Petitie: Het nieuwe financieringsmodel hoger onderwijs
 

http://www.decreethogeronderwijs.be/
Bedankt op voorhand

met plezier. tot op de volgende betoging tegen vandenbroucke!

Yup. Ze zijn echt bezig elk kritisch denken uit de universiteiten te bannen. Reden genoeg om het te bekampen.

Kritisch denken?

Aan onze universiteiten?

Toch wel, ik kon niet klagen aan de UGent. Blandijnberg ruleert vetjes.

Vandaag een lezersbrief van Kif Kif in de Knack, zij waren positief over de raad van de Europese Commissie qua kennis en diversiteit om de Lissabondoelstellingen te halen (nl. dat de opdracht is om de vele verloren talenten bij kansengroepen ook aan te spreken.) Ze vergaten er wel bij te zeggen dat men dit door een angelsaksisch discours meent te moeten bereiken, wat VDB in zijn plan ook zo overneemt.

Blijven tekenen.

Laat me raden. We steken dit op de liberalen?

Tekenen ^^

Wat noem je kritisch, natuurlijk? Veel tegenspraak ben ik nog niet tegengekomen. Communicatiewetenschappers en andere softe wetenschappers vullen hele cursussen met uiteenzettingen over de verschillende paradigma's en denkrichtingen, historische overzichten over de geschiedenis van de wetenschap... Niets daarvan aan mijn faculteit. In den beginne was er Smith, en Smith schreef het oude testament, maar toen kwam Keynes de Messias die ons het Licht bracht, dat is zo ongeveer wat men na twee jaar economie geleerd heeft over denkrichtingen. Ik vind het bijvoorbeeld een schande dat niemand de moeite doet om de marxistische economische theorie uit te leggen. Dat zou verplichte kost zijn aan de PercalionUniversiteit.

Mijn favoriete prof Cools heeft ook al getekend. Asjemenou.

Zó cool.

De richting economie is in Vlaanderen nog nooit een hoogvlieger geweest, zuivere exponent van de technocratische houding om te pogen econometrie te laten aansluiten bij de exacte wetenschappen -> zowel neoklassieken als Keynesiaanse Marshallianen. Voor echte "holistische" discussies over de werkelijke economische discussiepunten ben je ironisch genoeg bijna haast compleet aangewezen op de marxistische school, en dit vooral in Frankrijk en de VS. Als je iets wil bereiken in Vlaanderen op economisch vlak, kies je beter geschiedenis en doe je een interdisciplinair onderzoek, beetje naar het voorbeeld in de filosofie volgens de geschiedenis van filosofie-stroming/comparatieve filosofie. Economie bij ons betekent haast per definitie een goede wiskundige analyse maken om zo snel mogelijk je laten kontneuken door de financiële en/of bedrijfswereld.

Dar gaat het nu net om in deze petitie: de mogelijkheden creëren om ook buiten dat vast kader onderzoek te kunnen voeren, zonder om de 2 min. gezaag te horen dat het niet onmiddellijk voordelen voor het bedrijfsleven met zich meebrengt. Tekenen dus.

Ik ga dat niet tekenen maar ik kan me wel grotendeels vinden in wat je schrijft. De opvatting dat het pas wetenschap is als het "zoals de fysica" opgebouwd wordt, zit er diep in; en aangezien fysica zichzelf nuttig kan maken bij het bruggenbouwen probeert men ook om de economie nuttig te maken, als instrument te gebruiken van planners - in het bedrijfsleven of in een overheidsbureau. Het is inderdaad een opvatting die de Chicagoites (zie Friedmans essay over de methodologie) en de keynesianen delen. Ben ik even blij dat ik de Oostenrijkers ontdekt heb...

