[MARE]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Mag ik nu eens even "smerig" spelen, MARE?

Nog maar een paar dagen geleden deed je in een andere discussiedraad kond van je onwil om nog in discussie te gaan met diegene die zich ElFlamencoLoco noemt.

Nu blijkt dat je wel wil discussiëren. Heel fijn en leuk natuurlijk, daarvoor dient dit forum tenslotte.

Je vat mijn tekst verkeerd op. Ik sprak enkel mijn achting uit voor het feit dat ook jij tegen de islam gekant bent. Dat maakt dat wij in zeker opzicht in het zelfde bootje vertoeven. Als het puntje bij paaltje komt zullen wij aan dezelfde kant staan met betrekking tot het problematiek omtrent de islam. Meer niet. Ik heb dus nergens gezegd dat ik bereid men met u te praten. Indien we dat nu aan het doen zijn, dan is dat enkel omdat ik mij wens te verantwoorden voor hetgeen ik denk. Uw mail onbeantwoord laten zou mij krenken in mijn eer. U mail onbeatnwoord laten zou ik aanvoelen als mezelf gewonnen geven. Dus in zekere zin heeft uw spelletje gewerkt.

Maar... kunnen er geen bijbedoelingen zijn? Van jouw kant? Of van de mijne?

Zou het niet kunnen dat jij nu even een vriendelijk masker opzet, en je postings aan mijn adres ondertekent met "oprechte hoogachting", om me gunstig te stemmen, zodat ik minder allert word en je me nadien des te makkelijker een dolk in de rug kan planten?

Bijbedoelingen? Misschien wil ik je wel bekeren tot een aanhanger van satan? Ik zie niet in hoe ik een dolk in je rug kan planten gezien wij beiden in anonimiteit schrijven. Maar uiteraard bedoel je het figuurlijk. Ook dan zie ik niet in hoe ik een dolk in je rug kan planten? Woorden kunnen mij geen pijn doen, tenzij ze van een geliefde komen. Ik ga er dan van uit dat het ook zo is bij de andere bezoekers van dit forum. Je mag mij een zak noemen, een debiel, een schijtlaars, een kontneuker, een gatlekker, een boskakker, een loser, een worst, maakt me niet uit. Stoort mij absoluut niet. Je mag mij de dood toewensen. Ga je gang. Ik kan daar allemaal begrip voor opbrengen en dat naast me neer leggen. Overigens vind ik het opvallend dat mensen op dit forum zich vaak enkel door dergelijke woorden laten leiden. U neemt een pseudo-intellectuele schrijfstijl aan om zo meer serieus genomen te worden. Dat werkt ongetwijfeld. Maar ik trek me daar liever niets van aan. Ik schrijf liever in gewone simpele mensentaal. Indien men niet over de façade de inhoud kan lezen, dan is de discussie die volgt meestal een opdringere les in de etiquette en de kunst van het discussiëren. Lijkt mij eerder op een verdoken vorm van manipulatie. Het is de inhoud die telt, niet de woorden. Iemand die bereid is te discussiëren die houdt zich daaraan. Voorts voel ik mij zeker niet beter door te praten met u. Ik moet mijn woorden uitleggen omdat u zich niet voldoende wil inleven of begrijpen en zo verlies ik kostbare tijd. Niettemin, kan het nooit geen kwaad om te argumenteren. Dat verscherpt de geest. Ik voel mij dus niet beter, maar ik zie er wel een voordeel in, dat ik evengoed kan hebben door met een islamiet te praten. Maar ander nut heeft het niet. Het brengt ons geen stap verder, naast het versterken van ons eigen argumentatievermogen. Ik leer hier niets materieel bij.

Of misschien ben ik wel degene met een verborgen agenda. Misschien ben ik erop uit om op gruwelijk vriendelijke, sympathieke en slinkse wijze mensen van Mijn Grote Gelijk te overtuigen, in de hoop er zélf beter van te worden. Misschien ben ik wel een buitengewoon geslepen moslim die dubbel spel speelt. (Ik zal straks je vraag nopens mijn geloof beantwoorden.)

