Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Volksstormer
Ik heb daar totaal geen moeite mee. Er zijn waarden en idealen die boven tijd en ruimte staan en onze strijd continuïteit geven, maar voor de rest vind ik (oude) Nieuwe-Orde-bewegingen gewoon historische fenomenen (in tegenstelling tot de Holocaust-dwepers die overal nazi's en fascisten zien).
Ik vind het ideologische fetisjisme van sommigen (om de liberalen en libertariërs niet te noemen) enerzijds een uiting van puberale identiteitscrisis, anderzijds een uiting van burgerlijke afgestomptheid (zeg maar: rechtse politieke correctheid).
|
Ideologisch fetisjisme, ideologisch fetisjisme, ... Ik heb niet de behoefte om mijn voorkeuren of ideëen ergens in een ideologische kraam te plaatsen of om een enkele 'filosofen' van x aantal jaar terug te gaan bestuderen om te zien hoe zij tegenover bepaalde zaken stonden en hoe dat matcht met mijn eigen visies. Of dat nu liberalisme, conservatisme, socialisme, ... is. Elke ideologie heeft ergens wel een punt.
Ik noem mijzelf een rechts-liberaal omdat ik mij daar het meeste in kan terugvinden. Liberaal omdat ik voor zoveel mogelijk economische vrijheden ben en rechts om dat ik bitter weinig linkse standpunten deel. Als gij dat wilt beschouwen als "ideologisch fetisjisme" ga dan uw gang maar. Ik kan me niet herinneren dat ik hier al ergens als een zot over ideologiëen heb zitten te posten.
Citaat:
|
Ik besluit daar alleen uit ge nog geen enkele rechtse auteur uit de 19de of begin 20ste eeuw hebt gelezen. Dat noemt zich dan "nieuw" of "modern" rechts. Arm Vlaanderen...
|
En welk concreet nut brengt dat dan met zich mee? Het is misschien wel eens interessant om te zien wat die mensen hun visie is, maar daar stopt het dan ook.
Ik lees trouwens de laatste jaren gemiddeld zo'n 60 a 70 boeken per jaar, waaronder ook academische literatuur (weliswaar geen politicologische literatuur of filosofische).