| N-SA |
7 februari 2010 18:50 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door daiwa
(Bericht 4586824)
Ik heb mij van in het begin vragen gesteld waarom N-VA een op politiek vlak vrijwel onbekende Muyters een ministerpostje gaf.
Ik had eerder een Jambon of een Demesmaeker verwacht van wie men weet dat die écht Vlaams gezind zijn.
Bij Muyters heb ik mijn twijfels en die zijn nog vergroot na het lezen van onderstaande post.
http://forum.politics.be/showthread.php?t=134757
De Brussels Metropolitan Region is één van de geesteskinderen van N-VA minister Philippe Muyters , een initiatief dat regelrecht ingaat tegen de Vlaamse belangen.
|
Natuurlijk is hij dat niet. Dit gaat rechtsreeks één van de voornaamste kritieken aan die N-SA levert op de (partijpolitieke) Vlaamse "Beweging": de luiheid en/of de onbekwaamheid om een gedegen nationalistische visie op mens, maatschappij en economie uit te werken en na te streven. En dan krijg je situaties zoals deze waarbij ze beroep moeten doen op externen die van het Vlaams-nationalisme en haar stemmenwinst gebruik maken om hun eigen agenda door te voeren. Muyters is een liberaal, een internationalist dus. Toen hij door N-VA tot minister werd gebombardeerd, had hij niet eens een lidkaart van dat partijtje.
Anderzijds denken sommigen in die (partijpolitieke) Vlaamse Beweging dat het opvrijen van de ondernemers in Vlaanderen hen politieke macht en invloed zal opleveren (Muyters is oudgediende van Voka). Een kapitale misrekening! De huidige ondernemerswereld is zowat de belangrijkste gangmaker van elke vorm van liberalisme en afbraak van de bevoegdheden en invloeden van de nationale staat. Bovendien krijgt de Vlaamse Beweging op geen enkel moment of wijze toegang tot die kapitalistische elite die wel macht heeft om het staatkundig status-quo te beïnvloeden; de haute finance dus, waar de belgicisten comfortabel zetelen. Het Vlaams-nationalisme kan enkel slagen door het te combineren met een 21ste eeuws, hedendaags realistisch en niet-marxistisch antikapitalisme die de belangen van de belgicistische haute finance doorkruist. Zoniet, zal men tot het einde der dagen mogen leuteren over B-H-V, over taalkwesties, over splitsingen allerhande terwijl de belgische machthebbers zich in realiteit geenszins bedreigd voelen. Want die laatste zal telkens weer zwakke Vlamingen in de ondernemers- en financiewereld, de politiek en andere machtscentra vinden die bereid zijn hun volk en Vlaanderen te verraden om in de gunst te staan bij het establishment met alle leuke (materiële en statusgebonden) voordelen die dit te bieden heeft, en wie niet plooit wordt eenvoudigweg uitgerangeerd. |
