Er mankeert één optie in de peiling: "ik weet het niet".
Ik ben agnost en geloof bijgevolg niet in denkbeelden die geen betrekking hebben op de feitelijke werkelijkheid. Ik verkondig deze dus ook niet en houd er in de praktijk geen rekening mee. Ik ga ervan uit dat men de eerste oorzaak der dingen niet kan kennen. Ik heb geen betrouwbare kennisbron om te weten of god al dan niet bestaat. Voor mij is dit dus neutraal. Niemand heeft sluitende bewijzen dat god wel of niet bestaat. Het getuigt dan ook niet van integriteit als je bij het ontbreken van bewijs of deugdelijke informatie toch partij trekt of iets beweert.
Kortom: een agnost neemt in geen enkele aangelegenheid stelling als er geen deugdelijke bewijzeen zijn MAAR een agnost heeft wel een mening!
Waarom zou je dit hierNUmaals, de realiteit en mogelijk het enige leven dat je krijgt, richten op het verkrijgen van een onzeker en onbekend hierNAmaals of hierNOGmaals?
Of om het in "gebedsvorm" te zeggen:
"Gezegend zij die de waarheid niet zoeken,
want zij zullen zich met de dagelijkse dingen bezig houden
en verliezen zo geen tijd aan het zoeken naar het onvindbare
Vrede en blijdschap zal hun deel zijn.
Het leven zal hen genoeg zijn.
(Jager)
__________________
Ik weet niets, dat erken ik...maar dat is meer dan anderen, want zij denken iets te weten, en weten dus niets...
|