Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M
Over collaboratie in Wallonië en Vlaanderen heb je zonder meer gelijk: er waren daar weinig wezenlijke verschillen. Maar dat mensen gedwongen werden te collaboreren, daar zijn de meeste historici het toch niet met je over eens. Zo werden burgemeesters die niet wilden meewerken met het regime eenvoudigweg vervangen door VNV'ers, in de regel dus door mensen die maar wat graag wilden meewerken met de nieuwe orde.
Ook de macht van de Gestapo, zowel binnen als buiten Duitsland werd tijdens en na de oorlog enorm overdreven: eigenlijk waren ze op zich niet zo erg talrijk en efficiënt. Dat waren ze alleen door de enorme hoeveelheden vrijwillige klikkers. Die klikkers deden dat ook vaak niet uit ideologische redenen, maar omwille van afrekeningen of uit plat opportunisme. Mijn overgrootvader had een drukkerij en drukte pamfletten voor het verzet. Ze hebben tijdens de oorlog drie keer een inval meegemaakt, telkens op aangeven van buren.
Van mij mag men dat debat openen, maar ik zie niet zo goed wat er concreet nog uit te halen valt.
|
Het is in ieder geval juist dat collaboratie/repressie vooral een orgie van persoonlijke 'score-settling' was.
Wat uw Grootvader (bewuste hoofdletter) betreft: Flinke kerel met veel moed blijkbaar. Maar andere met minder lef voor het leven brandmerken vind ik niet juist, sorry. Mensen die verklikten en daardoor iemand de dood in joegen, dat is iets anders, maar de meesten ...