het instinct

[marie daenen]

Het debat op het godsdienstforum is praktisch aan het doodbloeden.
Dus waag ik mij aan een nieuw item.

Het instinct is de macht, de kracht waarop elk dier zijn leven inricht.
Waarom doet een dier dit of dat; antwoord omdat het instinct het hem zegt.

Dat instinct is dus een overal aanwezige kracht die heel het leven van een dier bepaalt vanaf het begin tot het einde.

En wij mensen maken nog altijd, toch zeker voor een groot stuk, deel uit van dat dierenrijk.

Maar bij ons spreken we niet meer over instinct, maar over verstand.
En wat is het eerste dat we met ons groeiend verstand, waarschijnlijk al vanaf het begin van ons menszijn zoeken? Hewel juist een allesoverheersende macht, kracht, geestelijke leider, God die heel ons menszijn zou bevatten.

En als dat nu eens ons verloren instinct zou zijn waar we heimwee naar hebben?
Hoe gemakkelijk voor de dieren, zonder hun verstand dat alles steeds weer in vraag stelt, om gewoon te luisteren naar en te doen wat het instinct hen zegt te doen?
Zo Vliegen trekvogels km ver zonder zich van weg te vergissen. En wij mensen met al ons verstand kunnen nu nog altijd niet zeggen hoe ze die weg kunnen vinden.
Zo komen bij vele diersoorten kleintjes uit hun ei en weten ze al onmiddellijk wat hen te doen staat.
Zo zijn er duizenden voorbeelden van de grootheid van dat instinct, waarvan wij mensen met ons, zo gezegd superieur, verstand, nog altijd niet weten hoe dat werkt.

Kan het zijn dat het wegduwen van dat instinct, het ondergeschikt maken aan ons verstand en het op een ogenblik zelfs heel te ontkennen voor ons mensensoort, ons onze 'God' heeft doen verliezen?

Hebben wij onszelf van datgene dat ons automatisch en totaal verbond met de rest van de natuur afgesneden?

En, indien we nu dat instinct zouden terugvinden en terug zijn juiste plaats zouden geven, en indien wij ons verstand zouden gebruiken tot versterking en niet in tegenstelling met ons instinct; zouden we dan misschien eindelijk terug het aards paradijs (op aarde?) gevonden hebben?

[Miauw!]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Het debat op het godsdienstforum is praktisch aan het doodbloeden.
Dus waag ik mij aan een nieuw item.

Het instinct is de macht, de kracht waarop elk dier zijn leven inricht.
Waarom doet een dier dit of dat; antwoord omdat het instinct het hem zegt.

Dat instinct is dus een overal aanwezige kracht die heel het leven van een dier bepaalt vanaf het begin tot het einde.

En wij mensen maken nog altijd, toch zeker voor een groot stuk, deel uit van dat dierenrijk.

Maar bij ons spreken we niet meer over instinct, maar over verstand.

Een instinctieve handeling beschouwen we toch nog altijd als dusdanig, en gaan we toch zeker niet aan het verstand toeschrijven? Idem dito voor reflexmatige handelingen.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Miauw!

Een instinctieve handeling beschouwen we toch nog altijd als dusdanig, en gaan we toch zeker niet aan het verstand toeschrijven? Idem dito voor reflexmatige handelingen.

Ja maar beiden beschouwen we wel als ondergeschikt, minderwaardig aan verstandelijk beredeneerd handelen.

Ik zeg ook niet dat men het verstand moet uitschakelen, in tegendeel.
het verstand is een enorme vooruitgang in de evolutie, ten minste zolang men het verstand als zodanig gebruikt.
Het wordt iets anders wanneer het niet de mens is die het verstand gebruikt, maar het verstand dat het roer gaat overnemen van de mens, en de mens als zijn ondergeschikte gaat misbruiken.

Bekijk de dierenwereld en daarin het instinct; is het echt wijs om, goed kijkende wat dat instinct allemaal bewerkstelligd heeft in dat dierenrijk en wat het nog allemaal verder bewerkstelligt het zo maar af te schrijven als iets minderwaardigs en het ondergeschikt te maken aan ons verstand, welk verstand dat niet die miljarden jaren evolutie van het instinct achter zich heeft?
Denk u echt dat het verstand alle gaven van ons instinct zo maar kan overnemen of zelfs vervangen? Hoe komt het dan dat er nog zoveel hiaten in ons begrip van dat instinct over blijven?

De vraag is hier, of geleid of misleid door ons verstand of we het kind (het instinct) niet met het badwater (de zogezegde achterlijkheid van het dierenrijk) hebben weggegooid?

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Het debat op het godsdienstforum is praktisch aan het doodbloeden.
Dus waag ik mij aan een nieuw item.

Het instinct is de macht, de kracht waarop elk dier zijn leven inricht.
Waarom doet een dier dit of dat; antwoord omdat het instinct het hem zegt.

Dat instinct is dus een overal aanwezige kracht die heel het leven van een dier bepaalt vanaf het begin tot het einde.

En wij mensen maken nog altijd, toch zeker voor een groot stuk, deel uit van dat dierenrijk.

Maar bij ons spreken we niet meer over instinct, maar over verstand.
En wat is het eerste dat we met ons groeiend verstand, waarschijnlijk al vanaf het begin van ons menszijn zoeken? Hewel juist een allesoverheersende macht, kracht, geestelijke leider, God die heel ons menszijn zou bevatten.

