Oorspronkelijk geplaatst door tomm
Wat zijn kleurenrevoluties?
Laten we Maidan als voorbeeld nemen, gericht tegen een democratisch verkozen president volgens zowel de VS als de EU.
De oppositie die op straat komt, opgehitst door buitenlandse leiders, NGO's en media. De betogers die hele stukken van de hoofdstad bezet houden, en overheidsgebouwen bezetten en vernielen. (op Maidan ging het nog verder werden er ook munitiedepots geplunderd, werd op de politie geschoten, etc.)
Wat gebeurde begin 2021 in de VS beantwoordt volledig aan de definitie van een kleurenrevolutie, alleen was er geen buitenlandse steun, schoten de betogers niet op politie, staken geen gebouwen in brand, en mislukte ze.
Maar er werden wel overheidsgebouwen bezet en deels vernield. De bedoeling was ook regime change.
Stel nu dat in Frankrijk de betogers het Elisée en het parlement bezetten, en eisen dat de parlementairen, terwijl de betogers het gebouw controleren, een nieuwe regering aanstellen, dan zou men in Frankrijk kunnen spreken van een kleurenrevolutie.
In Belarus waren de ordehandhavers al jaren voorbereid op zo'n scenario. Degene die de constitutionele orde wilden omver werpen slaagden niet in hun opzet, het bloedvergieten bleef tot een minimum beperkt. De meeste zitten nu in de gevangenis, net als heel wat Amerikanen die het Congres bestormden. Met de politieke vervolging van Trump zelf is het regime in de VS nog bezig, ze gaan voorzichtig te werk maar de bedoeling is duidelijk: Trump in de bak.(kleurenrevoluties komen niet altijd vanuit de oppositie of het buitenland, soms een gevolg van onenigheid binnen het regime zelf) In Kazakhstan daarentegen begonnen "betogers" onmiddellijk met openbare gebouwen in brand te steken en op de politie te schieten, daar duurde de kleurenrevolutie maar een paar dagen maar met veel dodelijke slachtoffers, ook bij de ordehandhavers.
Ik was persoonlijk aanwezig tijdens 2, wat je zou kunnen beschouwen als, kleurenrevoluties. In Thailand de militaire coup van 2014, die volgde nadat de "oppositie"(betaald en gestuurd door de elite) al wekenlang betoogde tegen de democratisch verkozen regering van Yinluck Shinawatra. En in Cairo net voor de militaire coup, toen 100000'en mensen betoogden tegen de democratisch verkozen president Morsi. Ik had 2 dagen in Cairo, omdat ik met Egyptair vloog, en je voor dezelfde prijs een stopover kunt maken. Ik kon m'n interesse niet verbergen en ging kijken op het Tahrir plein. Toen er vliegtuigen overvlogen vroeg ik bang aan de betogers of ze niet gingen bombarderen. "Het leger staat aan onze kant, niet bang zijn" zei iemand die wat Engels kon. Toen er met stenen gegooid werd, misschien door Morsi aanhangers, maakte ik mij vlug uit de voeten. 2 dagen later zou het leger de democratisch verkozen president Morsi afzetten, hij werd opgesloten en gemarteld en is nu dood. Talloze van zijn aanhangers werden geëxecuteerd. Het Westen vond dit allemaal OK.
|