LSP: Een socialistisch programma tegen de verhoging van de studiekosten.
 

Goed dat de LSP naar alternatieven zoekt voor een socialer onderwijs. Maar gaat ze niet te ver in het betrekken van de farmaceutische industrie, fiscale fraude, etc. Nu wordt alles op een nogal warrig hoopje gegooid.

Misschien wil de LSP veel zaken tegelijk zeggen, die op zich met elkaar verbonden zijn en waartussen wisselwerkingen bestaan. Er is immers zoveel waarmee rekening gehouden moet worden om een enigszins correcte analyse te kunnen maken. Wat het natuurlijk moeilijker maakt.

Wat niet wegneemt dat ik het stuk voor stuk eens ben met deze standpunten.

De rol van de farmaceutische industrie is niet te onderschatten. Iedereen die wat leest over, bijvoorbeeld, gezondheidssociologie, komt toch tot een aantal heel pijnlijke vaststellingen. Misschien moet die rol dieper uitgewerkt worden, maar volgens mij valt dat buiten het bestek van de opinietekst.

Ik vind het wat oneerlijk dat ze het geld voor onderwijs in % van BBP voorstellen. Sinds 1980 is het BBP ongeveer verdubbeld dacht ik. Dus 4,9% van het dubbele is nog altijd meer dan 7% van de helft.

Je kan enkel vaststellen dat de uitgaven voor onderwijs minder snel gestegen zijn dan het BBP. Maar is dat noodzakelijk slecht? Uitgaven voor gezondheidszorg stijgen bijvoorbeeld bijna dubbel zo snel als het BBP.

Een socialistisch programma? Mijn bijt Hond?

De uitdagingen voor het onderwijs zijn ook veel groter geworden tov 1980. Zie maar naar de scholingsgraad die van een arbeider vandaag verwacht werd tegenover 30 jaar geleden. Er moeten dus sowieso een pak meer middelen naar onderwijs gaan om jongeren voldoende kansen te geven op de arbeidsmarkt.

Bovendien geeft het percentage aan welk belang de politici de afgelopen 30 jaar aan de (publieke) financiering van het onderwijs hechtten. In principe kan je nooit genoeg geld besteden aan onderwijs. Economisch gezien kan een arbeider mss overgekwalificeerd zijn, vanuit het standpunt van de persoonlijke ontwikkeling absoluut niet. Als dus de totale rijkdom stijgt, pleit ik ervoor om ook het aandeel van de middelen die naar onderwijs gaan te doen stijgen, ook al heeft dat niet altijd een direct economisch nut. Je doet er echter wel de mensheid mee ontwikkelen!

Wie op de link onderaan de openingspost klikt, en dus naar de oorspronkelijke tekst gaat, kan zien dat het grootste deel van de tekst een opsomming is van standpunten, elk voorzien van een bolletje.
Bij het copy-pasten is dat blijkbaar verloren gegaan.
Daardoor lijkt, wat eigenlijk een opsomming is van eisen op een volle tekst. Tekst die echter niet vloeiend is.

Met een BBP dat zoveel hoger ligt, kunnen de mensen dat ook beter zelf betalen. €1000 aan onderwijs uitgeven nu, is voor veel Belgen makkelijker dan wanneer ze datzelfde bedrag in 1980 hadden moeten uitgeven.

Persoonlijke ontwikkeling doe je beter niet op de kap van anderen.

Als het aandeel van het ene stijgt, dan moet het aandeel van het andere dalen. Welk had je in gedachten?

De inhoud weegt alleszins sterker door dan de vorm ;-)

Wat is de armoedegrens?
Was de armoedegrens altijd dezelfde?
Evolutie van het aantal inwoners onder deze armoedegrens?

De armoede grens is ongeveer 650€ per maand.
In 18 jaar SP.A beleid is het aantal mensen onder de armoedegrens verdubbeld van 8 naar 15%.

Het is zeker niet zo rooskleurig zoals jij het hier voorstelt. Statistieken tonen aan dat de studiekosten serieus gestegen zijn, dat mensen veel meer aan huisvesting moeten betalen dan vroeger, dat de voorbije 10 jaar de reele lonen met 10% zijn gedaald, dat armoede gestegen is...

ok, laten we onderwijs afschaffen. De jongeren van vandaag leren immers op de kap van de werkenden van vandaag en gisteren. :roll:

De winsten?

Al deze zaken hebben met elkaar te maken. Maar door af te geven op de farmacie-industrie gaan studenten eerder van je doel vervreemden dan zich er met veréénzelvigen.