Hertog van Gelre |
20 september 2008 21:23 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander
(Bericht 3701324)
Ik kan helaas geen Turkse koffie zetten:lol:
|
Turkse methode
Belangrijk bij een Turkse koffie is de selectie van de branding. Veel mensen geloven dat een Turkse koffie vooral bestaat uit donker gebrande koffie. Dit is echter niet juist. De gemalen koffie heeft eerder een rood-bruine kleur. Het traditionele kannetje, de Ibriq (Grieks: Briki) is lang en smal, meestal van koper of brons en beschikt over een lange dunne handgreep. Ibriq's zijn in verschillende afmetingen te koop, een cijfer op de onderkant van het kanetje geeft aan hoeveel kopjes erin gemaakt kunnen worden. De bereiding van Turkse koffie stuit volledig tegen de algemene koffieregel dat je koffie niet mag laten koken.
Stap 1
De mengverhoudingen laten zich makkelijk onthouden: Een eetlepel koffie per kopje, die in de ibriq gezet wordt. Indien men een twee kopjes ibriq gebruikt 2 eetlepels.
Stap 2
We gaan er vanuit dat er een tweepersoons ibriq gebruikt wordt. De vervolgstap is het toevoegen van suiker. Ook twee eetlepels.
Stap 3
Om de juiste maat te bepalen is het handig dat u voor het water toevoegen de originele kopjes gebruikt. Eventueel kunt u de smaak van de koffie nog aanvullen met kaneel of anijs.
Stap 4
Plaats het geheel op een warmtebron. Wacht tot het water aan de kook is. Net op het moment dat de koffie neigt over te koken, neemt u de kan van de warmtebron. De koffie wordt omgeroerd, waarna de kan weer op de warmtebron gaat. Opnieuw aan de kook, en nog een keer omroeren.
Stap 5
Pas als het schuim voor de derde keer bijna tot over de rand is gegaan, kan de ibriq van de warmtebron genomen worden. De Turkse specialiteit kan verdeeld worden. Niet vergeten iedereen wat van het schuim in de kopjes te doen.
|