Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door roskam
Ik lees in De Tijd vandaag (31.07.2008):
"Stookolie: plus 60 procent. Aardgas: plus 52 procent. Spaghetti: plus 42 procent. Diesel: plus 32 procent. Benzine: plus 32 procent. Elektriciteit: plus 20 procent. De onderliggende cijfers bij de recordinflatie zijn ronduit hallucinant. Het kan al lang niet meer ontkend worden: het leven is de voorbije maanden alweer fors duurder geworden. De enorme daling van het consumentenvertrouwen bewijst dat de verbruikers dat tot in hun portemonnee voelen. Het is, qua geloof in de toekomst, pessimisme troef. Vakbonden en werkgevers komen niet verder dan een diepe zucht als ze naar de recordinflatie kijken - deze maand is ze opgelopen tot 5,91 procent, een niveau dat ze sinds 1984 niet meer had gehaald."
Zou dit er ook mee te maken kunnen hebben?  |
Dat denk ik wel.
Zeker als je bedenkt dat mensen die hun bedrijf failliet hebben zien gaan en dus met hoge schuldenbergen achterblijven, tot de risicogroep behoren.
Ik denk dat ook al het negatieve nieuws over het milieu, mogelijke oorlogen, andere rampen, geweld dat we te weten komen via de media, andere vormen van ellende zoals ziekte, en tegelijkertijd oppervlakkige consumptie ... weinig mensen goede moed geeft.
Raar genoeg lijken we anderzijds ook niet meer te mobiliseren om hier effectief iets aan te doen.
Het is alsof al de informatie die ons de laatste decennia kan bereiken, meer kwaad doet dan goed.
Maar je weet natuurlijk niet met zekerheid of het zelfdodingsgetal echt gestegen is of niet. Zeker omdat er vroeger een heel groot taboe lag op zelfdoding, en ten tweede omdat dat ook minder aangename financiele gevolgen had voor de achterblijvers.
En natuurlijk ... weinig sociale contacten hebben, wat nogal vaak voorkomt in deze samenleving, is ook niet sensibiliserend.