Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck
Centrale banken, overheidsinstrumenten m.a.w., zijn verantwoordelijk voor zowat alle inflatie. Niks geen vrije markt. |
Vaak verwart men het begrip inflatie met prijsstijging.
Algemen stijging van de prijzen is het gevolg van vele factoren.
KOSTEN INFLATIE (behoud van winst inflatie...)
Indien bepaalde grondstoffen stijgen, of indien de lonen sterker stijgen dan de arbeidsproductiviteit gaan de aandeelhouders, om hun winsten te behouden de prijzen laten stijgen. Men spreekt dan van een kosteninflatie, maar eigenlijk zou die prijsstijging niet nodig zijn indien de profiteurs niet zouden persé hun eigen winstpercentage stellen boven het algemeen belang.
Het is dus een vermijdbare inflatie.
Reden: het kapitalistische systeem (niet eens de vrije markt: er is geen verplichting om de prijzen te verhogen: ze doen het gewoon)
BESTEDINGSINFLATIE (pak de poen inflatie)
In tijden van hoogconjunctuur ontstaat er een schaarste omdat de bedrijven de vraag niet kunnen bijbenen, en dus zien ze de kans schoon om hun verkoopprijzen te verhogen.
Uiteindelijk zijn beide prijsstijgingen, veroorzaakt door de hebberigheid van degenen die de economische wereld in handen hebben de OORZAAK van het scheppen van meer geld. De mechanismen hierachter worden door bepaalde liberale economisten gezien als de oorzaak van de inflatie (het "opblazen" van de geldmassa gaf de naam aan het woord inflatie) maar het is dus een gevolg van de hebberigheid van de kapitalisten. Men verwijt in feite de overheid van meer geld te creeëren, en hierdoor de inflatie te veroorzaken, terwijl deze geldcreatie juist volgt uit hun hebberigheid, en hun weigering om in het algemeen belang te werken: jaja: een minderheid beheert de wereld en bedient eerst zichzelf!
Jaja: hun behoud van winst en aangroei van hun vermogen primeert op alles.
Maar ze hebben altijd een goede uitleg om het op de overheid, of één of ander mechanisme dat ZIJZELF beheersten te steken. Het zijn rekeltjes hoor!
Het principe dat ze volgen is: Ikke ben nen dikke en de rest kan stikken.
Oh: soms maken ze mekaar daardoor kapot: ze overleggen niet, ze plannen niet want ieder stukje van het infernale systeem werkt immers voor zichzelf.
Zo zie je dat in de States men teveel huizen bouwde, dan maar ging leningen toestaan aan belachelijke tarieven (maar... gekoppeld aan de rentevoetjes) en dan ging herverzekeren van die leningen bij andere instituten.
EN dan begint het domino effect.
Ze hebben mekaar dus bij het pietje, en de gevolgen zijn én voor de kapitalisten én voor de mensen die uit hun huis werden gezet katastrofaal.
Het is in feite een dom systeem. Maar het maakt sommigen schatrijk.
Het is niet "doe wel, en zie niet om" maar "pakken wat je pakken kunt"
Maar linkse rakkers zijn héééél dom hoor: jaja!
De overheid in onze landen is natuurlijk volledig toegespitst op de werkelijke machtshebbers: de poenscheppers.
Stellen dat de overheid zich zou verzetten tegen de grijpgrage handjes van degenen die meer poen willen pakken, en dus de overheid aanzetten om naargelang het hun uitkomt, de intrest te verhogen of te verlagen, de geldhoeveelheid uit te breiden om hun winst te kunnen behouden is stellen dat het hoofd van de maffia diefstal zou bestrijden.
In Europa is het soms kantje boordje: indien er een sterk verzet is van sociaal denkende overheidsinstellingen kan het al eens wat minder woest in het voordeel van de kapitalisten ALLEEN gaan, en wordt er al eens op de rem geduwd. Maar ja: de internationale concurentie zorgt dan wel voor de nodige druk. Of een wenk vanuit de nato....