Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door morte-vivante
doe dan niet onnozel en stel onze maatschappij niet voor als vrij. En het is geen pragmatisme, het is fatalisme.
De sociale conformistische dwang die ervan uitgaat is moordend, en wij, als individuën, zouden dat niet gedwongen moeten accepteren.
Maar goede consumenten doen wat ze moeten doen, consumeren, klagen op internetfora over allachtonen, en voor de rest zwijgen. Stel u voor dat ze zich zouden gedragen als burgers...
|
Het is pas onnozel om te verlangen naar een mate van vrijheid die enkel in niet bestaande utopische paradijzen werkt zonder tot rampen te leiden.
Ik klaag doorgaans niet over allochtonen trouwens.
Maar ik kan er niet tegen als een beperkte groep van die allochtonen hun weinig benijdenswaardige situatie toeschrijven aan allerlei externe factoren terwijl ze, als ze willen, er iets kunnen aan doen. En ja, dat betekent dat ze een aantal dingen waar ze zich aan vasthouden, zullen moeten opgeven. En dan? Je kan niet alles hebben in het leven; je kan niet overal lak aan hebben en verwachten dat dat leidt tot promotie op de sociale ladder. Zo werkt het niet. Nergens trouwens.
De sociale conformistische dwang... Laat me niet lachen. Is België dan zo'n verschrikkelijk land? Het overgrote deel van de bevolking heeft een dak boven z'n hoofd, heeft eten in de frigo, heeft verwarming, kortom, op een paar uitzonderingen na, zijn ieders basisbehoeften vervuld. En toch blijft u hier doen alsof we in een vreselijke dictatuur leven.
Tuurlijk, er is ruimte voor verbetering en natuurlijk zijn er problemen in deze samenleving, maar kom hier nu niet doen alsof u in de onderste regionen van de hel bent terechtgekomen. Dat beweren is het equivalent van niet beseffen hoe rotverwend wij Westerlingen wel niet zijn.
Sociale dwang? Loopt gij rond in uw kapotte jeans of met uw hoofddeksel als ge dat zo graag wilt. U kan dan wel klagen dat u dan in de onderste lagen van de samenleving terechtkomt, maar zelfs voor die onderste lagen doet men hier heel hard z'n best om te zorgen dat ze eten, drinken en een dak hebben.
Wat is "zich gedragen als burgers"? Moet ik op de barrikaden gaan staan? Revolutie maken? Waarom dan wel? Voor een paar lamzakken die liever anderen met de vinger nawijzen i.p.v. zelf de moeite te doen om uit hun miserie te kruipen? Ik heb een diploma en verdien goed mijn boterham. Amper één generatie geleden, groeide Sammael senior op in een sociale wijk van het kaliber waar die klaagzangproducenten nu wonen. In een huis waarin je 's winters bevroor; geen verwarming, op een slecht werkende kachel na, geen isolatie, enkel glas, in sigarettenrook en alcholowalmen. In een wijk waar je wekelijks bij mekaar geveegd werd als je niet kon terugkloppen. In een tijd waarin arm zijn niet betekende "geen internet en geen tv", maar écht arm: kou en honger. Een wijk waar iedereen die er niet woonde op neerkeek en spoog. Daar zijn mijn voorgangers uitgekropen. En ik sta nu waar ik sta.
Dus wat mij betreft, kunnen ze hun klaagzangen in hun reet steken en de daaraan gespendeerde energie gebruiken om hun weg naar omhoog te vechten.