Stiefouders en medebeslissingsrecht
 

Kamerlid Sabien Lahaye-Battheu en senator Martine Taelman hebben een wetsvoorstel klaar dat stiefouders meer rechten wil geven. Stiefouders die al twee jaar samenleven met een van de biologische ouders en al één jaar mee instaan voor de opvoeding van het kind, zouden medebeslissingsrecht krijgen over bijvoorbeeld de school- of de studiekeuze. Zowel gescheiden ouders als stiefouders hebben bedenkingen bij het voorstel.

Ik vindt niet dat een stiefouder meer te zeggen mag hebben dan een van de gescheiden ouders.
Daarbij, als de stiefouder het moet hebben van een wet om het moreel gezag af te dwingen tegenover de kinderen van de partner, dan vrees ik voor ongelukken.

Het is niet meer dan logisch dat de stiefouders, die per slot van rekening ook mee instaan voor de opvoeding, medebeslissingsrecht krijgen.

In vele gevallen zijn de stiefouders vaak de oorzaak van de scheiding en van de vele problemen tussen de gescheiden ouders.

In nog meer gevallen word door stiefouders vaak de keuze van de opvoedende ouder beïnvloed en is dit vaak niet de keuze van het kind zelf, maar een opgedrongen keuze van de ouder of stiefouder.
Men zou er veel beter aandoen om de stiefouder mee verantwoordelijk te stelen bij het wangedrag en niet respecteren van de echtscheidingsovereenkomsten, zodat deze de opvoedende ouder minder zal opzetten om het omgangsrecht en/of de onderhoudsverplichtingen te schenden.
En er ook de wet op toepassen.


Het wetsvoorstel is trouwens een slag in het water, want de meeste stiefouders beslissen nu reeds mee en het aantal gevallen waarbij de niet opvoedende ouder ingrijpt is zeer laag en word voor 85% gewonnen in de rechtbanken door deze ouder, gewoon omdat die vaker de mening van het kind zelf volgt dan de stiefouder of opvoedende ouder.


Dit wetsvoorstel is trouwens niets anders dan een zoveelste poging om de natuurlijke vaders van gescheiden koppels nog meer buiten spel te kunnen zetten.
Het komt dan ook niet zonder reden van 2 gescheiden vrouwen.

Indrukwekkend...

Hoe kan je in zo'n kort bericht zo veel bullshit neerschrijven? Jij gaat hier uit van veronderstellingen die nergens op gebaseerd zijn en leidt daar conclusies uit af die nergens op slaan. De stiefouder mag geen medebeslissingsrecht hebben, maar mag wel mee de verantwoordelijkheid dragen wanneer het misloopt? Hoe denk je dat te verdedigen?

Je hebt daar natuurlijk onafhankelijk bronnen voor om dat allemaal te ondersteunen, of is het je "gevoel" dat je die cijfers ingeeft?

Juist ja... :roll:

Al aan het ijveren voor als één van die stiefouders toevallig homo is , zeker ?

Ik heb al wat commentaar hier gegeven: http://forum.politics.be/showthread.php?t=126733

Ik beeld me gewoon in dat elk van mijn ex-vriendinnen na 1 maand of 2 maand mede zou gaan beslissen, en dat er langs de kant van mijn ex ook al iemand is die zijn eigen nep-persoonlijkheid wil uitleven op kinderen bij gebrek aan moreel gezag. Is het je ook opgevallen dat er zedig gezwegen wordt over wie de kinderalimentatie betaalt?

Ja.

Dus, als ik je goed begrijp kiezen kinderen meestal de kant van de biologische ouders, ondanks de inspanningen van een stiefouder.

Medebeslissingsrecht van de ouders moet rechtevenredig zijn met de hoeveelheid voogdijschap. Als de stiefouder officieel voogd is heeft die zeggenschap, zo niet, dan niet. Is toch een kwestie van hoe gescheiden/hertrouwde ouders dat zelf willen regelen. We hebben niet meer wetten nodig die voorschrijven hoe men iets dient te regelen.

Daar is iets van. Als ik me niet vergis zijn het dezelfde die niet zo lang geleden een verplicht vaderschapsverlof wilden invoeren.

Toch twee bedenkingen:

- Als de wet wordt goedgekeurd, is die ook geldig voor stiefvaders. Of zijn er meer stiefmoeders dan stiefvaders ?

- Als een biologische ouder overlijdt, dan heeft de partner-stiefouder geen recht meer om de stiefkinderen te zien. Daar klopt volgens mij iets niet. Een grootouder heeft dus meer rechten dan een partner-stiefouder.