Uiteraard ben jij degene met een verborgen agenda. Alleen die agenda is niet echt verborgen. Uw bijbedoelingen druipen van uw woorden. U wil mij doen inzien dat praten wel kan helpen en van mij een ander, beter mens maken. U hoop door uw mind-games mij in een hoekje te kunnen drijven waar ik tot bezinning kom.

Nu we beiden tot een min of meer gunstige discussie-sfeer zijn toegetreden, voelen zowel jij als ik ons beter. De eventuele verborgen agenda bij onze opponent nemen we er maar voor lief bij. Ons zelfvertrouwen volstaat: ik zal jou nooit een loer kunnen draaien, want in zekere zin ben je een verwittigd man (die er twee waard is). En hetzelfde geldt voor jou: als het in jouw bedoeling mocht liggen me een mes in de rug te steken, dan wéét ik nu al dat die poging gedoemd is tot mislukken, want ook ik heb voldoende zelfvertrouwen, ook ik ben een verwittigd man. Ons zelfvertrouwen stelt ons in staat om de eventuele verborgen agenda van de ander op de koop toe te nemen.

Dus we zijn het er beiden over eens dat niemand hier de ander een dolk in de rug kan steken. En we zijn het er over eens dat jij een verborgen agenda hebt.

Ik herhaal het nog eens, en opnieuw in vette letters: we praten tenminste. Om één of andere reden is het wederzijdse wantrouwen wat gemilderd en is er wat vertrouwen in de plaats gekomen. We vertrouwen elk op een minimum aan oprechtheid bij de ander. We verwachten niet dat de ander zich stante pede zomaar akkoord verklaart. We aanvaarden van elkaar dat we er een andere mening op nahouden. Maar... we wantrouwen elkaar al heel wat minder dan nog maar een paar dagen geleden. Er is dus vooruitgang, hoe dan ook.

Ben je het hiermee eens?

Zo ja, waarom zou jij dan voor mij wel (een deel van) je wantrouwen kunnen opzijschuiven, maar niet voor bvb. een Lincoln? Omdat Lincoln moslim is en EFL niét? (Weet je trouwens zeker dat EFL geen moslim is?) Waarom geloof je dat je tegen een Lincoln moet strijden, terwijl je je anderzijds wél veroorlooft om tegen EFL te praten? Waarom postuleer je bij EFL wél een minimum aan oprechtheid, doch niet bij Lincoln, terwijl je aanvankelijk toch ook met EFL overhoop lag? Waarom neem jij de (eventuele) verborgen agenda van EFL voor lief, terwijl je Lincoln de zijne niet gunt?

