Klemgereden?
 

Hoe zeer kan men zichzelf klemrijden zonder er zich bewust van te zijn?
Hieronder enkele vbn van draden die tamelijk recent zijn en die ik wil aanhalen om aan te tonen hoezeer we onszelf aan het klemzetten zijn zonder er blijkbaar bewust van te zijn.

Je kan ze stuk voor stuk eens doornemen, maar ik doe een poging om uiteen te zetten dat ogenschijnlijk diverse problemen eigenlijk allemaal ontspruiten uit één bronprobleem.

De diverse threads geven echter WEL goed weer hoe we met dergelijke problemen omgaan.
We hebben totaal geen oog voor het bronprobleem maar verliezen ons in oeverloze discussies over maatregelen die zich in de marge bevinden en in een ruimte waar bijna geen ruimte meer is om te manoeuvreren.

Je kan het wat vergelijken met een koppel dat een huis bewoont met een lekkend dak.
De eerste druppels worden opgevangen met een dweil.
Naarmate er meer lekken bijkomen en naarmate de ernst van de lekken verergeren worden er meer dweilen en emmers aangevoerd om het probleem te lijf te gaan.
Discussies ontstaan, wat waar dient geplaatst te worden en wie welke emmer dient leeg te gieten enz...

Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat een emmer plaatsen een prima (zelfs noodzakelijk) initiatief is om het lekkend dak op de korte termijn aan te pakken.
Als emmers plaatsen het karakter begint te krijgen van een voorlopig/definitieve:roll: oplossing zullen de meesten akkoord gaan dat men niet echt goed meer bezig is.

Toch lijkt dit de manier waarop we diverse problemen schijnen (die ontspruiten vanuit één bronprobleem) aan te pakken.

zie bvb

http://forum.politics.be/showthread.php?t=182684
Huis te huur

of

http://forum.politics.be/showthread.php?t=180266
Het water afsluiten bij gezinnen: is dat menselijk?

Of nog een ander, waaruit ik één reactie herneem dat als vb kan dienen hoezeer we ons zelf vastzetten.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=164865
Strengere regels voor houtkachels
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=126
Ziezo, een terechte opmerking.
Naarmate er meer houtkachels bijkomen naarmate er meer risico is op gezondheidsschade owv de schadelijke gassen in de rook.
Dus controleren die handel, desnoods verbieden.

Natuurlijk zijn er ook heel veel mazoutketels die slecht afgesteld zijn.
Over de toenemende (onder invloed van de opeenvolgende crises) herintrede van de kolenkachels zullen we maar best zwijgen zeker.

Nu één slecht afgestelde mazoutketel of één kolenkachel of één pummel die paletten verstookt kan de aarde wel aan, maar door onze toenemende aantallen en hieruitvolgende crises zijn er steeds meer en wordt ademen van gezonde lucht (het meest elementaire) stilaan meer en meer een probleem.

Wat kunnen we er aan doen?

Sommigen zeggen beboeten (taksen heffen).
Is een mogelijkheid.

Sommigen zeggen verbieden.
Is ook een mogelijkheid.

Verbieden of belasten zijn mogelijkheden als je aan de andere kant een goed alternatief kan aanbieden.
Zijn er alternatieven die minder belastend voor onze luchtkwaliteit zijn?

Jazeker.

Warmtepompen en gasketels zijn al een stuk beter, is nog NIET hetzelfde als helemaal milieuneutraal.

Je hoort me al komen, zelfs met onze meest milieuvriendelijke middelen komt er een ogenblik waarop je opnieuw moet stellen dat ondanks dat iedereen met bvb een gasgestookte ketel werkt er toch weer teveel vervuiling is.
Dat is HOE DAN OOK HET GEVAL ALS WE ONZE AANTALLEN BLIJVEND LATEN STIJGEN.

Door uit te wijken naar verbeterde technieken roep je geen halt toe aan het probleem ten gronde, je vermijdt het nemen van structurele maatregelen in de hoop (neem ik aan) dat het probleem zich vanzelf zal oplossen in de toekomst (een strategie die tot op heden niet gewerkt heeft).

Steeds moet men zoeken naar betere technieken om de zaak nog beheersbaar te houden.

En daar beginnen stilaan de raderen te knarsen.

Betere technieken bedenken, het is doenbaar, we zijn daar vrij goed in.
Alleen komen we op een punt waarop die betere technieken niet meer betaalbaar zijn.

Je kan als burger je ongerustheid uiten over de toenemende milieuverloedering (geheel terecht).
Je kan als overheid zo ver gaan om te takseren, te beboeten of te verbieden (misschien terecht?).

Maar als het alternatief onbetaalbaar wordt voor 60% van je bevolking.
Wat doe je dan?
Ga je het geld dan halen waar het zit om je politiek door te voeren.
Of is het geld tegen dan al lang weg.