En als dat nu eens ons verloren instinct zou zijn waar we heimwee naar hebben?
Hoe gemakkelijk voor de dieren, zonder hun verstand dat alles steeds weer in vraag stelt, om gewoon te luisteren naar en te doen wat het instinct hen zegt te doen?
Zo Vliegen trekvogels km ver zonder zich van weg te vergissen. En wij mensen met al ons verstand kunnen nu nog altijd niet zeggen hoe ze die weg kunnen vinden.
Zo komen bij vele diersoorten kleintjes uit hun ei en weten ze al onmiddellijk wat hen te doen staat.
Zo zijn er duizenden voorbeelden van de grootheid van dat instinct, waarvan wij mensen met ons, zo gezegd superieur, verstand, nog altijd niet weten hoe dat werkt.

Kan het zijn dat het wegduwen van dat instinct, het ondergeschikt maken aan ons verstand en het op een ogenblik zelfs heel te ontkennen voor ons mensensoort, ons onze 'God' heeft doen verliezen?

Hebben wij onszelf van datgene dat ons automatisch en totaal verbond met de rest van de natuur afgesneden?

En, indien we nu dat instinct zouden terugvinden en terug zijn juiste plaats zouden geven, en indien wij ons verstand zouden gebruiken tot versterking en niet in tegenstelling met ons instinct; zouden we dan misschien eindelijk terug het aards paradijs (op aarde?) gevonden hebben?

Van op een afstand heeft de natuur wat weg van het paradijs (grote delen ervan toch).
Toch is de natuur (zoals ie nu in mekaar zit) in feite ook een strijdtoneel.
Dieren hun instinct is er voornamelijk op gericht om te overleven en de soort in stand te houden (voortplanting).

Om zich voort te planten durft het individu al eens zichzelf in gevaar te brengen (hetgeen wel een beetje vreemd kan lijken en in conflict lijkt met het instinct tot zelfbehoud, de genen voortzetten lijkt in dat opzicht een hogere prioriteit te genieten dan het eigen individuele bestaan). Extreme vbn zwarte weduwe, bidsprinkhaan, ... maar ook bij de zoogdieren komen bij gevechten tussen mannetjes al eens exemplaren om het leven.
Zelfs bij de mens is dit gegeven niet helemaal verdwenen (vraag is dit goed of slecht, is dit meer mens of minder mens om nog eens naar je vorige thread te verwijzen).

Je kan instinct zien als een basisgereedschap waar ieder levend wezen zich automatisch van bediend. De mens heeft gaandeweg een ander gereedschap (verstand) ontwikkeld dat het op vele vlakken won van het basisgereedschap (instinct).
De mens evolueerde vanuit een positie van redelijk zwak prooidier naar dominante soort.

Een positie die talrijke voordelen biedt.

Het instinct was met de komst van het verstand echter niet verdwenen.
Eigenlijk speelt het nog altijd een behoorlijk grote rol.

En nu kom ik bij mijn eigen stokpaardje: 'onze aantallen'

Onze aantallen zijn volgens mij het resultaat van de combinatie instinct/verstand (maar niet op de goede manier).

Ons verstand heeft er voor gezorgd dat we aan de top van de keten staan (we worden niet langer meer bejaagd – en langs die weg is er geen begrenzing van onze aantallen meer)
Ons instinct is qua voortplanting in de oude modus blijven doorwerken.
We blijven kweken alsof de nood naar meer mensen een kwestie van 'zijn of niet te zijn' is.
Het is dit ongelukkig samenspel van verstand en instinct dat er voor zorgt dat onze aantallen reeds lang voorbij het optimaal aantal mensen
uitgestegen zijn.
Dit gegeven op zijn beurt maakt dat de mens steeds meer de grootste concurrent wordt voor zijn eigen soort (de mens), waar het er op aankomt te voorzien in de zaken die een mens nodig heeft.

Een betere combinatie instinct/verstand zou er volgens mij in bestaan dat het verstand op dit vlak de gevolgen van ons instinctief handelen (voortplanten) zou corrigeren (in balans brengen met wat de aarde kan dragen).
Dit zou een belangrijke stap zijn in de wording van de mens tot een betere soort (althans volgens mijn visie).

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Van op een afstand heeft de natuur wat weg van het paradijs (grote delen ervan toch).
Toch is de natuur (zoals ie nu in mekaar zit) in feite ook een strijdtoneel.
Dieren hun instinct is er voornamelijk op gericht om te overleven en de soort in stand te houden (voortplanting).

Om zich voort te planten durft het individu al eens zichzelf in gevaar te brengen (hetgeen wel een beetje vreemd kan lijken en in conflict lijkt met het instinct tot zelfbehoud, de genen voortzetten lijkt in dat opzicht een hogere prioriteit te genieten dan het eigen individuele bestaan). Extreme vbn zwarte weduwe, bidsprinkhaan, ... maar ook bij de zoogdieren komen bij gevechten tussen mannetjes al eens exemplaren om het leven.
Zelfs bij de mens is dit gegeven niet helemaal verdwenen (vraag is dit goed of slecht, is dit meer mens of minder mens om nog eens naar je vorige thread te verwijzen).

