Provincies gaan in het verzet
 

De provincies gaan in het verzet tegen het voornemen van de Vlaamse overheid om hen uit te kleden. Ze verdenken die Vlaamse overheid ervan dat ze hun (vaak goede) provinciale dienstverlening willen afpakken om er haar eigen bodemloze putten mee te dempen.

Ze wijzen er terecht op dat men provincies niet kan verbieden om onderwijs te organizeren als private instellingen dit volgens de grondwet ook mogen. Ze wijzen er ook op dat provincies gaten in het onderwijsaanbod opvulden waarin anderen niet waren geïnteresseerd. Misschien gaat de bevoegdheid voor onderwijs beter naar de provincies?

De provincies hebben groot gelijk. En Limburg kan niet genoeg in verzet gaan!

Is Vlaanderen een unitaire deelstaat? Zo ja, dan zijn voorstanders van een onafhankelijk Vlaanderen voorstanders van een unitaire staat. Zo nee, dan kan Vlaanderen geen bevoegdheden van de provincies afnemen zonder toestemming van die provincies.

Vlaanderen begint teveel Belgische neigingen te krijgen, dus is het niet slecht dat provincies en gemeenten eens op hun strepen gaan staan.

Unitaire neigingen, bedoel je. Ik zie geen Belgische regeringen meer bevoegdheden terugvragen dan doorspelen.

Het lijkt wel dat een overgang van België naar Vlaanderen een overgang van een federale naar een unitaire staat inhoudt.

Decentralisatie? Schijn kan soms toch bedriegen. Vlaanderen staat met 6 miljoen inwoners amper dichter bij de mensen dan België met 10,5 miljoen inwoners.

Een grote decentralisatie zou betekenen dat overheden, op welk niveau dan ook, zo weinig mogelijk wetten maakten, zodat het zwaartepunt bij het individu komt te liggen, het kleinste bestuurlijke niveau.

Decentralisatie is een proces dat doorgevoerd dient te worden bij bevoegdheden die bij een overheid eigenlijk niet op zijn plaats zijn. Dat uit zich in wetten die de mens een gevoel van onvrijheid geven en niets maar dan ook niets bijdragen. Voorbeelden: Wetten over euthanasie, abortus, hoe hoog een huis mag zijn, welke godsdienst je moet belijden, ...

Buiten sociale zekerheid zie ik niet echt veel bevoegdheden die bij eender welke overheid op hun plaats zijn. Wat willen wij, mensen, niet Vlaanderen en Wallonië, nog samen doen?

Maar ik vraag me af kan de Vlaamse overheid niet even goed wat de provincies nu doen (toch bij onderwijs) de uitbating is bij sommige provincie maar de inspectie daarintegen is Vlaams

Vlaanderen is zo te zien al onmachtig om in Brussel voldoende Nederlandstalig onderwijs in te richten.

De provincies hadden al lang afgeschaft moeten worden. Een overbodig en duur tussenniveau, dat geen enkele meerwaarde te bieden heeft.

²
Overbetaalde nitwits gaan in het verzet zou een betere titel van deze topic zijn.

Er kan inderdaad heel wat vereenvoudigd worden op bestuurlijke niveaus en bespaard worden op bijbehorende politieke mandaten en ambtenarenwerk.

De eerste onderverdeling van België zijn gemeenschappen en gewesten. Samen zijn het er zes, die elkaar in grote mate overlappen. Die kunnen vervangen worden door een ander soort deelstaat die de bevoegdheden van gemeenschappen en gewesten heeft. Dat bespaart ons al van ten minste twee deelstaten.

We hebben ook 589 gemeenten. Daar kan ook zeer veel op bespaard worden door een paar kleinere gemeenten samen te voegen. In het verleden is dat al een paar keer gebeurd. Ik ben ervan overtuigd dat er netto nog een paar 100 gemeenten kunnen verdwijnen.

De provincies kunnen afgeschaft worden en die bevoegdheden kunnen gedeeltelijk naar de deelstaten en gedeeltelijk naar de grotere gemeenten verhuizen.

Feit is, indien niet enkel België, maar ook de onderverdelingen van België federaal zijn, dan moeten alle onderverdelingen van België akkoord gaan met die hervormingen vooraleer ze doorgevoerd kunnen worden.

ik snap die politiekers toch niet. Enerzijds willen ze overal niveaus bijmaken en postjes uitvinden en spreken ze wel over regionaliseren e.d. terwijl alles al op plaats was op 10 regio's te maken zonder die dure parlementen ter hoogte van gemeenschappen, gewesten e.d. rommel.

10 of 11 deelstaten zou inderdaad goedkoper en efficiënter zijn dan 6 elkaar gedeeltelijk overlappende deelstaten met nog eens 10 provincies erbovenop.

Gemeenschappen EN gewesten opheffen zou een even goede besparingsmaatregel als, zo niet, een betere dan provincies opheffen zijn.

