Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door RodeLantaarn
Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar in mijn wereldbeeld is die dankbaarheid meer te beschrijven als het gevoel van "wauw, wat een geluk". Ik vind persoonlijk dat die dankbaarheid ook enige vorm van egoïsme is. Als je weet wat er zich zoal op deze aardbol afspeelt, dan is het nogal gemakkelijk om 'dankbaar' te zijn en de ogen af te wenden, want jij hebt het goed. Jij KAN dankbaar zijn omdat je daar reden toe hebt. Ik denk dat de meerderheid van de wereldbevolking het nogal anders ziet.
Niet dat ik dit bedoel als aanval, maar volgens mij is geloven een vorm van wegkijken van de realiteit, wetende dat je het beter hebt dan velen...
|
Precies dat je wéét dat je het beter hebt dan velen, zou je de ogen moeten openen voor het leed van velen.
Juist degenen voor wie welstand een vanzelfsprekendheid is - waarvoor ze niet eens dankbaar "hoeven" te zijn - blijven vaak blind voor het leed elders. Er zijn mensen die het materieel stukken breder kunnen laten hangen dan deze postbode uit een gewoon werkmansgezin, die een jeugd met weinig of geen luxe gekend heeft, en die deze levensstijl nog steeds (min of meer noodgedwongen) volgt; mensen bij wie ik nog nooit één blijk van dankbaarheid (tegenover wie of wat dan ook) heb mogen zien, omdat ze hun welstand als zodanig vanzelfsprekend en normaal zijn gaan beschouwen dat ze andermans leed zelfs niet meer
kunnen zien.
En dan nog: mijn reden van dankbaarheid situeert hem op een heel ander vlak dan welstand of welvaart. Het is eerder wel
zijn dat een rol speelt, het je goed in je vel voelen, en het tevreden zijn met je leven, spijts alle zorgen en onvolkomenheden.
En neen, in jouw weerwoord voel ik niet de minste aanval, verre van! Sommigen zouden hieraan een voorbeeld mogen nemen.
