Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eva
Goed, maar omdat sommige mensen het niet zien, wil dat niet zeggen dat God er niet is. Dat is jammer voor de mensen die het niet zien, en ook jammer voor de mensen die slachtoffer zijn van het onrecht wat geschiedt door mensen die God niet zien. Het volstaat ook niet om een lidkaartje te kopen van een religie om God te zien, of ook volstaat het niet om geboren te worden in een godsdienstig gezin. Een mens heeft nu eenmaal een groeiproces door te maken, en daar valt niet aan te forceren. Ik beschouw een gezond agnosticisme als een normale fase in de ontwikkeling van de mens. Eerst gelooft men wat men voor geschoteld krijgt, dan gaat men zich daar vragen bij stellen, en tenslotte ontdekt men als men geluk heeft (Etienne Vermeersch heeft geen geluk, en die mens is al over de 70) de diepere betekenis van de 'heilige' boeken.
|
Er zijn ook mensen die het omgekeerde beweren en die het volgende schema naar voren schuiven als een soort evolutie van het godsdienstig denken.
1.Pantheïsme: alles is god, de natuur is goddelijk.
2.Polytheïsme: verschillende goden.
3.Henotheïsme: één van die verschillende goden overtreft de anderen.
4.Monotheïsme: eerst persoonlijke god, dan onpersoonlijke god, dan een vaag goddelijk begrip of een kosmische kracht.
5.Het besef dat de mens uiteindelijk op zichzelf aangewezen is en dat men in harmonie moet leren leven met de natuur en met de medemens.
Dit schema is evenveel (of even weinig) waard als uw schema.