Maar je geeft me wel extra motivatie om later geschiedenis te studeren eigenlijk.

ik vind dat er in die petitietekst een aantal onverstandige dingen staan. en zelfs een aantal gevaarlijke denkfouten

onder meer de idee dat je geesteswetenschappelijke publicaties niet zou kunnen tellen. het tellen van publicaties in de geneeskunde is ook geen raketwetenschap hoor: die telling steunt daar gewoon op 1) een door iedereen aanvaarde ranking van (top)tijdschriften; 2) een systeem van citation-telling

het opstellen van aanvaarde rankings van tijdscrhiften is in bvb de letteren evengoed mogelijk: in de praktijk bestaat datnatuurlijk ook gewoon al; het is enkel nog niet (helemaal) geofficialiseerd. Niemand betwist dat bepaalde engelse, franse, amerikaanse, zelfs belgischeen nederlandse tijdschriften toptijdschriften zijn, die op een hoger niveau staan dan, pakweg het heemkundig tijdscrhift 'De Leiegouw'. Het komt er nu gewoon op aan die lijsten te officialiseren (dat is bezig) en wat is er dan mis mee te zeggen dateen eenheid die heel veel in toptijdschriften publiceert beter bezig is dan een eenheid die nooit iets publiceert of alleen in makkelijkere tijdschriften?

Is dat niet gewoon hoe wetenschap nu eenmaal werkt?

er stond trouwens een interessante (en volgens mijheel juiste) reactie van VandenBroucke in de Standaard vandaag, precies over de petitie in kwestie

(zie volgende post)

onderdag 28 juni 2007
EEN BEETJE GEMAKZUCHTIG

© MH Michiel Hendryckx
Bekijk de pagina uit de krant

Drie onderzoekers van de Antwerpse faculteit Letteren & Wijsbegeerte trekken van leer tegen de nieuwe financiering voor het hoger onderwijs (DS 27 juni). Bij de berekening van de werkingstoelage van de universiteiten houden we voortaan ook rekening met de onderzoeksprestaties van het academisch personeel. Dat is nadelig voor de humane wetenschappen, stellen zij. Niet dat ze in Letteren & Wijsbegeerte geen wetenschappelijk onderzoek verrichten, maar het is anders dan het onderzoek dat we in rekening zullen brengen. Wat niet telbaar is, telt niet mee en dus, concluderen zij, dreigt hun faculteit de dupe te worden van een financieringsmodel dat hun onderzoek miskent.
Cijfer ik met het nieuwe financieringsmodel daadwerkelijk kwaliteitsvol onderzoek in de humane wetenschappen weg - omdat tellen sneller zou gaan dan lezen, zoals de onderzoekers beweren? Misschien moeten we eerst nog eens lezen wat er in het voorontwerp van het financieringsdecreet staat, vooraleer we de rekening maken.

Wetenschappelijk onderzoek is een van de hoofdopdrachten van een universiteit. En dus willen we bij de verdeling van de werkingsmiddelen ook rekening houden met dat onderzoek. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar is het niet: vroeger werd alleen uitgegaan van het aantal studenten en lag de klemtoon dus uitsluitend op de onderwijsopdracht. Er zijn weliswaar behoorlijk wat kanalen om onderzoek te financieren. Maar die zijn niet altijd gericht op langlopend onderzoek en bieden daardoor te weinig houvast om fundamenten te leggen voor goed onderzoeksbeleid. Met het nieuwe financieringsmodel willen we daaraan verhelpen. Wie pleit voor een kritische, onafhankelijke rol van de universiteit in de samenleving, zou zich daarover moeten verheugen.

Dan stelt zich natuurlijk de vraag hoe we die onderzoeksgebonden middelen over de universiteiten verdelen. Ons voorstel luidt dat een belangrijk deel van de middelen verdeeld wordt op basis van onderzoeksresultaten, te meten aan de hand van onder andere het beruchte tellen van publicaties (hoeveel artikels over het onderzoek verschijnen in wetenschappelijke tijdschriften?) en citaties (hoe vaak wordt dat onderzoek in andere artikels aangehaald?). Die methode is al jaren in gebruik voor de verdeling van de middelen van het Bijzonder Onderzoeksfonds (BOF). In het nieuwe financieringsmodel nemen we die verdeling grotendeels over.