De overheid zou effectief kunnen beslissen om aan 60% van de bevolking een warmtepomp cadeau te doen?
Maar wat zien we in realiteit gebeuren?
Zelfs subsidies voor isolatie en zonnepanelen worden teruggeschroefd (owv geen geld meer, crisis hé).

Hiermee is het cirkeltje rond, we kunnen geen kant meer op, we zitten vast.

Nu ja, een beetje morrelen lukt nog wel, maar echt structureel: forget it.

Dit ging over verwarming.

De klassieke benadering is er eentje van welles/nietes (lees de threads er maar op na)

Ja, houtkachels zijn schadelijk. Neen, houtkachels zijn niet schadelijk.
Ja, we moeten houtkachels gaan belasten/verbieden. Neen, we moet houtkachels niet belasten verbieden, we moeten zo flauw niet zijn.

Deze manier van een probleem te benaderen kan je ook toepassen op die andere voorbeelden die aangehaald werden: woonbeleid en watervoorziening en zoveel andere items waar we in een knoop komen te zitten.

We kunnen onze energie blijven steken in nietes/welles discussies over de aard van het probleem en de manier waarop we ze moeten aanpakken.

We kunnen ons ook richten op het bronprobleem waaruit nagenoeg alle hedendaagse problemen ontspruiten.

Ikke wel, maar op 't eind was ik zo ver weg met mijn gedachten dat ik ik niet meer wist waarover 't eigenlijk ging..... :oops:

Ik vraag me af wat mijn waterdraad hierbij komt doen?
Toch bedankt voor het citeren

Klemgereden? Dat is verkeersagressie! Flikken bellen! Tenzij ge klemgereden zijt door de flikken. Dan kunt ge beter een advocaat bellen.

Je waterdraad dus.
Ooit was water gratis.
Zoveel je wou.
Ooit kon elke beek en gracht hiervoor zelfs dienen, alle water was immers drinkbaar.
Dat is ondertussen veranderd.
Water is lang niet gratis meer.
Er gaan zelfs stemmen op om water te privatiseren, het vervolg kan je raden zeker.
En wat is de fundamentele oorzaak achter deze evolutie.
Precies, net dezelfde als de oorzaak achter woningnood, net dezelfde als deze achter milieuproblemen, net dezelfde als .....

De "huis te huur" draad dus ook.
Interessant.
Huurders hebben zichzelf klem gereden.
Verhuurders blijkbaar ook?

Nu hoe hier terug uitgeraken?

ps; in Nederland zijn de prijzen van vastgoed +- 19% gezakt inmiddels.
Maar wat doet dit voor de huurders?

Maddox heeft je daar eigenlijk al een antwoord op gegeven in je eigen draad.
Ik weet niet juist hoe het in Nederland zit maar ik kan me voorstellen dat het ten gronde allemaal grotendeels gelijklopend is.

Door onze aantallen volstaat een grot allang niet meer.

Steeds striktere normering is een afgeleide van onze aantallen.

Maddox stelde het misschien wat scherp door te stellen dat men op den duur nog geld zal moeten toegeven om van een bepaald huis vanaf te raken (owv die steeds striktere normering).
Het is momenteel natuurlijk nog een overdreven stelling maar het is een prima eyeopener om te zien in welke richting we evolueren.
De overheid is gedwongen om steeds scherper normen te gaan stellen om onze aantallen te laten overleven op deze planeet.

Die normen halen wordt zodanig duur dat het geen zin heeft om nog te investeren omdat die investering nooit terug te winnen is gelet op het te krappe budget van de huurders.

Met andere woorden we zitten vast.

Nu weet ik wel dat ikzelf nu ook wat overdrijf.

We zitten nog niet allemaal helemaal vast.

Er is nog wat marge hier en daar, maar ze wordt met de dag wel kleiner.
Ze zal kleiner blijven worden zolang onze aantallen blijven stijgen of zolang we geen mirakeloplossing vinden voor onze energiebevoorrading.

Mocht je je afvragen wat energiebevoorading daar mee te maken heeft het volgende.
Mocht energie overvloedig en gratis voorradig zijn was er geen nood tot scherpere normen (althans op gebied van energiebesparing)
Alles hangt met alles samen.

En wat is nu de "moeder aller oplossingen"?

Een goedkope bij de apotheker aan te schaffen zelfmoordpil en een andere kijk op leven en dood.

