Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1
In landen als China of de S-U werkt men toch ook voor het plan, de industrialisatie en het heil van de arbeidersstaat?
|
In eerste instantie voor eten, onderdak en onderwijs, gezondheidszorg, ...
Citaat:
|
Kan (kon) me in die systemen kiezen voor een kluizenaars bestaan op een godverlaten stukje grond zonder enig gebruik te maken van technieken uit de industrie?
|
De grap is dat men zowel in Rusland als in China eigenlijk tot voor de revolutie net ùit zo'n systeem kwam waarbij de mensen op godverlaten stukjes grond zaten zonder technieken uit de industrie. Dat heette feodaliteit... En daar wilden ze allemaal vanaf, dat soort valse romantiek. De mensen wilden zich industrialiseren, ontwikkelen, beschaven.
Daar staat tegenover dat het wel degelijk kon, toch in de Sovjet-Unie (van China weet ik niets of nauwelijks iets). Toen ik in de Sovjet-Unie was ('87 en '89) heb ik veel kunstenaars leren kennen. Een aantal daarvan ging nooit werken. Ze hadden officieel een job maar daar gingen ze nooit heen. Omdat er officieel geen werkloosheid was, werden ze ook niet ontslagen. Ze kregen dus gewoon hun loon zonder op te dagen ...
Enkelen hadden een kunstenaarscollectief opgericht en ze hadden een leegstaand gebouw gekraakt. Daar organiseerden ze tentoonstellingen, optredens en leuke feestjes. Officieel werd er echter niet gekraakt, dus werden ze ook niet lastiggevallen. Dat bleek een soort systeem te zijn waarbij je binnen de limieten van het mogelijke je gang kon gaan.
Citaat:
|
Telt (telde) uw stem daar zoveel meer dan in onze democratiën? Was er daar (meer) persoonlijke vrijheid (vrij verkeer, vrije individuele ontplooiing, vrij gebruik van de natuur, ...) ?
|
Ik denk dat we daar hier een beetje een vreemd idee over hebben. Want laat ons eerlijk zijn, wat is de relevantie van het feit dat we hier met zijn allen op politics.be onze gezalfde mening vrij kunnen uiten? Does anybody give a shit?
Heb jij de indruk dat jouw geheiligde stem hier zoveel waarde heeft? En doen wij zoveel met onze vrijheid waardoor we in de SU tegen de lamp zouden gelopen hebben? Zit er tussen ons ook maar één met genoeg moed en karakter om een dissident geweest te zijn?
Het zijn principes waar we mee staan te zwaaien alsof het vlaggen zijn, maar eigenlijk doen we er zelf niets mee en zouden de meesten van ons in de SU precies hetzelfde leven geleid hebben. Grosso modo...