Je kan instinct zien als een basisgereedschap waar ieder levend wezen zich automatisch van bediend. De mens heeft gaandeweg een ander gereedschap (verstand) ontwikkeld dat het op vele vlakken won van het basisgereedschap (instinct).
De mens evolueerde vanuit een positie van redelijk zwak prooidier naar dominante soort.

Een positie die talrijke voordelen biedt.

Het instinct was met de komst van het verstand echter niet verdwenen.
Eigenlijk speelt het nog altijd een behoorlijk grote rol.

En nu kom ik bij mijn eigen stokpaardje: 'onze aantallen'

Onze aantallen zijn volgens mij het resultaat van de combinatie instinct/verstand (maar niet op de goede manier).

Ons verstand heeft er voor gezorgd dat we aan de top van de keten staan (we worden niet langer meer bejaagd – en langs die weg is er geen begrenzing van onze aantallen meer)
Ons instinct is qua voortplanting in de oude modus blijven doorwerken.
We blijven kweken alsof de nood naar meer mensen een kwestie van 'zijn of niet te zijn' is.
Het is dit ongelukkig samenspel van verstand en instinct dat er voor zorgt dat onze aantallen reeds lang voorbij het optimaal aantal mensen
uitgestegen zijn.
Dit gegeven op zijn beurt maakt dat de mens steeds meer de grootste concurrent wordt voor zijn eigen soort (de mens), waar het er op aankomt te voorzien in de zaken die een mens nodig heeft.

Een betere combinatie instinct/verstand zou er volgens mij in bestaan dat het verstand op dit vlak de gevolgen van ons instinctief handelen (voortplanten) zou corrigeren (in balans brengen met wat de aarde kan dragen).
Dit zou een belangrijke stap zijn in de wording van de mens tot een betere soort (althans volgens mijn visie).

Helemaal niet slecht en duidelijk stof tot nadenken. Wat ik dan ook ga doen, mijn besluiten of overwegingen hierover volgen dan ook wat later.

[Johan Bollen]

Het verstand is op een voetstuk geplaatst ten koste van andere vormen van kennis. Ik merk dat ook in het 'paradigma van de actuele kunst' waarbij er bijna per definitie van uitgegaan wordt dat kunst voorbedacht en 'cerebraal' is. Men zei me ooit letterlijk dat mijn meer intuïtief en 'buikgevoel' werk daar geen plaats heeft. Tegelijk echter pretendeert dat paradigma van de actuele kunst allesomvattend te zijn. Een Fukuyama achtige eind-van-de-geschiedenis kortzichtigheid kenmerkt haar. Alles wat men denkt dat er niet in past vindt men automatisch achterhaald en niet waardig een plaats in de kunstgeschiedenis te krijgen. Nooit denken haar volgelingen dat er iets 'nieuws' buiten haar grenzen kan ontstaan dat van belang is voor de kunst, voor de mens, voor de geschiedenis.

De hedendaagse kunstwereld is een bekrompen dictatuur die vraagt om een democratische revolutie.

Off topic? Ja, enigszins. Ik nodig u uit het woordje 'intuïtie' als een bijdrage tot deze discussie te zien.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Het verstand is op een voetstuk geplaatst ten koste van andere vormen van kennis. Ik merk dat ook in het 'paradigma van de actuele kunst' waarbij er bijna per definitie van uitgegaan wordt dat kunst voorbedacht en 'cerebraal' is. Men zei me ooit letterlijk dat mijn meer intuïtief en 'buikgevoel' werk daar geen plaats heeft. Tegelijk echter pretendeert dat paradigma van de actuele kunst allesomvattend te zijn. Een Fukuyama achtige eind-van-de-geschiedenis kortzichtigheid kenmerkt haar. Alles wat men denkt dat er niet in past vindt men automatisch achterhaald en niet waardig een plaats in de kunstgeschiedenis te krijgen. Nooit denken haar volgelingen dat er iets 'nieuws' buiten haar grenzen kan ontstaan dat van belang is voor de kunst, voor de mens, voor de geschiedenis.

De hedendaagse kunstwereld is een bekrompen dictatuur die vraagt om een democratische revolutie.

Off topic? Ja, enigszins. Ik nodig u uit het woordje 'intuïtie' als een bijdrage tot deze discussie te zien.

Niet zozeer off topic. We zitten hier duidelijk bij de mogelijkheid tot corruptie die er vooral door het verstand gekomen is.
Met verstand kan men het ene en zijn tegengestelde bewijzen, verstand sluit uit als het in zijn kraam past, verstand aanvaard de grofste onwaarheden om dezelfde redenen.
Instinct is, verstand sinust errond.

En vooral, het is niet omdat de ene of andere zogezegde geleerde, machtsbekleder, godsdienstleider.... de grootse nonsens komt vertellen dat men met de waarheid te doen heeft.
Dat is echter wat men de mensen steeds weer en weer opnieuw wil doen geloven.

[marie daenen]

[quote=satiper;7146045]

dubbel

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Van op een afstand heeft de natuur wat weg van het paradijs (grote delen ervan toch).
Toch is de natuur (zoals ie nu in mekaar zit) in feite ook een strijdtoneel.
Dieren hun instinct is er voornamelijk op gericht om te overleven en de soort in stand te houden (voortplanting).