Hoe dan ook. De teneur in het uitgebreid artikel in DS, en het waren practisch allemaal stiefmoeders aan het woord, is dat ze tegen de invoering van het wetsvoorstel zijn.

Wat bedoel je met officieel voogd ?

Als een gescheiden vrouw hertrouwt kan ze volledige voogdij opeisen, ook voor haar nieuwe man. Die man krijgt dan medebeslissingsrecht.

Dik fout ja.

Een wettelijke ouder blijft zijn hele leven lang de wettelijke ouder en voogdij behouden.
De meeste vrouwen denken dat ze hun ex gewoon kunnen negeren en aan de kant schuiven als ouder en zonder rechten kunnen zetten, gewoon omdat justitie te laks is de wetten toe te passen die er zijn.

Voogdijschap kan enkel overgaan op derde als de rechtbank de wettelijke ouders uit hun volledige ouderschap heeft ontzet.

Een stiefouder kan opvoedingsrechten bekomen, maar verliest deze direct nadat de relatie tot een einde is gekomen. Zelfs al is dat een relatie van meer dan 10 jaar en is het beëindigen van de relatie het gevolg van het overlijden van de opvoedende ouder.

Stiefouders hebben geen bloedverwantschap of wettelijke banden met hun stiefkinderen en daardoor dus ook geen medebeslissingsrechten.
En dat is maar goed ook.

Een grootouder heeft bloed en wettelijke verwantschap met het kind, de stiefouder is slechts een persoon die gekozen is door de ouder om in het leven van het kind te verschijnen als belanghebbende, en het hemd is nog steeds nader dan de rok.

Bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Bij elke scheiding gaan de kinderen vroeg of laat steeds opzoek naar hun biologische herkomst, iets dat een stiefouder hen vaak probeert te ontzeggen uit angst dat de kinderen achter de waarheid over hun verleden komen.
Want kinderen worden maar al te vaak tegen de andere ouder opgezet door de opvoedende ouder en stiefouder.

En in onze maatschappij heerst er nog steeds de achterlijke mentaliteit dat kinderen beter af zijn bij hun natuurlijke moeder dan bij hun natuurlijke vader.
En ja die kinderen gaan op een bepaald ogenblik in hun leven inderdaad opzoek naar zichzelf en hun genetische herkomst.

Dit is helemaal geen bullshit, maar zuivere realiteit.

Het aantal echtscheidingen waarbij de vrouw de schuldige is, maar wel alle rechten op de kinderen behoud ligt een pak hoger dan het aantal echtscheidingen waarbij de vader de kinderen krijgt toegewezen, schuldig of niet.

Cijfers kan je opvragen bij justitie en bij gescheiden vader.

Het aantal kinderen dat zonder veiligheidsreden door hun moeders van de wettelijke en biologische vaders word weggehouden ligt enorm hoog.

Je hebt m.a.w. geen bronnen om je beweringen te staven. Dat is genoteerd.

BTW: schuldechtscheiding bestaat niet meer.

Schuldechtscheiding bestaat nog wel, enkel kan men er niet meer juridisch voor gestraft worden.


En ik gaf je toch de link naar de bronnen, je moest het enkel zelf intikken op Google.

Zal dat dus ook maar doen voor jou

http://www.gescheidenvaders.org/


Want jij bent duidelijk zelf geen ouder en begrijpt dus niets van de problemen van gescheiden ouders, waar de ene het omgangsrecht van de andere met alle wettelijke en onwettelijke middelen probeert te verhinderen.

Ik vroeg een onafhankelijke bron. Dit obscure webstekje van verzuurde mannen die zich te kort gedaan voelen en wraak op hun gewezen wederhelft willen, is dat zeer zeker niet. Kom eens met concrete, onafhankelijke cijfers over de brug, knul.

Kwatsj. Jij weet hoegenaamd NIETS over mijn privé-leven. Gelieve er dus ook geen uitspraken over te doen. Ik kom héél goed overeen met de moeder van mijn zoon, dank je wel. Maar eerlijk is eerlijk: wij waren nooit getrouwd. Hoedanook: niet elke echtscheiding is een vechtscheiding. Er zijn ook mensen die op een beschaafde manier uit elkaar kunnen gaan.

Het probleem zijn niet de gescheiden ouders, maar in de meeste gevallen de nieuwe partners van de ouders, die de andere ouder als een concurrentie zien en hen willen vernietigen.