De verdeling van de BOF-middelen gebeurt overigens zonder veel controverse. Wellicht omdat de universiteiten zelf in onderling overleg de precieze samenstelling van de BOF-sleutel bepalen. De overheid neemt die in de regel gewoon over. Recent is de sleutel trouwens nog aangepast met een belangrijke uitbreiding naar sommige onderzoeksdomeinen uit de humane wetenschappen.

Die aanpassing van de sleutel geeft meteen aan dat het best mogelijk is om ook in de humane wetenschappen met publicaties en citaties te werken. In bepaalde domeinen gebeurt het zelfs al. Voor psychologie en economie, bijvoorbeeld, is de situatie nagenoeg uitgeklaard. Ook sociologie, filosofie en geschiedenis schieten goed op met het oplijsten en classificeren van wetenschappelijke tijdschriften. Ook het onderzoek in die disciplines zal dus opduiken in de lijsten met publicaties en citaties.

Stellen dat onderzoek in de humane wetenschappen alleen maar gelezen en niet geteld kan worden, lijkt dan ook een beetje gemakzuchtig. De praktijk bewijst dat het mogelijk is om ook voor geesteswetenschappen betrouwbare indicatoren over onderzoeksresultaten vast te stellen. Dat kan als de universiteiten het eens worden over publicatielijsten, wetenschappelijke tijdschriften, uitgeverijen van wetenschappelijke boeken, enzovoort.

Onze drie Antwerpse onderzoekers en hun sympathisanten kunnen daar alleen maar beter van worden. Ze zullen uiteraard meer gewicht in de schaal kunnen werpen bij de berekening van de financiering van hun universiteit. Maar vooral: door zich in te schrijven in een internationaal aanvaard systeem van meting van onderzoek, zullen ze internationaal ook meer meetellen. Want heel terecht wijzen ze in hun open brief op de waarde en de kwaliteit van hún onderzoek. Waarom zouden ze de resultaten daarvan dan binnen de grenzen van het kleine Vlaanderen houden? Ongewild dreigt het pleidooi van de drie onderzoekers ons in een provincialistische hoek te duwen.

Ook onderzoekers in geesteswetenschappen mogen aangespoord worden om zich meer te meten met hun internationale collega's. Zo worden ze uitgedaagd om de kwaliteitsgrenzen van het wetenschappelijk onderzoek te verleggen. En daar draait het uiteindelijk om, óók in de humane wetenschappen. Kwestie van mee te tellen. Want wie meetelt, wordt ook gelezen.

Frank Vandenbroucke is Vlaams minister van Onderwijs

Lieve praetorian, daar gaat het dus helemaal niét om

Niemand binnen de universiteit of binnen het onderwijsbeleid betwist de noodzaak van fundamenteel onderzoek dat niet door economische of politieke eisen gestuurd wordt onderzoek.

om die reden stelt niemand op de universiteit de onderzoeksdomeinen taalfilosofie, middeleeuwse geschiedenis, theologisch onderzoek in vraag. N-I-E-M-A-N-D

Wat wel in vraagt wordt gesteld, zijn onderzoekers in welke discipline dan ook die geen onderzoek doen. Of te weinig. (Soms is dat begrijpelijk, omdat de verdere werklast soms te zwaar is, en daar moet idd iets aan gebeuren).
Is het daarom zo verkeerd outputindicatoren te hanteren? het zal anders zijn dan vroeger, maar net als vroeger zullen ondezoekers die belangrijke resultaten boeken hoger in aanzien staan dan onderzoekers die dat niet doen. Is dat verkeerd? Ondertussen blijft er voor iedereen netevenveel ruimte voor hoogst origineel,ongewoon, buiten-de-lijntjes onderzoek.

