Voor wie nu nog twijfelt dat de sp.a een allochtonenpartij is
 

Regelrechte chantage dus. Geen wonder dat de sossen de stem van de traditionele werkmens verloren heeft. Bah!

Het is dan ook een beetje naief om te denken dat een partij steeds de belangen van een groep kiesvee zou verdedigen he.

Een partij is tenslotte niks anders dan een "bedrijf" maar met een eigenaardig businessmodel. Het doel van een partij is niet om geld te verdienen voor zijn aandeelhouders, maar wel om staatsmacht te bekomen voor zijn aandeelhouders (wat indirect natuurlijk op hetzelfde neerkomt).

Aangezien een partij dus geen "inkomsten" nodig heeft (of toch niet veel) in de vorm van direct geld, maar wel "stemmen" om aan de staatsmacht te geraken, is het product van een partij er niet op gericht om directe financiële inkomsten (uit "verkoop") te bekomen, maar wel om stemmen te bekomen. En je bekomt stemmen door een zeker "cliënteel" (kiesvee dus) in een of ander ideologisch of pragmatisch verhaaltje laten te geloven.

Het product van een partij is dus het verspreiden van een illusie, met de hoop dat voldoende kiesvee daarin zal trappen en dus hun stem aan die partij toekennen. Daarmee kan die partij haar aandeelhouders (de politici) vergoeden met bekomen staatsmacht.

In het landschap van de verkoopbare illusies moet een partij zich dus situeren zodat ze zichzelf een marktaandeel kan toekennen: het is uiterst dom voor een partij om op het territorium van een andere partij te jagen qua verkochte illusie: de "oudste" in een ideologisch verhaaltje is altijd gezien als de meest geloofwaardige charlatan eerder dan de nieuwkomer.

Let wel, partijen kunnen soms hetzelfde KIESVEE najagen, maar met verschillende VERHAALTJES.

Alle partijen trachten zichzelf qua hun verhaaltje zoveel mogelijk te onderscheiden van andere partijen (maar mikken soms wel op hetzelfde cliënteel).

De socialistische partijen hadden in het begin als kiesvee de "arbeider" (die ook geviseerd werd door de katholieken), maar met een ander verhaaltje (niet het "voor uw naaste zorgen" maar wel "klassenstrijd"). Nu viseren socialistische partijen vooral parasitairen (waaronder nogal veel migranten). Zij moeten langzaam maar zeker hun verhaaltje aanpassen hiervoor, maar we zijn langzaam van "klassenstrijd" naar "racisme" overgestapt bij de socialisten.

Laten we niet uit het oog verliezen dat geen enkele partij haar verhaaltje "echt meent", maar dat dat verhaaltje enkel de illusie is die verkocht moet worden om aan kiesvee te komen, noodzakelijke voorwaarde in een indirecte democratie om aan "inkomsten" voor de aandeelhouders van een partij te komen, namelijk staatsmacht.

het verhaal dat de sociaal-democraten nog enkel parasitairen zou viseren, lijkt me een karikatuur dat in bepaalde kringen wsl wel zeer populair is, maar in feite nergens op gebaseerd is.

't ergste is :
Ben ik de enige die daar een boodschap in ziet van "mannen aan den toog in de vzw (vzw dan nog) en vrouwen hoeven daar niet te zitten...?

Toch eens curieus naar de uitleg over dat...

Terug naar de jaren stillekes.

Ik weiger nog op een partij te stemmen die niet voldoende vlaamse vrouwen op hun lijsten zet en waar teveel turkse vrouwen en mannen op staan.

Raar, als ik dat zeg dan voel ik de voelsprieten van yussuf de hoogte ingaan, als Turken bij Belgische verkiezingen EISEN dat er mannelijke Turken op de lijsten staan, Marokkanen EISEN dat er mannelijke Marokkanen opstaan... Roma, Bulgaren etc.... EISEN .... waarom zou ik dan nog gaan kiezen?

Niet "enkel maar" he. En dat hoeft niet speciaal "sociaal-democraat" te zijn. Een partij tracht in elk geval zoveel mogelijk kiesvee te bereiken, omdat dat hun dividenden zijn, maar het is wel juist dat links (algemeen links, niet enkel sociaal-democraten) traditioneel gezien een flinke hap wil nemen in het sociaal-economisch lager deel van de bevolking. Lang geleden waren dat de arbeiders, omdat er toen niet veel "onder" de arbeiders was, en de hoeveelheid stemgerechtigde schooiers niet echt rendabel was. Ondertussen zijn vele arbeiders sociaal gepromoveerd en behoren zij eerder tot de lagere middenklasse.