Om zich voort te planten durft het individu al eens zichzelf in gevaar te brengen (hetgeen wel een beetje vreemd kan lijken en in conflict lijkt met het instinct tot zelfbehoud, de genen voortzetten lijkt in dat opzicht een hogere prioriteit te genieten dan het eigen individuele bestaan). Extreme vbn zwarte weduwe, bidsprinkhaan, ... maar ook bij de zoogdieren komen bij gevechten tussen mannetjes al eens exemplaren om het leven.
Zelfs bij de mens is dit gegeven niet helemaal verdwenen (vraag is dit goed of slecht, is dit meer mens of minder mens om nog eens naar je vorige thread te verwijzen).

Je kan instinct zien als een basisgereedschap waar ieder levend wezen zich automatisch van bediend. De mens heeft gaandeweg een ander gereedschap (verstand) ontwikkeld dat het op vele vlakken won van het basisgereedschap (instinct).
De mens evolueerde vanuit een positie van redelijk zwak prooidier naar dominante soort.

Een positie die talrijke voordelen biedt.

Het instinct was met de komst van het verstand echter niet verdwenen.
Eigenlijk speelt het nog altijd een behoorlijk grote rol.

En nu kom ik bij mijn eigen stokpaardje: 'onze aantallen'

Onze aantallen zijn volgens mij het resultaat van de combinatie instinct/verstand (maar niet op de goede manier).

Ons verstand heeft er voor gezorgd dat we aan de top van de keten staan (we worden niet langer meer bejaagd – en langs die weg is er geen begrenzing van onze aantallen meer)
Ons instinct is qua voortplanting in de oude modus blijven doorwerken.
We blijven kweken alsof de nood naar meer mensen een kwestie van 'zijn of niet te zijn' is.
Het is dit ongelukkig samenspel van verstand en instinct dat er voor zorgt dat onze aantallen reeds lang voorbij het optimaal aantal mensen
uitgestegen zijn.
Dit gegeven op zijn beurt maakt dat de mens steeds meer de grootste concurrent wordt voor zijn eigen soort (de mens), waar het er op aankomt te voorzien in de zaken die een mens nodig heeft.

Een betere combinatie instinct/verstand zou er volgens mij in bestaan dat het verstand op dit vlak de gevolgen van ons instinctief handelen (voortplanten) zou corrigeren (in balans brengen met wat de aarde kan dragen).
Dit zou een belangrijke stap zijn in de wording van de mens tot een betere soort (althans volgens mijn visie).

Oke, ik heb over uw bijdrage nagedacht, of beter gezegd ik heb mijn onbewuste laten nadenken en deze morgen heb ik het antwoord met mijn verstand uitgeklaard.

Het in stand houden van de soort is inderdaad één van de belangrijkste Eigenschappen van het instinct en het instinct lijkt er niet om te geven dat voor vele soorten het voortplantingsproces voor het individu het begin van hun einde is; dat persoonlijk einde schijnt voor het instinct dan ook geen probleem te zijn.

Bij vele diersoorten is het inderdaad in om zoveel mogelijk nakomelingen te kweken om zo de vroegtijdige sterfte van vele individuen te compenseren; meestal sterfte door de jacht erop of de enorme erbarmelijke omstandigheden bij de voortplanting.

Een niet te onderschatten andere vorm van regelgeving is het al of niet overvloedig aanwezig zijn van het juiste voedsel in de periode van de paring. Zo zal men indien men een schaap meer en beter voedsel geeft juist voor de paring meer kans hebben op twee lammeren ipv één.

Ik denk echter dat men het menselijke geslacht niet zo zeer moet vergelijken met de knaagdieren en andere diersoorten met een grote kinderweelde maar eerder met de apen, de mensapen en andere soorten die heel veel tijd steken in het opvoeden van hun nageslacht.
Heel veel van die soorten planten zich zelfs niet jaarlijks voor want ze wensen niet opnieuw voort te planten alvorens het bestaande kind goed en wel zelfstandig is geworden.

Bekijk nu primitieve stammen, waar er nog wel ongelukken zijn zodat het ene of andere individu gedood wordt door een roofdier, maar het aantal van die ongelukken kan men moeilijk zien als een bedreiging voor de gemeenschap in zijn geheel. Veel moeilijker is het dikwijls voor die primitieve gemeenschappen om genoeg voedsel te vinden en er is dan ook geen enkele reden dat ze hun aantal ongekontroleerd de hoogte in laten gaan. Geen enkele moeder, gezien de veel grotere moeder-kind binding bij de mensen dan bij de meeste diersoorten ziet graag zijn kleintje omkomen van ontbering of andere kwalen. Men zal dan vooral, zo lang men er kontrole over heeft proberen het geboortecijfer niet te laten oplopen.
Dus het is niet het instinct dat de mensheid aanzet tot overpopulatie, in tegendeel.

Zouden we niet eerder eens gaan kijken naar de rol van de godsdiensten, naar de overheersing van de man in de samenleving en dus van ons verstand dat ons instinct corrumpeert.

