Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Seppe Cools
Ik vind dat niemand te vinden heeft dat abortus niet kan.
Zelfs als de baby geboren wordt en blind + doof blijkt te zijn vind ik dat men nog het recht heeft om het kind te laten inslapen.
De ouders zijn eigenaar van het kind, het zijn tenslotte hun eigen lichaamscellen.
Heeft er iemand mij ooit al willen veroordelen voor het aborteren van mijn vingernagels? Nee.
Wees dan ook consequent.
Je moet echt een vertekend wereldbeeld hebben, zoals geloven in een God en zieltjes en een Hemel en al die zever, om een grondige reden tegen abortus te hebben.
En dat telt dan toch niet, omdat die grondige reden gebaseerd is op fantasie en dus ongeldig.
|
In de dierenwereld komt het wel vaker voor dat een mismaakte nakomeling gedumpt wordt en sterft. Zo heel abnormaal is dat dus niet.
Maar evolutie heeft ervoor gezorgd dat een wezen er alles aan gaat doen om zijn genen voort te zetten. Hoewel een dier niet echt kan rekenen, maakt het wel de afweging "hebben mijn genen hier baat bij?" en gaat het eigelijk afwegen of het in leven houden van zijn nageslacht extra genen opleverd, tegenover extra moeite die de volgende nakomeling gaan benadelen. Tenslotte is een onaantrekkelijke nakomeling ook een dood spoor.
Maar wij zijn nu mensen. We hebben een maatschappij, we hebben een sociaal systeem. Als je de afwegingen nu maakt, dan kan dat gehandicapte kind wél gedragen worden, zonder dat het de voortplanting van de ouder in gevaar brengt.
Dus neen, gehandicapt geboren kinderen moet je laten leven. Meer nog, je moet er alles aan doen om hen ook een aangenaam leven te geven. Anders is de mensheid hypocriet. Ze zijn ofwel waardeloos ofwel even waardevol als een ander. En we zijn het aan onze menselijkheid verplicht om het tweede te kiezen.