Politics.be - Journalist verzaakt zijn taak

Journalist verzaakt als het om cannabis gaat
Als het om cannabis gaat verzaken Nederlandse journalisten structureel hun taak: het controleren en kritisch volgen van de macht en het toepassen van wederhoor. Zou dat komen omdat zoveel journalisten alcoholverslaafd zijn?, vraagt Derrick Bergman zich af.

Vrijwel dagelijks berichten de media over cannabis en coffeeshops. Elke opgerolde wietkwekerij krijgt een een-kolommertje en elke politicus of politieman die iets te melden heeft over cannabis vindt een luisterend oor. Het controleren van beweringen of het toepassen van wederhoor wordt daarbij steeds zeldzamer. Hoe vaak hebben we niet gehoord en gelezen dat ‘tachtig tot negentig procent van de Nederlandse wiet voor de export bestemd is’? Deze volkomen uit de lucht gegrepen schatting is afkomstig van Max Daniel, voormalig hoofd van de Taskforce Opsporing Georganiseerde Hennepteelt. Dezelfde Daniel beweerde jarenlang dat alle Nederlandse wietkwekerijen samen de oppervlakte van de provincie Utrecht overtreffen.

Dit soort bizarre claims wordt klakkeloos overgenomen. Nooit stelt een journalist de voor de hand liggende vraag naar welke landen al die Nederlandse wiet wordt geëxporteerd. Anno 2011 wordt namelijk in heel Europa wiet geteeld; een Engelse politieman verklaarde onlangs op de BBC dat zijn land volledig zelfvoorzienend is geworden en geen gram wiet meer hoeft te importeren. Nog belangrijker is het gegeven dat zolang cannabisteelt verboden is, niemand ook maar bij benadering weet hoeveel wiet er hier wordt gekweekt, laat staan welk deel daarvan bestemd is voor export.
.....
Iets soortgelijks geldt voor het THC-percentage in Nederwiet. Al jaren melden de media dat dit percentage blijft stijgen. Wat zijn de feiten? Elk jaar koopt het Trimbos Instituut wiet bij vijftig coffeeshops. Vanaf 2004 daalt het THC-percentage van deze samples gestaag; alleen bij de meest recente meting was -voor het eerst in zes jaar- een lichte stijging waarneembaar.

Elk jaar vijftig coffeeshops testen betekent dat het dertien jaar duurt voordat alle shops aan de beurt zijn geweest. Daar komt bij dat THC slechts één van de ruim zestig cannabinoïden in cannabis is. ...
Psychotische en andere problematische reacties bij een klein deel van de overmatige cannabisgebruikers worden niet zozeer veroorzaakt door een hoog THC-gehalte, maar door een laag CBD-gehalte. Daarom adviseert het Trimbos Instituut jongeren sinds een tijdje hasj te roken in plaats van wiet; in hasj zit doorgaans meer CBD.

Dat media regelrechte censuur toepassen als het onderwerp cannabis is, bleek toen ik onlangs werd geïnterviewd voor het weekblad Margriet. Het gesprek ging over de manier waarop ik met cannabis omga, met name in relatie met mijn drie zonen. De fotosessie duurde een halve dag, de journaliste stuurde de tekst keurig voor publicatie toe. Een tijdje later mailde ze: ‘Slecht nieuws: de hoofdredacteur van Margriet heeft besloten mijn interview met jou uit het artikel over blowen te halen. Ze is van mening dat het portret teveel pr is voor cannabisgebruik. Ik heb protest aangetekend uiteraard, maar dit mocht niet baten.’ Zo gaat dat dus. Iemand die volledig functioneert als vader, echtgenoot en werkende burger, maar wel dagelijks blowt: daar mag niet over geschreven worden.

Tijdens het slotdebat verklaarde Lea Bouwmeester, PvdA-woordvoerder drugsbeleid in de Tweede Kamer: ‘Feiten spelen geen enkele rol in de discussie, het gaat alleen maar over emotie.’

Bouwmeester doelde op politici, maar voor journalisten geldt helaas hetzelfde. Vooroordelen, clichés en keiharde onwaarheden domineren de berichtgeving over cannabis. Dat geldt niet alleen voor de Telegraaf, maar evenzeer voor de Volkskrant, die niet zo lang geleden meldde dat bij de wietteelt massaal ‘Vietnamese kindslaven’ worden ingezet. Een redacteur van Nieuwsuur liet eens weten dat hij alleen aandacht aan het Cannabis Tribunaal wilde besteden, als de organiserende Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod zou regelen dat hij bij ‘een grote criminele kweker’ kon filmen. Dat elke kweker - of hij nu 3 of 3000 planten teelt - ‘crimineel’ is zolang cannabisteelt wettelijk verboden is, dat ging hem boven de pet.
...
Waar zijn de verhalen over het onderzoek naar cannabis als geneesmiddel tegen kanker of over de antipsychotische eigenschappen van cannabidiol? Waar zijn de reportages over de honderden Cannabis Social Clubs in Spanje, over decriminalisering in Tsjechië, Portugal, Zuid-Amerika en België? Hoeveel journalisten weten überhaupt dat Belgen sinds 2005 het wettelijke recht hebben één cannabisplant te bezitten, die dus niet zoals in Nederland op elk moment in beslag genomen mag worden?

Lees het volledige artikel.
http://www.villamedia.nl/opinie/beri...cannabis-gaat/

Journalisten nemen beweringen klakkeloos over, claims controleren en in vraag stellen is, is er niet meer bij.
Journalisten zijn niet geïnteresseerd om een volledig genuanceerd beeld te schetsen. Dat is nochtans wat we verwachten van journalisten.
Blijkbaar gaan ze enkel op zoek naar verhalen en anekdotes die de vooroordelen en clichés bevestigen.
Evenementen als cannabis bevrijdingsdag en het cannabis tribunaal verslaan ze niet of nauwelijks.