Kent u één godsdienst die geboortekontrole predikt?
Maar 'ga en vermenigvuldig u' past bij de meeste van hen.
Ander voorbeeld: 'De buiken van onze vrouwen zijn onze zwaarden'

Mensen die zich inspannen, vooral ook in de derde wereldlanden, tegen overbevolking, worden in het meeste geval heel goed ontvangen door de vrouwen, zelfs de moslimvrouwen...
Denk u nu echt dat vrouwen in moeilijke overlevingssituaties er voor te vinden zijn om nog een paar monden van ongelukkige kinderen bij op de wereld te zetten om hun kroost later van ontbering en honger, van ondervoeding, te zien omkomen.
Denk u niet dat de meeste vrouwen in het algemeen niet liever wat minder kinderen hebben die ze een veel betere opvoeding en een gemakkelijker leven kunnen verzekeren dan een hele rimboe onopgevoede halve apen?

Denk u echt niet dat het echte probleem van overbevolking en de halstarrige weigering om er iets tegen te doen niet eerder een zogezegd verstandelijk (zogezed want alles behalve verstandelijk natuurlijk) probleem is?
Een probleem waarbij men het instinct vervangen heeft door zogezegd verstand dat van buiten uit de mensen kontroleert en hen dus veel meer afhankelijk maakt van de mooipraters en de machtigen van deze aarde en dat indien ze naar hun innerlijk instinct zouden luisteren ze al lang doorhadden dat er hier heel veel is dat niet klopt?

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Oke, ik heb over uw bijdrage nagedacht, of beter gezegd ik heb mijn onbewuste laten nadenken en deze morgen heb ik het antwoord met mijn verstand uitgeklaard.

Het in stand houden van de soort is inderdaad één van de belangrijkste Eigenschappen van het instinct en het instinct lijkt er niet om te geven dat voor vele soorten het voortplantingsproces voor het individu het begin van hun einde is; dat persoonlijk einde schijnt voor het instinct dan ook geen probleem te zijn.

Bij vele diersoorten is het inderdaad in om zoveel mogelijk nakomelingen te kweken om zo de vroegtijdige sterfte van vele individuen te compenseren; meestal sterfte door de jacht erop of de enorme erbarmelijke omstandigheden bij de voortplanting.

Een niet te onderschatten andere vorm van regelgeving is het al of niet overvloedig aanwezig zijn van het juiste voedsel in de periode van de paring. Zo zal men indien men een schaap meer en beter voedsel geeft juist voor de paring meer kans hebben op twee lammeren ipv één.

Ik denk echter dat men het menselijke geslacht niet zo zeer moet vergelijken met de knaagdieren en andere diersoorten met een grote kinderweelde maar eerder met de apen, de mensapen en andere soorten die heel veel tijd steken in het opvoeden van hun nageslacht.
Heel veel van die soorten planten zich zelfs niet jaarlijks voor want ze wensen niet opnieuw voort te planten alvorens het bestaande kind goed en wel zelfstandig is geworden.

Bekijk nu primitieve stammen, waar er nog wel ongelukken zijn zodat het ene of andere individu gedood wordt door een roofdier, maar het aantal van die ongelukken kan men moeilijk zien als een bedreiging voor de gemeenschap in zijn geheel. Veel moeilijker is het dikwijls voor die primitieve gemeenschappen om genoeg voedsel te vinden en er is dan ook geen enkele reden dat ze hun aantal ongekontroleerd de hoogte in laten gaan. Geen enkele moeder, gezien de veel grotere moeder-kind binding bij de mensen dan bij de meeste diersoorten ziet graag zijn kleintje omkomen van ontbering of andere kwalen. Men zal dan vooral, zo lang men er kontrole over heeft proberen het geboortecijfer niet te laten oplopen.
Dus het is niet het instinct dat de mensheid aanzet tot overpopulatie, in tegendeel.

Zouden we niet eerder eens gaan kijken naar de rol van de godsdiensten, naar de overheersing van de man in de samenleving en dus van ons verstand dat ons instinct corrumpeert.

Kent u één godsdienst die geboortekontrole predikt?
Maar 'ga en vermenigvuldig u' past bij de meeste van hen.
Ander voorbeeld: 'De buiken van onze vrouwen zijn onze zwaarden'

Mensen die zich inspannen, vooral ook in de derde wereldlanden, tegen overbevolking, worden in het meeste geval heel goed ontvangen door de vrouwen, zelfs de moslimvrouwen...
Denk u nu echt dat vrouwen in moeilijke overlevingssituaties er voor te vinden zijn om nog een paar monden van ongelukkige kinderen bij op de wereld te zetten om hun kroost later van ontbering en honger, van ondervoeding, te zien omkomen.
Denk u niet dat de meeste vrouwen in het algemeen niet liever wat minder kinderen hebben die ze een veel betere opvoeding en een gemakkelijker leven kunnen verzekeren dan een hele rimboe onopgevoede halve apen?

Denk u echt niet dat het echte probleem van overbevolking en de halstarrige weigering om er iets tegen te doen niet eerder een zogezegd verstandelijk (zogezed want alles behalve verstandelijk natuurlijk) probleem is?
Een probleem waarbij men het instinct vervangen heeft door zogezegd verstand dat van buiten uit de mensen kontroleert en hen dus veel meer afhankelijk maakt van de mooipraters en de machtigen van deze aarde en dat indien ze naar hun innerlijk instinct zouden luisteren ze al lang doorhadden dat er hier heel veel is dat niet klopt?

Het doet me plezier te lezen dat je ook vindt dat onze aantallen aan de hoge kant liggen.

Voor mij is 'dat' het belangrijkste.

Als instinct je dat inzicht geeft prima.
Als anderen door hun ratio tot deze conclusie komen ook prima.