Dan kom je dichter bij het Zwitserse federale staatsmodel met zijn 26 kantons (http://nl.wikipedia.org/wiki/Kantons_van_Zwitserland). Provincies staan veel dichter bij de bevolking dan de gewesten die kwa schaal niet echt veel moeten onder doen voor België. Een federatie van provincies lijkt mij dan ook logischer.

Dat zou je evengoed kunnen zeggen van de gewesten en gemeenschappen, die kwa schaal eigenlijk niet zoveel dichter bij de bevolking staan dan de federatie en zelf de unitaire toer opgaan. Nogal wat West-Vlamingen en Limburgers vinden dat hun provincie en Europa meer voor hen doen dan de Vlaamse en Belgische overheid die hun beleid eerder op de stedelijke Vlaamse Ruit richten. Vraag West-Vlamingen en Limburgers in een referendum of ze hun provincie willen afschaffen, en ik ben er zeker van dat een meerderheid van hen dit niet zal willen. De meeste voorstanders van afschaffing van de provincies wonen verhoudingsgewijs in de stedelijke Vlaamse Ruit.

Je zou even goed de provincies de volledige bevoegdheid over onderwijs kunnen geven.

Om die reden zou het interessant zijn om er een zelfstandige federale entiteit met door de bevolking verkozen overheid van te maken. Zie http://forum.politics.be/showthread.php?t=142675

Zouden we niet beter eerst de provincies zelf hertekenen? De huidige grenzen zijn een product van de Napoleontische willekeur. Noch historisch, noch cultureel noch sociaal-economisch slaan ze ergens op.

Ik ben Vlaamsgezind, maar zeker niet unitaristisch. Vlaamsgezindheid impliceert voor mij het loskoppelen van de staatsstructuur van het staatsbeginsel.

La Flandre sera unitaire ou elle ne sera pas, dat zou pas een schrikwekkende uitspraak zijn.

Ik ben een voorstander van een fraktaalfederalisme dat via een kaskade van referenda naar Zwitsers model van onder naar boven wordt opgebouwd. Deelgebieden zouden via referenda kunnen beslissen om zich aan te sluiten bij andere gemeenten / streken / provincies / streek- en plattelandsgewesten. Provincies, streken en gemeenten zouden dan allemaal gedecentralizeerd zijn. Want waarom de ene staat door een andere vervangen als de nieuwe staat uiteindelijk dezelfde struktuur en bestuurskultuur als de oude staat overneemt?

De gemeentefusies van 1977 tonen aan hoe het niét moet. Toen werden veel dorpen die eigenlijk niet bij elkaar hoorden in naam van de efficiëntie bij elkaar gevoegd in nieuwe fusiegemeenten zonder dat rekening werd gehouden met de plaatselijke sociologische werkelijkheid. Op sommige plaatsen zijn die gemeentefusies nog altijd niet verteerd, en in Antwerpen is ze zelfs gedeeltelijk teruggedraaid door het invoeren van distriktraden. Bovendien leek het besparend effekt tegen te vallen omdat er in de nieuwe fusiegemeenten omwille van de interne vrede een wafelijzerpolitiek tussen de verschillende deelgemeenten werd gevoerd. Als de ene deelgemeente een kultureel centrum of sportcentrum kreeg, dan moest de andere er ook eentje hebben. Waar zit dan je winst?

In om het even welke staatsstruktuur (Europa, BeNeLux, België, Vlaanderen, West-Vlaanderen,...) is mijn geboortestreek, de Westhoek, een uithoek. En centralistische staatsstrukturen hebben de neiging om de randgebieden van hun land stiefmoederlijk te behandelen. Op zijn minst moet er dan sprake zijn van een fraktaalfederalisme van onder naar boven die met een kaskade van referenda wordt opgebouwd. Dorpen en wijken vormen een federale gemeente, gemeenten vormen een federale streek, streken vormen een federale provincie, en provincies vormen een federale Verenigde Provincies van de Lage Landen (een soort Zwitserland aan de Noordzee). Zo hebben ook de uithoeken voldoende autonomie om hun eigen problemen aan te pakken. En zo worden bestuurlijke entiteiten via referenda meer aangepast aan de sociologische werkelijkheid en kunnen ze via toekomstige referenda ook mee evolueren met de veranderende sociologische werkelijkheid. Hoe dan ook zouden alle bestuurlijke en andere institutionele veranderingen via referenda moeten worden goedgekeurd. Het zijn tenslotte de plaatselijke inwoners die ermee moeten leven, en niet alleen degenen die ze bedenken. Strukturen zijn er voor de mensen; niet omgekeerd.

Zelf ben ik van het principe dat het zelfbeschikkingsrecht van individuen en lokale gemeenschappen principieel op gelijke voet staan als deze van regio's, landen en staten. Enkele vroegere diskussies daarover kan je vinden in :

Hoever mag individueel zelfbeschikkingsrecht gaan?
http://forum.politics.be/showthread.php?t=4704

Individualizering: alternatief voor regionalizering?
http://forum.politics.be/showthread.php?t=8414