Lincoln is iemand waarmee ik niet aan dezelfde kant zal staan als het puntje bij paaltje komt. Ik heb al met hem gepraat, dus 't niet dat ik dat echt per se niet wil. Ik zie er alleen het nut niet van in. Hij houdt zoals iedere gelovige blind vast aan zijn religie en indien hij de mogelijkheid krijgt om te kiezen tussen een islamitisch Europa of een Westers Europa, dan twijfel ik er niet aan dat hij voor de eerste optie gaat. Ik zie ook niet veel nut in hetgeen ik nu aan het schrijven ben overigens. Voorts heb ik al vaak met muslies gepraat vooraleer ik mijn mening heb afgebakend tav van hen. Uit mijn originele mail kun je al opmaken dat ik moskees bezocht heb. Ik heb enkele jaren in Nederland gestudeerd waar ik islamitische maatjes had. Ik woon in Brussel waar ik vaak in aanraking kom met islam. Ik heb de koran gelezen en meedere andere werken betreffende de islam. Maar hier zit nu het verschil: je hebt individuen en je hebt groepen met individuen. Elke groep is is samengesteld uit unieke individuen. Voor mij is iedere mens die ik niet ken als individu evenwaardig. Maar niet iedere groep is evenwaardig. Een groep kan je immers niet persoonlijk kennen, maar kan je wel identificeren en kenmerken. Indien ik dus weet dat een bepaald individu tot een zekere groep behoort dan is die voor mij al geklasseerd. Dat is des te makkelijker indien dat individu zichzelf profileert als behorende tot een bepaalde groep. Indien ik iemand over straat zie lopen met een omgekeerd kruis rond z'n nek en een aanbidding van satan op zijn t-shirt, dan kan het goed zijn dat die mens als individu een bepaalde waarde heeft, daar hoef ik niets over te weten omdat ik de groep waarmee hij zichzelf associeert ken, en minderwaardig acht. Niettemin weet ik dat er zich senario's kunnen voordoen waarbij wij wel aan dezelfde kant zullen staan. Zo kan het bv. ook zijn dat de islam en de westerse wereld een gemeenschappelijke vijand krijgen waardoor het wel nuttig zou worden als groep samen te werken. Maar vandaag liggen de kaarten anders. De westerse samenleving als groep staat radicaal tegenover de islam als groep. Alle individuen ten spijte. Wezenlijke veranderingen worden meestal tot stand gebracht door groepen van individuen, niet door individuen an sich. Hoewel ik mij distantieer van de visie van George W. Bush zal ik wel voor de Amerikanen kiezen als het puntje bij paaltje komt en niet voor de Chinezen bv. Hoewel de individuele islamiet zich (niet duidelijk) distantieert van de daden van Bin Laden, zullen zij als het puntje bij paaltje komt kiezen voor dergelijke mensen die hun cultuur en geloof in de strijd vertegenwoordigen. En dat strijd nu eenmaal in de mens zit en er nooit uit te krijgen is, daar wil ik niet over discussiëren. Zo is het eenmaal. Zo is het altijd geweest en zo zal het blijven. Zeker in een wereld die demografisch aan het exploderen is. Omwille van de strijd die in het verleden geleverd is heb jij de mogelijkheid om je geloof uit te oefenen. De islam integreerd zich niet in Europa. Kan men ook moeilijk verwachten. Hun geloof en cultuur zijn inherent verbonden en van hun geloof zullen ze niet snel af stappen. Dat zou misschien wel mogelijk zijn indien ze hier in kleinere getallen zouden toe komen. Dan zou praten hen misschien wel kunnen overtuigen om zich te integreren. Men zou immers geen steunpunt hebben om op terug te vallen. Maar indien ze hier in kleinere getallen waren zou het ook niet nodig zijn dat ze geïntegreerd worden, want ze zouden geen bedreiging kunnen vormen. 't Ligt dus niet gemakkelijk. Gezien de islam hier uitgegroeid en gevestigd is, zal iedere islamiet die hier toekomt zich meteen daartoe keren en niet tot het Westen. Hij komt hier aan een treft immers een uitgebreide groep aan waarmee hij zich kan associëren. Denk eens hoe snel dat gegaan is. Na de tweede Wereldoorlog was er in Europa geen sprake van islam. Op een goede 50 jaar tijd is dat beeld volledig veranderd. Nu is de islam hier gevestigd en ik zie niet in hoe dat met praten nog veranderd kan worden. Hoe wil je in godsnaam die groep gaan overtuigen dat de westerse principes meer te bieden hebben dan de sharia? En waar zullen we binnen de volgende 50 jaar