Voor mij is het belangrijkste dat dit gegeven zo snel mogelijk en zoveel mogelijk ingang vindt in hart en geest van de mensheid.
Als mensen overeenkomstig met dit bewustzijn gaan handelen (minder voortplanting) is het mijn overtuiging dat dit de beste weg is die we kunnen nemen om tot een betere leefwereld voor mens en dier te komen.

Over de rest van je tekst toch ook nog wat bedenkingen.

Zoals reeds eerder gezegd, instinct en verstand zijn maar woorden natuurlijk.

Je kan opzoeken in een woordenboek wat ze betekenen, maar ieder zal misschien toch nog eigen accenten gaan leggen waardoor instinct voor de één niet hetzelfde is als voor de ander. Idem voor verstand en nog vele andere woorden.
Ik weet eigenlijk nog altijd niet exact wat jij onder instinct verstaat?

Ik heb wel het gevoel dat jij instinct om één of andere reden op een verhoogje geplaatst hebt.

Op zich geen probleem.

Probleem is wel als je pleit dat instinct wat meer gewicht zou moeten krijgen als beslissende stem in onze gedragingen.
Als je een scherpe grens zou kunnen trekken wat instinct is en wat geen instinkt is, zou dit nog kunnen maar dat is voor de meeste mensen net het probleem.

Als jij een appel eet zal je misschien kunnen zeggen wat je er toe drijft om die appel te eten.

Persoonlijk zou ik dat niet weten.
Persoonlijk zou ik denken dat mijn beslissing om een appel te eten gevormd wordt door tal van impulsen die in mij aanwezig zijn.
Instinct en verstand zijn er al twee, maar ik vermoed dat er nog meer zullen zijn.

Misschien ben jij één van die uitzonderingen die al je denken en doen perfect kan analyseren en er feilloos in slaagt om het exacte gewicht van al deze verschillende impulsen te bepalen.

Als dat zo is dan heb je tot dusver dit vermogen via taal niet kunnen overbrengen op mij.

Een andere mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat je nood hebt aan een soort van opdeling waar 'instinct' het nieuwe woord voor 'goed' is.
Ik krijg die indruk voor een stuk als ik zie hoe je instinct verdedigd en voor jezelf probeert te weerleggen dat bepaalde zaken niet instinctmatig gedreven zijn terwijl dit toch wel algemeen zo aanvaard wordt.

Ik blijf denken dat de meeste mensen voorplanting bij dieren als een instinctieve handeling zien en niet als een rationele (kunnen dieren überhaupt al rationele handelingen stellen? Ik dacht dat je zelf overtuigd was dat dit niet het geval was en dat dieren uitsluitend handelen volgens hun instinct).

Als dieren zich instinctief voortplanten dan denk ik dat dit ook voor een groot stuk bij mensen het geval is.

Op zich is daar ook niets mis mee, alleen heeft ons verstand ons in een dusdanige positie gebracht (top van de keten) dat onze aantallen niet meer op de klassieke natuurlijke manieren beperkt worden.

Zo kan je zich voortplanten als positief zien (wordt trouwens ook meestal zo gezien).
Ook een stevige plaats (top van de keten) zal eerder als positief gezien worden.
De combinatie echter van deze twee positieve zaken mond echter uit in iets dat uiteindelijk eens het een bepaald punt overschrijdt (het optimaal aantal mensen) eerder een negatieve invloed heeft op onze leefomgeving.

Nogmaals, je kan eindeloos discussiëren over de verhoudingen instinct, verstand, redelijkheid, mededogen, ... het zijn allemaal begrippen die niet altijd even goed definieerbaar zijn en dat hoeft wat mij betreft ook niet.
Het is ook een discussie waar ik slechts een beperkte bijdrage wil aan leveren omdat het mijn overtuiging is dat je hier nooit (of op z'n minst toch bijzonder moeilijk) uitgeraakt.

Het lijkt me in zekere zin verloren energie.

Je zou het kunnen vergelijken met een ridder die een hele dag zijn harnas staat op te blinken voor de komende strijd de dag eropvolgend.
Het gevolg is dat hij de dag van de strijd geen energie meer heeft om het gevecht te leveren dat echt belang heeft.

Enfin dat is hoe ik het zie.
vg
satiper

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Het doet me plezier te lezen dat je ook vindt dat onze aantallen aan de hoge kant liggen.

Voor mij is 'dat' het belangrijkste.

Als instinct je dat inzicht geeft prima.
Als anderen door hun ratio tot deze conclusie komen ook prima.

Voor mij is het belangrijkste dat dit gegeven zo snel mogelijk en zoveel mogelijk ingang vindt in hart en geest van de mensheid.
Als mensen overeenkomstig met dit bewustzijn gaan handelen (minder voortplanting) is het mijn overtuiging dat dit de beste weg is die we kunnen nemen om tot een betere leefwereld voor mens en dier te komen.

En wat wil je daar persoonlijk aan doen?
Denk je niet dat heel veel mensen het zo al zien?
Waarom hebben we dan nog altijd zo'n hoog geboortecijfer?

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Over de rest van je tekst toch ook nog wat bedenkingen.

Zoals reeds eerder gezegd, instinct en verstand zijn maar woorden natuurlijk.