Het businessmodel van links bestaat er meestal in om grote sommen te recupereren bij een kleinere elite om die dan in kleinere pakken uit te delen aan een groot deel van de lagere sociaaleconomische klassen. Dat is een bijzonder intelligente manier van doen in een representatieve democratie waar alle stemmen evenveel waard zijn, en waar progressieve belasting sociaal aanvaard is: je belast hier dus een kleiner deel (dus weinig kiesvee) veel, om daarmee een groter deel (dus veel kiesvee) gunstig te stemmen. Op die manier kan je rendabel met het geld van uw niet-kiesvee, uw kiesvee kopen. Een stem verloren van een rijkaard die afgeperst wordt kan tien stemmen kopen van arme drommels, en bovendien kom je nog eens "moreel" over.

Maar de scheidingslijn tussen wie serieus voordeel heeft, wie serieus afgeperst wordt en voor wie het weinig kan schelen, dat vroeger boven de arbeidersklasse lag, ligt nu eerder bij de lagere middenklasse, maw, de arbeiders. Vandaar dat die nu niet meer zoveel te paaien zijn door links. Het zijn de eeuwig uitkeringsgerechtigden die het kiesvee nu uitmaken, de arbeiders hebben gezien de huidige fiscale druk niet veel meer te winnen bij het businessmodel van linkse partijen. Sommigen daarvan zijn nog altijd vatbaar voor de propaganda van weleer en de nostalgie die daarmee gepaard gaat, maar als ze hun rekening maken zullen ze zien dat ze oftewel min of meer in neutraal terrein zitten, ofwel al aan de afgeperste kant zijn beland.
Een derde klasse geviseerd kiesvee is de weldenkende "intellectueel", die er natuurlijk dik zijn broek aan scheurt, maar die zoveel inkomen heeft dat hij denkt zoveel boven de anderen te staan dat het zijn plicht is om zoveel af te staan en die zichzelf ook zien als de avantgarde weetneuzen die weten hoe anderen moeten leven. Groen behoort daar ook toe.

Maw, links viseert als kiesvee:
- zij wiens stem met minder dan het gemiddelde fiscale inkomen nog gekocht kan worden ten koste van alles wat iets verdient. De gedroomde klant daar is natuurlijk de vaak parasitaire migrant en de groei van dat deel is een veelbelovende stemmenbasis.
- zij die nog nostalgisch in de oude arbeiderscollectieve propaganda geloven
- bobo links, de weldenkende intellectuelen

vervolg:

(en dat brengt ons totaal on topic hier)

Hoewel het businessmodel van links dus niet te kloppen lijkt in een representatieve democratie waar progresssieve belasting aanvaard is, is er wel 1 hic hieraan: de aandeelhouders van links behoren niet tot het gepaaide kiesvee. Als dusdanig worden zij zelf stilaan uitgerangeerd door nieuwe vertegenwoordigers van het kiesvee zelf, en bekomen we dus dat, tot hun grote verbijstering, de linkse elite zelf verdrongen wordt in hun eigen structuren door vertegenwoordigers die afkomstig zijn uit het nieuwe kiesvee.

Als dusdanig is "links" zich aan het transformeren in een parasitaire migranten (maar niet alleen: er zijn ook autochtone parasitairen, echter die zijn minder veeltallig aanwezig) partij die enkel nog de merknaam "links" hebben overgenomen, maar die niks meer te maken zullen hebben met de originele aandeelhouders van links weleer, die tot hun eigen verbijstering, buitengebonjourd zijn uit hun eigen structuur.

Dat is op lange termijn altijd het gevolg van kiesvee te verkiezen waartoe je zelf niet behoort.

Links zal op den duur dus de wieg zijn geweest van een parasitaire dictatuur omdat die electoraal niet te kloppen zijn, waar de originele "linksen" zelf niks meer aan te zeggen zullen hebben. We zijn volop die transformatie aan het meemaken.

Zo had ik het nog nooit bekeken, maar het lijkt mij inderdaad de rauwe realiteit in één notendop te zijn.
Overigens kan ik ook de essentie van uw ganse stelling heel goed volgen, mijnheer.

Ik zou aan Kathleen Van Brempt willen vragen welke meerwaarde een huidpigment eigenlijk toevoegt aan hun Spa-lijst.
En ook waarom ze niet solidair is met haar broodnodige gekleurden : waarom klampt ze zich vast aan haar EU-mandaat en gunt ze het niet aan een gekleurde. Geen woorden maar daden hé.