Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Percalion
Dat is geen correctie: een persoon zonder talenten die jarenlang keihard werkt, wordt genadeloos afgestraft, terwijl een getalenteerde nietsnut geen frank betaalt en zelfs gesubsidieerd wordt door de hardwerkende ongetalenteerde. De belastingcontroleur vraagt zich heus niet af hoeveel talent zijn 'slachtoffers' hebben. De sociale zekerheid doet dat evenmin.
Bovendien verwerp ik het principe dat je vooropstelt. Ik heb geen recht op het talent van andere mensen, ik heb geen recht op de verwezenlijkingen van anderen. Maar bovenal is je argument volgens mij economisch onjuist. De mensen met veel talent, de mensen met veel capaciteiten verdienen veel geld omdat ze hun medemensen een waardevolle dienst leveren. Met andere woorden: de getalenteerden (of hardwerkende ongetalenteerden, of zelfs luie ongetalenteerden die toevallig iets bezitten wat andere mensen willen) kunnen slechts geld verdienen door zich ter beschikking te stellen van de samenleving. Ze hébben met andere woorden hun diensten reeds bewezen op het ogenblik dat ze hun geld verdienen. Het is ronduit idioot om dit dan nog eens te gaan belasten: op die manier worden ze juist afgestraft omdat ze nuttige dingen gedaan hebben.
Een ondernemer die veel risico neemt om nieuwe producten op de markt te brengen, kan slechts rijk worden als mensen die nieuwe producten ook daadwerkelijk willen. Op dat ogenblik heeft hij zijn medemensen een dienst bewezen: hij heeft hen een goed gegeven dat ze apprecieerden. Die mensen waren bereid om daar een bedrag voor te betalen; een stuk van hun eigen productie te ruilen voor het product van de ondernemer. Meer valt daar niet over te zeggen.
Mensen vergissen zich grondig wanneer ze denken dat De Maatschappij een grote machine is die zomaar rijkdom verdeelt volgens 'talent', zodat het volstaat om wat te sleutelen aan de machine opdat de verdeling "eerlijker" zou zijn. (Eerlijk volgens welke standaard? Wanneer is een verdeling aanvaardbaar? Wat is een juiste compensatie? Er kunnen hiervoor enkel arbitaire, ad hoc invullingen gevonden worden.) De waarheid is dat er geen apart distributie-proces bestaat op een vrije markt: productie en 'distributie' zijn twee aspecten van hetzelfde gebeuren. In een ruileconomie zou het pleidooi voor herverdeling duidelijk neerkomen op: "jij kan meer produceren dan ik, dus moet je een stuk van jouw productie afgeven." Daar is absoluut geen reden voor: niemand heeft recht op andermans productie.
|
Een persoon zonder talenten krijgt nooit de kans om veel geld te verdienen.
Commeriëel talent brengt meer geld op dan "verzorgend" talent.
En het is niet juist dat in onze maatschappij iemand die de maatschappij de grootste dienst bewijst het meest verdient.
Ik vind dat we tenminste moeten proberen om een systeem na te streven die aan iedereen gelijke kansen geeft. Arm of rijk geboren, getalenteerd of ongetalenteerd geboren.
Ik weet ook wel dat er altijd misbruik zal zijn, maar dit is geen excuus om dit niet na te streven.