Je kan opzoeken in een woordenboek wat ze betekenen, maar ieder zal misschien toch nog eigen accenten gaan leggen waardoor instinct voor de één niet hetzelfde is als voor de ander. Idem voor verstand en nog vele andere woorden.
Ik weet eigenlijk nog altijd niet exact wat jij onder instinct verstaat?

Ik heb wel het gevoel dat jij instinct om één of andere reden op een verhoogje geplaatst hebt.

Op zich geen probleem.

Probleem is wel als je pleit dat instinct wat meer gewicht zou moeten krijgen als beslissende stem in onze gedragingen.
Als je een scherpe grens zou kunnen trekken wat instinct is en wat geen instinkt is, zou dit nog kunnen maar dat is voor de meeste mensen net het probleem.

Als jij een appel eet zal je misschien kunnen zeggen wat je er toe drijft om die appel te eten.

Persoonlijk zou ik dat niet weten.
Persoonlijk zou ik denken dat mijn beslissing om een appel te eten gevormd wordt door tal van impulsen die in mij aanwezig zijn.
Instinct en verstand zijn er al twee, maar ik vermoed dat er nog meer zullen zijn.

Misschien ben jij één van die uitzonderingen die al je denken en doen perfect kan analyseren en er feilloos in slaagt om het exacte gewicht van al deze verschillende impulsen te bepalen.

Als dat zo is dan heb je tot dusver dit vermogen via taal niet kunnen overbrengen op mij.

Een andere mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat je nood hebt aan een soort van opdeling waar 'instinct' het nieuwe woord voor 'goed' is.
Ik krijg die indruk voor een stuk als ik zie hoe je instinct verdedigd en voor jezelf probeert te weerleggen dat bepaalde zaken niet instinctmatig gedreven zijn terwijl dit toch wel algemeen zo aanvaard wordt.

Ik blijf denken dat de meeste mensen voorplanting bij dieren als een instinctieve handeling zien en niet als een rationele (kunnen dieren überhaupt al rationele handelingen stellen? Ik dacht dat je zelf overtuigd was dat dit niet het geval was en dat dieren uitsluitend handelen volgens hun instinct).

Als dieren zich instinctief voortplanten dan denk ik dat dit ook voor een groot stuk bij mensen het geval is.

Op zich is daar ook niets mis mee, alleen heeft ons verstand ons in een dusdanige positie gebracht (top van de keten) dat onze aantallen niet meer op de klassieke natuurlijke manieren beperkt worden.

Zo kan je zich voortplanten als positief zien (wordt trouwens ook meestal zo gezien).
Ook een stevige plaats (top van de keten) zal eerder als positief gezien worden.
De combinatie echter van deze twee positieve zaken mond echter uit in iets dat uiteindelijk eens het een bepaald punt overschrijdt (het optimaal aantal mensen) eerder een negatieve invloed heeft op onze leefomgeving.

Nogmaals, je kan eindeloos discussiëren over de verhoudingen instinct, verstand, redelijkheid, mededogen, ... het zijn allemaal begrippen die niet altijd even goed definieerbaar zijn en dat hoeft wat mij betreft ook niet.
Het is ook een discussie waar ik slechts een beperkte bijdrage wil aan leveren omdat het mijn overtuiging is dat je hier nooit (of op z'n minst toch bijzonder moeilijk) uitgeraakt.

Het lijkt me in zekere zin verloren energie.

Je zou het kunnen vergelijken met een ridder die een hele dag zijn harnas staat op te blinken voor de komende strijd de dag eropvolgend.
Het gevolg is dat hij de dag van de strijd geen energie meer heeft om het gevecht te leveren dat echt belang heeft.

Enfin dat is hoe ik het zie.
vg
satiper

Ik herhaal mijn vraag: hoe gaat u de mensen diets maken dat ze minder moeten procureren?
Hoe gaat u dat hier in België doen, in Europa en in de rest van de wereld?
Hoe gaat u ze wakker schudden, indien er zelfs grote delen van de wereld bestaan waar men het omgekeerde indoctrineert?

[bembem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

En wat wil je daar persoonlijk aan doen?
Denk je niet dat heel veel mensen het zo al zien?
Waarom hebben we dan nog altijd zo'n hoog geboortecijfer?



Ik herhaal mijn vraag: hoe gaat u de mensen diets maken dat ze minder moeten procureren?
Hoe gaat u dat hier in België doen, in Europa en in de rest van de wereld?
Hoe gaat u ze wakker schudden, indien er zelfs grote delen van de wereld bestaan waar men het omgekeerde indoctrineert?

kindergeld beperken

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

kindergeld beperken

Inderdaad niet slecht voor onze Westerse wereld, zeker nu met de volksverhuizing van heel wat allochtonen die houden van kroostrijke gezinnen.

Maar denk u niet dat de grootste problemen zich bevinden in heel wat arme landen waar er zo wie zo geen sprake is van kindergeld?

[bembem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Inderdaad niet slecht voor onze Westerse wereld, zeker nu met de volksverhuizing van heel wat allochtonen die houden van kroostrijke gezinnen.

Maar denk u niet dat de grootste problemen zich bevinden in heel wat arme landen waar er zo wie zo geen sprake is van kindergeld?

wat is het probleem daarmee Marie? hoe zouden wij anders aan onze goedkope t-shirts made in Bangladesh etc. geraken?

in tal van Afrikaanse landen heeft de natuur daar zo z'n eigen oplossing voor: Aids.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

wat is het probleem daarmee Marie? hoe zouden wij anders aan onze goedkope t-shirts made in Bangladesh etc. geraken?

in tal van Afrikaanse landen heeft de natuur daar zo z'n eigen oplossing voor: Aids.

