[Metternich]

In 1980 werd met de ondertekening van het Taalunieverdrag een gemeenschappelijk instituut, de Taalunie, opgericht door Nederland en Vlaanderen. Doel was een gemeenschappelijk beleid op gebied van taal, Nederlandstalig onderwijs en de taalgebonden cultuur. Concreet werd besloten tot het invoeren van een gezamelijke spelling, gezamelijke ontwikkeling van hulpmiddelen zoals naslagwerken, verzameling van expertise en ervaring rond Nederlandstalig onderwijs, het bijscholen van docenten Nederlands en literaire vertalers en een gemeenschappelijk taalbeleid in Europees verband. Nederlandstalig onderwijs in West-Duitsland, Noord-Frankrijk en Wallonië krijgt dan ook ondersteuning van de Taalunie. Mede dankzij de Taalunie is het met het Nederlands in het buitenland goed gesteld. Tot zover geen problemen met dit instituut, het bestaan ervan zou mij met vreugde moeten vervullen, maar dit is helaas niet het geval. Zoals, helaas, vaak het geval is in de Nederlanden streeft de Taalunie blijkbaar naar het bereiken van een status quo die enkel het gemiddelde inhoudt. Wat men in het “Meerjarenbeleidsplan 2008-2012, Nederlands zonder drempels” leest, is dan ook bedroevend. Of zoals Benno Barnard in de Knack van 16-22 januari 2008 zegt; “Het beleidsplan van de Taalunie is inderdaad even vlak als de polders.”

Rest op http://www.nationalisme.info/archiev...-Taalunie.html