Oorzaak van milieuproblemen aankaarten leidt tot berisping
 

Overbevolking als oorzaak van de milieuproblemen aankaarten is blijkbaar het onderwerp waar het grootste taboe rond hangt.

Want voor het benoemen van de oorzaken van de mileuproblemen kreeg ik van Politics.be zopas een berisping en werden 2 van mijn draden waarin deze oorzaken benoemd werden verwijderd.

In deze draden werd nochtans enkel verwezen naar objectieve statistische gegevens en werden de logische conclusies uit deze statistische gegevens geformuleerd.

Blijkbaar is het voortaan verboden om objectieve zaken te plaatsen op forums en daar logische conclusies uit te trekken.

De manier waarop U die bracht was "not done" en kon legale acties tegen de forumadministrators teweegbrengen.

Maar U hebt wel volledig gelijk dat 11 000 000 mensen in België VEEL TE VEEL is.

Ik heb gewoon een kat een kat genoemd. En in zo algemeen mogelijke woorden de situatie geschetst.

Of men het nu wil of niet, maar de realiteit is wat ze is. En wat de oorzaken en gevolgen zijn ook. Dan mag men nog 1000 draden sluiten, dat zal niet veranderen.

Aan de analyse kan niet getwijfeld worden, ze is op objectieve gegevens die voor iedereen toegankelijk zijn gebaseerd en niet op 'veronderstellingen' of 'vooroordelen'.

Over de 'remedie' zou nog discussie kunnen rijzen. Maar die was niet meer dan : 'neem de oorzaken weg'.

Deze gang van zaken sterkt me nog meer in mijn overtuiging, dat e-migreren de enig wijze daad is die een vooruitziend mens vandaag kan stellen.

Eerg gesimplificeerd zijn er twee wegen om de toenemende druk op de aarde te verlichten:

1. We passen onze levensstijl aan en doen iets aan de overconsumptie.

2. We passen onze levensstijl niet aan verminderen het bevolkingsaantal.

Die tweede weg komt echter voor sommigen neer op een egocentrische houding: "ik wil me niet aanpassen...de anderen moeten zich aanpassen".


Vergelijk het met een taart die je moet verdelen. Als er meer mensen bijkomen heeft iedereen een kleiner stukje. Sommigen willen dit niet en zoeken wegen om hun stuk te behouden door bepaalde mensen af te stoten.

Het probleem is, dat we nu taart aan bakken zijn voor 1 500 000 000 mensen, en dat er nog eens 5 500 000 000 mee van willen snoepen.

Maar dat het bakken van de taart voor 1 500 000 000 mensen zijn we het meel van volgend jaar al mee aan't opmaken. En het zaaigoed voor het jaar daarop.

Het probleem is niet de overbevolking: IEDEREEN op deze aardkloot is ondertussen in staat om aan geboortebeperking te doen. IEDEREEN.

Wat er gebeurt is dat een deel van de wereldbevolking weigert die eigen kleine verantwoordelijkheid op zich te nemen, volop voort blijven kweken en dan van het andere deel eisen dat die de problemen oplossen die daaruit voortvloeien.

Het wordt tijd dat men eens stop dat enkel de westerse zotten eigen verantwoordelijkheid hebben. IEDEREEN is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Dat geldt net zogoed voor de mateloze kinderkwekers in hongerende gebieden als voor migranten die "gelijke kansen" willen maar weigeren om daarbij hun eigen verantwoordelijkheid te neme en taalkennis, opvoeding, begeleiding aan hun kinderen door te geven!

D�*�*r knelt het schoentje.

Vraag dan uitleg per PB of in S&M

Ik denk niet dat de westerse mens minder kinderen is beginnen krijgen uit een 'verantwoordelijkheidsbesef' in verband met milieu of overbevolking. Het feit dat de westerse mens minder kinderen krijgt gemiddeld, is een handig argument om degenen die veel kinderen hebben met de vinger te kunnen wijzen zonder naar zichzelf te moeten kijken.

Overal ter wereld zie je hetzelfde fenomeen. Zolang mensen kinderen zien als een verzekering voor later, een investering in hun toekomst, zullen ze er veel hebben. In het westen is men het hebben van kinderen steeds meer als een last beginnen zien, die de individuele vrijheid beperkt. Naderhand komen dan daar argumentaties bij kijken zoals 'het is goed voor de aarde'. We stellen ons handelen altijd liever voor als altruïstisch dan als egoïstisch.

Als we mensen ertoe willen bewegen minder kinderen te krijgen dan dienen we hun 'veiligheid' te verhogen. Dat kan bv. door een 'sociaal vangnet' te creëren, zodat mensen gerust kunnen zijn dat ze niet op straat terecht komen en van de bedelstaf dienen te leven.

Anderen zullen eerder pleiten voor verplichte sterilisaties en dergelijke, daarmee de individuele vrijheid van de ander aantastend. Dat is de simplistische en immorele weg.

Doe niet aan de ander wat je niet wil dat u aangedaan wordt.

Het is normaal dat mensen pogen een beter leven op te bouwen en daarvoor desnoods emigreren. Dat is van alle tijden en een amper tegen te houden fenomeen.

Het zou me niet verwonderen moest hij een of andere mensenrechtenschendende praktijk als endlösung voorgesteld hebben.

Je kan ook:
3. We gebruiken de technologie die we hebben om onze levenstijl compatible te maken met de planeet waar we op leven.