staan? Nu zijn er meer muslies in Europa dan er Belgen zijn. Net zoals iedere groep verdedigt de islam haar belangen. Momenteel is de beste optie die ze daartoe hebben om te praten. Hoewel ze sterk gegroeid zijn de laatste jaren is het nog steesds een minderheid. Maar je hoeft geen helderziende te zijn om te beseffen dat ze binnenkort een politieke partij opstarten. Daar groeien ze snel genoeg voor. In Brussel zou dat in principe al mogelijk zijn. Dan komen we met een islamitische fractie in het parlement en mogen we verder praten. Maar waarover gaan we in godsnaam blijven praten? Wat zullen wij daar uit winnen? Het is enkel de islam die daar baat bij zal hebben. Wij zullen genoodzaakt zijn om steeds meer rekening te houden met hun standpunten waardoor onze eigen prioriteiten op de achtergrond verdringd zullen raken. Dat is nu eenmaal democratie, en dat weten de islamieten ook. Ze buiten het zelfs uit. Eindeloze discussies over religie en de principes die daaraan verbonden zijn. Daar heeft Europa in het verleden al genoeg van gehad, vindt u niet? Zal u bereid zijn om begrip op te brengen voor wetgeving die beïnvloed is door islamitische principes? Net nu Europa dacht bijna verlost te zijn van dergelijke onzin, doet het opnieuw zijn intrede. Zet uw tv aan en je hebt meteen het bewijs. Het gevolg is dat de christelijke religie als tegenreactie ook weer opflakkert. Waarom moeten wij gaan discussiëren over het feit of er al dan niet op de naam van mohammed gespuwd mag worden? Wij hoeven dat toch niet te verantwoorden? We spuwen al jaren op onze eigen christus. Heb je de life of Brian gezien van Monty Python? Het is maar een voorbeeld, maar het zegt genoeg. Maar nu zitten we al verstrikt in dergelijke discussies en dat zal enkel erger worden. Het biedt onze samenleving niets. Het brengt ons geen stap vooruit. Het vreet aan onze vooruitgang. Het verstoort onze sociale stabiliteit en daarmee ontregelt het onze economie. Dus indien je enige mensenkennis hebt en je de geschiedenis wat kent, dan hoef je toch niet veel inbeeldingsvermogen te hebben om te zien dat dit op een strijd zal uitmonden. Dacht je dat Hitler de Duitsers heeft opgezweept tot jodenhaat? Dat is namelijk niet het geval. Hitler had enkel de haat die onder de bevolking leefde verwoord. Hoe zou hij anders zo'n enorme aanhang verworven hebben? Nu verwacht ik dat een dergelijke haat zijn intrede zal doen onder de Europese bevolking. En met die gedachte in het hoofd, kies ik nu reeds m'n kant. De kant van mijn cultuur. Daar behoort u als individu en deel van een groep ook toe. Uiteraard is cultuur een flexibel gegeven dat aan verandering (moet) onderhevig zijn. Maar indien twee dominante culturen niet kunnen samensmelten tot één, dan ontstaat er strijd. Ik vindt dat de evolutie daartoe reeds in zicht is. Kijkt u eens naar de opkomst van Pim Fortuyn. Hij kwam uit het niets. Er is enkel de gechikte man op het geschikte ogenblik voor nodig. Iemand die op gepaste wijze het ongenoegen onder de bevolking kan verwoorden verwerft op slag een massale aanhang. Het ongenoegen onder de bevolking is echter nog niet groot genoeg. Maar gezien het continu genegeerd wordt door de huidige beleidsmakers en gezien de islam blijft groeien, neemt het ongenoegen alsmaar toe. Tot het ontpolft. Dan zullen wij naast elkaar staan in de linie mijn vriend. Dan krijgen we een burgeroorlog of een genocide.

Tot slot: ik ben gelovig en zelfs pratikerend en stevig geëngageerd in de parochiegemeenschap waar ik al sedert mijn jeugd woon. Mijn geloof in de boodschap van Christus is exclusief: d.w.z. dat ik al wat tégen die boodschap ingaat, expliciet uitsluit. Mijn geloof in de katholieke Kerk is niét exclusief: ik sluit m.a.w. niet uit dat er ook andere zinvolle wegen tot God zijn, maar ik beschouw de katholieke weg, zeker voor mezelf, als de beste weg.

Indien je mijn mening wenst te weten over het geloof kun je al een proevertje krijgen in de discissie 'bestaat er zoiets al een god'(ook in de sectie religie). Bespaart mij al heel wat discussie denk ik. Kort samengevat zou je kunnen zeggen dat ik schijt op alle religie. Ik ben eerlijk: dat is conform de bijbel: dus verwijt me ajb niet voor mijn woorden.

.