Er wordt door vooraanstaande onderzoekers, om maar iets uit mijn domein te noemen, zelfs gepubliceerd over 'ideeën over masturbatie in vroeg-boeddhistische teksten'. Om maar iets te zeggen. Economisch nut? Nul. Universitaire waardering? Torenhoog, want gedurfd en onderbouwd én gepubliceerd in belangrijke tijdschriften met aanzien

(Maar ik begrijp, voor alle duidelijkheid, wel veel van de bezorgdheden die in de petitie worden uitgedrukt: de veranderingen in de universitaire wereld zijn groot en inderdaad komt het erop aan het fundamentele, 'waardevrije' onderzoek te versterken. de problemen in dat opzicht zijn niet te onderschatten - maar ik weet niet of ze primair te maken hebben met VdB's financieringsmodel)

Als je niet wil belanden in de econometrie, is dat een goede keuze.

Waarom onderzoek humane wetenschappen moeilijker 'meetbaar' is

Historicus Bruno De Wever (UGent):

Omdat het nieuwe financieringsmodel in het hoger onderwijs voorbijgaat aan de 'eigenheid van de humane wetenschappen' krijgen ze een onrechtvaardig lage score, klonk het (DM 27/6). Wat is die eigenheid dan?

Brussel l 'Een doorbraak in een leverziekte krijg je in een internationaal tijdschrift, dat interesseert een specialist in Shanghai ook. De kans dat hij geïnteresseerd is in de geschiedenis van de Vlaamse beweging is klein, maar is het daarom minder waardevol?', zegt professor Bruno De Wever.

Gisteren klonk vanuit de hoek van de humane wetenschappers luid protest tegen een nieuw financieringsmodel voor universitair onderzoek. Het aantal doctoraten en onderzoekspublicaties in internationale, veelal Engelse, hooggespecialiseerde A1-publicaties is vanaf nu ook van tel. "Een systeem met inherente, oneerlijke concurrentie voor humane wetenschappen", waarschuwt Bruno De Wever, professor nieuwste geschiedenis aan de UGent en expert in de Vlaamse beweging.

"Een evaluatie van onderzoek is nodig, maar de tegenstellingen tussen de gebieden waarop je eenzelfde evaluatiesysteem wilt toepassen zijn veel te groot. Je kunt die niet zomaar vergelijken. Bij exacte wetenschappen bestaan gestandaardiseerde kanalen om te publiceren en de kwaliteit te meten. Bij onze vakgebieden heb je die veel minder of andere. Dat hangt samen met de eigenheid van het domein."

De Wever: "Een leverziekte is iets universeels, dat kan mensen over de hele wereld treffen en zoiets krijg je dan ook makkelijker internationaal gepubliceerd. Als een doorbraak aan de KU Leuven een oplossing biedt, wil een leverspecialist in Shanghai dat ook weten. Maar hoe ga je de impact meten van de Belgische politieke geschiedenis in het interbellum?"

"Een Belgische hedendaags historicus heeft zelden iets te melden over de wereld", vervolgt de historicus. "Maar ik heb deze samenleving wel iets te vertellen over fascisme hier. Mijn werk vloeit misschien niet door naar internationale tijdschriften, maar wel naar onze samenleving. Mijn werk is relevant voor politologen of voor wie informatie zoekt over bepaalde verkiezingsuitspraken. Dat is een andere impact, je moet die ook anders meten."

Een taak voor humane wetenschappers is ook in contact treden met de samenleving nu. Dat moet ook meetellen in de evaluatie, aldus De Wever. "Een collega heeft een rapport gemaakt over de verantwoordelijkheid van de Belgische overheid bij de Jodenuitroeiing. Nu lees ik dat in Antwerpen het debat is begonnen over de vraag of de stad excuses moet aanbieden aan de Joodse gemeenschap omdat er destijds merkwaardige dingen zijn gebeurd. Dat is een zeer duidelijke output: een samenleving die daar bewuster van wordt. Maar zoiets telt niet mee."

Ook rechtswetenschappers onderschrijven het probleem. "Als je gespecialiseerd bent in Belgisch privaatrecht kun je nog zo hard je best doen om veel te publiceren, per jaar kunnen er voor heel België slechts vier publicaties voorkomen in ocharme één A1-tijdschrift", formuleert een professor recht van de Universiteit Gent het. "Zelfs als je zou willen, je kunt niet eens uitblinken met vijf publicaties."

