Een Franstalige Brusselaar, aangesloten bij de Coordination Homosexualités & Droits Humains (van Amnesty International in Franstalig België), werd onlangs het slachtoffer van jonge homohaters. Via Amnesty maakte hij bekend wat hij precies meemaakte. Het (vrij vertaalde) verhaal illustreert hoe homofobie het dagelijks leven van mensen aanzienlijk kan vergallen.
De Brusselaar was onlangs op wandel in de gemeente Elsene. Hij doet zijn verhaal: "Ik wandel van mijn woning naar mijn auto. Ik draag een pak en een das, want ik moet voor mijn werk een klant bezoeken. Mijn draagbare pc heb ik ook bij me. Op het voetpad steek ik 5 jonge Marokkaanse Brusselaars voorbij. Zij lopen dus achter me. De jongeren beginnen me te beledigen en roepen 'jeannet' en 'flikker'. Ze eisen ook dat ik mijn pc afgeef."
"Ze volgen me, maar ik blijf onverschillig voor hun beledigingen. Ze versnellen hun pas, en ik doe hetzelfde. Dan beginnen ze me te bespuwen. Ik draai me een eerste keer om en vraag kordaat of ze me met rust willen laten. Zij lachen om het gezicht dat ik trek: ik heb uiteraard schrik, want zij zijn met z'n vijven en maken me op straat belachelijk."
De man loopt voort, en krijgt opeens een eerste schop van een voet. Er wordt ook naar zijn pc geschopt. Hij probeert voort te lopen, maar zijn wagen staat jammer genoeg iets verder dan de school van de jongeren. "Zij lopen dus dezelfde kant uit en omsingelen me uiteindelijk." De "omsingeling" gebeurt vlakbij de speelplaats van hun school.
De allochtone jongeren blijven maar scheldwoorden gebruiken en vinden het fijn hun slachtoffer duwtjes te geven. "Ik zie hun gezichten nu voor het eerst goed, ze zijn nog heel jong. Ik ben geschokt door de wijze waarop ze me behandelen. Ze lijken me te verachten zonder me te kennen. Ik merk ook dat sommige van hen niet op hun gemak zijn. Een vrouw aan de overkant van de straat geeft ze op hun donder, en ze lopen snel de school binnen."
Het slachtoffer is vastbesloten de school binnen te gaan om zijn beklag te doen. Dat lukt niet, want alle leerlingen op de speelplaats beginnen naar hem te roepen en allerlei verwensingen te uiten. "Ik voel me vernederd en ben razend! Ik probeer een andere poort, maar zie geen mogelijkheid om een kantoor of wat dan ook in de school te vinden."
De man besluit naar de politie van Elsene te gaan om klacht in te dienen. De smeris van dienst neemt zijn woorden niet echt ernstig. "Moeten we dan op alle straathoeken politieagenten gaan zetten?", klinkt het laconiek. Het slachtoffer is gehaast, dringt niet aan en vertrekt. "De dag daarop keer ik terug naar het politiebureau. Een andere agent is dan bereid mijn klacht te noteren."
Een dag later belt de Brusselaar naar de school waar de jongeren binnenliepen. Hij krijgt de prefect van de school aan de lijn. Die is verrast en verbaasd. "De prefect stelt me voor om naar zijn kantoor te komen zodat ik de daders kan aanwijzen. Hij wil niet dat de feiten onbestraft blijven. Ik sla zijn voorstel af, omdat de school slechts een straat verwijderd is van de straat waar ik woon. De leerlingen passeren dagelijks langs mijn woning om de bus te nemen. Ik heb geen zin om het slachtoffer van vergeldingsmaatregelen te worden."
Momenteel durven de man en zijn levenspartner niet meer te voet te gaan. Ze durven nog minder hand in hand over straat te lopen wanneer de school bezig is. "In de weekends, tijdens schoolvakanties en 's avonds is er geen probleem in onze wijk."
In bepaalde Brusselse wijken zijn dit soort toestanden niet uitzonderlijk. "Maar veel Brusselaars weten dat niet." De man wil "bepaalde groepen jongeren" niet met de vinger wijzen, maar vraagt zich wel af hoe het komt dat ze zich zo gedragen en wat er kan gebeuren om de situatie te verbeteren.
Amnesty vindt dat er op school veel meer over (homo-) seksualiteit moet worden gepraat. Homo's en lesbiennes zijn nog te vaak het slachtoffer van seksistisch en homofoob gedrag, hoewel de holebi-emancipatie duidelijk is verbeterd. De holebi-sectie van Amnesty Belgique wil een "pedagogisch dossier" samenstellen over de schendingen van de mensenrechten van holebi's en transseksuelen. Zo'n dossier zou op scholen kunnen worden gehanteerd om iets te doen aan ontoelaatbaar gedrag en aan de vooroordelen.
Bron:
www.hetrozehuis.be
