Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dixie
(Bericht 4848819)
ja tuurlijk, heel vergelijkbaar ... 8O:roll:
|
Ja natuurlijk is dat zeer vergelijkbaar. De Irakezen vechten op de manier die hun het efficiëntst lijkt. Als ze weten dat kinderen niet stante pede geëxecuteerd worden, dan zullen ze kinderen inzetten. (Voor alle duidelijkheid: het artikel spreekt slechts over enkele kinderen.)
(1) Daar zit zo een eigen dynamiek achter: kinderen zijn - alle emotionele onzin ten spijt - goedkoper. Er kroop immers minder energie en geld in om een kind groot te brengen dan om een volwassene groot te brengen. Dat is overigens ook de reden waarom het Amerikaanse leger recruteert in first-shooter-game-communities: die idioten werd dankzij die spelletjes juist aangeleerd hoe te schieten en hoe dekking te zoeken. Dat is al wat je moet weten om met een geweer om te gaan. Mensenrechten, de Conventies van Genève, gelijk welke moraal of andere onzin is strikt genomen niet noodzakelijk om een combat force samen te stellen. De VS houden zich er - net zoals verzetslui her en der - dan ook niet mee bezig. De oorlog winnen is immers de eerste (en voor strijdende partijen vaak de enige) bekommernis. Op al de rest kan je besparen.
(Voor alle duidelijkheid: als je tegen dit soort van koelbloedige economische berekening bent, moet je misschien pleiten voor het doen naleven van het oorlogs- en het humanitair recht. Dat is de enige methode om oorlogen een beetje menselijker te maken.)
(2) Indoctrinatie dient zich aan in verschillende vormen. De kinderen waarover de majoor spreekt zijn wellicht voldoende geïndoctrineerd (of kunnen om andere redenen het gevaar niet inschatten). Voor de 'volwassen' soldaten langs VS-zijde geldt ongetwijfeld hetzelfde. Het is ook bij jongeren (twintigers) een fenomeen dat voorkomt: twintigers zijn achter het stuur minder ervaren maar ook duidelijk roekelozer dan ouderen. Naarmate men ouder wordt (en ook meer mentaal volwassen wordt) begint men meer waarde te hechten aan zijn oude dag, zijn kinderen,... kortom aan het leven zelf. Je ziet dat ook aan de meer verantwoorde rijstijl (of levensstijl) die mensen aannemen van het ogenblik dat ze kinderen hebben. Anders verwoord: ook jongeren staan nauwelijks stil bij de eigenlijke gevaren waaraan ze zich in zo'n oorlog blootstellen. Hoeveel vijftigplussers zouden er hun zoon naar Irak willen zien vertrekken? Het naar het front sturen van jonge twintigers uit sociale subklassen verschilt in dit opzicht niet wezenlijk van het naar het front sturen van kinderen.
|