Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ossaert
Die laatste opmerking is inderdaad correct: als je even links en rechts wat rondluistert, zelfs als je papers van student inkijkt, dan merk je dat er enorm veel Engels in het Noord-Nederlandse taalgebruik aan het insluipen is, en niet alleen als leenwoord, maar ook, zoals ik gisteren op de trein hoorde, als vervanging van normale Nederlandse woorden. Het is buitengewoon jammer dat mijn geheugen af en toe eens kortsluit, maar ik zat gisteren naast enkele jongeren die zeker drie keer een heel banaal Nederlands adjectief vervangden door het Engelse equivalent.
Terzijde, een bedenking die ik me al vaker gemaakt heb, is dat het Nederlands en de Nederlandstaligen altijd al erg open hebben gestaan voor vreemde woorden. Je komt ze ook in oude teksten heel vaak tegen, die vreemde woorden, terwijl ook in de voornaamgeving regelmatig buitenlandse namen voorkomen: nu is het Kevin of Kimberley, toen was het William, Jacomo of Carlos (alledrie uit de 17de eeuw).
|
Helemaal correct. Het engels kan m.i. nog worden verklaard als 'populair taalgebruik'. Ik denk niet echt dat het blijvend is.
Het openstaan voor vreemde woorden in het algemeen komt, denk ik, doordat Nederland altijd een internationaal handeldrijvend volk is geweest. Veel scheepvaart, handel en buitenlandse expedities. Dan sluipen er woorden in.
Een andere verklaring is de bezettingen (spaans, frans), het openstaan voor vluchtelingen uit andere landen (jiddisch, portugees, frans, duits), en mensen vanuit de koloniën (surinaams, papiamento, maleis, javaans). Tegenwoordig komt daar arabisch, marokkaans en turks bij.
'De coole gozer maakte na zijn deja vu amok in Mokum op het trottoir, want hij voelde zich unheimisch, niet senang, de duku was niet kosjer.'