelijk geven.

Er zijn wetten, even streng en algemeengeldend zoals de gravitatiekracht waar al je handelen en geestelijk denken aan moeten voldoen.
De voornaamste zijn wel:

Neem nooit iets aan voor waar van een ander voordat je er zelf van overtuigd bent dat het de waarheid is.

De waarheid is de hoeksteen van de wijsheid. Indien men de waarheid niet aanvaardt, dwaalt men.

Alleen dingen die over de dood heen meegedragen kunnen worden hebben echte waarde.

En natuurlijk heb je niet het recht om anderen kwaad te berokken, zoals anderen evenmin het recht hebben om jou kwaad te berokkenen.

Maar, met die wetten in acht genomen heb je wel in het groot gelijk met je stelling.

Groetjes
Marie