Een ander punt is de manier van publiceren, besluit Jürgen Jaspers van de faculteit letteren en wijsbegeerte (UA). "In de geesteswetenschappen is het altijd van belang geweest om boeken te schrijven, bij exacte wetenschappen is dat veel minder zo. Als je een financieringsmodel zou opstellen waarin boeken doorslaggevend worden voor de score, zouden exacte wetenschappen plots minder excellent zijn. Dat is uiteraard onzin, maar het illustreert dat elk domein zijn eigen tradities heeft. One size fits all is niet zomaar toepasbaar."

DM 28/06/07

Merci De Wever.

En vooral blijven tekenen. ^^

De Wever verwoordt een belangrijke en zinnige kritiek die bij velen leeft, maar die daarom nog niet noodzakelijk helemaal correct is

Ten eerste: het voorbeeld van die jaspers bewijst dat je ook output-indicatoren kan ontwerpen waarin boeken wél meetellen (Vdbroucke zelf staat daar ook voor open, zie zijn open brief)

Ten tweede: het is niet omdat het bij vele historici (nog) geen gewoonte is om resultaten internationaal te presenteren, dat die ambitie verkeerd is. Het onderzoek van DW zelf (en nu begeef ik me misschien op glad ijs want mijn repsect voor DW is zéér zéér groot en ik wil hem totaal niet aanvallen) is internationaal zéér waardevol: hij heeft bijzonder belangrijke dingen geschreven over het fascisme in belgie. wat méér is: hij hééft daarover een aantal artikelen geschreven voor een ruimer internationaal publiek. Ik vind het niet verkeerd dat we onderzoekers aan zetten dat vaak/vaker te doen

Tenslotte:op de betekenis van geesteswetenschappelijk onderzoek voor het maatschappelijk debat: daar heeft DW helemaal gelijk. We moeten manieren vinden om bvb rapporten (zoals dat van de Lumumbacommissie, of inderdaad van het onderzoek 'gewillig belgie' over de jodenvervolging) hoger te waarderen. dat is een zeer belangrijke vorm van maatschappelijke dienstverlening die door de aard van het onderzoek moeilijk in te brengen is in de bestaande categorieën. Het is belangrijk daarover na te denken.

Maar nadenken over het laatste punt lukt het best, geloof ik, als we deze belangrijke kwestie losmaken van de discussie over internationaal publiceren. Want die discussie wordt doodgegooid met té ideologische argumenten, terwijl het eigenlijk gewoon erover gaat dat we onderzoekers zoveelmogelijk internationaal willen laten optreden en laten publiceren op een zo 'abstract', internationaal mogelijk niveau

de outputfinanciering voor onderzoeksprestaties bestond toch al? Het plan VDB heeft voor de output voor studenten met zich meegebracht, evenals dat een "student" fysica meer beloond w dan een student "filosofie".

Het probleem met die "hoeveel wordt je geciteerd" is enerzijds dat je veel gaat publiceren, zonder dat kwaliteit hoger te maken dan noodzakelijk (=kwaliteitsverlies) + "ik citeer jou als jij mij citeert"

En E mag dan wel zeggen dat niemand het belang van fundamenteel onderzoek betwist, ze wordt financiëel wel afgestraft omdat toepassingsonderzoek (bv beveiling computerdingen) direct oplevert; terwijl fundamenteel onderzoek pas op langere termijn rendeert (op korte termijn bouw je dus een serieuze achterstand op tov de concurrentie) en elk fundamenteel onderzoekje is nog betwijfelbaar in welke uitkomsten het gaat geven



en ja kritisch denken is niet zo hoogstaand aan t unief, maar het kan enkel nog verergeren wanneer de privé er zich mee gaat bemoeien. En dat is het wel aan het worden: de privé die het onderzoek controleert en daarmee ook de resultaten ervan.