Het staat als een paal boven water dat de natuur het laatste woord heeft; geen twijfel aan.

Mijn probleem is niet zozeer de overbevolking die een enorme druk ook op de dierenwereld legt, alhoewel ik de groote, de uitgebreidheid en de hoogdringendheid hiervan zeker niet onken. Het was Satiper die zich daar het meeste zorgen over maakte.

Mijn probleem is eerder de vraag wanneer de mens eindelijk Mens gaat worden en ik vraag mij nu af of we onszelf de weg niet hebben afgesneden door de werking en het positieve zijn van het 'instinct' te banaliseren, te degraderen en zelfs zoveel mogelijk uit te schakelen door het ophemelen van ons verstand dat we ipv als een bijkomend werktuig te gebruiken tot de heerser over ons zijn hebben verheven?

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

En wat wil je daar persoonlijk aan doen?
Denk je niet dat heel veel mensen het zo al zien?
Waarom hebben we dan nog altijd zo'n hoog geboortecijfer?



Ik herhaal mijn vraag: hoe gaat u de mensen diets maken dat ze minder moeten procureren?
Hoe gaat u dat hier in België doen, in Europa en in de rest van de wereld?
Hoe gaat u ze wakker schudden, indien er zelfs grote delen van de wereld bestaan waar men het omgekeerde indoctrineert?

Als kind hoorde ik op school praten over de club van Rome en hun visie over bevolkingsaangroei.
Ik vermoed dat de boodschap bij mij meer doordrong dan bij mijn klasgenoten.
Het is mijn eerste herinnering van de kennisname met de probleemstelling.
Daarna volgden er nog ettelijke andere.
Ondermeer professor E. Vermeers wakkerde het vuur dat aanwezig was aan door zijn manier van praten.
Op zeker ogenblik moet ik iets gedacht hebben in de zin van: 'als we allemaal zouden pleiten met de gedrevenheid van E Vermeersch dan zou de boodschap snel verspreid raken'.

Ik herkende in de woorden van ondermeer E. Vermeersch een waarheid die ik nog maar weinig keren ervaren had bij andere stellingnames.
Op een bepaald ogenblik had ik dus een strijd gevonden die het waard was om gestreden te worden.
De strijd bestaat er wat mij betreft in om het bewustzijn te vergroten/veralgemenen.

Als ieder wereldburger het probleem op de juiste manier inschat dan is de strijd gewonnen.

Dan dalen vanaf dan onze aantallen naar een meer aanvaardbaarder getal met alle weldoende gevolgen van dien.

Hoe ik dat doe?

Zoals ik aangestoken werd door de woorden van onder andere E. Vermeesrch hoop ik op mijn beurt het vuur door te geven aan anderen die het op hun beurt doorgeven enz...
Iedereen strijdt met de middelen die hij heeft (of bereid is in te zetten).
Mijn middelen zijn gesprekken van mens tot mens en de post' s die ik hier plaats.

Dit is min of meer tot waar mijn mogelijkheden/middelen rijken.

Ik voer deze strijd al jaren.
Niet in mijn eentje (gelukkig).

Ik doe het wel al lang genoeg om een verschuiving op te merken.
Toen ik startte (destijds nog op een ander forum) was ik zo goed als alleen met mijn visie.
Na vele jaren zijn er veel medestanders bijgekomen.
Zelfs op politiek vlak beweegt er wat.
Quasi alle politieke partijen voorzien in hun programma' s een koerswijziging wat betreft de kinderbijslagregeling (in goede zin – veelkwekerij wordt niet langer aangemoedigd, eerder ontmoedigd).
Wat mijn persoonlijk aandeel is in deze evolutie zal ik nooit te weten komen.

Is ook niet nodig.

Te ijveren voor de goede zaak en merken dat er af en toe mensen mee aan de kar helpen duwen is wat mij betreft voldoende als beloning.
Ik hoop dus op de verspreiding van het vuur.
Iedereen die kennis neemt van de boodschap kan ze bestrijden, negeren of meehelpen om ze te verspreiden.

Politici zijn in zekere zin terughoudend te breken met oude gewoontes.
Pas als de roep in de straat luid genoeg klinkt vinden ze moed genoeg om de draad op te pikken en te vertalen naar wetgeving die kan helpen het beoogde doel te helpen verwezenlijken.
Aan ons om te zorgen dat het bewustzijn toeneemt, liefst tot iedereen mee is.
Aan ieder de keus om mee te helpen of niet.

Als je zelf ooit wil meehelpen ben je altijd welkom.
Als je op mijn avatar zoekt kom je vanzelf op threads terecht die hierover handelen.

Op deze thread ga ik het hierbij laten omdat dit onderwerp eigenlijk te ver af staat van hetgeen jij hier wil bespreken.
vg
satiper

[skaldis]

Racisme is instinct.

[Peche]

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see

[Peche]

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see

[Peche]

Is een opening in de geest en snelweg om terug geleid te worden naar je instinct?
And if so, kan het 1 doen dwalen in de jungle van beton?
I am not what I see