Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Voltian
Jouw uitgangspunt is: islam is in de grond, als basisleer, intolerant. Bewijs daarvoor is: er bestaat nu geen moslim-land dat tolerant is.
Mijn reactie is simpel:
a) de correlatie islam-intolerant, alsof dat in hun bloed zou zitten, is ingebeeld. Dat is niet uniek aan Islam. Bewijs: zie de geschiedenis.
b) Er zijn tal van voorbeelden van moslimregimes die erg tolerant waren, zeker in vergelijking met christelijke regimes in dezelfde periode...
|
a) "Homo Sapiens Sapiens" heeft
als soort toch zekere vormen van 'intolerantie' NODIG om te 'overleven': 'intolerantie' t.a.v. verwekkers van gevaarlijke ziektes, t.a.v. 'parasieten', t.a.v. 'predatoren', ...
Ook aparte 'stammen' van de soort ontwikkelen vormen van 'intolerantie' om te 'overleven': 'vijandige' 'stammen' MOETEN worden 'geneutraliseerd' om de 'eigen' 'stam' van de 'vijandigheid' en erger te kunnen vrijwaren.
Indien 'democratische' samenlevingen niet weerloos ten prooi willen vallen aan 'extreem-rechtse' of 'extreem-linkse' 'terroristen' MOETEN ze zekere vormen van 'intolerantie' t.a.v. "(neo-)fascisten" / "(neo-)nazi's" / "(neo-)stalinisten" / (neo-)maoïsten" e.d. durven aan te nemen en te verdedigen.
Maar wat er verder ook van moge worden gezegd; het klopt dat 'intolerantie' niet uniek is aan "Islam".
Dat is volgens mij echter géén argument tegen 'intolerantie'; ik zie dat eerder als een 'waarschuwing' dat "Islam" OOK NIET te 'vertrouwen' is.
b) Me dunkt dat 'tal van' een overdrijving is, maar er zijn inderdaad historische gevallen van 'islamitische' heersers die NIET bereid bleken het Lichtend Voorbeeld van hun Laatste Profeet zomaar te gaan volgen, zoals er talrijke 'christelijke' heersers zijn geweest die het Lichtend Voorbeeld van hun 'Messias' aan hun laarzen lapten.
Wat mij betreft zitten zwaar uit de hand gelopen hobby's als "Christendom" & "Islam" in de hoek van de '(neo-)extremisten' waar 'democratische samenlevingen' zich tegen MOETEN beschermen als ze het ménen met die 'democratie' en met dat 'samenleven'.
Maar er is toch een verschil:
Een "Christen" die wil beginnen te leven zoals "Christus" kan als 'gevaarlijk' worden beschouwd: zo iemand zou bijvoorbeeld bereid kunnen blijken allerlei 'zonden' te vergeven en te weigeren wapens te dragen laat staan te gebruiken.
Wanneer "Christenen" 'hypocriet' gaan doen, worden zij 'een probleem'; zowel voor zichzelf als voor anderen.
Bij "moslims" is het eerder omgekeerd:
een "moslim" die wil beginnen te leven naar het Lichtend Voorbeeld van zijn/haar Laatste Profeet - een 'man' die nu niet bepaald bekend is geraakt wegens ondermeer zijn grote 'tolerantie' voor 'andersdenkenden' (heidenen, ongelovigen, filosofen, ...) - wordt maar beter in het vizier van veiligheidsdiensten en zo genomen zodat er indien nodig bijtijds tot 'de-radicalisering' kan worden overgegaan.
Een "moslim(a)" die door andere "moslims" 'hypocriet' of 'verrader' wordt genoemd, blijkt doorgaans een pak minder 'gevaarlijk' te zijn dan zijn (/haar) 'broeders' & 'zusters'.