Of dit haalbaar is, is een andere vraag, maar het is zo ongeveer de enige optie die we hebben, dus dien we het minstens te proberen.

Maar de vruchtbaarheid is zowat overal in de wereld spectaculair aan het dalen hoor.

We zullen de twee moeten doen, als het wil helpen. Ik geloof er dus niet meer in....

Ik vind Circe onder de discussieradar ivm het overbevolkingsprobleem

Zeker een deel van de oplossing. Als we al eens bv. onze verkwisting zouden aanpakken zouden we al een heel eind geraken. (plus is dat misschien wel onderdeel van de nieuwe impuls die de 'groei'economie nodig heeft...laat ze 'groeien' maar in de andere richting).

'Anders' gaan leven, of minder aardeuitputtend 'materialistisch' gaan leven hoeft ook helemaal niet te betekenen dat we daarom meer moeten 'afzien'.

De 'vruchtbaarheid'? Een complottheorie?

We verkwisten ook minder. Als je de verhouding tussen inputs en outputs bekijkt dan zie je dat in onze moderne samenleving we steeds meer met steeds minder doen...

Ik gebruik "vruchtbaarheid" hier in de betekenis die er in de context van bevolkingsstatistieken doorgaans aan gegeven wordt: Het aantal kinderen per vrouw. Dat is overal in de wereld aan het dalen. Zelfs in landen met traditioneel grote families.
Ga maar eens kijken op www.gapminder.org

ho, maar van mij mag je kweken tot je vrouw erbij neervalt hoor. Alleen geef IK geen CENT meer aan jouw kinderen! Dat ze dan creperen zal mij evenzeer een zorg wezen dan dat het jou een zorg is dat de wereld door de overbevolking om zeep geraakt.

Misschien toch nog eerst een paar jaartjes naar school gaan? Ik heb helemaal geen beperkt aantal kinderen omdat ik het een LAST vond! wat een totaal achterlijke manier van denken is dat toch? Ik heb een beperkt aantal kinderen omdat ik niet op de kap van de maatschappij wou leven en mijn kinderen een goede opvoeding wou bieden! dat is een heel eind weg van "een last" hé schatje? Trouwens, zowel mijn ouders als mijn zeer arme grootouders hebben allen verkozen om een beperkt aantal kinderen te hebben zodat ze die kinderen dan weldegelijk een goede opleiding konden geven. So much for "last" jongen!

"we "? waarom "we" ? "we " hebben dat hier zèlf georganizeerd hoor, en "we " hebben dat voorbeeld al honderd maal gegeven in de ocharme sukkelaarslanden met veel kinderkes. "we " moeten gewoon eens stoppen met "hun " verantwoordelijk te ontwijken en net te doen of "we " zijn papa Bwana.

Ik zie niks immoreels aan het beperken van het kinderaantal tot twee kinderen, met bijkomende ondersteuning voor hun opvoeding, opleiding en gezondheid (enige idee hoeveel besparingen men heeft als men slechts twee kinderen heeft?)

Maar ik begrijp dat jij het moreler vindt om de vrouwen tien keer te laten werpen waarbij 7 van de 10 kinderen creperen om dan uiteindelijk ook te zien dat de baar-moeder aan het creperen is.

Ieder zijn eigen opvatting natuurlijk.

Doe inderdaad niet aan de ander wat je niet wil dat u aangedaan wordt

En toch heb ik soms de tegenovergestelde indruk. Als je bv. de wegwerpverpakkingen bekijkt die een mens van de supermarkt mee naar huis brengt. Dat percentage afval tegenover effectieve producten is fors gestegen. Ik ben blij dat ik in Bolivia met minder verpakking thuis kom (maar daarom niet minder hygiënisch of zo).

Als ik een schroef nodig heb ben ik verplicht er een aantal te kopen en daarbij krijg ik nog een deel harde plastiek die ik in de vuilbak verondersteld ben te gooien. Dat is België. In Bolivia koop ik juist die ene schroef die ik nodig heb in een miniplastiek zakje. Minder overproductie, goedkoper en beter voor het milieu.

Een ander iets dat ik merk is oprukkende 'verplichting' tot vervanging na relatief korte tijd. Zelfs huizen zijn in België wegwerp geworden. De mentaliteit is er helemaal naar. Ik heb een droom van een reparatiemaatschappij, maar ik heb niet de indruk we daar naar toe aan het groeien zijn. Het nieuwe wordt nog geprezen, het doorleefde is om weg te werpen. In het beste geval wordt het afval herwerkt in plaats van enkel opgestapeld.

Waarom geen auto's maken die een eeuw meegaan en waarvan je slechts de onderdelen vervangt of nog beter, repareert. We denken dat zo'n systeem 'duurder' zou zijn. Maar ik ben daar niet van overtuigd.

Waarom niet duurzaamheid en repareerbaarheid belonen in producten in plaats van geprogrammeerde overbodigheid normaal te vinden? Zijn we bang dat er niet 'genoeg' verkocht zal worden alzo?

Inktpatronen van printers zijn geprogrammeerd via een chip om niet hervulbaar te zijn. Verplicht tot consumeren. Voor het milieu wordt slechts opgetreden als het kan opbrengen voor corporaties en kost aan de consument. Als het opbrengt voor de consument dan is milieu niet zo belangrijk tegenwoordig.

Nog een lange weg te gaan.