Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door schaker
U mag graag stemmen op een vertegenwoordiger die vijf straten verder woont, dat is Uw goed recht.
Ik wil liever stemmen op iemand die ik het meeste vertrouw (op basis van de informatie die ik tot de beschikking heb). Iemand die mijn politieke ideeen en politieke partij het beste vertegenwoordigd.
Het maakt mij dus niet uit dat hij (of ik) moest verhuizen is vanwege het werk.
Laat mij a.u.b. ook stemmen op de persoon die ik als vertegenwoordiger wil. Dus weg met de kieskringen.
|
Dit is een fundamenteel cultuurverschil tussen de Belgische en de Nederlandse politiek.
In Nederland heeft men met nationale lijsten gepoogd de ideologie voorop te stellen, wat overigens als bijwerking heeft dat de personen onder de topkandidaten vrijwel onzichtbaar zijn. In België daarentegen staat door aparte zetelverdeling per kieskring de band tussen burger en politicus voorop, met als mogelijke bijwerking cliëntelisme of vriendjespolitiek ('ik stem op jou, als jij dan straks wat voor mij regelt'). Dat laatste is in Nederland een doodzonde die in de eed/belofte moet worden afgezworen (vandaar dat men spreekt van een zuiveringseed), maar in België zijn er zelfs politici die zich laten voorstaan op hun dienstbetoon, zoals 'erman De Croo, toch niet de minste.
Het Belgische systeem heeft ook als gevolg dat men veel meer gericht is op de eigen streek dan in Nederland. De natievorming is in Nederland veel verder dan in Vlaanderen. Dit is overigens geen positief of negatief punt, voor beide situaties valt wat te zeggen.