Ik ben geen politieker en dus hoef ik niet te zeggen als je dit doet, dan is morgen alles ok.
Voor dit probleem is geen zachte kortetermijnoplossing.
De harde gaan we even buiten beschouwing laten omdat het weinig zinvol is om een oplossing aan te bieden die even erg (of erger) is dan de kwaal.
Zelfs als we onmiddellijk wereldwijd zouden beginnen met de invoering van een 2 kinderen/koppel politiek zouden we daar zelf nauwelijks de vruchten van plukken.
Vandaar ook dat dit politiek bijna onverkoopbaar is.
Ik stel een maatregel voor die nauwelijks wat opbrengt voor de huidige generaties, maar voornamelijk ten goede zal komen aan de generaties die na ons komen.

Ik kom dus met een moeilijk verkoopbaar voorstel.

Mijn voorstel refereert niet aan het eigenbelang maar aan het belang van hen die na ons komen.
Het enige dat wat in de buurt komt van eigenbelang is de stelling dat als we niets doen de situatie alleen maar van kwaad naar erger evolueert.

Het is wat het is, de keus is aan ons allen.

Nu dit alles is nogal donker en het mag niet de bedoeling zijn om iedereen met een depressie naar de dokter te sturen.
Ik geef bij deze toe dat ik het wat extra scherp stel om de boodschap te laten doordringen.
Tussen al de onweerswolken die opduiken kunnen nog best heel wat zonnige momenten te plukken zijn.
Dus ook niet vergeten te genieten op de momenten dat het kan :-)

Ik ben het 100% eens met jouw analyse van het probleem. Echter wat betreft de oplossing ben ik minder optimistisch.

De Westerse wereld is niet het grote probleem maar de bevolking in Azië en Afrika zal in de toekomst exploderen en dit zal serieuze problemen veroorzaken.

Wij kunnen dit proberen te stoppen maar er zijn religies die van geen wijken willen weten. Ze blijven mensen aanzetten tot kweken zonder er de gevolgen van in te zien. Ze zijn daarbovenop verbaasd als deze houding resoluut afgerkeurd wordt, ze hebben geen besef van hun verpletterende verantwoordelijkheid.

Wat doet men daartegen?

Bedankt voor de steun Jimmy

Ook volledig akkoord met hetgeen jij toevoegt trouwens.
Wat er aan te doen is moet ieder voor zich uitmaken.
Verandering zal er komen als een meerderheid overtuigd is dat er verandering moet komen.

Dat is hetgeen ik er probeer aan te doen.
Ik probeer mensen te overtuigen.

Hoe meer mensen hieraan meehelpen hoe sneller het zal gaan vermoed ik.
Vandaar ook dat ik blij ben met reacties als de jouwe.
Het zijn reacties als die van jou die de stroom krachtiger maken.
Dus nogmaals bedankt.

Oh, graag gedaan.

Maar je moet weten dat je niet alleen bent in jouw missie. De explosie van de wereldbevolking is één van de hoofdzorgen van Etienne Vermeersch bijivoorbeeld.

Oppassen met de flikken bellen als je in Mortsel bent...

Zoals ik al zei, het probleem ligt bij de overheid zelf. De burger heeft een hekel aan de overheid en nog meer aan belastingen. Stellen ze een belasting in, dan wordt het een sport om een manier te zoeken om die te omzeilen en toch je ding te doen, al was het alleen maar om ze een spreekwoordelijke kloot af te trekken.

Faciliteer de zaak en begeleid de mensen op een positieve manier. Een stoof die hout stookt is helemaal niet minder milieuvriendelijk dan iets anders en verwarmen moeten we toch. Afval opstoken is een andere zaak, maar als je het containerpark of de afvalverwerking zo duur maakt, dan krijg je dat soort problemen.

De overheden moeten bovendien eens leren om met oplossingen te komen die haalbaar en betaalbaar zijn. Vooral de EU en de groenen zijn in dit bedje ziek.

Ik had zonnepanelen geïnstalleerd, maar daar heb ik na 1 jaar al spijt van met al die toestanden.

Dan is oorlog uw oplossing, he.

Etienne, die groei is al aan't vertragen (dus zuiver exponentieel is ze niet)
oplossingen moeten komen van de scherpte (het acute) van de problemen, veel vooruitzien en het voorkomen van problemen zit er niet in omdat :
-wereld is niet voor 100% maakbaar (beperkte macht van de overheid)
-resultante van de som vele individuele belangen komt niet overeen met het collectief belang.

Oplossing is dus het voldoende groot worden van het gezag van een soort wereld-overheid, gesteund door het voldoende klein worden van het verschil tussen individueel en collectief belang en dat binnen een onbekende tijdsmarge.
ik heb gezegd

Die groei zal zeker vertragen omdat de planeet niet snel genoeg de grondstoffen zal kunnen bieden die al die mensen nodig hebben.

Maar de vraag is hoeveel mensen daardoor onnodig zullen lijden. Er bestaat een gezegde beter voorkomen dan genezen maar dit zal hier moeilijk toepasbaar zijn vrees ik.