Is dat niet De Broer Van?

Yus, beiden zijn ze gekend om hun encyclopedische kennis over de Vlaamse Beweging. Tamelijk zotjes, vermits de Vlaamse Beweging niet te tellen aantal personen en organisaties had. Als je beweert dat kleinlinks versplinterd was, dan heb je nog niet echt de Vlaamse Beweging onder de loepe genomen.
Ik maak juist een thesis over 1 van die ergste periodes, ik kom gvd zot van al die afsplitsingen en achterkamer liquidaties. Onmogelijk om een globaal verhaal te vertellen, de intriges zijn te ingewikkeld.

En gij wilt dat ik zo'n zever kom studeren? Da ziede van hier, makker! :D

Dat één soort wetenschappelijk onderzoek niet ondergeschikt hoeft te zijn aan ander, lijkt me een evidentie. Toch teken ik deze petitie niet omdat ik hierdoor zou aangeven akkoord te gaan met de momentele financiering van het onderwijs (eender welk niveau), wat ik dus niet doe.

Niets is zever. Alles is zeer boeiend. Het is toch intressant om veel over de Vlaamse Beweging te kennen. Als je dan in een discussie bent met een Vlaams Beweger kan je hem al direct afdrogen. Je weet er gwn meer over als hem.

Kennis is de basis van ons idee. Denk je nu echt dat de ongeschoolde arbeiders iets maar dan ook iets aan dit systeem kunnen veranderen? (nu gak er wss tegen de kar stoempen). Het is aan de intellectuele middenklasse om ideen op te schrijven en te verkondigen. Enzo de arbeidersklasse te mobiliseren.

Het is beter om veel te weten zelfs al is het over uw ideologische vijand.

Maar ik bén uw ideologische vijand! :D

Bruno DW is dan wel gespecialiseerd in die Vlaamse beweging, hij steunt daarom alleszins zijn broertje nog niet. Hij noemde hem in de les eens " het zwart schaap van de familie" :-)
Dewever heeft trouwens een voordrachtsacte voor CAP getekend, dus çava.

Wat dat financieringsdecreet betreft, fundamenteel exact wetenschappelijk onderzoek wordt dan wel veel geciteerd in sommige kringen, maar aangemoedigd wordt het alleszins niet. Percalion kan dan wel zeggen dat het helpt bij het bouwen van bruggem. Maar dat soort fysica heeft niet zoveel meer te zien met het huidige ondezoek. Vandaag de dag doet men vooral onderzoek naar eventuele nieuwe theoretische elementen, naar nieuwe dimensies en naar het onderbouwen van modellen als de String-theory. Dat zijn allemaal zaken die in feite weinig tot geen praktische toepassingen hebben op korte termijn; en zeker niet voor bedrijven, als ze al praktisch nut hebben zal het eerder voor overheden zijn.

Dat onderzoek is volgens mij toch enorm belangrijk, maar zal nooit incentives van de bedrijfswereld krijgen en wordt dus in een anglosaxisch model enorm benadeeld. Het enige waarop men dan kan rekenen is op geld van de overheid, maar als je weet dat het bugdet voor onderwijs sinds de jaren 80 gezakt is van 7 naar 4,9% van het BBP dan valt dat dik tegen.

Overigens worden inderdaad vooral de kritische sociale wetenschappen door het nieuwe model getroffen, maar ik kan maar weinig toevoegen aan wat de profs hier al hebben gegeven.

Ik had trouwens al een paar dagen geleden getekend, toen er een artikel over op onze site stond.

Behalve als het leger er ooit iets denkt mee te kunnen doen?

Zo heeft Batens van de logica fondsen kunnen losweken: hij schreef in de aanvraag dat zijn onderzoek efficiëntere wapensystemen zou kunnen voortbrengen.
Ik lag toch wel eventjes plat van het lachen. :-D
Helaas is dat nu ook niet meer mogelijk, fondsen zijn na de Val verdwenen.

En hoe zit dat in reële termen?

:-D