Zo'n discussies als de deze zijn echt te gek voor woorden.
Het is blijkbaar voor sommigen ontoelaatbaar dat iemand zoals die politicus een psychische afwijking als hoogste goed (heil de vrijheid van meningspuiing) niet aan anderen mag doorgeven, terwijl het feit dat erop rustige manier wordt gesuggereerd om medemensen om zeep te helpen blijkbaar niets is om van wakker te liggen.
Want je kan toch tegen die gast zeggen: 'Foei, stoute jongen, dat mag niet.'
En dan is die kortsluiting in zijn hersenpan zo opgelost?
Stel dat iemand zijn mening uit op een andere manier dan door woorden. Bijvoorbeeld iemand die liever met zijn vuisten 'spreekt'. Zijn anderen dan nog vlug geneigd om in discussie te gaan en hun mening tegenover die van de geweldenaar te stellen of doen ze er maar vlug het zwijgen toe?
Wie krijgt op de duur het laatste woord? Zij die de wet van de jungle aanhangen? Je moet je mannetje maar kunnen staan? Wie het hardst roept en het grofst is, wint? Als God het belieft?
Godzijdank leven wij in een democratie en worden wij niet geregeerd door gekken. Uitzonderingen buiten beschouwing latend.
Laatst gewijzigd door Ramon djv : 14 oktober 2008 om 13:29.
|